Dick2008
Ik heb deze film één keer gezien en dat vond ik wel weer genoeg. Was gewoon te zien op de BBC. Daarna heb ik de muziekgedeelten overgezet op een andere band en die gedeelten heb ik wel veelvuldig afgekeken. Geweldige muziek dan ook. De film opent spetterend met The Kiss Polka en andere hits van Miller volgen, Moonlight Serenade, I know why, In the mood, It happened in Sun Valley, Chattanooga Choo Choo,....
Leuk ook om de echte Glenn Miller te zien. Toch wel wat anders dan James Stewart in The Glenn Miller Story. Nogal zakelijke, strakke, autoritaire, perfectionistische bandleider. Maar goed dat waren ze bijna allemaal wel. De sociale kant van de Big Bands heb ik dan ook altijd een nogal vervelende kant gevonden. Gewoon hartstikke hard werken en in verhouding waren de betalingen ook niet zo best. Tel daar ongezonde leefstijl en verslavingen nog bij. Afijn de muzikale kant, blijft een goede kant.
Ik vind het Sonja Henie schaatsgedeelte ook niet echt boeiend, hetzelfde geldt voor The Nicholas Brothers. En het verhaal op zich heb je na één keer ook wel gezien. Maar als andere mensen het wel geweldig vinden heb ik er uiteraard geen enkele moeite mee. Ik vind het gedeelte als Sonja mee loopt te bewegen tijdens "In the mood" en dan gaat zitten, haha dat is dan werkelijk wel weer een heel kostelijk moment . 3.0