Mr. Arkadin (1955)

Opmerkelijke film van Welles! De film opent met een verschroeiend tempo waarin een aantal essentiele scenes elkaar opvolgt. Het is goed opletten geblazen bij deze film, want ook de kwaliteit van mijn DVD was niet echt super. Van wat ik op IMDB gelezen heb, bestaat er sowieso geen fatsoenlijke versie, dus doen we het maar met deze.

Na het hyperbegin, krijg je van Welles wat adempauzes om het verhaal voor jezelf eens op een rijtje te krijgen. Dat helpt goed en dat stelt je meteen in staat om ook eens goed naar de beelden te kijken. Het spel tussen licht en donker wordt weer mooi gespeeld.

Ook de bizarre characters ontbreken niet, met als mooiste voorbeelden de vlooiencircus-meneer en Orson Welles zelf als Mr. Arkadin.

De structuur van het verhaal heeft wel wat weg van Citizen Kane, maar het gaat te ver om deze film echt met Kane te vergelijken, daar is het verhaal op zich toch echt te anders voor. Welles-fans kunnen deze zonder twijfel gaan kijken!

Intrigerende film van Orson Welles, alleen al omdat het verhaal een soort variatie is op Citizen Kane en Welles het blijkbaar de moeite vond om weer een film te maken als reflectie op het thema van de leegte die achter de façade van belangrijke, grootse figuren schuilgaat.

Voor zolang de film duurde, was ik wel helemaal mee in het verhaal. Het plot van Kane, overgoten met een misdaadsausje, smaakte zolang je door de razendsnelle montage, de snelle afwisseling van locaties en de karikaturale nevenpersonages steeds iets nieuws kreeg aangeboden om je aandacht op te richten.

Het was pas daarna dat ik moest toegeven dat deze film vol zit met slechte vertolkingen, ongeloofwaardige wendingen en dat het overduidelijk was dat de productie te lijden had onder een te beperkt budget.

Je merkt wel dat er goede ideeën waren om de boodschap van de film, over het verdwijnen achter maskers of de onmogelijkheid daarvan, over te brengen. De uitwerking liet echter veel te wensen over. Natuurlijk, net zoals zowat elke film na Citizen Kane heeft Welles ook hier de controle uit handen moeten geven na de opnames. Het lijkt me echter onmogelijk dat, mocht de montage zijn uitgevoerd naar zijn wensen, de film meer dan een doorslagje van zijn vroegere werk zijn geweest.

Leuk zolang het duurde en interessant om een Orson Welles te zien die ver over zijn hoogtepunt heen was (maar die later nog wel zou laten zien dat hij met een ruim budget een fantastische film als Touch of Evil kon maken). Mr. Arkadin blijft echter het kleine, arme broertje van Charles Foster Kane.

3 sterren

Erg rommelige, slecht gefilmde en waardeloos geacteerde variatie op Citizen Kane. Alle bekende thema's uit die film worden gewoon klakkeloos overgedaan, en Welles raffelt het allemaal op zo'n sfeerloze en haastige manier af dat ik helemaal niet in het verhaal kon komen. Alle dialogen dienen alleen maar om het plot voort te stuwen en van een beetje karakterontwikkeling is al helemaal geen sprake. Zelfs het erg hoge tempo en het (eindeloze) gezoek in een handjevol Europese locaties is al na een halfuurtje niet erg interessant meer.

Helaas heeft de film erg te lijden onder een gebrek aan budget en de afwezigheid van een paar goede acteurs. Vooral Robert Arden en Paola Mori zijn een verschrikking om naar te kijken (en te luisteren), maar ook Welles komt met zijn flauwe Russisch-Spaanse accent niet veel geloofwaardiger over. Daar komt nog bij dat hij zichzelf op de meest ongelukkige momenten opdringerige close-ups geeft, die door zijn nadrukkelijk wenkbrouwengefrons eigenlijk een beetje belachelijk zijn.

Voor de rest barst de film van de continuiteitsfouten (waar kwam dat stoppelbaardje van Van Stratten ineens vandaan?), wordt er gretig gebruik gemaakt van stoffig archiefmateriaal en worden de dialogen zo drammerig en gehaast aan elkaar gemonteerd dat de uiteindelijk clou in het rommeltje verloren gaat.

De enige momenten in de film die me echt konden boeien waren de twee 'rustige' scènes: een gesprek tussen Van Stratten en Arkadin in een zolderkamertje, en de lange take op het einde waarin Arkadin vijftig miljoen dollar biedt voor een zitplaatsje in het vliegtuig. Maar voor de rest was de film echt ondermaats, en dubbel zo teleurstellend als je bedenkt dat Welles zo veel moeite heeft moeten doen om het dubget bij elkaar te schrapen.

Leuk om als Welles-curiositeit een keertje gezien te hebben, maar als film op zich allerminst geslaagd.

1.5 sterren.

@bioscoopzaal: je klaagt over de continuiteitsfouten in deze film, maar ken je de geschiedenis van de film dan niet? Er bestaan meerdere versies van de film, en geen enkele is ge-edited door Orson Welles zelf. Er is zeer veel met deze film geknoeid, Welles noemde het zijn "most butchered film". Het spreekt dus vanzelf dat deze film rommelig is.

Sinds 2006 is deze film is deze uitgebracht op dvd door Criterion, het is de ultieme release van Mr. Arkadin. Er staan drie versies van de film op, inclusief een nieuw gereconstrueerde versie die zo volledig mogelijk is. Bovendien gerestaureerd! Dus weg met die goedkope public domain dvd's . Jammer dus dat sommige lage scores komen van personen die zo'n "slechte" dvd hebben bekeken, wie weet waren die scores wel hoger als ze een betere versie zagen.

Cahiers du Cinéma verklaarde Mr.Arkadin in 1958 tot één van de twaalf beste film aller tijden (!). Dat is het natuurlijk niet, maar het is wel nog steeds een heel boeiende film, heb me geen seconde verveeld. Het is allemaal zeer bizar; die personages en al die camerastandpunten, maar toch ook indrukwekkend. Het verhaal vond ik ook niet eens zo ingewikkeld (ik keek de Comprehensive Version of de Criterion dvd). Mr. Arkadin is naar mijn mening dus een prima film. Ik geef 4*.

Tja..... dit kan mij goed vermaken. Orson Welles' stijl blijft erg boeiend om naar te kijken. Maar een topfilm is dit natuurlijk niet, komt natuurlijk ook omdat dit de zoveelste film is waarbij Welles niet zelf heeft gemonteerd geloof ik (of wat voor onenigheid er dit keer dan ook mocht wezen). Desalniettemin een goede film van Welles, ondanks zijn mankementen.

3,5*

Erg moeilijk te volgen voor mij door de belabberder kwaliteit van de transfer op mijn dvd én zonder ondertiteling, maar toch nog intrigerend.

Ik ga 'm herzien, dat is zeker.

Ik heb nu de Corinth Version gezien van de Criterion dvd, maar mijn score kan nog altijd veranderen nadat ik de Comprehensive Version en de Amerikaanse Confidential Report versie heb gezien, aangezien ik van plan ben mijn score te baseren op de beste versie.

Maar goed, vooralsnog heb ik slechts één versie gezien en die was aardig. Welles heeft altijd een vreemde liefde gehad voor pulp thrillers (zie ook The Lady From Shanghai, The Stranger en Touch Of Evil) en ook Mr Arkadin past goed in dat rijtje. Een louche hoofdpersonage en een halfbakken mysterie dat niet overal even goed in elkaar steekt, maar Welles weet er wel alles uit te halen, tenminste voor hoeverre Welles' film overeind blijft in dit door de studio in elkaar geflanst werkje.

Met name Welles is uiteraard erg sterk als Arkadin die constant dichter in beeld gebracht lijkt te zijn dan andere personages, waardoor hij op zekere wijze altijd overweldigend en bedrukkend over komt. Erg sterk gedaan en vooral erg goed gedaan in de scène met een dronken Milly op een in de zeeën rondtierend cruise ship. Zeer beklemmende scène en samen met de openingsscène in de haven (veel schaduwspel zoals alleen Welles dat kan) en het einde met Arkadin op het vliegveld die vol stervensangst 50 miljoen frank biedt voor een stoel op het vliegtuig krijg je al met al een film die goed overeind blijft, waarbij je toch alleen maar kan zeggen dat de film met meer input van Welles zelf waarschijnlijk veel beter zou zijn.

Een heidense warboel, dit verbijsterend, bizar, raadselachtig, onsamenhangend, melancholiek, dwaas, onnozel en vooral onafgemaakt medodrama over een machtige, ongrijpbare, excentrieke man. Op een nietige, pulp-achtige manier nog wel boeiend. Het verhaal wordt voornamelijk in flashbacks verteld, als kijker word je overladen met informatie en ik onderken overeenkomsten met de film noir. Sommige recensenten moemden deze film een briljante ramp, van mij mogen ze.

I never remember pretty women. It's too expensive

Er zijn weinig regisseurs als Orson Welles wiens oeuvre zo schandalig verminkt is en toch zo enorm interessant blijft om naar te kijken. Ten tijde van Mr. Arkadin was Welles het al wel gewend geraakt dat hij nooit de volledige controle over zijn film kon behouden, maar met deze film is het wel erg gesteld. Gebaseerd op The Lives of Harry Lime, een serie die Welles voor de radio schreef en welke diende als prequel voor The Third Man, zijn er welgeteld 5 verschillende versies (een opgedoken screenplay dat erg hard van de uiteindelijke versie verschilt wordt niet meegerekend) uitgekomen.

Het is dus wat zien welke versie je eigenlijk voor kiezen krijgt. Twee van de versies zijn echter Spaanstalig gedubt, hoewel de rollen van Baroness Nagel en Sophie vertolkt worden door Amparo Rivelles en Irene Lopez Heredia in plaats van Suzanne Flon en Katina Paxinou, en dan resteert er nog de Confidential Report cut (te herkennen aan vleermuizen in de openingscredits en ook de enige versie die effectief opent met het gelijknamige titelscherm), de Corinth versie (te herkennen aan het gebrek aan vleermuizen) en de Public Domain versie (te herkennen aan het gebrek aan vleermuizen en aan flashbacks). Ik heb zelf de Confidential Report versie gezien en eerlijk gezegd, het is Welles weer op zijn best. Beetje jammer dat we nooit de versie zullen te zien krijgen die hij zelf voor ogen had omdat hij nooit de film heeft kunnen monteren zoals hij het wilde. Zo zou bijvoorbeeld het shot van Milly's dode lichaam op het strand veel eerder te zien zijn, maar dit is toch weer de moeite. Verder is dit een film die geïnspireerd lijkt te zijn door andere bekende Welles (niet altijd onder zijn regie) films zoals Citizen Kane en Third Man en bovenal eentje die er een lekker hoog tempo op nahoudt.

Zelfs in die mate dat je tijdens het kijken weinig tijd krijgt om bepaalde acties van personages te evalueren en dat je pas na het einde het gevoel hebt dat dit met haken en ogen aan elkaar hangt. Toch slaagt Welles er in om je zo mee in zijn wereldje te trekken dat je dat allemaal met de mantel der liefde bedekt. Vooral omdat de regisseur hier weer een aantal leuke visuele spielereien bovenhaalt en ook als acteur weer zijn imposante zelve is. Robert Arden daarentegen balanceert wat meer op het randje. Hij oogt nogal pulpachtig (sowieso voelt de film qua plot wel wat aan als zo'n ouderwets pulp boekje) en schmiert hij er hier en daar nogal op los. Op zich echter weinig op te merken aan de bijrollen. In ieder geval zitten daar een aantal fijne karakterkoppen (onder andere Michael Redgrave en Gert Fröbe) tussen.

Belangrijk dus om een 'juiste' versie te zien. Mij lijkt Confidential Report of de Corinth versie (al mis je in die laatste naar het schijnt nog wel een geweldige monoloog/toast op vriendschap van Welles tijdens een feestje) de way to go in ieder geval. Zeker en vast niet de public domain versie, die is echt zo kapot gemonteerd dat het niet meer schoon is.

4*

Recentelijk ontdekt dat er ook nog een boek van Mr. Arkadin bestaat! Uiteraard is het daar ook niet helemaal duidelijk hoe dat boek uiteindelijk tot stand is gekomen, maar algemeen wordt beschouwd dat Maurice Bessy het scenario in het Frans vertaalde en nadien de Franse versie weer naar het Engels vertaalde. Vreemd genoeg wordt Orson Welles als auteur van het Engelse boek genoemd.. In een interview met Peter Bogdanovich had Welles het volgende erover te zeggen: I didn't write one word of that novel. Nor have I ever read it, Somebody wrote it in French to be published in serial form in the newspapers. You know — to promote the picture. I don't know how it got under hardcovers, or who got paid for that. in het This is Orson Welles boek.

Ondertussen al wel weer een tijdje geleden dat ik de film heb gezien maar het boek geeft weinig extra elan aan de film. Beetje vreemd ook dat een aantal kleine details gewijzigd zijn, maar misschien ligt het boek dan meer in lijn met één van de andere versies van de film.

Ik heb nu alle versies van dit meesterwerk gezien . Ik vind de Amerikaanse en de Europese versies even goed , al heb ik een lichte voorkeur voor de Amerikaanse ( Corinth ) versie die 100 minuten duurt .

Ze hebben van de nieuwe 2006 versie een kerstfilm gemaakt , hahaha . De prachtige soundtrack van Paul Misraki is meerdere keren vervangen door het 'Stille Nacht, heilige Nacht ' Kerstlied .

De maniakale hypermontage van dit kaliber lijkt door een bezetene gedaan te zijn , alsof Mozart ( Molto Allegro ) hier aan het werk is geweest ...

Zeer uitgebreid en informatief artikel over wat mij betreft een van de beste films van Orson Welles : the strange story of Orson Welles' lost film, Mr. Arkadin