Friendly Persuasion (1956)

Geweldige western-antie-oorlogsfilm.

Ik heb altijd wel een zwak voor dit soort klassieke Americana.

Het is regelmatig wat oubollig, maar het zijn wel perfect gemaakte verhalen die geen moment vervelen.

Een beetje vergelijkbaar met het wat betere The Sundowners, dit.

De film heeft wat weg van een eerdere film met Cooper, namelijk Sergeant York. Waar Cooper's karakter in die film zwaargelovig is en de film dat gelovige zo met dat vingertje brengt, is Persuasion een lichtere versie. Het hele gezin wordt, inclusief paard, wat losser in het aannemen van het gedrag van een quaker door de oorlog. Heel kalm, mooi verteld, met zweverige melodieen van Tiomkin en een goede cast. 4 sterren

Deze film hoort absoluut in mijn top 3 thuis! Vanmiddag was hij weer op de buis via TCM. Meteen de DVD-speler op actief gezet. Dat wordt weer meerdere keren GENIETEN!!!

Fantastische film ... met heerlijke Humor (mét hoofdletter!)

Ik zag de film destijds bij zijn verschijning, toen Pat Boone's "Friendly Persuasion"-plaat op alle juke-boxen te vinden was en al vond ik toen reeds deze familale, sentimentele film iets te "softy", hij had iets filmisch en inhoudelijk charmant.

Dergelijke film maakt heden ten dage geen schijn van kans in onze zalen. Een beetje spijtig.

Gary Cooper is een klassebak uit de Hollywood-periode van de jaren 50 en bemerk ook de jonge Anthony Perkins. Je weet wel, "Psycho" van enkele jaren later.

Veel te lang voortkabbelende film. Er worden enkele morele kwesties aan de orde gesteld, maar dat gebeurt zo voorzichtig en omzichtig dat het eigenlijk geen zoden aan de dijk zet.

De vraag of pacifisme onder alle omstandigheden gehandhaafd kan worden is verpakt in een verhaal over een streng religieuze familie ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog. In eerste instantie speelt de oorlog zich nog ver van de familie af, maar wanneer deze steeds dichterbij komt wordt de familie geconfronteerd met de vraag of ze zich afzijdig moet en kan houden.

De film neemt ruim anderhalf uur de tijd voordat er ook maar van enige echte dreiging, en dus conflict sprake is. Gedurende die anderhalf uur zien we vooral de familie in alledaagse situaties, en dat is gewoon niet zo heel erg boeiend. De enkele komische situaties zijn slechts goed voor een flauwe glimlach en een enkele keer - de scene met de drie dochters - zelfs genant.

In het laatste half uurtje lijkt dan eindelijk de vlam in de pan te slaan, maar ook dat valt erg tegen, waardoor er uiteindelijk een zeer onbevredigende film overblijft.

Leuk om Anthony Perkins als een godvruchtige jongeman te zien, maar dat is het dan ook wel.

Aardige film met sterk acteerwerk.

Wel duurt het te lang voor zo'n verhaal.

3,5 ster

17/3 16oo uur TCM

Typische jaren vijftig filmweergave over het goede in de mens dat altijd zegeviert, terwijl het kwade - hier uitgebeeld als de "Zuidelijke beesten" (sic) - toch altijd zal vernietigd worden. Te overdreven geacteerd en tè voorspelbaar. Toch aangenaam om volgen en redelijk spannend. 2,5*.

Ik mag ze graag zien, die ouderwetse Amerikaanse films over hun eigen land en/of de oorlog die er daar geweest is. Ook dit is een zeer aardige film uit het tijdperk waarin films meer en meer in kleur geschoten werden. Friendly Persuasion heeft ook van die warme kleuren die een sfeer met zich meebrengen die in zwart-wit beeld nooit gecreëerd had kunnen worden.

Het eerste uur was wat moeilijk te verteren. In het begin gaat het nog wel, maar al gauw wordt het iets te komisch en constateerde ik enige vorm van overacting. Dat laatste kon ik op een gegeven moment wel door de vingers zien en ik heb me daar verder niet meer aan lopen ergeren. Gary Cooper was een goeie vader en ook de kleine jongen had een mooie rol.

Het tweede deel is een stuk sterker en het wordt daarin al gauw duidelijk waarom deze film onder drama valt. Het is boeiend om te zien hoe een goed- en strenggelovig gezin omgaat met de oorlog waarin het beland is. Ongewild krijgen ze er mee te maken en het is interessant hoe ze er vervolgens mee om zullen gaan. Het is mooi om te zien hoe het gezin uiteindelijk hechter wordt dan ooit, al hebben ze wel erg veel geluk dat ze allemaal aan de dood zijn ontsnapt.

Niet zo goed als ik mij meende te herinneren. Niettemin een mooie film van topregisseur William Wyler over een vredelievend Quakergezin dat in gewetensnood komt door de oprukkende Amerikaanse Burgeroorlog. Prima vertolkingen, inclusief de opmerkelijke bijrol van good old Marjorie Main, maar de meest markante figuur in de film is Samantha…

Sommige opnamen roepen herinneringen op aan de werken van 19e eeuwse schilders.

Degelijk drama over de morele worstelingen van een pacifistisch Quaker-gezin tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. De film is vrij luchtig op het laatste half uur na, en sommige stukken waren een glimlach wel waard- de rivaliteit met de buurman bijvoorbeeld, kennelijk waren er ook al in het tijdperk van het paard en wagen figuren die niet ingehaald wensten te worden. Maar de film sleept ook nogal en maakt zijn lange speelduur niet waar. Het blijft toch een klein familiedrama waarbij de grote boze buitenwereld even op de deur klopt en weer verder trekt, terwijl ik misschien op iets epischer had gehoopt.

Acteerwerk was wel goed, met name van Gary Cooper. De Oscarnominatie voor Perkins vind ik wat overdreven.

Matige film over een Quaker-gezin die zich afzijdig probeert te houden van de Amerikaanse burgeroorlog. Het verhaaltje kabbelt iets te rustig voor en het duurt echt veel te lang voordat de echte dramatische ontwikkelingen zijn intrede doen. Best groots opgezet en ook de aankleding is prima. Desalniettemin heeft deze film de tand des tijds niet helemaal goed doorstaan.