La Vallée (1972)

De score van Pink Floyd (Het album Obscured by Clouds) vind ik erg mooi.

Ja, dit is typisch zo'n film waarvan veel mensen de soundtrack kennen, maar niet de film .

Helemaal eens met Adrenal. Die score c.q. soundtrack is echt zeer de moeite waard; is zelfs een van mijn favoriete PF langspelers.

De muziek herken je gelijk als Pink Floyd, daar hoef je de film niet voor te kennen. Maar ik ben toch wel razend benieuwd naar die film, als ik eerlijk ben.............

Als PF-fan nooit echt de soundtrack een kans gegeven toen ik hun album ging ontdekken. Ik was tiener en vooral bekend met hun populair(der)e werk. Later dit album ook nooit echt beluisterd, net als "More", hun andere full-soundtrack.

Afgelopen weekend een Engelse dvd gedownload van deze film (was er toch wel benieuwd naar, nu ik hun salontafel-dikke biografie aan het lezen ben), waarbij het Franstalige gedeelte Engels ondertiteld is. Jammer dat de film irritant wegkijkt, aangezien het matig gefilmd is (jaja, het is 1972) en zelfs slecht ge-edit volgens mij (ziekenhuisbezoek????).

Later in de week een tweede poging wagen.

Barbet Schroeder in z'n pre-Hollywood-tijd: soundtrack van Pink Floyd (Obscured by Clouds), hippies, vrije liefde.

Film doet met name denken aan Werner Herzorg-films als Aguirre der Zorn Gottes en Fitzcarraldo.

Schroeder ging ook met een groepje acteurs de jungle in hier gaan ze op zoek naar een nooit in kaart gebrachte vallei (ook vanuit de lucht niet zichtbaar vanwege het altijd overhangende wolkendek) in de hoop er het paradijs te vinden.

De inheemse stammen in de film zijn allemaal echt, inclusief de rituelen en ontmoeting met de acteurs.

Bij vlagen van een prachtige schoonheid al zitten er wat technische onvolkomenheden in de film: een microfoon, een cameraman en volgens mij zit Schroeder zelf ook nog ergens tussen de bosjes....maar misschien waren dat ook wel hallucinaties mijnerzijds.

Prachtig!

En dan doel ik vooral op de manier waarop dit geschoten is door Néstor Almendros (Days of Heaven). Qua sfeer doet het een beetje denken aan Aguirre en Vinyan, maar dan zonder al die waanzin die beide wel hadden. Het verhaal, zover dat er is, zit is genoeg om situaties en de prachtige beeldenstromen aan elkaar te plakken. De zoektocht naar het Paradijs en de ultieme vrijheid wordt goed verteld en in beeld gebracht. De dialogen die daar dieper op ingaan zijn interessant. Zeker die tussen Olivier en Vivian bij de laatste stam. Alhoewel een beetje hippie natuurlijk, past het wel perfect in de film. Acteerwerk, buiten de stammen om, komt gedurende de film erg naturel over.

De ondersteunende soundtrack van Pink Floyd is erg mooi. Al had ik daar graag wat meer van gehoord. Hoewel er veel en groot mee geadverteerd wordt, bestaat de soundtrack, buiten wat scenes in het begin en helemaal aan het einde, uit bar weinig muziek. Wel krijgen we daar mooie geluiden van de natuur voor terug. De reis door de natuur en de ontmoeting met verschillende volken is toch wel het meest interessante.

Wat de film de impact meegeeft, is de kleine conversatie die zich afspeelt tussen Olivier en Gaetan aan het einde. Gevolgd door fantastische laatste momenten. Sterker en mooier had de film niet kunnen eindigen.

Hippies in de jungle. Het kijkt lekker weg, maar veel gebeurd er niet. De natuuropnames en de echte stammen make het nog wel interessant. De score van Pink Floyd komt ook maar mondjesmaat aan bod. Wel prima transfer op de blu ray van BFI.

3