Jam Films S (2004)

3de editie in de bonte collage kortfilms. Dit soort projecten zijn wel aan mij besteed. Een hoopje enthousiaste nieuwelingen, elk met hun eigen ideeën en visies. En ook hier is dat weer duidelijk te voelen. Terug naar een formule van 7 kortfilms (wat iets beter werkt vind ik), met een mooie selectie Japans opkomend talent.

* Eerste kortfilmpje bewijst dat meteen. Sonoda heeft een erg vreemde kijk op tempo en sfeer in dit filmpje. Leuk geëdit op de muziek (wat poppy hip-hop dingetjes), maar vooral veel droge, rare, nietszeggende scenes die op de vreemdste momenten afgebroken worden. Niet uit amateurisme, want na een tijdje begin je het nieuwe ritme wel te voelen. Leuk filmpje, geinige clou, boeiend om kijken. Dikke 4*

* Tweede filmpje was het toppunt voor stoerheid en stijl. En wat zag deze er verdomd knap uit! Een confrontatie tussen de duivel en een weer tot levend gewekte yakuza, maar verre van actievol. Wel milimeter camerawerk, geen bibber in het beeld te bespeuren, ijzige koude consistente blauwtinten, enkel doorbroken door felrode accenten, prachtige luchten, kaarsrechte lijnen, zachte gesprekken ... paar hemelse shots, geweldige estethiek. Vette 4.5*, en die man moet zo snel mogelijk een full-length feature maken.

* Derde filmpje is zowat het tegenovergestelde. Zachte klassieke score, mooie shots maar typische Japanse, bruine kleuren. Maar ook hier weet het tempo weer wat moois te verwezelijken. Een erg mooi, romantisch en teder verhaaltje. 4 dikke *

* Vierde filmpje is iets minder. Soort van Amélie cloon lijkt het wel, maar het blijft halverwege een beetje hangen. Wel enkele leuke ideeën (Tai-chi demonstraties), maar iets te vlak, en ook de Engelstalige personages (vaak mensen zonder acteerervaring van de straat geplukt) waren verre van ideaal. Maar verder wel leuk, en redelijk fris. 3.5*

* Vijfde filmpje begint matig, maar weet zich snel te ontpoppen tot een aangenaam, niets-aan-de-hand maar wel erg lollig komedietje. Sterktepunt ligt wel duidelijk op het einde, maar daar aangekomen is de eerlijkheid van de emoties wel een feit, en komt het er erg goed mee weg. Kleine 4*

* Zesde filmpje is weer wat stylistischer. Weirde visie op de toekomst, heeft weinig focus maar wel veel en erg leuke ideeën. Knap om zien, met weer een leuke clou. 4*

* Het laatste filmpje is weer wat komischer, en volgt een succesvolle kerel die, terwijl hij aangesteld wordt om in z'n eentje het land te redden (doormiddel van "the suit", denk Ultraman), betrapt wordt op overspel. Karikaturaal, maar erg grappige situatie die de korte tijdsduur erg goed overbrugt. Ook deze krijgt 4*.

Gemiddelde is 4*, toch geef ik 4.5*. De uitkomst is vaak meer dan de som van de aparte delen, en twee uurtjes Jam Films brengt gewoon erg veel variatie, een geweldige dosis potentieel en een overdaad aan goeie ideeën. Leuk dat deze reeks zich steeds meer in de positieve zin ontwikkelt. Fans van de vorige twee edities, mis dit niet . 4.5* dus, tweede short was de beste.

Vooral de eerste en de tweede deden het bij mij erg goed en inderdaad die tweede was ongelooflijk stoer en die durf ik dus ook gerust 4,5* te geven, qua stoerheid wel wat te vergelijken met de films van Kitamura, voor mij positief. De eerste geef ik 4*, erg fijn en grappig stukje film.

De derde met de kleding wasser (of hoe je zoiets ook noemt) vond ik wel aardig maar niet overdreven bijzonder, leuk vermaak, 3,5*.

De vierde... die deed mij echt totaal niks, redelijk irritant allemaal, mede door die akelige buitenlandse akteurs, dus deze short brengt het gemiddelde dan ook erg omlaag bij mij, vind ik echt niet meer dan 2* waard.

Het vijfde filmpje vond ik wel weer een erg leuke, niet echt stijlvol of experimenteel, maar gewoon erg leuk vermaak. Het begin had ik overigens geen moeite mee, pastte er prima bij. 4*.

De zesde kwam niet echt ergens, was wel jammer opzich, toch kon het nog wel boeien. Ook al zag het begin en dat einde er niet uit en had dat net zo goed weggelaten kunnen worden. Toch 3,5*.

De laatste was apart en heb ik erg grappig ervaren, maar meer dan 3,5* vind ik het niet waard. Binnenkort maar eens Ultraman kijken dus.

Over het geheel was het allemaal nog best te doen dus en geef ik Jam Films S een dikke 3,5*.

Wat een opluchting na het slechte Jam Films 2. Hier eindelijk niet meer dat ‘urban’ stoere gedoe, maar gewoon heerlijke simpele Japanse verhaaltjes.

Het begint gelijk lekker. Leuk gemonteerd, grappig in elkaar gezet, met een vreemd einde. Zette me toch even aan het denken. De muziek is mij ietsje te ‘hip’, maar het past goed bij deze kortfilm. Erg vlot, erg on-westers, maar erg leuk. 3,5/4* hiervoor.

Aangekomen bij het 2e filmpje. Vond ik persoonlijk de minste. Iets te ‘magische’ muziek, kwam te vaak hard aan. Erg jammer, zonder dit had ik het denk ik wel mooi gevonden. De serene sfeer werd dikwijls door muziek/ambient onderbroken. De stoelen die ineens op het platform staan, waarom moet dat nou weer worden aangekondigd door een zweverig ambient klank, jammer... Het thema vond ik aardig, niet geweldig, en de uitwerking ook maar zo zo. Tinten vind ik vaak erg mooi, maar hierbij kwam het toch wat amateuristisch over. Laat dat maar aan de ‘grote’ mannen over. 2,5/3* hiervoor.

Het derde filmpje ‘Blouse’ vond ik geweldig. Deed me ergens aan In the Mood For Love denken (nu niet gelijk denken dat het er echt op lijkt), maar het had er iets van weg, qua muziek en sfeer. Behoorlijk statisch, maar toch speels. Mooie muziek en erg leuk geedit. Kwam totaal niet amateuristisch over, en voelde behoorlijk slim aan. Zo wil ik er meer zien 3,5/4*

Grappig dat Onderhond bij de 4e aan Amelie moest denken, ik dacht aan Delicattessen. Kan bijna niet toevallig zijn. Vond het filmpje wel aardig, leuk kleurgebruik, grappig concept, jammer van het engels talig jongetje. Heb af en toe wel moeten lachen om de typische humor. 3*

Het vijfde filmpje begon niet zo lekker, maar vooral het einde vond ik echt geweldig. Deed me bijna denken aan April Story. Lekker simpel, maar o zo fijn. Vreemd, gek, en aandoenlijk. 4*

Een naar laatste film is erg apart. Niet helemaal duidelijk, tot op het einde. Een regisseur met visie, en weer een verassend knappe uitwerking. Inderdaad leuke clou. 3,5/4*

Laatste film weer lekker weird. Typisch Japans, zal ik maar zeggen. Een redelijk simpel verhaal, met een idiote clou Toch leuk en wel 3/3,5* waardig.

Al met al bijna zo leuk als deel 1 en in ieder geval stukken beter dan deel 2 .. Heb weer genoten! Heerlijk. Zit te twijfelen tussen 3,5 en 4*.. Even laten zakken dan maar.

Alsof-ie uit de krochten van MovieMeter opgerakeld wordt, na 4,5 jaar weer een reactie.

Wat kijkt dat toch lekker weg, die filmomnibussen. Weer een bijzonder stel films, veelal gekenmerkt door een frons en een glimlach.

Begint met eenzelfde intro als Jam Films (1).

1. Tuesday (Kenji Sonoda) - 2,5*
Vond ik de minste van het stel. Voelde wat kil en afstandelijk. Muziek vond ik ook vervelend. Idee is grappig maar de clou ("Is your home safe") ontgaat me enigszins.

2. Heaven Sent (Ryuichi Takatsu) - 4,0*
Eén van de leukste twee. Fijn etherisch en esthetisch. Schitterende opening. Prachtige 360° shots. Tof verhaaltje.

3. Blouse (Hitoshi Ishikawa) - 3,5*
Fijn zomers, warm filmpje. Maar naast de warmte, romantiek, bespeurde ik ook een duister randje aan het verhaal.

4. New Horizon (Ryo Teshima) - 4,0*
Tofste van het stel. Een wereld waar de zon al drie dagen niet opgekomen is. Geïllustreerd met minimalistische tekeningetjes. Wonderlijke scènes. Erg fijne sfeer en uitstraling. Ietwat cliché-ige boodschap.

5. Suberidai (Yuichi Abe) - 3,5*
Liefste van het stel. Net als Blouse warm en zomers. Nu twee kinderen die afscheid nemen, op hun eigen kinderlijke manier. Prettig en lichtkomisch verhaal.

6. Alpha (Daiyaburo Harada) - 3,0*
Bizar ding. Iets futuristisch, iets met plastische chirurgie, iets met zelfacceptatie. Visueel niet de mooiste.

7. Suit (Masaki Hamamoto) - 3,0*
En tot slot de mafste van het stel. Redelijk komisch. Computer graphics zijn bijzonder slecht, maar draagt alleen maar extra bij aan de dwaasheid van het verhaal.

Weer een zeer vermakelijke omnibus. Vergelijkbaar met deel 1.
(imdb-link toegevoegd)

Fijne herziening.

Van de opzet van de Jam Films anthologies is nooit veel in huis gekomen. Men ging op zoek naar nieuw talent en vond dat ook wel, maar van de regisseurs hier is nooit veel terecht gekomen. Gelukkig wil dat niet zeggen dat deze anthology verder niet om aan te zien is.

Wat wel opvalt is dat sommige shorts de tijd wat slechter doorstaan hebben. De meeste scoren toch wel iets lager als de eerste keer, al scheelt het meestal maar een halfje. Vaak omdat het technisch toch net iets te min is, of omdat er ondertussen al films zijn die hetzelfde idee véél beter uitgevoerd hebben.

Maar als liefhebber van anthologies blijft dit toch wel de moeite. Veel variatie, leuke clous en veel geinige ideetjes. Heaven Sent, Blouse en Alpha zijn de stand-outs, echt zwakke filmpjes zitten er niet bij.

4.0* en een uitgebreide review