Alien: Resurrection (1997)

The walking dead

I'll be back. Deze wereldberoemde woorden van Arnold Schwarzenegger zouden ook Sigourney Weaver niet misstaan met betrekking tot de Alien franchise. Ze sterft in het derde deel zelfs een zelfde soort dood als Schwarzenegger in de tweede terminator film! Toch lijkt het vierde deel het laatste optreden van Sigourney Weaver als Ellen Ripley te zijn al sluit een vaag project van Neill Blomkamp wat op IMDB vermeld staat, dit niet helemaal uit.

Toch ben ik zelf wel opgelucht dat er naar dit vierde deel gekozen wordt voor een andere benadering in de vorm van Prometheus (die ik nog moet zien) omdat de films nu wel een beetje eentonig en voorspelbaar beginnen te worden. Om de kijker toch nog te verassen worden er dan ook steeds vreemdere capriolen uitgehaald om de kijker te verassen zoals zwemmende aliens en een ander type Alien aan het eind van de film. Daarnaast is het klonen van Ellen Ripley ook wel heel vergezocht geworden, al moet ik zeggen dat deze uitwerking mij toch wel 200% meeviel.

Eigenlijk viel heel dit vervolg mij wel 200% mee want hoewel dit vierde deel zeker niet van hetzelfde niveau is als deel een en twee is dit wel weer een heel stuk beter dan het derde deel. De supporting cast is hier veel leuker, de aliens zijn weer dreigend te noemen, en het is op een aantal momenten weer flink spannend, ook al zijn sommige scènes op het belachelijk af. De regisseur leek het in dit vierde deel allemaal wat minder serieus te nemen ten opzichte van het derde deel, en leek meer een vermakelijke no-brainer neer te willen zetten. Dit is hem in mijn ogen goed gelukt en ik kreeg ook het idee dat er een heel leuke sfeer op de set heerste wat je ook terugzag in de film.

Het grootste probleem met dit derde deel is dat de reeks -ondanks de nieuwe ideeën- toch een beetje gerecycled aan begint te voelen. Er zit weer een android verborgen in het gezelschap,
er is weer een chestburster etc. toch zorgt de aanwezigheid van nieuwe ideeën voor een vermakelijke film die mij met een veel beter gevoel achterliet dan het derde deel. Ik ben dan ook benieuwd hoe ik Prometheus en Alien: Covenant zal gaan beoordelen.

3,0*

Hehe vond ik ook , echt wel zielig

Dit 4e deel haalt absoluut het niveau niet van deel 1 en 2, helaas. Nooit geweten dat een Alien kon zwemmen. Sigourney Weaver doet het wel weer goed, dit keer als een gekloonde Ripley. De setting van dit deel is ook weer uitstekend, net als de vorige delen. De scène onderwater kwam voor mij ongeloofwaardig over omdat het groepje veel te lang onderwater bleef, maar het was wel een spannende scène. Ik vindt dit deel minder saai dan het vorige deel.

Alien ressurection is een echt buitenbeentje in de reeks. Soms zijn buitenbeetjes origineel en vernieuwend, maar hier gaat het helemaal de foute weg op (al kon het blijkbaar nóg erger als je er Predators in verwerkt). Ongelooflijk wat Jeunet ervan terecht gebracht heeft, jammer eigenlijk. Alle logica en premisses die verwerkt waren in de eerste drie delen worden nu geheel overhoop gehaald. Dat je Ripley kloont en gebruikt als wetenschappelijk experiment, ok, dat kon ik nog net slikken. Weaver is hét uithangbord voor de reeks en overtreft zichzelf steeds om vorm te geven aan het personage Ripley en de reeks in zijn geheel.

Alleen is het jammer vast te stellen dat ze van de Xenomorphs karikaturen hebben gemaakt. Aliens die zwemmen? Neen, dat had ik nog niet eerder gezien. Ook de scène op de brandladder is bijgevolg wat overtrokken: aliens die kogels ontwijken, aliens die zich inbeelden dat ze een lama zijn, ontploffende alien waarvan het zuur ineens niet meer verspreid wordt, enz …
En uiteraard zitten we op het eind met een halve yeti opgescheept. Zelfs het snow creature uit The empire strikes back zag er beter uit. Men trachtte er een kruising tussen mens en Xenomorph van te maken. Ik vond het eerder een zielig beest met zijn stomme irritante geluiden en melige ogen.

Wat wel positief was, was de aandacht voor het klonen, eveneens werd verwezen waarom Ripley nr. 8 werd genoemd. Het labo zelf zette je wel even aan tot nadenken. The Company is een malafide organisatie die geen moer geeft om het sociaal belang, maar enkel uit is op geld en macht. Hallucinant eigenlijk. Ten gevolge hiervan worstelt Ripley met haar identiteit: enerzijds zeer confronterend wanneer ze de mislukte klonen zag en eveneens de andere kant waarbij ze als “moeder” fungeerde van de gemuteerde alien. Louter dit gegeven vond ik erg goed aan de film, maar in zijn geheel net onvoldoende.

Briljant!

De ‘Alien’ serie word uitgemolken en dat laat dit vierde deel erg goed zien. Waar de eerste twee delen nog ontzettend vermakelijk waren zijn deel drie en vier erg saai. Ook dit vierde deel voegt niks meer toe en het word steeds verder uitgemolken, hij heeft een ontzettend saai verhaal en het onderwerp kan er ook niet meer van af. Toch vond ik sommige delen ook zeker wel leuk, dan toch echt de gevechten tegen de aliens waren goed te doen maar inhoudelijk vond ik het maar een saaie kost. Ook geziene de tijdsduur duurt de film veelte lang en dat je bijna twee uur naar dit werkje moet kijken is moeilijk te doen, daar had mooi 20 minuten van af gemogen. Daarbij vond ik het algemeen niet lekker samen hangen en dat maakt dit vierde deel uit de Alien franchise een zware kost, zit en vooral op sommige momenten erg saai.

Jean-Pierre Jeunet heeft duidelijk wat uit de kast proberen te halen om weer richting de ‘Aliens’ film van James Cameron te gaan. Waar deel drie juist weer duidde op een terugkeer naar de originele Scott versie van de ‘Alien’ film (waar we dan de groepen mensen tegen één alien zien vechten) kiest Jean-Pierre er toch weer voor om een Alien slachtveld te creëren. Dan wel niet met maar een stuk of drie aliens, het zijn er al meer dan deel één en drie dacht ik toch zo. Dit maakt de film niet ‘slecht’ of iets dergelijks het is eerder dat de serie zo erg moeilijk te volgen is want: hoeveel aliens zijn er nou precies? Zo’n jo-jo effect maak ik na deel twee al constant mee en dat is niet altijd even fijn om naar te kijken.

De terugkeer van Sigourney Weaver als Ripley is natuurlijk zwaar uitgemolken: de vrouw is nu al meerdere keren dood gegaan, laat haar dood wezen. Ondanks de koppigheid van de producenten van de alien franchise deed Sigourney het gewoon weer prima en ze heeft natuurlijk het gezicht van de Alien franchise gekregen, iets waar je toch reten trots op mag zijn dacht ik zo. Nee, Sigourney speelde haar rol prima maar ik vind niet dat zo’n persoon weer terug moet keren want dat maakt het ontzettend cliché. Geinig de iets jongere ‘Ron Perlman’ weer te zien, natuurlijk bij mij een erg bekende kop gekregen door zijn rol in de geweldige serie ‘Sons of Anarchy’ waarbij hij in dit vierde deel van Alien ook een aardig leuk rolletje heeft weggekaapt. Voor de rest kent deze film een aardige cast en daar moet de film het ook wel van hebben, iets wat wel goed is in de hele film.

Dan noch te spreken over de speciale effecten want wat zag dat er niet uit, het was zeker geen verschrikking maar kom op, wat is er in god naam op het einde aan de hand dat we een ‘nieuwe alien’ zien? Wat een verschikking en dat verpestte gelijk mijn hele avond, het lijkt inderdaad zoals hier boven ook al vermeld op een verschrikkelijke Yeti waarbij ze in Star Wars het nog beter voor elkaar hebben dan Jean-Pierre in de late jaren ’90 en de computers. Nee, dit kon echt niet. Ook vond ik de onderwater scéne erg verschrikkelijk waar het team moeten vluchten en dat via het water doen, waarbij we misschien wel tien minuten lang hebben gezien hoe ze hun adem hebben in gehouden terwijl ze achtervolgt worden door twee aliens. Dan schiet Ron één alien neer met een explosieve kogel maar de rest bedenkt zich dan geen seconde om met de andere granaat werpers de tweede alien te beschieten, erg logisch allemaal weer. Dit waren toch verre weg wel de scénes waar ik het minst tegen op keek en waar het allemaal best saai en eentonig werd.

Het hele positieve vond ik het kweken in deze film. Ze willen dus Aliens kweken (zoals je kan lezen in de plotomschrijving) om zo een ‘Alien leger’ te maken. We zien dan een gedeelte waarbij de ‘proefpersonen’ vast geketend zitten met een alien ei voor hun, die zich opent en via hun voed om zo nieuwe aliens te maken. Dit was toch wel het beste en ziekste gedachten in deze film waarbij de film zich liet opfleuren al was dit niet genoeg.

Het verhaal is ook aardig soft. We volgen een floot waarbij een groep handelaren naar binnen wandelen (of wat waren ze ook alweer, ze handelen dacht ik wel ergens in) om te vertrekken met een bepaald schip. Op dat schip hebben wetenschappers een kloon van Ellen Ripley gemaakt om zo de foetus van de alien uit haar te halen en hiermee een kweekprogramma te creëren. Wanneer het groepje er achter komt dan Ripley leeft maar niet zichzelf is houden ze haar voor zo lang gevangen tot dat de aliens ontsnappen. Ze gaan nu (inclusief Ripley die zichzelf heeft bevrijd) de strijd tegen de aliens aan om zo te overleven en heelhuids terug te keren naar de aarde. Het verhaal was dus niet zo spannend, en daar was de film ook niet echt heel sterk in want het is zo uitgelegd. Een aardig makkelijk verhaal en concept dus..

Nee, dit vierde deel van Alien kon mij niet bekoren en ik ben er zeker geen fan van. Ondanks dat de film soms zijn goeie punten kent ben ik er niet van overtuigd. Jammer genoeg zien we dat Sciencefiction koning Neill Blomkamp bezig is met een nieuw Alien project waar ook weer Sigourney Weaver staat aangeduid op terugkeer, dus het is maar even afwachten wat deze film gaat doen. Al om al, aardig saaie zit met een slechte afsluiting op de originele reeks.

2.0*

totaal overbodig 4e deel, de sentimenteel kijkende alien op het einde werkte nogal op mijn lachspieren...

Vond dit ook weer deel.

Aliens gaan er steeds beter uitzien en goede cast ook dit keer. Snapte alleen niet hoe christie dood ging, zijn armen deden het nog prima en hij kon toch gewoon weer naar boven zwemmen? Verder vond ik het einde erg zielig. Jammer dat hier geen vervolg op is gekomen.

Alien 4 lijkt meer een parodie op de serie te zijn dan een serieuze film. Ik heb dan ook meer zitten grinniken dan huiveren bij deze film. Vooral dat hibride monster op het einde ziet er niet uit, en hoe die aan zijn einde komt was meer grappig (en viezig) dan treurig (de tranen van Ripley ten spijt)!

De film heeft inderdaad een dubbel gevoel: enerzijds wordt het allemaal te gek om los te lopen en minder aux serieux dan de eerdere films, maar anderzijds probeert Sigourney Weaver om aan haar karakter conflict- en moederlijke gevoelens naar de hibride aliens mee te geven; eh okeej! Het enige moment waarop de film mij toch eventjes op emotioneel vlak aangreep, was toen we de mislukte klonen te zien kregen. Ik vroeg mij wel af of er geen meer humane manier was om die ene pratende Ripley-kloon af te maken, een kogel door het hoofd lijkt me toch minder pijnlijk dan in brand gestoken worden!

Winona Ryder als Call vond ik een beetje miscast in de film, met haar korte haar liep ze een beetje verloren als een kleine jongen achter de anderen aan. En de 'verrassende ontknoping' dat ze een robot is sloeg ook niet aan. Helemaal niet te vergelijken met de android Ash uit de eerste Alienfilm, gespeeld door Ian Holm. De rest van de cast is perfect gekozen om een groep rare kwiebels te spelen die op de lachspieren werken: Ron Perlman met zijn monsterlijke kop, Dominique Pinon als rare dwerg, Brad Dourif als gekke geleerde en Dan Hedaya als... gekke legeroverste.

Het dieptepunt vond ik, net als vele anderen neem ik aan, dat hibride monster op het einde met de grote treurige ogen (oogholten?) en het kleine slurfje als neus; echt te belachelijk voor woorden! Het maakt dat de film eerder een komedie wordt dan een spannende sc- fi, en past niet helemaal in de sfeer van de vorige drie films in de Alien franchise. De overige aliensmonsters (xenomorphs) zien er overigens wel erg goed uit! Eigenlijk zijn enkel de eerste 2 films de moeite waard. Toch heb ik mij wel geamuseerd met Alien 4, en in een gulle bui geef ik hem 3 sterren.