The Big Knife (1955)

Vanavond om 0.00uur op MDR

Basis voor deze film blijkt ,evenals bij o.a. DETECTIVE STORY, een toneelstuk te zijn, dus veel dialogen. Interessante achtergrondinfo: Link.

Sedert 2002 uit als R-1 DVD, echter unrestored.

Mbt de DVD-transfer, quote: The DVD (MGM 2002): This print of the film has not been restored. Most of the flaws are minor scratches, but the picture flickers briefly and shows a big black spot about 1 hour and 23 minutes into the film. The only bonus feature is a theatrical trailer (2 ½ minutes). Subtitles are available in English, French, and Spanish.

Zelf ook vergeten te kijken maar niet getreurd dit soort films komen vaak langs bij onze oosterburen, ( daar hebben ze nog smaak)

Wow, inmiddels op DVD!

Deze vakkundig gemaakte (ondanks het minimale budget), maar te gekunsteld overkomende combinatie van een film noir en 'n melodrama, was een aanklacht tegen de glamour facade van Hollywood. De cast speelde goed (met name Jack Palance in de rol van de gekwelde scenarioschrijver en de zwart-wit fotografie was mooi.

Films over Hollywood bieden over het algemeen een weinig rooskleurig kijkje achter de schermen, maar The Big Knife is een zeldzaam cynisch portret. Jack Palance is goed in de hoofdrol, en ook de rest van de cast overtuigt, al is de maniakale Rod Steiger in een vroege rol -hoewel pas een jaar of 30 speelt hij een doorgewinterde studiobaas- soms op het randje. Genoten van Jean Hagen als amorele verleidster en Shelley Winters als dommig starletje.

The Big Knife is wel duidelijk verfilmd toneel, met nogal theatrale dialogen die vrijwel allemaal plaatsvinden in het huis van Charlie Castle, maar cinematograaf Ernest Laszlo vangt het in mooie beelden, ondersteund door een bij vlagen spannende jazz-soundtrack. Het einde kondigt zich wel aan en zal moderne kijkers nauwelijks verrassen, maar het detoneert mooi met de film in de film die het gezelschap bekijkt, als Castle zegt dat er om commerciële redenen voor een happy end is gekozen.

Goeie film waarin een populaire film-acteur onder druk wordt gezet om een langdurig contract te tekenen bij een studio. Duidelijk gebaseerd op een toneelstuk (lange, dialoog gedreven scenes en de film speelt zich bijna geheel af op één locatie). Een behoorlijk zwartgallige kijk (misschien wel iets te) op hoe Hollywood omgaat met zijn werknemers. Volgens mij de eerste film waarin ik Jack Palance in een hoofdrol zie.

Een paar jaar na het zelfreflectieve duo Sunset Blvd en All About Eve kwam deze toneelverfilming die zo ongelofelijk bitter is over Hollywood dat je het pas geloofd als je de film ziet (al werd hij natuurlijk wel buiten de major studios gemaakt). Na deze film lijkt de Mafia een in veel opzichten een veiliger en prettiger idee dan een acteercarrière. Als je graag wat zwartgallig cynisme op zijn tijd hebt is dit een aanrader.

Met een paar typisch Aldrich-touches (Hij kijkt nooit neer op het publiek bijvoorbeeld)

En met Saul Bass optiteling om het af te maken.

was lastig om te volgen voor me vanwege het ontbreken van ondertitels , al was de hoofdlijn van het verhaal me wel duidelijk .

Maar veel van de dialogen gaan toch een beetje verloren en dat zal wel mede de oorzaak zijn dat de film me op een gegeven moment toch wat begon te vervelen .