
10,000 Dollari per un Massacro (1967)
Alternatieve titels: 10,000 Dollars Blood Money | Guns of Violence | Ten Thousand Dollars for a Massacre
Italië
Western
100 minuten
geregisseerd door Romolo Guerrieri
met Gianni Garko, Fernando Sancho en Fidel Gonzáles
Een premiejager wordt door een rijke man ingehuurd om zijn dochter te redden. Wanneer hij de kidnapper echter vindt, sluit hij zich bij hem aan en overvallen ze samen een bank. Wanneer de kidnapper de premiejager echter bedriegt besluit hij toch de dochter van de rijkaard te gaan redden.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=OSiU6hQzj7w
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.

Vind het altijd moeilijk om spaghettiwesterns blind te bestellen omdat je nooit kunt achterhalen wat nu goed is en wat niet (ondanks 2 spaghetti-sites die ik er wel eens bij haal). Deze film is echt goed. Aanrader voor de liefhebbers van het genre.


Ah, bedankt. Ga ik eens achteraan! Vanwaar die Italiaanse dubs overigens, zijn ze niet allen Italiaanse acteurs?
Misschien haal ik het wel door elkaar. Ik bedoel te zeggen: Italiaans gesproken; of het een dub betreft daar heb ik eigenlijk niet op gelet.



Sowieso een aanrader voor het genre liefhebbers. Het bevat namelijk zo´n beetje alle typische-elementen en ze steken daarnaast saam verdomd goed in elkaar. Opvallend is tevens de sombere sfeertje. Er zweeft voortdurend 'n donkere tintje aan de beelden (shootout in de regen) Heerlijk! De acteurs schitterend evenzo. Zowel de premiejager als de schurk (Manuel) zetten hun personages overtuigend neer. Leuk weetje over de schurk tevens. Hij is de broer van Volonte. Voor vele bekend van zijn rollen in A Fistful of Dollars en For a Few Dollars More. Ik zat mij ook gedurende de film af te vragen waar ik hem nou vandaan kende. Jammer dat bijwijlen de muziek niet zo lekker klonk. Die cynische koppen hadden echt behoefte aan 'n dominante muziek. Heb me evenzo als gewoonlijk (weer) vermaakt. Wordt eens tijd dat zulk films wat meer aandacht krijgen hier. Allicht hoef je ze niet immers op hun kwaliteit af te rekenen, doch zitten er echt wel pareltjes ertussen.

Ik vind de romantische delen van de score erg goed. Past precies bij het romantische hoofdpersonage. De openingsscene aan de zee (plus prachtige muziek) is uitgegroeid tot 1 van mijn favo spaghettiwestern-momenten.
En wellicht voegt de film niets nieuws toe aan het genre; de uitwerking van de typische genre-elementen is wel optimaal naar mijn mening.
Ik ben blij met je score!

Idem dito. Die scènes waren eenvoudigweg superbe. Ik vond alleen dat op het moment dat we die prachtige landschappen en die sanguinische gezichten te zien kregen de score echter afnam. Ik had het wat tumultueuzer gewenst.

ach, viel wel zo'n beetje te verwachten.



Sterke punten zijn er zeker wel te noemen.
De locaties zijn prachtig, en Garko (die Django heet in deze film)heb ik altijd een van de best looking Italiaanse western sterren gevonden (vooral zijn 'Sartana' films zijn favoriet bij mij)
Maar zoals bij zoveel spaghetti westerns zijn ook hier weer de bandieten (steeds weer Mexicanen) bijna karikaturaal neergezet.
Dat verveeld mij op den duur behoorlijk.
Overacting is troef.
En de actrices spelen ronduit slecht.
De dialogen van een aantal acteurs en actrices zijn zeker voor de helft onverstaanbaar door de zeer zware accenten waarmee ze spreken.
(ik heb het over de Engelse nasynchronisatie)
Door de mooie opnames, en een aantal sfeervolle scènes, wel verteerbaar.

Adriana Ambesi Had als tekst alleen (herhaaldelijk) "No" en "Manuél".
En dan was er nog de oudere 'Mexicaanse' vrouw, Ermelinda de Felice (?) ook slecht verstaanbaar.
De film ziet er prachtig uit, dat wel, en Garko is oké.
Maar die stripfiguur Mexicanen gaan me toch vervelen, vooral omdat ze in zowat iedere spaghetti western opduiken, en erg op elkaar lijken.
De nasynchronisatie zal er ook geen goed aan doen.
Hoe is dat in de Italiaanse versie eigenlijk?
Spreken ze daarin ook met zo'n zwaar 'Mexicaans'accent?

Ik zag de film enkel in het Italiaans en aangezien ik die taal niet machtig ben heb ik geen accenten kunnen waarnemen.

Die Fernando Sancho (speelt de vader van die Manuel) is dan ook een cultfiguur in spaghettiwesternland. Die speelde in tientallen spaghettiwesterns de dikke grofgebekte Mexicaan.
Ik heb daar geen problemen mee. Lijkt me eerder een genre-element.


Misschien krijg ik die versie nog wel ooit te zien, en wie weet krijg ik dan een andere indruk.
Maar het moet er dan wel een met ondertiteling zijn in een voor bij begrijpelijke taal.

In ieder geval Engelse subs voor mij, vanwege de sfeer.
Ik heb geen probleem met Duits lezen, of spreken, maar als ik het voor 't kiezen heb dan toch Engels.
Voorlopig staan er nog enkele honderden andere westerns (Amerikaanse) op mijn verlanglijstje, te beginnen met álle films van western-legend Buck Jones, die verkrijgbaar zijn
Dus het moet even in de wachtrij.
Maar ook alle Spaghettiwesterns met Gianni Garko staan op mijn verlanglijstje.

Fantastische western !!! Wat een heerlijke western ..., een uppercut van jewelste !
Wat een geweldige sfeervolle spaghetti western die echt een juweel in het genre is.
Dit is een ware lust voor het oog qua setting en locaties ..., dat in combinatie met een heerlijke
sfeer en prachtige muziek.
De openingsscène aan de zee (plus prachtige muziek) is gewoonweg fantastisch !
Gianni Garko (Django in deze film) is een vakman in het vak ..., en is ook weer zo'n acteur die zijn strepen
verdiende in het genre !
Feitelijk aangeschaft omdat hier de waarderingen zo goed waren, dat ik zin in deze film kreeg.
Dit is een uitermate sfeervolle Spaghetti western met Garko in een goede eerste western rol. Valt mij altijd weer op dat ik hem eigenlijk beter vind in zijn andere films, dan in zijn carrière bepalende rol van Sartana, waar ik hem niet meer dan wel oké vond.
Hier is hij écht goed en weet zowel ultra cool, als meer romantisch en emotioneel over te komen. Lang geleden dat ik de held annex pistolero met tranen zag in een Spaghetti western.
Rol van zijn tegenstander en schurk wordt ook uitermate goed en broeierig neergezet door Claudio Camaso (eigenlijke naam Claudio Volonté en tevens broer van de bekendere Gian Maria Volontè).
Verder zien we nog de mooie en zwoele Loredana Nusciak, die vooral bekend is van haar rol in de originele Django (1966 van Corbucci).
Tenslotte is er dan nog de prachtige muziek van Nora Orlandi, die werkelijk een grote stempel drukt op de sfeer van de film en uitermate goed werkt bij de toch al zeer sfeervolle beelden.
Verhaaltje is verder oké, maar niet echt heel bijzonder.
Een dikke zeven, ofwel 3,5 ster.