Lola (1981)

Fantastische Film van Fassbinder (mooie alliteraties) Na zijn hoogtepunt Berlin-AlexanderPlatz zeer goed...Waarom stierf Fassbinder zo vroeg

Dat kan toch geen serieuze vraag zijn ?

Niet zo apart als andere Fassbinder films, maar zeker niet minder interessant.
Het verhaal is gelaagd en zit goed in elkaar.
Barbara Sukowa is excentriek, zoals het betaamt in een Fassbinder film.
Armin Mueller-Stahl, Wubbo Ockels lookalike, is een goed acteur.
Ik ben niet zo'n Fassbinder liefhebber, misschien dat ik daarom 'slechts' op 3,5* kom. Ik vermoed met name omdat de karakters te ver van mij af staan.

Is dat eigenlijk op video verschenen of zo? Ik meen dat dat beschouwd wordt als een van de absolute hoogtepunten van de (Duitse) film en een van de beste tv-reeksen ooit gemaakt. Maar behalve een film uit de jaren '30 met dezelfde titel heb ik er nog nergens iets van gevonden...

Alhoewel door de lengte noodgedwongen als serie geprojecteerd, gaat het hier toch echt om een film naar het boek van Alfred Doblin. Is diverse malen in de bios geweest, laatst nog tijdens een filmfestival in Kopenhagen. 't heeft op mij een verpletterende indruk gemaakt, maar zou die dolgraag nog eens willen zien.

analyse van de film

Een video van 8 tapes

extra info Berlin-Alexander Platz

Wow, bedankt! Ik denk niet dat ik de video's ga bestellen, maar als ze bestaan, dan moeten ze wel ergens in een videotheek liggen ook. Ik zal misschien eens in Brussel gaan kijken, daar moeten ze dit toch wel hebben.

Berlin Alexanderplatz is nog niet voor vandaag, maar deze film heb ik toch al gezien, en goedgekeurd! Erg knappe personages en een interessant, goed uitgedacht scenario, en bovendien erg leuk in beeld gebracht, in de passende kleurentinten Knappe film, niet Fassbinders beste maar toch een van zijn betere.

Zeker weten

Ik heb een paar keer hard moeten lachen: o.a.

Ich möchte ... nein ... Ich muss (luide voldane zucht) deine hure kaufen!

Dit is nu mijn derde Fassbinder, en ik begin me steeds beter en beter te voelen in zijn filmbiotoop

Fassbinder-programma in het Filmmuseum van 3 november t/m 28 december! vele klassiekers opnieuw in de bioscoop

Na Maria Braun was nu Lola aan de beurt. Wederom een sterke film. De even gewaagde als gekleurde belichting bepaalt in belangrijke mate de visuele schoonheid van deze film. Fassbinder hult de hele wereld in een soort van bordeellicht, zonder te vervallen in kitsch. Dat is niet alleen sfeerbepalend maar stempelt ook je beoordeling van de personages. Het verhaal is verder aardig, vooral omdat de praktijken van de stad nogal schimmig blijven. Er is idealisme en corruptie en aan het eind blijft alles bij hetzelfde. Op naar Veronika Voss. 3,5*

Ben ik één van de weinigen, die Lola ongelooflijk grappig vindt? De site noemt de film een drama, god betere het! Laat me het dan uitleggen - niet verder lezen, als je de film nog niet gezien hebt.

De Pruisische officier vertegenwoordigt de oude Duitse normen en waarden.
De ondernemer vertegenwoordigt de moderne, naoorlogse liberaal-kapitalistische normen en waarden. De belangrijkste is corruptie.
Lola vertegenwoordigt het Duitse volk, de Duitse natie.

Wie dit beseft, ziet dat Fassbinder op grandioze wijze zijn eigen land op de hak neemt. Wie zich de slotscene herinnert, beseft hoe Fassbinder over zijn land denkt.
Niemand mag nu nog beweren, dat Duitsers geen gevoel voor humor hebben. Een satire als Lola moet in Nederland nog gemaakt worden.
Subliem en een stevige plaats in mijn top 10.
En nee, ik ben geen kritiekloze Fassbinder fan. Maria Braun en Veronika Voss hebben veel minder indruk op mij gemaakt. Naast Lola vind ik alleen Handelaar in vier jaargetijden een topper - voor zover ik ze gezien heb.

In mijn vorige bericht moet Pruisische officier natuurlijk bouwinspecteur zijn. Von Bohm heeft alle eigenschappen van een ouderwetse Pruisische officier.

Visueel mooie film van Fassbinder, die eerder een politiek satire is dan een drama. Daar ligt gelijk het mankement voor mij, want mijn voorkeur ligt niet gelijk bij Fassbinders politieke werk. Lola blijft echter interessant genoeg te volgen en biedt aardige personages. Vooral de scènes in het bordeel waren zeer interessant en het kleurschouwspel is op momenten indrukwekkend.
3*

Nee, ik vond 'm ook vaak grappig. Lola is een grimmige satire. wat mij betreft niet alleen politiek, maar haast een over de mensheid zelf. Letterlijk kleurrijk, felle en zoete kleuren die de film, vreemd genoeg, verontrustender maken. En een pessimistische visie op de mens, want in aanraking komen met corruptie corrumpeert, maar aan de andere kant is iedereen op het einde tevreden, wat deze film aanklaagt zit zo diep in de mens, er tegen in opstand komen is nutteloos en maakt je misschien uiteindelijk alleen maar ongelukkig.

Tweede Fassbinder achter elkaar die ik echt erg goed vond. Een beeld van hoe Fassbinder me uiteindelijk ligt heb ik na 5 films nog niet.

4.0*

Jaren terug meerdere malen bekeken. Herinner me deze film als pure poezie, van begin tot einde.
De beste die ik ken van Fassbinder (Alexanderplatz zag ik nog niet); voor iedereen een aanrader... . . . .

Lola is een kruisbestuiving tussen Der Blaue Engel en Douglas Sirk!

De burgerij is sinds de tijd van Lola Lola (Marlene Dietrich) flink veranderd.
Zo erg is die naoorlogse bedorvenheid dat de felgekleurde versiering waar zij zich mee tooien, hun hypocrisie niet kan verbloemen. Met in het centrum, hun gedoogde, maar toch weggestopte steunpilaar Lola (Barbara Sukowa).

Was Professor Rath nog de (Weimar)deugd die viel voor de moreel-corrupte schaduw-maatschappij; in Lola hebben de nakomelingen (of nieuwe elite, zeg 't maar) dit allang omarmd voor het functioneren van de status quo. De nachtclub is immers waar de belangrijkste beslissingen worden genomen.

Ondervindt ook de moderne Rath, bouwinspecteur én scheidsrechter Von Bohm. Zijn offer (toegeven aan de corruptie) is Lola's transcentie: haar acceptatie en zichtbaarheid in de maatschappij waar zij onlosmakelijk al mee verbonden was, maar door 'respectability' (Douglas Sirk's vaste mikpunt) altijd buiten viel.

Bij een herziening ongetwijfeld beter!

Scherpe satire van Fassbinder over de achterkant van het Wirtschaftswunder. De muziek en de settings geven de sfeer van de jaren '50 haast perfect weer.
Mooie rollen van Sukowa en Mueller-Stahl.

Het is pas mijn derde Fassbinder maar de uitbundige belichting, het speelse acteerwerk, de zuurstokkleuren en het dynamische camerawerk is puur genieten. Kan wel eens mijn favoriet worden.

De ''Fassbinder Collection 1'' (R2NL) is trouwens een regelrechte kopie van de The BRD Trilogy die Criterion jaren geleden heeft uitgegeven. Fantastisch beeld + geluid. En fijne extra's.

Het speelt zich af tijdens de wederopbouw van West-Duitsland in de jaren'50. Het Wirtschaftswunder wordt meestal als positief beschouwd, maar Fassbinder is er kritisch over. Het conflict draait rond de tegenstelling tussen de corrupte zakenman Von Bohm (Armin Mueller-Stahl) en de ambtenaar met propere handen Schukert (Mario Adorf). De ommekeer vindt plaats wanneer Mr. Proper zich het hoofd op hol laat brengen door Lola (Barbara Sukowa). In de herkenningsscène in de nachtclub realiseert hij zich dat ze een cabaretzangeres en een prostituee is. De gelijkenis met Der blaue Engel valt op: ook een voorbeeldige burger en een nachtclubzangeres.

Interessante nevenpersonages zijn de communist Esslin en Lola's moeder, die als huishoudster voor Schukert werkt. Ze beweert dat haar dochter klassisch zingt - een lichte verdraaiing van de waarheid. De vrouw van Von Bohm kijkt neer op Lola's moeder, iemand van een lagere stand.

Het gebruik van gekleurd licht gaat samen met de karakterisering: blauw voor Schukert (koel, zakelijk), groen voor Von Bohm (gifgroen, kleur van dollarbiljet), rood voor Lola (passie, verleiding). Het camerastandpunt is meestal laag, lichtjes in kikkerperspectief, naar het schijnt om het vleseijke aspect van de personages te benadrukken.

De liedjes van Freddy Quinn e.d. werken op nostalgie en het Heimatgevoel.

Hmm, ruim anderhalf jaar later en niemand heeft waargenomen dat Dievegge in haar lovenswaardige beschouwing de namen van Von Bohm en Schukert abusievelijk verwisseld heeft....

Wat mij vooral bijbleef nadat ik de film voor het eerst gezien had (jaren geleden) was de korte gedachtewisseling tussen de kommunist Esslin en hoertje Lola:

Esslin: "Willst du denn in einer Welt leben, der keine Moral mehr hat?
der nur noch schlecht ist und verdorben und rot?"

Lola: "Möchte ich gerne, mein Problem ist er dass sie mich nicht richtig mitmachen lassen."

Film ziet er prachtig uit, fantastisch spel van vooral de twee mannelijke hoofdrolspelers, en een interessant thema (corruptie).

Inderdaad, misschien moet ik eens een verbeterde versie schrijven.

Ik denk dat de beste Fassbinder smaakvoorspeller, is of je van Golden Age Hollywood houdt. Films als Letter from an Unknown Woman, Mildred Pierce, regisseurs als Douglas Sirk, Anatole Litvak. Ik heb ooit een tentoonstelling over Fassbinder gezien, daar was onder andere een deel van zijn videocollectie te zien. Uit herinnering was minstens de helft Golden Age.

Als je goed kijkt, zie je ook aan de compositie in Lola dat Fassbinder zeer sterk door de Golden Age manier van filmen beinvloed is. Ogen staan extreem centraal. En hij probeert dat met belichting nog sterker te benadrukken. Vooral Mueller-Stahl krijgt af en toe express een strook licht over zijn ogen, zodat zijn blauwe ogen nog meer uit beeld springen.

Ik snap niet zo goed dat mensen de hele tijd proberen om Fassbinder als commentator van West Duitsland of allerlei andere politieke zaken te zien. Ik vindt het persoonlijk veel tijdlozer en klassieker. Ik kan me zo voorstellen dat ze zijn films een paar eeuwen terug ook prima zouden begrijpen.

Wat filmen betreft was deze tijd misschien ver vooruit en ook het acteerwerk is prima te noemen. Het verhaal viel mij toch wat tegen. Wel interessant om gezien te hebben maar verder voor mij weinig beklijvend.

Achteruit juist mijn inziens. Fassbinder brengt in elk beeld een Homage aan Douglas Sirk en andere oudere Hollywood melodramatische regisseurs die in die tijd totaal niet in de mode waren. Net als je over Neo Noirs kan spreken, kan je dit wat mij betreft een Neo Melodrama noemen.

Lekker cynische kijk op het wirtschafswunder.

Mario Adorf is altijd top.