
Gusha no Bindume (2004)
Alternatieve titel: Hellevator: The Bottled Fools
Japan
Sciencefiction / Thriller
96 minuten
geregisseerd door Hiroki Yamaguchi
met Lucino Fujisaki, Nococh Utsunomiya en Alamocia Nakaji
Tienermeid Luchino Fujisaki heeft al maanden geen klaslokaal meer gezien. Vandaag gaat ze met de lift terug naar school. Luchino leeft in een gigantisch ondergronds complex, bestaande uit honderden op elkaar gestapelde verdiepingen, onderling verbonden via een netwerk van liften. Ze passeert de ene verdieping na de andere. Haar medepassagiers bestaan uit de houterige conductrice, een zwijgzame, trendy jongeman, een nerveuze professor en een vrouw met een baby. De lift maakt een noodstop op verdieping 99, waar een sadistische bewaker instapt met zijn gevangenen, twee extreem gevaarlijke moordenaars en verkrachters. Een plotse explosie blokkeert de lift. De gesloten omgeving verandert in een claustrofobische hel voor de pendelaars. Luchino is gedwongen om haar telepathische gaven te gebruiken. Wat ze aantreft in de hoofden van haar medepassagiers vervult haar met afgrijzen.

Irréversible bij Sin City, Jeunet en Miike bij deze film

Wat gore hier en daar, pak absurde elementen, beetje sci-fi en zelfs plaats voor humor (die salary men). Voeg hierbij een geweldige soundtrack en veel visueel geklooi, en ik heb een film die me erg boeit.
Een meesterwerk is het niet, daarvoor mist het nog een beetje afwerking. Nogal derderangs acteerwerk en een iets betere (en logischere) flow, en dan komt het wel goed met Hiroki Yamaguchi. In ieder geval een regisseur met een oeverloos potentieel. De volgende film mag komen. 4*
Ik zie op zich de vergelijking met Jeunet personages wel, maar wie in deze film Jeunet personages verwacht zal dik teleurgesteld zijn. Net hetzelfde als bij die Sin City scene (in deze zit trouwens ook zo'n scene, een pak gruwelijker).
Een Miike film zonder de coole scenes is voor mij dan weer een stel Yakuza die in een kamer wat praten over syndicats ed, ook verre van representatief voor deze film.
Het zijn vooral vergelijkingen die je kan plaatsen nadat je de film gezien hebt (en met wat moeite), vooraf zorgen ze enkel voor verkeerde verwachtingen.
En na de geweldige entree van die criminelen miste ik een beetje coolness, that's all. Verder zijn we het wel aardig eens heb ik het idee. Verschil is dat jij vaak genoeg hebt aan een leuk uitgewerkt basisidee (zie ook de Memories discussie) en anderen (waaronder ik

vrijdag 27 mei, 23.30 uur, Ketelhuis Amsterdam

Ik blijf nu op 2,5* hangen..
Een film die het nijpende tekort aan algemene weirdness in de meeste films goed probeert op te vangen. Vooral op het laatst, waar er een mooie recap ingewerkt zit, besef je wat een hoop freaky gedoe in deze film zit.
Knap, want tijdens de film zelf valt het eigenlijk iets minder op. In dat opzicht vormt de film dus een mooi geheel. Veel visuele hoogstandjes in ieder geval, erg coole soundtrack en veel maffe, cool en over-the-top ideeën. En waar ik mij soms nog stoorde aan de gevangenen de eerste keer, kon het way out there acteerwerk mij nu al een pak beter bevallen.
Lekker uniek filmpje, dat geen vergelijkingen hoeft met andere films, want die schieten toch consequent tekort. Staat perfect op zichzelf, heeft een duidelijke identiteit, en ik hoop dat Yamaguchi lekker op dit elan verdergaat. Er is zeker nog ruimte voor verbetering, maar de film zweeft langzaam naar de 4.5*. Tot die tijd blijven er 4 dikke * staan.
In ieder geval leuke extras op de DVD, qua namedropping niks verrassends maar wel erg leuk. Zo wordt Jeunet's Enfants Perdus en Brazil aangehaald, maar ook Akira en Blame! Vooral die laatste is best apart.
Verder altijd mooi om te zien hoe een groepje jonge gedreven mensen een film mogen maken zonder inmenging van sponsers. Beetje geluk hebben met het winnen van grotere prijzen in Japan.
Het resultaat van de film verraadt al erg veel over de extras, maar toch leuk om kijken. Pronkstukje in m'n DVDcollectie.

Het verhaaltje heeft niet veel om het lijf, hoeft ook niet. Yamaguchi brengt een paar prachtige characters tot leven. Van een dozijn zakenmannen met gelijke reacties tot een kind met een brein als huisdier. Niets is te gek, heerlijk als dat gebeurt.
De acteerprestaties zijn matig maar niet vervelend. Vooral als ze overdreven gaan spelen wordt het lekker melig. De soundtrack is ook prima, werkt lekker mee aan de sfeer. Op visueel gebied vaak wat amateuristisch maar er zitten ook een paar mooie shots tussen.
De film duurt eigenlijk te lang. 75 minuten had lang genoeg geweest. Maar vervelen doet de film nooit en ik heb ook een paar keer moeten lachen. Wie van een zooitje maffe personages en dito scenes houdt moet hier eens achteraan. De rest kan hem laten liggen.
4*
Nergens in mijn verwachtingen teleurgesteld. Erg fijn filmpje op visueel gebied. Daarnaast ook een handvol originele ideeën en concepten. Duidelijk inspiratie uit Jeunet - wat zo'n beetje het eerste is wat Yamaguchi in zijn interview naar voren haalt.
Grappig hoe dit als afstudeeropdracht van Yamaguchi begonnen is en met veel werk is beloond in een professionele release. Vandaar ook de load aan ideeën die hij in deze film gestopt heeft. Enkele hele toffe scenes (die businessmen met die telefoons was heel cool - had ik meer van willen zien denk ik). Verder ook kunnen lachen om die kop van die kleine gevangene. Spastische over-acting die goed op zijn plaats viel.
Kunstige montage die opzich niet heel uniek in zijn soort is - wel aangenaam om te zien. Leuk om te horen waar een regisseur zijn inspiratie uit haalt - en hoe hij zijn crew aan het werk zet om daarop in te spelen. Heb bijvoorbeeld nooit wat van Blame gezien, maar wat ik mij van de Manga herinner is dat de wereld die Yamaguchi hier creeërt wel vergelijkbaar is.
Gemakkelijk 4/5 van mij. Hoewel er een hoop rare figuren de lift passeren had ik wel wat meer in de trant van die bellende businessmen willen zien. Toch meteen 4.5/5 van mij - ik houdt hier wel van. Ben benieuwd naar meer van zijn werk. Denk dat we binnenkort wel meer coole ideeën mogen verwachten.
Visueel biedt de film veel, ook een heerlijk beklemmend sfeertje. Voelde zelfs een beetje Fukui-achtig aan. Film begint erg goed, enorm veel weirdness, veel vreemde nozems, en vooral als die convicts de lift in komen wordt het helemaal een dolle boel. Na een uur ebte het in een snel tempo weg en leek Yamaguchi zijn grip helemaal kwijt te zijn. Ook de afwerking liet te wensen over. Misschien dat ie bij herziening beter bevalt, zal hem zeker nog wel een keer bekijken.
Hoewel de film eigenlijk net iets te lang duurde, waardoor hij z'n verwachtingen niet volledig kon waarmaken, heeft hij mij wel de hele rit weten te verrassen en boeien. Zowel op thematisch als op stilistisch en visueel vlak.
Hiroki Yamaguchi, blijkbaar nog maar 23 toen hij deze film maakte, is een jong aanstormend talent die bruist van de nieuwe ideeën, getuige deze energieke en eclectische prent. Waarvan de visuele flair door z'n camerastandpunten en -bewegingen veel weg heeft van een manga. Maar evengoed het volledig van de pot gerukte verhaaltje en bijhorende personages kunnen hiervoor verantwoordelijk worden gesteld.
Hoewel ik het algemene 'weirdness-gehalte' al bij al goed vond meevallen, werd ik wel aangenaam verrast door de al eerder vernoemde zakenmannen, speelgoedbreintje en de mannen in 't wit als geslaagde komische tussendoortjes.
Het verhaaltje lijkt aanvankelijk weinig om het lijf te hebben, maar naarmate de film vordert beginnen zich steeds meer intriges te ontluiken. Waardoor de vaart van het verhaal serieus wordt afgeremd. Op zich kan dit geen kwaad, maar ik had iets helemaal anders verwacht. Want als men op de cover/synopsis afgaat lijkt de gehele film over de gevangen te handelen, maar uiteindelijk sterven zij redelijk snel. Dit vond ik iets te abrupt, zeker aangezien de stem van de reus geweldig was! Origineel idee van Yamaguchi.
Tot slot, Gusha no Bindume is een zeer interessante film die blijkbaar in de vergetelheid is beland, maar eigenlijk echt wel de moeite waard is om eens te bekijken. Al was het maar om de wondermooie Luchino Fujisaki.
4*
Waar ik de vorige keer een beetje struikelde over de lange speelduur en het verhaaltje, had ik hier deze keer geen problemen mee. Sterker nog, het had allemaal iets langer gemogen. Voor de rest is mijn mening dan ook niet veranderd. Gusha no Bindume is gewoon echt een topfilm!
De extra's zijn bovendien mooi verzorgd. Leuk om te zien hoe het creatieve team z'n decorstukken op het stort bij elkaar raapt. De namedropping vond ik ook wel interessant, maar ik mistte THX 1138. Ik interpreteerde het eindshot als een overduidelijke knipoog naar laatstgenoemde. Stilistisch vallen beide films dan weer absoluut niet met elkaar te vergelijken.
Het blijft wel heel kalm rond deze film op MM. Laatste stem dateert alweer van vier mei. Doe mij maar een stemverhoging en binnenkort een nieuwe film van deze man.
4,5*

De entree van de overacterende gevangenen was fabuleus. Niets, langzaam een ongemakkelijke sfeer opbouwen in de lift, bij hun eerste voetstappen in de lift voelde je gelijk al een sfeer van terror, onbehagen en voortekenen van een op handen zijnde bloedbad. De gevangenen straalden een vreemd soort plezier voor alles wat na sadisme riekt uit.
De film slaagt er vooral in om mij overal te plezieren. De toon wordt gelijk goed gezet met een briljante optiteling, waar woorden uitklappen, ineenslaan, via een constructie omhoog gaan, piepen en bovenal machinaal ogen. Allemaal ook lekker scherp uitgewerkt! Voordat men verdieping 99 aandoet, volgt er alvast een sfeerschepping waar we enkele mensen volgen die van de lift gebruik maken, grijze muizen waren niet voorhanden dus is het genieten van o.a. de zakenmannen in pak met mobiel. De humor in de film beperkt zich niet tot een incident, getuige o.m. het vragen van geld voor wat drinken.
De film ontspoort vrij snel, neemt vervolgens gas terug om daarna weer rap aan waanzin te winnen als er in de lift een niet officieus virus is overgebracht van de gevangenen op de personages in de lift, die vrolijk het stokje over nemen. De claustrofobische setting en de mysterieuze, telepathische krachten van Lucino maken het geheel af.
De flashbacks oogden vaak zeer kleurrijk, maar hadden soms wat beter afgewerkt kunnen worden. Zo werd er soms ingezoomd van onscherp naar scherp, waarbij zowel de kleurenwaas van dichtbij als de felle kleur die van veraf oplichtte in de duisternis wel gaaf was, maar het zoomen van een lichtwaas naar een scherp in beeld gebracht object oogde onafgewerkt. De honderden op elkaar gestapelde verdiepingen hadden wat creatiever in beeld gebracht mogen worden. Nu werden we wat koest en in toom gehouden met telkens eenzelfde overzicht, waar je de lift wat heen en weer ziet pendelen. Dan vond ik de talloze blokken in Cube meer tot de verbeelding spreken.
De film had ook wel 15 minuten eerder mogen stoppen. Het dynamiet was inmiddels al gedoofd, dankzij een geinig optreden van de witte mannen. Topvermaak! 4*
Ook Hellevator is duidelijk met een laag budget gemaakt. De film moet het helaas doen zonder goede beeldkwaliteit en dito acteurs. Gelukkig weet Yamaguchi goed hoe hij moet roeien met de riemen die hij wel heeft. En dat zijn voornamelijk originaliteit, vindingrijkheid en het creëren van vreemde situaties.
Hellevator heeft van alles wat eigenlijk. Een vleugje horror, wat psychologisch drama (de trauma's van Luchino), humor (de rits identieke zakenmannen), bij vlagen is het een bloedfestijn, en dan wordt er ook nog een soort dystopisch toekomstbeeld geschetst waarin de hele bevolking is gesitueerd in een bijna eindeloze lift. Origineel en door de verscheidenheid ook zeer onderhoudend. Heb me geen moment verveeld.
Yamaguchi weet zijn film audiovisueel sterk af te werken. Geluidseffecten worden, net als bijvoorbeeld bij Tsukamoto, sterk overdreven. Realistisch is het niet, maar het werkt wel. Ook de muziekkeuze, die voornamelijk bestaat uit donker electronica, is fijn. Het camerawerk wordt gekenmerkt door veel variatie. Er zit wat hyperediting in (zie ik graag), wat slow-motion, maar op de juiste momenten is de camera ook weer stabiel. Het maakt Hellevator net dat beetje boeiender en intenser.
In tegenstelling tot sommige anderen had ik totaal geen moeite met de speeltijd van anderhalf uur. Van mij had er gerust nog een kwartier bij gekund. Nu maar snel opzoek naar de dvd.
Ongelofelijke zuigkracht heeft deze film, geweldig. Heerlijke montage, weirde personages, geniale ideeën, gave visuals. Oké, het einde zag ik wel aankomen, toch is het wel briljant bedacht.
Hier nog één voor de langere speelduur



Wel kan ik zeggen dat de sfeer erg goed in elkaar zit, maar dat ik de film ook vooral wel erg vaag vind. Misschien moet ik hem daarom sowieso nog maar een keer op me laten inwerken.
Voorlopig dus een 3.5*
Heerlijk om mee te gaan in het wereldje van Yamaguchi. Maar vooral knap hoe hij met zo'n klein budget toch een erg intrigerende film weet te maken.
De lift is echt een perfecte setting. Door de personages die steeds binnen/buiten stappen krijg je een geweldige kijk op het wereldje van Hellevator zonder ook maar één stap buiten de lift te moeten zetten. Het blijft dus vooral mysterieus, terwijl je toch wat directe aanleiding krijgt om van te genieten.
Visueel erg sterk, sterke soundediting en gewoon sterk conceptueel uitgewerkt. Verveelt maar niet deze film, zelfs al speelt 90% zich af op dezelfde locatie.
4.5* en een uitgebreide review
3,0*
