The Thin Man Goes Home (1944)

Het was al bij een eerdere film wat afgezwakt; het alcoholgebruik. In de in 47' gemaakte Song of a Thin Man wordt er weer genoeg gedronken, hier niet vanwege het tekort eraan door de oorlog. Maar ook al bij eerdere werd het afgezwakt. Nora en Nick moesten het dus even aan de ketting en minder losbandig drinken op het witte doek. The Thin Man Goes Home is natuurlijk weer een leuke uit de serie. 3 sterren

Weer een steengoede aflevering uit de Thin-man series.

Wie de dader[s] is/zijn, wordt pas aan het eind duidelijk.

Echt?

Intussen heb ik wel door dat de dader een persoon is die de gehele film niet verdacht wordt. Daarvoor hoef ik de film niet eens meer te kijken. Gelukkig is het spel van Powell en Loy gewoon weer op niveau en is dit weer een aardig deel in de reeks. Wel vond ik de film moeizaam op gang komen. De leuke grappen kwamen pas later. Jammer ook dat er in het eerste half uur ineens wat slapstickscènes opduiken. Hoort niet echt bij deze reeks. Maar buiten dat om weer leuk vermaak.
3*

Naar mijn smaak een van de betere films uit de Thin Man serie met als meest opvallend gegeven, dat Nick (William Powell) voor de verandering nuchter blijft tijdens het bezoek aan zijn geboorteplaats en zijn ouders. Voor Myrna Loy was het destijds een comeback. In verband met WOII was ze na de aanval op Pearl Harbour meer dan drie jaar lang gestopt met acteren om te kunnen werken voor het Rode Kruis.