The Poseidon Adventure (1972)

Wat een goede film. de versie van 2006 is niks.

Iets beter dan z'n remake, zwemmen of verzuipen.
En Hackman, speelt wederom de sterren van de hemel..of water.

Spannende en mooie film.

wat een bagger film. De remake van 2006 is veel beter, het camara werk, en special effects zijn daarin veel beter, dan lijkt deze film wel een amateur film. Wel leuk dat Gene Hackman in deze film speelt.

Dan zijn we natuurlijk 34 jaar verder..,maar om dit een amateur film te noemen! Neen,niet echt.

Aardig, maar niet veel meer dan dat: 3.00 (2.80)
The Poseidon Adventure is typisch zo'n jaren zeventig film die met een aantal simpele ingrediënten toch een heel eind op weg weet te geraken. En dat de film gedateerd over zou komen vindt ik eigenlijk niet eens zozeer het geval. Veel meer als nu werden er toen bijna overal decors voor gebruikt, die vaak ook nog groots van opzet waren. Zo maken vooral de opnames van binnenin het schip indruk, zeker als de ravage compleet is na de vloedgolf. De decors zijn zeer rijk aan detail en werken in zekere zin sfeer-verhogend. Echter is dat ook het enige aspect waar de film al zijn sfeer uit moet putten, helaas. Want van regisseur Ronald Neame hoeven we niet al te veel verwachten in deze prent. Het is allemaal nogal voorzichtig, bang als hij misschien was om te falen. De regie is erg zakelijk en straight, waardoor de hele opzet nauwelijks los komt van een gecoördineerd imago.

Ook cinematografisch is Neame niet echt nadrukkelijk aanwezig. Onder andere het camerawerk is vrij mat. Daar staat echter een sterke coördinatie van alle personen op de set tegenover, waardoor de ongecontroleerde chaos die ontstaat redelijk wordt getroffen. Ook de special effects zijn voor een film uit die tijd meer dan behoorlijk, enkel de opnamen buiten het schip (met behulp van een schaalmodel) doen nogal onwerkelijk aan. Misschien dat men daarom ook wel zo min mogelijk buiten het schip heeft gedraaid... Het acteerwerk is eigenlijk het enige aspect dat er enigszins bovenuit steekt. Met name Gene Hackman vertolkt hier toch wel een zeer behoorlijke rol, al vond ik hem niet altijd even overtuigend. Naast hem is Borgnine een goede, zei het ietwat overactieve, sta-in-de-weg en maakt met name shelley Winters indruk (maar dat is hier geloof ik al wel tig keer gezegd!). De dialogen waren bij vlagen aardig, maar zo nu en dan kon het net zo goed een ramp zijn.

Grootste minpunt van The Poseidon Adventure is dat het verhaaltechnisch toch niet helemaal lekker uit de verf komt. Enerzijds is daar de planmatige inrichting debet aan, maar ook de vrij kleurloze rol van Neame die de film eigenlijk geen moment in een flow weet te brengen en daardoor de nodige sfeer ontbreekt, speelt een cruciale rol bij het welslagen van deze prent. De over het algemeen clichematige karakters zijn nogal geforceerd uitgewerkt, maar dat neemt echter niet weg dat de tien hoofdkarakters toch alleraardigst bij elkaar passen. The Poseidon Adventure blinkt nergens in uit, maar laat tegelijkertijd ook nergens een gapend gat achter, waardoor ik logischerwijs op een voldoende uitkom. Morgen en overmogen respectievelijk de re-makes uit 2005 (hoewel dit niet echt een remake is) en 2006 maar eens bekijken.


Script / Verhaal:................ 2,00
Acteerwerk:....................... 3,50
Regie / Speelduur:.......... 2,50
Realisme:......................... 3,00
Cinematografie:............... 3,00

Positie: 221/382
The Poseidon Adventure staat daarmee voor 'Hitman' en achter 'City by the Sea'

Ik vond deze film vroeger toch leuker, maar goed, het is dan ook 1-tje uit de oude doos, toch maar een 3,0.

super goede film!!!
mensen die van een drama/actie film houd is dit de film die je moet kijken.

-4,0-

Hoewel ik de remake uit 2006 ook zeer goed vond is dit origineel nog steeds beter.
Ik herinner me de film zelfs van toen hij in de bioscopen verscheen, in een tijd waarin er meerdere rampenfilms werden gemaakt, en was toen al zo onder de indruk van deze film.
De film heeft, zoals wel meer gebruikelijk in die tijd, een supercast, met o.a. de nog jonge Gene Hackman en oudgedienden Shelley Winters en Ernest Borgnine.
Hoewel men in die tijd niet de middelen had, zijn de special effects in deze film toch zeer goed.
Prima film dus, met voor één keer Leslie Nielsen in een, weliswaar korte, maar serieuze rol.

Dat vind ik ook.

Klassieke avonturen film uit begin jaren 70. Deze film valt niet echt te vergelijken met de remake
Het origineel is wat realistischer en mooier gemaakt. Ik kon ook herinneren dat deze film veel spannender is en het had een leuke climax. De rest is ook zeker prima. Maar van mij krijgt toch een 3,5.

Redelijk gedateerde film. Qua effecten en camerawerk dan. Wel is de film nog steeds spannend, en wordt er goed geacteerd door met name Hackman. 3 Sterren.

Ha, een schip dat zinkt en een groepje mensen probeert te overleven, een klassieke avonturenfilm dus. Van tevoren verwachtte ik gedateerde avonturenfilmtroep, maar niets van dit! De special effects zagen er voor 1972-begrippen er prima en overtuigend uit. Het continue gebitch tussen Hackman en Borgnine had ik na een tijdje wel gehad. Gelukkig biedt de film genoeg spanning en humor.

humor?

Net zo goed als de remake uit 2006. Het is allemaal wat tragen, maar het verveelt geen moment. Gedateerd ziet het er ook zeker niet uit. En dat deze 40 (!) jaar oude film er beter uit ziet dan de film die we daarna keken (2012: Ice Age) is dan toch wel best grappig.

Twijfelende types.

Deze beroemde rampenfilm valt veertig jaar na dato nog steeds goed te doen. Natuurlijk is het verhaal over een groep overlevenden in een op de kop gedraaid scheepswrak enigszins voorspelbaar, maar met name Hackman en Borgnine zorgen voor een prettige kijkbeurt. Zij dragen zorg voor twee twijfelende types, die desondanks de leiding nemen en de helden een herkenbaar en menselijk karakter geven.

Goed.

Een aardige rampenfilm uit de zeventiger jaren, die qua verhaal enigszins aan Titanic doet denken, maar qua uitwerking toch net wat anders is.

Het grootste minpunt van The Poiseidon Adventure is het gebrek aan spanning. Er wordt aan het begin al verteld, dat er een tiental overlevenden, zal zijn en het is niet moeilijk te bedenken wie dat zullen zijn. Ik vond de aanloop naar de ramp toe ook wat te kort duren. Ik had persoonlijk liever iets meer opbouw gezien. Verder moet ik zeggen dat het allemaal goed vermaakt. De gebeurtenis zelf is vakkundig in beeld gebracht en ziet er na al die jaren nog steeds behoorlijk goed uit. Daarnaast gebeurt er continu wel wat en kan van verveling gelukkig nooit sprake zijn.

Naast goede effecten, zijn ook de acteerprestaties niet onaardig. Hackman en Borgnine zijn natuurlijk sterke namen en doen het beiden vrij goed, al zitten ze soms net iets te vaak te kibbelen met elkaar. De personages krijgen in ieder geval wel een redelijk goed diepgang mee, wat voor zo’n verhaal als deze wel essentieel is. De opvallendste rol vond ik overigens weggelegd voor Leslie Nielsen. Hij speelde de kapitein, een serieuze rol, wat hij overigens prima deed. Ik had hem nog nooit in iets serieus gezien tot nu toe, dus ik was best verrast, ook al om dat ik niet wist, dat hij hierin mee speelde.

The Poseidon Adventure is al met al goed kijkbaar en weet de volledige tijdsduur wel te vermaken. Het is dus zeker geen ramp om deze ramp te zien.

3,0*

Daar ben ik het niet mee eens deze film hoort samen met de The Towering Inferno (1974) tot de beste Rampenfilms ooit.

Leuke rampenfilm. Het eerste half uur vreesde ik een heel andere ramp, namelijk een saaie, gedateerde en clichématige film. De introductie vond ik echt erg matig en helemaal niet uit de verf komen. Je leert eigenlijk nog niets over de hoofdpersonages. Allemaal weggegooide tijd. Die ramp bleef echter uit, een klein wonder.

In de eerste plaats vond ik het dus echt een pre dat het daadwerkelijk een avontuur was. Eerst op een ophoging van 20 meter zien te komen, dan door een brandende kamer, vervolgens door een tunnelstelsel, dan onder water naar een andere kamer en tot slot ook nog boven een vlammenzee. Top dus.
Tel daar bij op dat er geen vervelende liefdesromance is, de doden vrij willekeurig vallen en de film stopt op zijn hoogtepunt en ik ben dik tevreden.

Aardige sfx, vond de sterrencast niet helemaal uit de verf komen, maar alles bij elkaar wel de moeite waard. 3,5 sterren.

Ook weer een ouderwetse zaterdagavondfilm, in de tijd dat we nog massaal aan de buis zaten. Eigenlijk net als The Towering Inferno, met dat verschil dat hij minder lang is en daardoor ook minder langdradig en beter herkijkbaar. Ik vond dit vroeger een heel spannende film. Overigens begint hij nog wel vrij aardig met o.a. Leslie Nielsen als de kapitein. Die jaren '70-films dateren toch wel erg snel, vergeleken met vaak veel oudere films. Een heel mooie rol van Borgnine. Wel beter dan die andere film, en ook beter dan toen ik hem een aantal jaren geleden nog weer eens zag. 3.0

Dit is natuurlijk de voorloper van het aardige "Poseidon" uit 2006. Persoonlijk vond ik dit origineel iets beter en ook iets spannender (zeker omdat ik hem destijds als klein kind heb gezien).

Het verhaal zit goed in elkaar en weet ook te boeien vanaf de eerste tot de laatste minuut. Vanaf dat het noodlot (fraai weergegeven) toeslaat op het luxueus schip de Poseidon wordt het zelfs spannend. Met dat laatste betreft zeker het laatste gedeelte van de film. Visueel zag het er ook aardig uit en het was ook leuk dat alle decors van het schip ondersteboven waren (het schip was dan natuurlijk ook gekapseisd). Dus het oogt best allemaal realistisch. Dat de uitvoering van dit verhaal goed was, lag ook aan de cast die goed en best overtuigend spelen. Zeker met betrekking tot Gene Hackman en Ernest Borgnine en dan vooral de laatste.

Al met al is dit gewoon een leuke klassieke typische jaren 70 rampenfilm (het tijdperk van de rampenfilms).

P.S. het was ook leuk dat de destijds fraaie en jonge Pamela Sue Martin (vooral bekend van de hitserie "Dynasty" begin jaren 80) een rol heeft in deze film.

De bluray ziet er goed uit. Blijf een zwak houden voor rampenfilms, vooral de manier hoe ze film weten te vullen voordat het daadwerkelijk misgaat. Niet de beste in zijn soort, maar wel dik in orde.

Juist wel een van de beste rampenfilms ooit.

Zoals hier reeds boven staat wordt The Poseidon Adventure toch net naar dat hoger niveau getild door de acteerprestaties van Hackman, Borgnine en het rode onderbroekje van Pamela Sue Martin.

Wat misschien niet geweten is, is dat deze film blijkbaar een cult-following heeft. Mensen, sluit u aan bij The Poseidon Adventure Fan Club! Ja, dit bestaat. Kijk de film nog een aantal keer, want sommige leden hebben naar eigen zeggen de film al toch zo'n 400 maal gezien. Nou, moe! Indien dat in orde is, kunt u zich laven aan actiefiguurtjes uit de film. Wie wil er immers nu niet zo'n Shelley Winters-pop?

The New York Times meldt ook dat de film blijkbaar populair is in de gay-community:
"This splashiness probably explains one of the movie's most unusual aspects, its appeal for gay viewers. [...]There is also plenty of campy dialogue. At one point, 12-year-old Eric Shea nearly drowns while trying to find a restroom. Ms. Martin, playing his sister, screams, "What a dumb stupid way to die, going to the john!"

Heb deze film gezien in de bioscoop toen hij werd uitgebracht en hij heeft tien een grote indruk op mij nagelaten. Nu bij het herzien toch een beetje tegen gevallen hoewel hij toch zeker nog de moeite waard is om naar te kijken. Vooral door de sterke rol van Gene Hackman

Na begin deze maand het prachtige (waargebeurde) A Night to Remember (1958) (4*, aanrader!) te hebben gezien had ik weer zin in een rampenfilm op zee, en dat werd deze dus. De remake Poseidon (2006) (3,5*) heb ik destijds in de bioscoop gezien en vond het wel prima in elkaar steken, zowel qua spanning als special effects. Dit origineel vond ik een tandje minder, vooral omdat het nogal eenzijdig wordt gebracht. De focus ligt op een klein deel van de passagiers die een vluchtroute uit het zinkende schip proberen te vinden. Onderweg komen ze een andere groep tegen die een andere route volgen, het is een gemiste kans dat de film daar verder niets mee doet. Het zou een verrijking zijn geweest om de verhalen van beide groepen parallel te vertellen, en niet alleen dat van deze kleine groep. Qua acteerwerk valt er niets te klagen, maar qua script zie ik dus wel gemiste kansen. Desondanks een prima film, die weliswaar het niveau van de andere twee die ik eerder noemde niet haalt, maar toch wel 3* van mij krijgt.