Against All Odds (1984)

Jaren geleden eens tijdens een lange, saaie busreis gezien. Deze film maakte de reis er niet veel boeiender op: een erg saaie en beroerde bedoeling vond ik het...

Tijdje geleden gezien, wel aardig met een geweldige titelsong van Phil Collins.
2,5 ster

De omgeving is het best in de film, dan weet je het wel.

phil collins is de ster van de film en doet niet eens mee dat zegt genoeg!

Ik wou wel eens herzien hoe je met een goede cast met Jeff Bridges en James Woods een slechte film kunt maken.
1) Ward is een ramp. (van tongen heeft ze nooit gehoord)
2) Script is een ramp.
3) Regie bij tijd en wijlen ook (nepgevecht met moord)

En dan blijft er eigenlijk vrij weinig over
Voor Kid Creole and the Coconuts en Phill Collins een 1,5
(ik waardeer iets op)

Uitleg graag

Sinds De Doornvogels mag ik Ward niet (erg persoonlijk dus)... En Kussen kan ze echt niet..

Het nodige over deze film is al gezegd. Maar ik kan het niet laten.

Jeff Bridges hangt de 'faggot' uit (ben zeer teleurgesteld in hem), James Woods levert niets boven het gemiddelde en ik heb me mateloos geïriteerd aan Rachel Ward, wat een bitch zeg. Het script is lachwekkend, regie is erg zwak en het verhaal is alles behalve boeiend.

Wel twee positieve punten:
Geweldige titelsong van Phil Collins en Swoosie Kurtz (= Edie) deed het erg goed.

0.50 voor Phil Collins' titelsong en 0.50 voor Swoosie Kurtz.

-> 1.0/5.0

jij begint bij nul sterren ?

altijd van die wiskundigen hier.

Het is maar hoe je het bekijkt.

Als die halve ster er toch al staat kan ik er beter gebruik van maken, anders dient het als een soort extra halve ster. In dit geval geef ik die standaard halve ster voor de titelsong en die andere halve ster voor Swoosie Kurtz. Voor films die ik als 'erg slecht' beschouw, zoals BAISE-MOI en HARD JUSTICE, ben ik verplicht om een halve ster te geven omdat ik niet anders kan. Maar bijna elke film bevat wel iets positievs, zelfs BAISE-MOI, en daar geef ik dan automatisch die halve ster voor.

Zo bekijk ik het.

Phil Collins had ook in deze film moeten spelen. dan was het top geweest.

Dan wel? Had de film dan 6 sterren gekregen van je?
Overigens wel een erg goede song van Phil Collins

Film heb ik lang geleden in de bioscoop gezien en weet nog wel dat ik niet onder de indruk was. 2 redenen waarom de film mij wel bij blijft. Was de 1ste bioscoopfilm met mn toenmalig vriendinnetje en 1 van mn favoriete nummers van Peter Gabriel komt er in voor: Walk Through The Fire. Daarom 2*

je kan wel anders.

je hoeft niet te stemmen.

voor ``this is my life`` met 1 stemmer en een 4 als waardering,totaal onterecht overigens,heb ik niet egstemd.

omdat je inderdaad geen min-sterren kan geven.

Weet er iemand waarom deze film in Chili en Peru een certificaat krijgt van 18+ ??
En en Argentinië en Noorwegen is hij 16+ ??
Misschien ook Plop en Het Betoverende Bos van de TV halen wegens te veel geweld ??

Film noir achtige bedoeling. Veel intriges in een lang verhaal en een afschuwelijke acteerprestatie van Ward. 2.5

Zeer gemiddelde, niet echt boeiende romantische film met benedenmaatse acteerprestaties en dito verhaal. De soundtrack is wel goed. Was destijds een enorm kassucces, mede name de titelsong van Collins. Ook Hackford kan beter.

Tijdens de roerige jaren tachtig was ik - herinner ik mij nog levendig - over deze film heel enthousiast. Heb hem een tijdje op dvd en vond het 25 jaar later nodig deze nog eens te (her) bekijken. En wat denk je? Een roll-in roll-out filmpje, maar net ietsjes meer.
Richard Widmark (in 2008 overleden) zien spelen was even een
verrassing, na zovele jaren.
De film nu. Toegegeven. De locaties - het eerste uur - waren van een uitzonderlijke schoonheid. De onderwaterscenes ook. En die
passionele kusscene - of was het amandelen eten? - mocht er ook
zijn. En toen ... steeg het thrillergehalte (daarvoor was het meer een
'love story'). Voor een mooie locatie en zoenscenes geef ik geen
sterren. Maar voor de film, én het verhaal, én het
amusementsgehalte (ik zal het maar al vermelden: dit is subjectief) krijgt ie van mij twee dikke klinkende zoen... sterren.
Confucius de jongere wist het toen al!:
"Niets is eenvoudiger te recenseren dan datgene wat men begrijpt."

Ik heb genoten van deze film. Rachel Ward laat mijn hart sneller kloppen. Het fraaie landschap in Mexico wordt mooi in beeld gebracht. Het verhaal is spannend. Het titelnummer van Phil Collins is prachtig. Deze film vervult mij met heimwee naar de jaren '80 van de vorige eeuw.

Ik heb de film gezien in 1984 en ik weet alleen dat ik hem toen wel goed vond dus waarom al die 1en en 2en???

Met jouw vraag geef je zelf het antwoord al. Ga maar eens herzien

Matige eighties thriller. Film begint goed, met zelfs een spectaculaire race (porsche vs ferrari). Mooie locaties en natuurlijk prachtige titelsong van Phil Collins. Jammer genoeg worden er te veel zij-plotjes bij betrokken. De film had zich beter kunnen concentreren op de onderlinge verhoudingen tussen Jeff Bridges, James Woods en Rachel Ward.

Inderdaad geen klassieker maar Ik vond hem toch ook niet gek en vond Rachel toch wel hot met haar haar kort. Heel anders als meggie in de doornvogels, speelde ze hier meer de bitch. Een pluim voor de titelsong van Collins, die is fantastisch!

Toen ik heel jong was heb ik deze film met mijn moeder bekeken. We vonden het allebei een heel goede film. Maar nu heb ik hem nog een keer bekeken en eigenlijk vind ik er niet zoveel aan. Het is een beetje hetzelfde effect als sommige series uit de jaren 80. Toen zat er een bepaalde magie bij en zat je ademloos naar iedere aflevering te kijken maar als je nu naar zo'n serietje kijkt val je haast om van verveling en komt alles heel gemaakt over.

Wat een saaie bedoening zeg. Er zou spanning en romantiek in deze film moeten zitten maar beide aspecten komen totaal niet uit de verf. Er was totaal geen chemie te ontdekken tussen de hoofdrolspelers. Vooral Rachel Ward was een houten plank.

Jammer hoor.

Destijds vond ik een hele spannende en romantische film dat zich afpeelde in Cancun, Mexico. De muziek was van Phil Collins.

Toen ik de film bij release in de bioscoop ging zien, kwam ik zwaar teleurgesteld weer naar buiten. Vorig jaar meende iemand mij een plezier te doen, of was het gewoon een hak zetten, ik kreeg de dvd van deze flutfilm. Heb hoopvol, wie weet had ik het toen bij het verkeerde eind, de film weer gezien. Nee dus, wat een verspilling van talent, Bridges en Woods, Ward is een plaatje maar dat is dan ook alles, wat maakt dat ik de film nog twee sterren geef is de geweldige titelsong van Phil Collins. Anders gauw vergeten