Ying Hung Boon Sik (1986)

Echt een inkomertje van Woo. De geliktheid, waar hij het van moet hebben, is er nog niet helemaal aan af te zien, met name op technisch gebied faalt de film nogal. Over acteerwerk kan ik het beter maar helemaal niet hebben. .

Maar verder best vermakelijk met inderdaad vaak momenten dat ik aan Miami Vice moest denken.

Echt mijn soort film: een vrij goed en stevig verhaal waar weinig of geen fouten in zitten.

Lekker veel actie die misschien niet realistisch is, maar hé: het blijft film hé. De technische fouten zijn dan ook niet weggestopt waardoor ze belachelijk zijn.

Misschien de doorsnee manier om een film te vertelling maar veranderen van spijs doet eten zeggen ze bij ons al eens en dat is zeker waar!

Kijkt goed weg en zeker aan te raden!

Chow Yun Fat op z'n best, als je fan van hem bent moet je deze sowieso gezien hebben.

Jammer dat deel 2 IMO niet zo sterk was.

Gaat dit nog op blu ray uitkomen?

De eerste samenwerking tussen Chow Yun-Fat en John Woo

Ik was al langer van plan om me eens te verdiepen in zowel het werk van Chow Yun-Fat alsook dat van John Woo. Beiden hebben een nogal legendarische status maar met uitzondering van een aantal van zijn Amerikaanse films had ik nog niets van Woo gezien en van Fat kon ik me alleen maar Bulletproof Monk voor de geest halen. Soit, het plan kreeg meer vorm toen ik op een rommelmarkt de boxset Heroic Bloodshed op de kop kon tikken met daarin 5 films van John Woo (al blijkt het derde luik in de A Better Tomorrow trilogie van Hark Tsui te zijn) en allemaal met Chow Yun-Fat. Vandaag de eerste maar eens van opgezet.

En A Better Tomorrow mag een geslaagde eerste kennismaking genoemd worden! Woo maakt een combinatie van heerlijke actiescènes (de overval in de kamer van de vader of de climax bijvoorbeeld) met de gebruikelijke soap elementen die je in dit soort Hongkong films kunt verwachten. Voor velen misschien geen geslaagde combinatie maar het straalt een zekere kitscherigheid (al klinkt dat veel negatiever dan ik eigenlijk bedoel) uit die ik kan waarderen. Woo maakt er een film van waar vriendschap en familie centraal staan en het is genieten van de eerste tot de laatste minuut. Ga trouwens vooral niet verder op de poster die hier staat want A Better Tomorrow is werkelijk het compleet tegenovergestelde van de picture perfect familie die de poster siert. Zijn er dan werkelijk geen minpunten aan de film? Jammer genoeg een paar. Zo is de actie is op zich degelijk maar Woo laat zich soms vangen aan een rommelige editing die voor een kleine domper zorgt.

Maar wat een heerlijke rol voor Chow Yun-Fat! Onbegrijpelijk dat de man als box-office poison werd beschouwd voordat hij de rol van Mark op zich nam. Er waren dan ook verscheidene mensen die hun bezorgdheid uiten bij producer Hark Tsui omdat ze van het gedacht waren dat de acteur dit niet ging kunnen waarmaken. Nog nooit was er een meer foute veronderstelling want Fat is de belichaming van cool. Hij zorgde voor een heuse rage in Hongkong (de winkels konden de bestellingen van lange zwarte jassen en RayBan zonnebrillen niet meer bijhouden) en op zich is dat vreemd want de film legt de focus helemaal niet op zijn personage. De kern van de film zit hem toch in de relatie tussen Lung Ti (Ho) en Leslie Cheung (Kit). Het is dit trio dat de film echter naar een ongekend niveau doet stijgen doordat de ene de andere twee het onderste uit de kan laat halen. Ben dan ook benieuwd naar het 2e deel, al vraag ik me af hoe ze de ogenschijnlijke dood van Mark gaan verwerken. Tof ook om Hark Tsui nog in een kleine cameo te zien tijdens het examen van Jackie, hij is ook degene wiens ruit wordt ingeslagen door Kit.

Ik verwachtte hier best wel veel van en die verwachtingen komen in zijn geheel uit. Vooral ook blij dat de DVD een originele Kantonese audiotrack bevat want ik betwijfel of de film zijn niveau dan zou kunnen handhaven. Woo en de zijnen leveren een heerlijke actiefilm af die zeker en vast gezien mag worden. Op naar de rest van zijn oeuvre!

4*

Je moet het aangeven, John Woo kan goeie actie meegeven. Harde actie dan toch met wapens en vooral blijven schieten. Met een naam als Yun-Fat Chow had ik iets meer martial arts verwacht. Maar de actiescènes waarin de ene kogel de andere omver schiet, zijn best wel te genieten. In deze A better tomorrow krijg je het begin van de gekende formule van John Woo te zien, die hier nog niet helemaal op punt staat. De tussenstukken duren soms wat te lang en ik mis die extra humor en choreografische gevechten die films als die van Jackie Chan of Jet Li zo goed maken. Maar het is zeker niet slecht, en ik ben benieuwd of Woo geleerd heeft in de sequel.

Hij weet die shoot- outs wel heerlijk neer te zetten die Woo. Ken zelf geen betere op dat vlak. Verder jammer van het teveel uitgesmeerde verhaaltje, het acteerwerk is daar wat mij betreft te bedroevend voor. Epische rol van Yun- Fat Chow trouwens. Ik ben benieuwd naar deeltje 2.

Hmm, ik vond die actiescenes erg kneuterig. Misschien wel de standaard voor midden jaren tachtig, maar tegenwoordig word ik er niet meer warm van. Zeker niet als getroffen personen nog secondenlang staand blijven schokken, vanwege nieuwe treffers. A Better Tomorrow is een film die me eigenlijk niet heeft kunnen boeien. Ik wil het ook niet slecht noemen, maar ik kon mijn aandacht er slecht bij houden. Het verhaal deed me niks, de personen boeiden me niet en het geluid werkte ook al niet erg mee. Ik snap de poeha rondom deze film niet. John Woo heeft veel betere films gemaakt.

Goede John woo film.

Wel gedateerd, maar blijf zijn Hong Kong jaren het beste vinden.

Niet zo goed als the killer of hardboiled.

Viel me al met al niet tegen.

Vroeger vond ik deze film tegenvallen.

Maar waardeer hem nu meer.

Vooral de muziek doet het hem.

Schitterende muziek.

Palmfluit, mondharmonica.

Hou van de muziek bij dit soort films.

hoogtepunt blijft het nummer van sally yeh uit the killer.

Ook niet wat ik er aanvankelijk toch van dacht dat het er wel van zou komen. Na een warrig, ingewikkelde opstart van een vrij eenvoudig verhaal wordt het wel beter met hier en daar ook wat grappige momenten, o.a. ook een leuke rol van Emily Chu . En zijn de pogingen om er naast actiescènes ook drama aan toe voegen duidelijk zichtbaar, met de muziek erbij en mooie locatie-opnamen. Maar wist me uiteindelijk toch niet te boeien. 3.0/2.0

Vermakelijke aktiefilm die lekker wegkijkt.

De film die Chow Yun-Fat een Hong Kong Cinema Icoon maakte en John Woo zijn naam als actiefilm-regisseur onder de massa bracht. De film leverde twee vervolgen op. Het verhaal is vrij standaard. Twee valsmunters worden die in de val gelokt door een Taiwanese gang. De een beland in de gevangenis en de ander raakt kreupel nadat hij de Taiwanezen heeft uigeschakeld. De film oogt af en toe meer als een melodrama maar daar houdt men in Azië van. De actie is nog niet van het niveau The Killer of Hardboiled maar tonen wel de potentie van zowel Woo als Chow. Toch is deze A Better Tomorrow een iconische film al is het alleen al om de scène waarin Chow Yun-Fat zijn sigaretje met een brandend bankbiljet aansteekt. Chow Yun-Fat heeft in Amerika helaas nooit zo veel succes gekend als in Hong Kong. Hij werd veel al gecast in films die de Hong Kong Cinema stijl trachten te kopiëren maar dat werkt niet zo in het Westen. Hij had meer in typisch Amerikaanse films moeten spelen als bijvoorbeeld Man on Fire uit 2004. Een film die Westers drama met harde actie weet te combineren.

Oefen filmpje voor John Woo die met dit product duidelijk de weg naar The Killer was ingeslagen en slechts nog wat fine tuning nodig had. Deel 2 en 3 had ik vorig jaar al eens gevonden bij de kringloop en vanwege de namen Woo en Chow Yun Fat op de gok meegenomen. Het tegen komen van Deel 1 liet tot afgelopen september op zich wachten. A Better Tomorrow wordt in Azië zelf gezien als een topfilm, pionier in het Heroic Bloodshed filmgenre en kwam na uitkomst zelfs op plek twee van de beste Chinese films ooit. Iets dat best wel te begrijpen is als men tussen de overacting en melodrama door gluurt en de fantastische actie ziet. Het is soms allemaal wat over the top maar dat hoort bij het genre.

Jammer genoeg heeft A Better Tomorrow net zo'n slechte geluidskwaliteit als The Killer, iets dat zich vooral wreekt tijdens de schietpartijen die je bijna pijn aan de oren doen. Desondanks draait het wel om de prachtige knokpartij in het appartement met de familie, de geweldige schietpartij in het restaurant met Chow Yun Fat en nog enkele incidenten plus de eind shoot out en een Chow Yun Fat die helemaal in zijn element lijkt. Het is het drama die regelmatig de vaart uit de film haalt maar vooral de kleffe muziek en contrasterende klassieke muziek die het niveau naar overdramatisch/melodrama brengt. Iets dat niet onoverkomelijk is, maar de balans op dat vlak is ver te zoeken.

Het maakt A Better Tomorrow tot iets klassieks dat niet perse heel goed is maar wel een bepaalde vibe over zich heeft. Iets dat je even aan moet voelen. Dan rest mij slechts de vraag wat voor draak van een remake ze in 2010 afgeleverd hebben want die scoort geen beste cijfers. Behoorlijk benieuwd naar deel 2 nu.

Na lange tijd (zal een krappe 20 jaar zijn) weer herzien. Op dvd zowaar. Een non-anamorphic dvd zelfs. Beeldkwaliteit was dan ook niet de best. Een goede blu ray zou dan ook meer dan welkom zijn.

Het blijft een sterke film, waarbij het zoals zo vaak bij Woo, gaat over de spanningen tussen een misdadiger en een politieagent. The Killer, Hard-Boiled, Face off, allemaal behandelen ze dat thema. Je zou trouwens verwachten dat dit uit de jaren 90 kwam, maar het was al in 1986 en wellicht een van de meest invloedrijke films uit die tijd. Zonder a Better Tomorrow geen Tarantino.

4* blijft staan.

Mjeh. Echt wel een vroege Woo, en niet alles werkt. Het soapachtige drama duurde me eigenlijk te lang, de aktie laat daardoor dan ook te lang op zich wachten, en overtuigt ook nog eens niet altijd. Aardig om eens gezien te hebben, maar ik voel me niet geroepen deel 2 er gelijk in te knallen dit weekend.