Il Mondo di Yor (1983)

Het is ondertussen al jaren geleden dat ik deze film op op tv zag, maar ik weet nog dat ik hem toen best leuk vond.
Typische film uit die periode, waarvoor we toen enkel bij onze Italiaanse vrienden terecht konden. Zo worden ze tegenwoordig spijtig genoeg niet meer gemaakt. Pulp met een hoofdletter 'P', soms zo belachelijk (het begint al direct "goed" met de totaal foute generieksong), dat het er alleen maar leuker op wordt.

B-film heaven. Een geniale soundtrack (YOR'S WORLD HE'S THE MAAAAN) die te pas en te onpas opduikt in de film. Zwakke effecten en een onzinnig plot. Schets: Yor vecht tegen een papier maché Triceratops die 2 holbewoners aanvalt (Triceratops zijn herbivoren, maar dat doet er niet toe). Yor redt de 2 door de dinosaurus tot een zeer bloederige pulp te slaan met een stenen bijl (herbivoren met hun osteoporose). Wanneer Yor gevierd wordt in het dorp vallen de slechte paarse holbewoners aan. Yor vecht tegen hen en brandt per ongeluk het dorp plat, de vrouwen worden ontvoerd. Yor schiet een gigantische vleermuis uit de lucht (met één pijl) en slaat hem dood met een steen. Dan gebruikt hij het verstijfde carcas om de grot van de paarse holbewoners in te hanggliden en de leider te dropkicken (ondertussen op de achtergrond: YOR'S WORLD HE'S THE MAAAAN). Dan neemt hij het meisje waar hij verliefd op is bij de arm, rent weg, breekt een dam af en zo verdrinkt iedereen in de grot. Zowel de paarse holbewoners als de vrouwen van het dorp. Yor wordt onthaald als een held door de éne overlevende man. En dat is 20 minuten van de film. Heil! Puur genieten.

De soundtrack is in ieder geval de moeite waard. Ondanks de B-status een tamelijk saaie film. Dat komt door een chaotisch en kinderlijk verhaal en amateuristisch acteerwerk.

Toevallig vandaag aangeschaft, hoop weer op een ouderwets miniatuurfestijn van Margheriti. Ondanks de knulligheid blijven zijn films altijd vermakeljk.

Eerste uur is dodelijk saai pre-historisch fantasy-avontuurtje. Hoogstens enige verbazing als deze prehistorische mensen een kampvuur maken met behulp van lucifers???
Totdat ze op dat eiland terecht te komen en de film ineens omschakelt richting Star Wars/Flash Gordon-terrein.
Italiaanse B-film-pulp uit begin jaren tachtig.

Wat is Margheriti toch een held:
YouTube - YOR - The Hunter from the Future (Trapeze scene)

Tergend trage film waarbij de leuke momenten op 1 hand te tellen zijn.
Vermakelijk was het niet bepaald, duurt allemaal wat te lang.
Pluspunt is de verschrikkelijk foute soundtrack, hilarisch slecht.

Oliver Onions
Yor's World Lyrics - YouTube

Het oeuvre van regisseur Antonio Margheriti laat zich niet kenmerken door goedgemaakte films. Maar... ook deze was weer best "genieten" Het is een soort rare mash-up van verschillende populaire genres en losjes gebaseerd op een Argentijns stripboek. De film begint alsof het een standaard prehistorische film is in de trant van One Million Years BC, met daarin een verdwaald Conan-figuur echter in het derde bedrijf veranderd de film plots in een Star Wars- rip-off. Ja, echt want Yor is de zoon van een overlevende van een nucleaire holocaust die op een speurtocht is naar de oorsprong van zijn medaillon.

Dit was duidelijk een geval van filmmakers die met een extreem laag budget, er nog het beste van probeerden te maken. Wat uiteraard niet altijd echt slaagt! Zo zijn de in energiecentrale op een eiland aanwezige Darth Vaderlook-a-like Androïden (en wat nog niet meer?) gerecycled uit een (andere) Italiaanse Star Wars- rip-off; L'Umanoide (1979) Aangevuld met goedkope maar aandoenlijke dinosauruseffecten en dit alles is opgenomen in Turkije. Ook altijd handig als je een American Football-speler met een slecht kapsel in de titelrol kan casten en een oud Bond-girl de Franse Corinne Clery (Moonraker, had zij misschien ook toevallig die rip-off spullen in de kast liggen?) En dan is er nog de discoscore met Yor's eigen themalied, wat te past en ongepast steeds weer opduikt.

De film voelt ook alsof het best lang duurt! Een reden hiervoor is te vinden omdat het zijn leven begon als een tv-miniserie in Italië, een epos van 4 uur die werd ingekort tot deze speelfilm. Maar toch...was het een slordige vermakelijke cheesy puinhoop!