Asylum (1972)

Best vermakelijke horror-anthology met een uitstekende Peter Cushing in de tweede episode "The Weird Tailor". Ook de laatste episode "Mannequins Of Horror" met Herbert Lom is knap.

Won 2 prijzen op het Internationaal Berlijns Film Festival.

De Anchorbay UK DVD heeft een excellente print.

Frozen Fear

Degelijk gemaakt maar tevens teleurstellend. Spanning is er nauwelijks en het heeft de tand des tijds niet goed doorstaan. Verder is het te voorspelbaar en zelfs onbedoeld grappig; waarschijnlijk door de veroudering.

2,5/3,0*

The Weird Tailor

Sfeervolle studiodecors en met interessante personages. Vooral Cushing is uitstekend. Het weet de aandacht vast te houden en bevat prima spanning en sfeer.

3,5*

Lucy Comes To Stay

Saai psychologisch stukje waarbij het zowat vanaf het eerste moment helaas duidelijk is hoe de vork in de steel steekt. Te voorspelbaar, matig geacteerd en nooit spannend.

2,5*

Mannequins Of Horror

Een vermakelijk stukje dat vol twists zit. Niet geheel geloofwaardig, maar desalniettemin toch wel erg vermakelijk. Ook hier weer sfeervol werk afgeleverd.

3,0*/3,5*

Fijn horror 4-luik waarbij het 2e en het 4e deel het best ziijn, maar alle delen zeker wel te genieten zijn. Lekkere sfeer, prima soundtrack en vooral in het 2e gedeelte goed acteerwerk.

Erg lekkere horrorfilm van Britse makkelij!

Niet van Hammer, maar van het eveneens goede Amicus!

Vier sterke verhalen, die zeer sfeervol verfilmd zijn. Goede acteurs en enkele echt enge momenten!

3,5*

Onevenwichtige bundel.

Ondanks de aardige acteurs en een spannend begin met leuk gegeven, is deze sfeervolle griezel-verhalenbundeling er eentje die onevenwichtig is. Niet elk verhaal is namelijk even sterk en met name de hoofdlijn vliegt tegen het einde nogal uit de bocht. Lom doet hier al denken aan het personage dat hem enkele jaren later veel roem bracht in de Pink Panther-reeks.

Redelijk

Zo'n beetje de magerste Amicus portmanteau film tot dan toe. De film word vooral genekt door de voorspelbaarheid. Het eerste verhaal is meteen ook al het zwakste. Enorm voorspelbaar en de special effects van de bewegende lichaamsdelen zien er lachwekkend slecht uit. De tweede is wederom voor een groot gedeelte voorspelbaar, maar men heeft hier duidelijk wat meer de best gedaan om er een sfeervol horrorverhaaltje van te maken. De donkere sets werpen hun vruchten af en Barry Morse en Peter Cushing zetten twee overtuigende rollen neer.
Het derde verhaal probeert men wat meer over als psychologische thriller neer te zetten. Dit lukt aardig, maar helaas is het plot (wederom) erg voorspelbaar. Het is echter nooit een ramp om de prachtige Britt Ekland te mogen aanschouwen.
Het laatste verhaal is duidelijk het origineelst en weet zeker tegen het einde nog wel met wat leuke dingen te verassen.
Anno 1972 waren deze verhalen misschien een stuk origineler geweest, maar tegenwoordig hebben we het allemaal "al eens gezien in een andere film".

Altijd leuk zo'n griezel-anthology. Geen echte uitschieter hier, al is het verhaal rondom patiënt nummer 4 (Herbert Lom) het leukst en patiënt nummer 3 (Charlotte Rampling) het minste.

1e verhaal is wel erg The Tell Tale Heart, maar met een geweldige finale en verhaal 2 het meest Brits en heeft Peter Cushing als geheimzinnige Mr. Smith.

Wel sfeervol en charmant, maar ook traag en wat stoffig. Zeer fijne cast wel, met een piepjonge Charlotte Rampling en Peter Cushing als uitschieters .

In de jaren zeventig stond de Britse maatschappij Amicus garant voor meerdere onderhoudende anthologie-films. Zo ook deze film waarin de verhalen komen uit interviews die dr. Martin heeft met vier patiënten Terwijl ze vertellen hoe ze in de inrichting zijn beland, is dat eveneens een onorthodoxe test om een voormalige collega tussen hen te vinden.

"Frozen Fear" Een man vermoordt zijn vrouw om verder met zijn vriendin door het leven te kunnen gaan. Ze krijgen te maken met onverwachte uitdagingen. Tja, door voodoo te noemen is het vanaf het begin wel duidelijk waar het verhaaltje heen wil! Wel wat leuke sarcastische humor (‘I’ ve got a present for you’ of ‘rest in pieces’)

"The Weird Tailor" is de beste van het stel verhalen. De zaken gaan slecht voor de arme kleermaker Bruno. Tot zijn geluk krijgt hij van een klant een opdracht om een pak van een speciale stof te maken. Geslaagde sfeer maar iets te voorspelbaar mysterie. Tevens is er een kort optreden van Peter Cushing als de schimmige klant.

"Lucy Comes to Stay" Barbara komt thuis uit het ziekenhuis en blijkt een gevangene in haar eigen huis, maar dan krijgt ze gezelschap van haar vriendin Lucy. Geen heel sterk verhaal maar het was nog wel leuk om te kijken, mede omdat Charlotte Rampling hier de rol van Barbara vertolkt.

"Mannikins of Horror" Dit verhaal is deels verweven met het omvattend verhaal van deze film. Dr. Byron (Herbert Lom), maakt poppen die hij naar eigen zeggen tot leven kan laten komen. De poppen, die eruit zagen als een soort robotten, komen niet zo heel eng over. Alhoewel de moord met de pop wel knap in beeld werd gebracht.

Ook de ontknoping van het omvattende verhaal zag ik al vanaf het begin aankomen. Robert Bloch schreef wederom alle verhalen en op het acteerwerk was ook echt niets aan op te merken. Al met al was dit een fatsoenlijke en geslaagd product maar net iets minder dan andere anthologie van Amicus.

Vier patiënten in een psychiatrische inrichting vertellen een griezelverhaal.

Frozen Fear : luchtig moordspel, maar het komt wat flauwtjes over.

The Weird Tailor : qua sfeer, settings het beste verhaal, maar heel voorspelbaar

Lucy Comes to Stay: misschien het minste deel, wel een leuke cast.

Mannikins of Horror: interessantste verhaal, ook omdat de rode draad bij de vier verhalen hier duidelijk wordt aan de kijker

Conclusie : uiteindelijk toch maar een matig horrorwerkje ! 5/10

4 patiënten in een gesticht dat levert 4 verschillende verhalen op die overeenkomsten kennen, is het wel allemaal echt gebeurd of wordt de sollicitant voor het lapje gehouden. Ofwel heb ik het gewoon niet begrepen of niet goed opgelet want de rode draad waar Noodless van spreekt die heb ik dan gemist. Ik snapte het einde gewoon niet. Maakt niet uit, want ik kijk deze toch nooit meer. Eerste verhaaltje was veruit het leukste, het laatste nouja niet echt veel verhaal daar was ook nog wel fijn. Verhaal 2 vond ik erg suf. Het lijkt precies of de aanwezigheid van Cushing negatief is voor mijn kijkplezier. Ook het 3de verhaal is niet veel soeps.