The Treasure of the Sierra Madre (1948)

Voor mij persoonlijk blijft dit 1 van de sterkere Bogart rollen die ik tot nu toe gezien heb, soms is de film wel wat aan de chaotische kant maar gelukkig niet al te langdradig voor zijn speelduur. Blijft een terechte klassieker!

De opening van de film. Bogart zet een verwaaide landloper neer in een bloedheet Tampico waar hij een rijke Amerikaan in wit pak bedelt om wat eet- en drinkgeld (een fijne cameo van John Huston). De sfeer is onmiddellijk gezet. Wat later na het wedervaren met de job van Bogart volgt dan in feite een sleutelscène in de groezelige slaapzaal. Het gesprek tussen Walter Huston, Tim Holt en Humphrey Bogart vat samen waarover het zal gaan: hebzucht en wat dat met een mens kan doen.
De film draait rond psychologie en onderlinge relaties van de drie goudzoekers. En er is tijd genoeg om dat te exploreren aangezien ze aan mekaar overgeleverd zijn in het gebergte. Walter Huston is ontzettend belangrijk omwille van de kleur die zijn performance aan deze b & w film geeft. Verder speelt Humphrey Bogart wat mij betreft één van zijn beste rollen ooit. Lijkt hij initieel nog open te staan voor de rede, wordt hij langzamerhand overmeesterd door paranoia tot het helemaal uit de hand loopt. Tim Holt staat een beetje tussen beide karakters in, de meest ‘normale’ van het stel misschien.
De boeiende plot wordt ondersteund en geleid door goed uitgewerkte nevenintriges tot het spectaculaire einde toe. En eerlijk gezegd: straf hoe men er na de anti-climax alsnog een positieve noot kan aan toevoegen. Maar het mag er zeker zijn. Een film die blijft nazinderen. Ook al omdat hij – zoals verwacht – mooi geschoten is door Huston en ondersteund wordt door een prima score van Max Steiner.

Film die ik volgens mij heel lang geleden als kind al eens gezien heb maar waar ik mij weinig tot niks van kon herinneren. Avontuur, actie, drama in Western style deze ruim 2 uur durende film. Vervelen doet het inderdaad geen moment. waar ik wel wat moeite mee had is de karakteromslag van Bogart in deze film die nogal plotsklaps plaatsvindt en wat geforceerd cq onnatuurlijk overkomt. Uiteraard is de bedoeling om aan te tonen dat geld (of goud in dit geval) het slechtste in de mens naar boven kan halen zoals de oldtimer al had aangekondigd maar het komt mij wat te geforceerd over in het acteerwerk. Helaas toch ook zwart-wit deze film wat jammer is want de plaatjes hadden in kleur nog veel mooier geweest. Hoge scores voor deze film, perfecte score op RT zelfs maar daar ga ik niet helemaal in mee. Leuke film voor een regenachtige zondagmiddag.

Say, mister. Will you stake a fellow American to a meal? Wat een geweldige intrede van het personage van Bogart. Een landloper die de eindjes aan elkaar tracht te knopen en uiteindelijk een baan vindt ook al loopt dit laatste ook niet te geweldig af.

Hoewel het personage Dobbs alles behalve een sympathiek karakter heeft, is hij het toch wel die in het bargevecht enkel opeist wat hem toekomt (en niets meer) wanneer hij de portefeuille van zijn werkgever nam. Later wordt hij meer en meer begeesterd door de goudkoorts die hem paranoïa maakt. Dat is net de grote sterkte van deze film waarbij John Huston optimaal gebruik maakt om hierop in te spelen. De onenigheid en het wantrouwen is groot tussen het trio en al zeker wanneer er een kaper op de kust is. Meerdere zelfs waarbij het trio in elke situatie de opties moeten bekijken hoe ze zullen handelen. Boeiend.

Maar de film is ook in de eerste plaats een geweldig avontuur. Het vinden van het goud gaat wel erg snel, maar dat komt de rest van het plot ten goede. Zeer van genoten! Fijn!

Van The Treasure of the Sierra Madre - ikruikversemosterd:

"Bij de titel The Treasure of the Sierra Madre denk ik aan een ouderwets jongensavontuur. Schatgraven op een onbereikbare plek waar valstrikken de schatgravers tegen moeten houden. De associatie is niet helemaal verkeerd, want John Hustons grootse avonturenfilm gaat over drie sukkelaars op goudjacht in de bergen.

Als het trio na veel ontberingen eindelijk een mooie ader heeft gevonden sluipt stiekem hun vijand naar voren: goudkoorts. De opwinding van het goud maakt gaandeweg plaats voor paranoia en hebzucht. Het drietal heeft niet alleen te stellen met rovers en andere goudzoekers; de grootste dreiging komt van binnen de groep. Van gezworen partners naar wantrouwige concurrenten.

Die spanning maakt The Treasure of the Sierra Madre onverwacht beklemmend. Het neigt meer naar de claustrofobische angst van een psychologische horrorfilm dan naar bijvoorbeeld Indiana Jones. Zolang de drie kerels hun deel van de buit krijgen is er niets aan de hand. Maar wie zegt dat ze elkaar kunnen (of willen) vertrouwen? Gloeiend van de goudkoorts liggen ze in het tentje, elkaar scherp in de gaten houdend. Stel je voor dat iemand de gewilde schat meeneemt.

The Treasure of the Sierra Madre is nog steeds het ouderwetse jongensavontuur. Maar dan wel met een flinke scheut hebberigheid. Goud mag dan zo mooi schitteren, het is ook onverwacht dodelijk."

Voor mij stond deze The Treasure of the Sierra Madre te boek als één van mijn favoriete avonturenfilms en ik was benieuwd of het bij een herziening nog steeds zo hoog zou scoren.

En het antwoord is dat deze nog steeds één van de beste avonturenfilms is die ik gezien heb. Het begint al meteen erg sfeervol met de scènes waarin we kennismaken met Dobbs in het dorpje. Wat me deze keer ook opviel, is dat het tempo erg hoog ligt. Vanaf het moment dat de 3 mannen op zoek gaan naar het goud, valt het geen enkel moment meer stil.

Ik was eigenlijk al vergeten hoeveel geweldige scènes deze film wel niet bevat, want ik dacht dat het voornamelijk over het wantrouwen tussen de 3 mannen ging. Natuurlijk is dit ook een belangrijk onderdeel en levert dit erg spannende momenten op tussen de 3 mannen, maar we krijgen veel meer te zien dan dat alleen. De beste scène is ongetwijfeld deze waarin de bandieten hen proberen te overvallen. Het shot waarbij we de bende in de verte zien afkomen, is pure klasse en gedurende de hele speelduur krijgen we prachtige beelden zien van de landschappen.

Qua acteerprestaties is dit ook genieten geblazen. Humphrey Bogart steelt hier absoluut de show met zijn personage dat meer en meer wantrouwig wordt tegenover de andere mannen. Niet alleen Bogart speelt hier de pannen van het dak, want ook Walter Huston zet hier een sterke prestatie neer als de oude goudzoeker Howard. Hij is diegene de aan het drietal de nodige schwung geeft met zijn energie en enthousiasme. De rol die Tim Holt vertolkt lijkt misschien de minst belangrijke van de 3, maar zijn personage was misschien diegene waar ik het meeste sympathie voor had, omdat hij nooit overhaast beslissingen nam en het hart op de juiste plaats had (hij wou een deel van zijn opbrengst aan de vrouw van de overleden '4e man' schenken).

Ik ben blij dat ik deze na lange tijd nog eens herzien heb, want het was weer genieten van de eerste tot de laatste minuut. Het einde waarbij al het goud weggewaaid is, past perfect bij deze film die bij momenten cynisch is. De score van 4.5* blijft makkelijk overeind.

4.5*