The Sound Barrier (1952)

De eerste echte avonturenfilm van David Lean, met Ralph Richardson in een prachtrol: als vleigtuigbouwer John Ridgefield is hij meteen ook de eerste in een reeks van drie tragische helden in het ouevre van Lean (Colonel Nicholson in Bridge on the River Kwai was de volgende, natuurlijk gevolgd door Peter O' Toole als Lawrence of Arabia). In vele opzichten vind ik deze film geslaagder dan The Right Stuff die eigenlijk over hetzelfde gaat. Het probleem aan deze film is natuurlijk dat die laat zien dat de Britten als eerste de geluidsbarrière doorbraken; een keuze die vergelijkbaar is met de veramerikanisering van de gebeurtenissen in U-571.

Voor wie zich daar niet aan ergert, blijft er een erg genietbare film over, vol technische hoogstandjes (voor die tijd toch) en met een erg sterke finale. 4,5 sterren.

helemaal mee eens

Kon me niet echt boeien en actrice Ann Todd spreekt me niet aan.

De film ziet er wel erg mooi uit.

2 sterren

De testvluchten zijn erg goed en spannend gemaakt, maar het drama-gedeelte in de film kon mij totaal niet boeien. Mijn probleem was dat niet alleen Ann Todd, maar geen enkele acteur of actrice mij kon bekoren. Hoewel zij niet slecht acteren, kon ik met geen enkele speler enige binding krijgen, waardoor de film wel erg lang duurde.

De muziek onder de film vond ik trouwens vreselijk. Vooral ontzettend druk en op sommige momenten wel passend, maar ook bij andere scènes geheel misplaatst.

Maar zoals ik al zei, waren de scènes met de testvliegtuigen wel mooi gedaan - wat een prachtig gezicht, die de oude straaljagers! - en ook het einde, wat natuurlijk wel te raden valt, is toch spannend.

2,5*

Muziek was zoals Tsjidde zegt inderdaad niet gelukkig gekozen, maar vond Ralph Richardson, die de show al stal in The Fallen Idol, erg sterk als bijna geobsedeerde oliemagnaat, die zich er maar op blijft richten als eerste de geluidsbarrière te doorbreken. Bij vlagen zit het wel tegen saai aan, maar dan kwam de momenten in de vliegtuigen zelf als geroepen. Iets minder dan Hobson's Choice, niettemin wederom 3,5*

Altijd onderhoudende, maar zelden meeslepende vertelling over een familiale driehoeksverhouding, waar verlangens en obsessies centraal staan. David Lean brengt de testvluchten tamelijk simpel, doch uitermate vinnig in beeld, maar vergeet vooral de interessante driehoeksverhouding, gekoppeld aan het gegeven van de geluidsbarrière, voldoende te exploiteren.

2.5*

Een genot om te kijken voor een liefhebber van vliegtuigen. Het verhaal sprak me ook ontzettend veel aan, alleen jammer dat ze het nauwelijks over de Amerikaanse pogingen hebben gehad om Mach 1+ te bereiken.