Not without My Daughter (1991)

Heb deze film voor de 2e keer gezien.

Wel met een iets andere kijk erop dan de eerste maal. 20 jaar geleden dacht ik door deze film: jeetje wat een klote land en mensen, je zal er maar zitten en dit meemaken als vrouw.

Maar deze film is uit Amerikaans standpunt gemaakt en dat is er best goed aan te merken...

De familie van Moody blijkt streng islamitisch te zijn, hetgeen een totaal verkeerd beeld geeft van de doorsnee Iraniërs. (Heb zelf een relatie gehad met een Iraanse dus ik weet er iets van).

Je moet weten dat zeker 90% van de Iraniërs hun eigen vredelievend geloof heeft (het zoroastrisme) en totaal niets heeft met de islam die het regime hen probeert op te leggen sinds de revolutie in 1979.

Deze mensen zijn trouwens altijd voorstander geweest van de koning onder wie Iran een welvarend en eerder westers land was. Dus voor de duidelijkheid, Iran bestaat niet uit Moody's en zijn familie, dit is slechts een kleine groep.

Verder blijf ik de film wel nog steeds goed vinden. Echt zo een televisie drama en aardig gespeeld door Sally Field.

3,5 sterren

Verrast dat deze goede film zo'n gemiddeld lage score krijgt. De film zit zelfs na 25 jaar nog goed in elkaar en is uitermate geschikte als gespreksthema in deze onrustige tijden zonder dat je geloofsovertuigingen negatief generaliseerd.

een goeie film.idd een erg lage gemiddeld score.heb de film al vaker gezien maar hij blijft goed.

Fijn artikel over hoe (o.a.) deze film geleid heeft tot een stereotiep, eenzijdig beeld van Iran: https://iranwire.com/en/features/1724

Zeer mooie en ook bangelijke film, ook het boek "In een sluier gevangen" is zeker de moeite waard om te lezen.

Aardige film over een Amerikaanse vrouw die met een Iraanse man is getrouwd en samen met hem zijn thuisland bezoekt. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal en de film weet vooral vanwege de twee hoofdrolspelers en het locatiewerk het gemiddelde waargebeurde tv-drama te ontstijgen (Israël in dit geval). De verandering van gedrag van de man had wat beter onderbouwd mogen worden (ook al draait het hier niet direct om).

Als zoon van Spaans-Italiaanse ouders en geboren Brit, is Molina multi inzetbaar. Vader van Carey Mulligan in An Education, hulpje van Indiana Jones in Raiders Of The Lost Ark, hippie in Boogie Nights... Vandaar dat ie zo veel gevraagd is. Deze film is van het soort waar je niet blij van wordt, mede door het immer overtuigende spel van Molina, ook omdat het nog steeds aktueel is.

Film geeft wel een goed beeld van Iran, waar familie en godsdienst alles overheersend zijn. Ik ben er op vakantie geweest in 1998 en toen waren de scherpe kantjes er wel een beetje af. Wat niet klopt is de kleding politie die met geweren loopt. Als buitenlandse vrouw kun je zonder hoofddoek lopen zonder lastig te worden gevallen. Misschien zegt een overheidsfunctionaris wel iets, maar die spreken geen Engels en dan houdt het snel op. Bovendien is gastvrijheid in Iran zeer belangrijk en om die reden heb je als tourist weinig te vrezen. Soms is al die goedwillende gastvrijheid hinderlijk. De moeilijkheid voor een teruggekeerde Iraniër is, dat zijn familie zeer dominant is en hij klem komt te zitten, wat in de film ook werd verteld. Maar tegelijk vertelden Iraanse jongeren die op bezoek waren geweest bij familie, me op de terugweg dat ze verbaasd waren hoe de mannen het huishouden moeten doen als hun vrouw hen een kind had geschonken, want zo wordt dat toch gezien.

Maar als tourist is het een fantastisch land door de grote gastvrijheid en de rijke cultuur.

Film geeft wel een goed beeld van Iran, waar familie en godsdienst alles overheersend zijn. Ik ben er op vakantie geweest in 1998 en toen waren de scherpe kantjes er wel een beetje af. Wat niet klopt is de kleding politie die met geweren loopt. Als buitenlandse vrouw kun je zonder hoofddoek lopen zonder lastig te worden gevallen. Misschien zegt een overheidsfunctionaris wel iets, maar die spreken geen Engels en dan houdt het snel op. Bovendien is gastvrijheid in Iran zeer belangrijk en om die reden heb je als tourist weinig te vrezen. Soms is al die goedwillende gastvrijheid hinderlijk. De moeilijkheid voor een teruggekeerde Iraniër is, dat zijn familie zeer dominant is en hij klem komt te zitten, wat in de film ook werd verteld. Maar tegelijk vertelden Iraanse jongeren die op bezoek waren geweest bij familie, me op de terugweg dat ze verbaasd waren hoe de mannen het huishouden moeten doen als hun vrouw hen een kind had geschonken, want zo wordt dat toch gezien.

Maar als tourist is het een fantastisch land door de grote gastvrijheid en de rijke cultuur.

Wat een top vrouw zeg, echt diep respect voor wat zei bereikt heeft in die omstandigheden waar ze in zat. Mooie vertelde film met goede acteurs en ook realistisch gebracht. De film verdiend een hogere score ook omdat dit nog steeds actueel is in 2019.

vanavond (laat) op vtm

Een Amerikaanse getrouwd met een Iraniër wordt in het Iran van Khomeini door haar echtgenoot gegijzeld samen met haar dochter na een familiebezoek. Ze wil maar één ding : er alles aan doen om uit dit vreselijke land ontsnappen. Het wegnemen van Betty's vrijheden en rechten grijpt naar de strot. Wanneer ze in een koranschool zit kwam dit echt surreëel over voor mij. Positief is ook dat er Iraniërs getoond worden die absoluut tegen het opgelegde fundamentalisme waren; het zijn die mensen die Betty hielpen.

Iran is nu veel verbeterd en stelt zich ten volle open voor het westen. Het is een land die voor een mooie toekomst staat en als één van de nieuwe economieën aanzien wordt. Hopelijk kunnen ze na hun donkere jaren nu als voorbeeld fungeren voor moslimlanden. Hoewel de film teruggrijpt naar gebeurtenissen uit 1984, sta ik er toch bij stil dat zo'n toestanden wellicht nog kunnen voorkomen ergens ter wereld. Goede film, minder manipulatief en sentimenteel dan ik verwachtte, helaas niet vrij van karikatuur wat Iran betreft. Molina was geknipt in zijn rol als Iraniër en Field zet één van de sterkere rollen uit haar carrière neer.

Oohh wat een spuuglelijk zooitje het Iraans decor... alsof het doel idd vooal niet gelukkig te zijn.... ik heb de hele film op het puntje van mn stoel gezeten van de walgelijkheid die er af kotst.... maar daarom n heel spannende zenuwslopende film met veel onverwachte wendingen....

Aardige film met een doorsnee verhaal, had deze vroeger dus ook al eens gezien.

Betty is een Amerikaanse vrouw die met een Iraniër getrouwd is. Na een aantal jaren vraagt haar echtgenoot haar om samen met hem en hun dochter voor twee weken naar Iran reizen omdat hij zijn familie wil bezoeken. Aarzelend laat ze zich overhalen. Eenmaal daar ontdekt ze dat haar man haar verplicht om in Iran te blijven, tegen haar wil. Bovendien is de omgeving vaak vrouwonvriendelijk. Betty probeert wanhopig te ontsnappen, maar wordt geconfronteerd met de strikte wetten en cultuurverschillen van Iran. Ze vecht voor haar vrijheid en die van haar dochter, terwijl ze door een vijandig en gevaarlijk gebied probeert te ontsnappen.

"Not Without My Daughter" biedt een intense en meeslepende weergave van een moeders onvoorwaardelijke liefde en vastberadenheid om haar kind te redden. Sally Field levert een krachtige en geloofwaardige prestatie. De film kreeg wel soms kritiek voor zijn eenzijdig en stereotype beeld van Iran en de Iraanse cultuur, want niet alle mensen in Iran zijn fanatiek. Ondanks deze controverse, slaagt de film erin om spanning op te bouwen en de kijker te betrekken bij Betty's gevaarlijke en emotionele reis. De film roept vragen op over culturele verschillen en de rechten van vrouwen, maar balanceert dit met een spannend verhaal van overleven en moed. Zeker de moeite waard.

Gebaseerd op waargebeurde feiten.