De Kleine Blonde Dood (1993)

Wat maakt dat laatste nu uit. The Godfather is ook niet waar...

Overigens erg mooie fotografie.

Eén van de scènes die ik nooit vergeet is die waar Valentijn de trap op rent naar Mieke's appartement. Komt straks.

Grote tegenvaller voor mij, het boek is velen malen beter. Ik vind het ook jammer dat er niet meer op de kindertijd en de relatie met zijn vader is ingegaan.

De kleine blonde dood.

Antonie Kamerling in topvorm wordt beweerd. Na zijn dood wordt natuurlijk alles van de beste man gehypt en dat is jammer want om eerlijk te zijn zo’n goede acteur was het niet. In de kleine blonde dood laat hij wel zien dat hij potentie heeft als acteur. Maar echt op top niveau zat hij niet. Wellicht dat dat ook ligt aan het rommelige script en de waardeloze regie. Toch redt Kamerling zich nog redelijk goed uit deze situatie, en maakt hij de film nog enigszins boeiend.

Het is een drama hoe kan het ook anders, want wij Nederlanders kunnen alleen maar drama’s en komedie maken. Kamerling is als kind opgevoed door een vader die laten we zeggen niet altijd het beste met hem voorhad. Later in de film zien we een volwassen rebel schopper die door een ongelukje vader is geworden waar hij eigenlijk niks om geeft, maar hoe veder de film vordert hoe hechter de band wordt met zijn zoon. Kamerling speelt een echte fuck up en alles loopt dan ook in het honderd.

Ik heb van Van de Velde alleen Wit Licht gezien, en van die film klopte al geen zak, dat kwam natuurlijk ook door het belabberde acteerwerk van Borsato en het Rambo achtige einde werkte me op de lachspieren. Maar een grote fout was ook de slechte regie van Van der Velde, wat een talentloze man, zelfs ik zou dat beter kunnen doen. Ik ga de films niet verglijken maar ik zie wel duidelijk overeenkomsten. De film springt namelijk van de hak op de tak en zonder duidelijke motivatie of inleiding gebeuren er dingen waarvan je denkt wtf hoe dit zo. Beide films hebben een einde wat nergens op slaat en beide films bevatten belabberde acteurs. Al moet ik zeggen dat Kamerling ten opzichte van Borsato een verademing is die jongen had zeer zeker potentie.

Er zijn ook zeker wel dingen goed aan deze film. De omstandigheden van rebel schopper Kamerling zijn vermakelijk in beeld gebracht, en het kijkt lekker weg alleen is de film wel iets te langdradig waardoor je af en toe zucht van ja nu kan hij weer veder. Alle acteurs zijn bagger slecht behalve Kamerling en laat hij nou toevallig de titel rol spelen dus dat kwam goed uit. De band die Kamerling met zijn zoon krijgt is ook best mooi, en ook de muziek is uiterst geschikt in de film, maar toch werken de tegens iets meer dan de voors vandaar 2,5 ster

Kijk Lek en All Stars eens. Van der Velde is juist een van de betere regisseurs. Wit licht is inderdaad k u t.

Als ik ze tegen kom als zal ik dat eens doen, ik geloof dat ik lek laatst ergens in de budget bakken zag liggen voor twee euro of zo.

Ik vond de film gedateerd. Toen ik hem in 1993 in de bioscoop zag vond ik hem beter. Het kan ook aan de irritante reclame gelegen hebben dat ik te sterk afgeleid werd, Ik vond All Stars (zaterdagavond) nl nog steeds even leuk....

Antonie was op bepaalde momenten goed, maar dit kan toch niet zijn topprestatie zijn geweest? Ook hou ik rekening met het feit dat dit zijn eerste echte filmrol was na GTST. Hij was zeker niet briljant als acteur. Heb nooit een musical gezien waarin hij speelde en goed schijnt te zijn geweest.

Lijkt me moeilijk om in het Nederland van nu lang een "top acteur" te zijn in films. Zelfs voor mannen telt de teller van de klok.......over 5 jaar weer een nieuwe ploeg talent......tsja......

Rust zacht Antonie

Krakkemikkig in consistentie van filmtoon en script en de sound mixing is erg matig. Thema van naar elkaar toe groeiende vader en zoon is cliché als maar zijn kan.

Staan een leuk (alhoewel eveneens inconsistent) acterende Kamerling, mooi camerawerk en een leuk laatste shot tegenover.

Matig.

R.I.P. Antonie Kamerling.

Antonie Kamerling & Olivier Tuinier redden de film! Logisch misschien, omdat het ook om hun tweetjes gaat, maar wat ik er eigenlijk mee probeer te zeggen is dat elke andere acteur die in beeld komt verschrikkelijk slecht speelt. Loes (juf Mieke) is het allergrootste voorbeeld.

Einde van de film is overigens schitterend!

Dat ze samen op de fiets weg rijden zonder enige aanleiding en dat vind jij schitterend oke

Ik bedoel niet de laatste 10 seconden voor de film, maar het laatste gedeelte van de film waarin hij zelf de stekker uit het stop contact haalt bijvoorbeeld. Eigenlijk het hele gedeelte in het ziekenhuis vond ik wel aangrijpend!

Oke daar kan ik wel mee leven

Vieuw ...... ik kneep hem ff

Was bang dat je het er totaal niet mee eens zou zijn

Zou niet weten wat ik dan met mijn MM account had gemoeten

Ja ik denk toch echt dat je hem dan hoe erg het ook is gewoon had moeten laten bestaan en veder je ding doen

De lage notering voor deze film snap ik al niet, maar ok ieder heeft zijn eigen mening.

Maar wat ik nooit begreep waarom Kamerling's carriere nooit van de grond is afgekomen na deze film.

Pas in 1997 had hij pas weer een hit met All Stars.

Die van Tuinier ook niet echt maar hij had pech met zijn leeftijd.

En als ik nu bijvoorbeeld naar Barry Atsma kijk dan denk ik op dat niveau had Kamerling makkelijk ook kunnen belanden.

Ookal is het wel zo dat NL-films veel populairder zijn dan pakweg 10-15 jaar terug.

Mooie Nederlandse film.

Ondanks dat niet iedereen vindt dat Antonie goed acteert in deze film, vind ik dat hij het uitstekend heeft gedaan.

Na deze film vond ik hem juist veel minder goed. Totdat ik laatst de film "Ik ook van jou" had gezien waar hij weer een betere acteur was.

Helaas te vroeg overleden acteur. R.I.P.

Het valt me eigenlijk nu pas op dat deze film echt een lelijke poster heeft

Verbaas me er over dat deze film hier zo laag gerated wordt. Een prachtig verhaal, en prima acteerwerk. Met name kleine Micky speelt heel leuk, en ook Valentijn wordt prima vertolkt door Kamerling. Mieke daarentegen speelt slecht, jammer. Natuurlijk is het allemaal niet zo goed als in het boek, maar alsnog vind ik het een hele puike verfilming!

3,5*

De hoes van mijn DVD is heel anders, deze is inderdaad niet mooi.

Herziening, en de film bleek mooier te zijn dan ik dacht.
Het gebeuren met "zoontje krijgt goede band met vader" is een beetje uitgekauwd. Maar persoonlijk vind ik het hier best mooi gemaakt. Kamerling doet het zeker goed als een jongen die schijt aan het leven heeft maar later ondertussen alles probeert te doen voor zijn zoontje. Jong acteur Tuinier deed het sowieso ook erg goed, top acteurtje die nu vooral bekend is met zijn rol als Tim uit "Het Zakmes". Helaas is er nu niets van hem terecht gekomen.

Er zit gelukkig niet teveel seks in, alleen die scene in die telefooncel eigenlijk. Die trouwens niet zo heel Nederlands is, want in 1975 kwamen de Grieken al met dit aspect aan. Een mooie scene was wanneer Mickey van huis wordt meegenomen door Valentijn omdat hij geslagen is door zijn moeder, en dat Mickey, ondanks dat hij geslagen is, toch nog een kusje aan zijn moeder geeft als afscheid. Sowieso vond ik het tweede deel van de film erg goed. Alles komt goed over. De muziek was ook zeker mooi. Camerawerk was erg goed, vooral dat laatste shot. Het einde is ontroerend maar ook wel weer mooi.
4,0 en wat mij betreft een van de betere Nederlandse films.

Niets? Zit ie in de goot ofzo?

Leuke film, aardig in elkaar gezet, verhaal is ook goed in elkaar gezet en prima acteerprestaties.

Een mooie Nederlandse klassieker. Een goed verhaal met prima rollen van Kamerling en Tuinier. De filmposter is denk ik het meest negatieve wat ik kan bedenken. 3.5*

Zowel Antonie als Olivier zetten een mooie rol neer.

Een genot om naar die 2 te kijken.

Deze film zag ik ooit in de bioscoop in mijn studententijd. Ik had eerder al het gelijknamige boek van Boudewijn Buch gelezen. Een erg sentimenteel verhaal dat hij, naar later bleek, ook nog uit zijn duim had gezogen. Maar ik ging er in het boek al in mee. Vond het best ontroerend. Een goede schrijver ook Buch. De film was mogelijk technisch gesproken niet geweldig en de acteerprestaties van wijlen Antonie Kamerling kan men ook ter discussie stellen. Objectief gezien is waarschijnlijk een 2,5 a 3 een terechte score. Maar omdat ik opnieuw voor de bijl ging en mijn tranen op het eind moest wegslikken kan ik niet anders dan een 4 geven. Goedkoop sentiment misschien, maar het werkte voor mij.

Het is volgens mij algemeen bekend dat als je niet wilt dat een film tegenvalt, je beter niet eerst het boek kan lezen. In een boek laat je je eigen fantasie los op het geschreven woord, in een film is het de fantasie van de regiseur die je voorgespiegeld krijgt.

Uit '93 alweer deze verfilming van het bekende boek van Boudewijn Buch. Verder totaal niet bekend met het boek en of deze goed gevolgd wordt, de film zag ik ooit al eens in mijn tienerjaren, en de film verbaasde me vooral met het beeld van een flierefluiter zonder verantwoordelijkheid die maar doet wat in hem opkomt. Is dat groot zijn? Volwassenen zijn? En dat terwijl ik in een gezin opgroeide met ouders die elkaar niet uit konden staan maar vooral bij elkaar bleven omdat het zo hoorde, voor de kinderen...over verantwoordelijkheid gesproken.

De zaad van veel dingen yet to come wordt al in de beginfase gelegd rond een vader die de Tweede Wereldoorlog en de gebrachte offers maar met moeite naast zich neer kan leggen, of beter gezegd gewoon niet. Het is voor Valentijn het begin van onverwerkte dingen en het onvermogen verder te gaan en wellicht verantwoording voor zaken te kunnen dragen. Toch komt daar verandering in, weliswaar niet zo zeer door het vaderschap en de relatie met Mieke, alswel de opmerkelijke rol als beschermeling van de jongen, iets dat toch haaks op zijn vaders gedrag stond, en hoe hij toch opeens de jongen volledig inpikt. Boeiend is daarna de chemie met de jongen, het verdriet en de poging weer de botte, gevoelloze en afstandelijke Valentijn van weleer te zijn. Bijzonder hoe een mens eerst niets te verliezen heeft en daarna juist álles te verliezen heeft.

Kamerling in zijn eerste grote filmrol is prima te noemen en Tuinier die het acteren al lang achter zich gelaten heeft voor andere dingen is zelf uitstekend. Toets is herkenbaar met zijn harmonica in de begeleidend muziek maar Cuby is ook erg leuk te zien met Erwin Java en een gelegenheidsopstelling die het meeste weg heeft van de band Fox the Fox als ik het goed heb gelezen. En Q65 is ook altijd leuk te horen. Verder heeft Ellen ten Damme nog een heerlijk jong koppie en mag Loes Wouterson ook nog best even genoemd worden voor haar rol als Mieke. Het maakt De Kleine Blonde Dood al met al tot een aardig drama maar verder niet tot een film die voor mij iets speciaals heeft.

Niet een erg opbeurende film, maar wel goed. Wat mij betreft een van de betere Nederlandse films.

Beide ouders zijn zo gek als een deur, en daar is het kind letterlijk het kind van de rekening van.

Prima film van eigen bodem. Meen me te heugen dat het destijds op acteergebied de eerste stappen waren van Antonie Kamerling buiten GTST. Ik moet zeggen dat hij hier een verdienstelijke prestatie neerzet. Maar dit geldt ook voor de rol van Olivier Tuinier. Beiden weten te overtuigen. Verder steekt het op het gebied van regie en verhaal nergens écht boven het maaiveld uit, maar is het zeker een onderhoudende film te noemen.

3 Sterren.

Zomer 1993 mijn eerste dagen op de filmset. Eerste draaidag in de kerk op het Spui. Ik weet het nog goed. Een droom ging in vervulling en ik keek mijn ogen uit. Was ook een fantastische baan! Als productie assisstent zat ik overal met mijn neus bovenop.

Lange tijd was het zien van deze film aks het terugkijken van een vakantievideo. Heb de film gekgenoeg ook niet zo heel vaak gekeken.

Nu 31 jaar later roepen alle scenes nog wel herinneringen op, maar kan ik ook volledig meegaan in de film. En ik moet zeggen, het is een erg goede film gebleven. De art direction en de fotografie vallen positief op (zelfs op de brakke dvd die Houwer heeft uitgebracht en wij het kennelijk maar moeten mee doen). Kamerling spat van het scherm, maar ik kan nu ook decrol van Mieke meer waarderen, al komt ze nog steeds niet volledig uit de verf.

Maar wel een erg goede film dus. Houwer’s laatste, want van De Zeemeerman, waar ik ook aan mee heb gewerkt, kan ik dat niet zeggen.

Dikke 4*