Heretic (2024)

Dat deze film niks met horror te maken en enkel psychologische thriller is ben ik het niet mee eens.

Er zitten zeker in de kelder best wat horror elementen in deze "Heretic".

Inclusief wat bloedig snijwerk en een ranzige scene.

Verder veel religieuze dialogen maar dat is nu eenmaal het thema van de film.

Goede rol van Grant.

Je blijft na afloop enkel wel met vragen zitten maar dat is waarschijnlijk ook de bedoeling van "Heretic".

3*/3.5*

Had hier echt meer van verwacht, beetje teleurstellend dat het een relatief saaie film met nauwelijks een hoogtepunt aan spanning is geworden. Veel dialogen over religie, veel ongemakkelijke blikken. Het is dat de interactie tussen Hugh Grant en de dames zo sterk was, anders had ik er geen voldoende voor over gehad. Maar alsnog een hele krappe voldoende, meer is het niet. Wel prima om Grant te zien excelleren, die man heeft meer talent dan er lang uit is gekomen aangezien hij het vooral in romkoms zocht.

3*

En dan? Dit is geen film die het moet hebben van zinderende spanning of een geweldige clou. Wat haal je dan eruit als je dit binnenkort opnieuw bekijkt? Vraag ik uit pure interesse.

Religie interesseert me de laatste jaren redelijk veel, niet zozeer als gelovige, eerder als iemand die ze van op een afstand wat observeer en ga ook vaak de dialoog aan als ik bv. ergens Jehova getuigen etc. tegenkom om hun levensvisie te horen. In de film zaten wel interessante dialogen. Einde kan ook op 2 manieren geïnterpreteerd worden. Dus wil de film wel eens herzien in de cinema of thuis; nu ik het verloop wat weet en ook redelijk wat interviews heb gevolgd met de cast & makers.

Puur uit nieuwsgierigheid, en geannuleerde plannen voor een betreffende avond, deze film in de bioscoop gaan zien. Ik had er het een en ander over gelezen en de trailer gezien. Buiten het feit dat het natuurlijk opmerkelijk is dat Hugh Grant in een horrorfilm te zien is, vond ik ook het gegeven interessant klinken. Reden genoeg om de film eens een kans te geven.

Aanvankelijk werd de film heel goed ontvangen, maar inmiddels lees ik ook veel teleurgestelde reacties. Zelf ben ik niet teleurgesteld. Er wordt veel gepraat in de film en ik kan me zo voorstellen dat sommige horrorliefhebbers mogelijk op iets anders hoopten. Ik vind het veel meer een psychologische thriller met hier en daar wat horrorelementen dan een 'volbloed' horrorfilm. Laat ik het zo zeggen: ik verwacht niet dat veel mensen bij Heretic de drang zullen voelen hun handen voor hun ogen te slaan. Als je daarop uit bent, dan is het waarschijnlijk verstandiger om verder te zoeken.

Heretic moet het vooral hebben van de drie hoofdrolspelers, juist omdat er dus tamelijk veel gepraat wordt. Gelukkig weet de film uit dat acteerwerk ook wel echt kracht te halen. Hugh Grant vind ik een uitstekende keuze voor deze rol, omdat hij juist zijn 'old school charm', die hij veelvuldig gebruikte in zijn romcoms, goed kan benutten tijdens de eerste minuten waarop zijn personage op het scherm verschijnt. Het lukt om in eerste instantie over te komen als een wat oudere goedzak, maar ook zodra voor de dames duidelijk wordt dat hij eigenlijk een creep is, blijft zijn spel sterk. Ook de interactie tussen hem en de twee dames, Chloe East en Sophie Thatcher, was goed. Met name East vond ik erg overtuigend in haar rol. Het drietal zorgt ervoor dat de vele dialogen die de film rijk is uit de verf komen en dat mijn aandacht eigenlijk niet afzwakte.

Ondanks dat ik de uitkomst helemaal niet zo verkeerd vond, gaat de film wel steeds meer over de top richting het einde en het komt, ondanks de lange aanloop, toch redelijk gauw ten einde allemaal. Geen slecht einde dus, maar toch hield ik er een beetje een gebrekkig gevoel aan over. De film laat je ook achter met enkele vragen, maar dat vind ik dan weer niet zo erg. De rode draad is kraakhelder en het zorgt er ook voor dat je nog even blijft nadenken over wat je gezien hebt.

Een spectaculaire of vernieuwende film vond ik het absoluut niet, maar ik vind het knap hoe de film me met weinig middelen eigenlijk nooit losgelaten heeft. Het boeide mij met gemak en ik bleef telkens benieuwd naar de volgende zet. Hoewel de film me niet helemaal de stuipen op het lijf wist te jagen, vond ik het qua sfeer pakkend genoeg.

3,5*

Slecht, klein uurtje gekeken om in slaap te vallen, gezeik over god en bosbessentaart en monopoly. nee niet mijn ding

Ik was een beetje bang dat deze saai zou zijn. Maar de acteerpreststies zijn zo goed. En de dialogen/monologen soms van Pulp Fiction kwaliteit. Dus ondanks dat het een slowburner is vond ik het zeker en aanrader, mits je het vermogen en de zin/geduld hebt om de dialogen te volgen.

Ik dacht in eerste instantie dat Grant de twee meiden ging proberen te bekeren/ongelovig te maken met verbale en non verbale acties, maar het verhaal loopt anders. Wel ietwat absurd op het einde. Maar toch een sterk geheel. De scene als een van de zusters de Blueberry Pie kaars omdraait vond ik sterk. Ook de Radiohead-theorie vond ik mooi. De potentiële plot-hole met de fiets wordt prachtig gedicht. Tot nu toe beste film van 2025;) ‘’

Het bijzondere aan deze film, is dat Hugh Grant eigenlijk precies hetzelfde typetje neerzet als in al zijn andere films; klunzig en extreem aardig. Bijna aandoenlijk. Alleen speelt hij het zo goed, dat het gewoon 'creepy' wordt. Nu wil het zijn dat de neergezette sfeer (oud huis, weinig licht, spannende muziek en geluidseffecten) ook wel zorgt voor de nodige spanning, maar het acteerwerk is gewoon van zeer hoog niveau. Ook van de twee dames.

Ja, ondanks de simpele setting en weinig middelen, toch een geslaagde thriller geworden.

De rode draad van het verhaal kon mij niet boeien.

Het psychologische spel redelijk.

Zonde van deze 2 uur

Verrassende film. Zette hem aan voor de horror, maar de film moet het hebben van zijn duistere en nihilistische verhaallijn. Misschien raakt het mij meer omdat ik als atheïst ben opgegroeid in een christelijke omgeving, maar ik vind dit qua verhaallijn een van de sterkere films van het afgelopen decennium.