Parijs, eind jaren 60. Madame Claude staat aan het hoofd van een florerend hoerenhuis en houdt er haar eigen regels op na. Met haar positie heeft Claude zowel macht in de politieke als criminele onderwereld en de zakenvrouw wordt door haar omgeving zowel gevreesd als aanbeden. Op de dag dat ze de jonge Sidonie ontmoet is ze zich er niet van bewust dat het meisje het einde van haar imperium zal betekenen.
Aardige film over een vrouw die een bordeel runt met rijke, invloedrijke heren als haar clientèle. Een biopic over Fernande Grudet (aka Madame Claude) met een boeiend levensverhaal. De film probeert iets te veel te vertellen en de montage is soms wat rommelig. Dat is jammer, want hier had wel meer in gezeten. Karole Rocher is overtuigend in de titelrol.
Het interessante verhaal wordt rommelig verteld waardoor het lastig te volgen is en je als kijker ook nauwelijks een band met de personages ontwikkeld. Het geheel wordt zodoende wat saai. De film is wel mooi in beeld gebracht en de mademoiselles zien er fraai uit.
Nee, helaas niet aan mij besteed. Over de hele linie te saai en langdradig. Madame kan dan wel een boeiend leven hebben gehad maar deze film had dat boeiende helaas niet, ondanks enkele prima scenes en spannende gebeurtenissen. Met moeite uitgekeken.
Hele mooie beelden, maar het verhaal wordt saai en onsamenhangend gebracht. De laatste 30min gebeurden er opeens allemaal dingen zonder dat ik de context kon plaatsen waarom dit gebeurde en was helemaal uit het verhaal. Met moeite tot het einde uitgekeken.
Fijne film, zeker het eerste uur. Vlot geschoten, sfeervol, visueel aantrekkelijk, leuke personages, opvallend veel naakt en vooral op sfeer, het Parijs van de jaren 60 komt (mede door de aankleding) goed tot leven. Daarna gaat de film verder de diepte in en verliest de film vooral fun, dat is jammer. Was doorgegaan op dat eerste uur en de film had voor mij nog beter gescoord. Nu net aan 3,5*.