Hogar (2020)

Vreemd verhaal, onrealistisch, ongeloofwaardig.. Nergens spannend of boeiend. Er zullen er weer komen met "'open einde"..Er is geen open einde zijn ex klaagt hem niet aan en kiest eieren voor haar geld

Als ik de korte inhoud las, dacht ik van, jua das m'n ding wel, kan leuk worden. Maar had al snel door dat dit heel anders ging uitdraaien. Ik vond hem vreemd, maar niet leuk vreemd, echt een vervelende film. Was een lange rit om uit te zitten met irritante hoofdpersonage. Spanning was er ook hoegenaamd niet, kwam ook goedkoop en rap ineen geflanst over. Zwak...

Ik vond hem heel erg goed !

Hoogstaande klasse !

Ondanks een interessant uitgangspunt (dat enigszins aan Parasites doet denken) toch wel matig en dat heeft denk ik met name met het tempo en met timing te maken. Het komt allemaal langzaam op gang en echt spannend wordt het niet ondanks enkele duidelijke kunstgrepen zoals de interactie met de tuinman. De film laat je verder ook maar weinig meeleven met de personages of het nou de hoofdpersoon betreft of zijn slachtoffer(s). Audiovisueel ook verder maar matigjes en dan blijft er niet veel over. Het enige positieve is dat het plan van de hoofdpersoon slaagt zonder repercussies. Vaak gooien de makers er toch nog een moraalles achteraan, maar dat blijft dus gelukkig achterwege. Het redt de film van de laagste waardering. 1* dus.

Slappe hap inderdaad. De film oogt nog wel redelijk, maar wist niet of nauwelijks te boeien. Zowel als Drama en als Thriller is het nogal een loze bedoening.

Hoewel ik doorgaans wel naar dit genre getrokken word vond ik hem ZO ziek dat ik er een naar gevoel aan overhoud.

Je bent de enige

Haha ja zoiets dacht ik al

Er is er nog een die hem goed vond: ik!
Voor de kenners: een film die begint met het 'Flower duet' geeft eigenlijk al direct aan waar het uiteindelijk op uitdraait. Denk maar eens even terug aan het einde van het verhoor van Dennis Hopper tijdens de The Sicilian Scene in de film True Romance (1993).
Het verhaal van Hogar is al vaker verfilmd, maar in deze versie worden toch wel grenzen opgezocht.
Je zou zó nog 3 alternatieve eindes kunnen bedenken, maar deze versie is goed zoals die is. Net geen 4 sterren vanwege dat overbodige zijsprongetje met die zieke tuinman. Voor de rest van genoten!

Niet onaardig, maar toch wat onbevredigend.
Javier Gutiérrez vertolkt zijn rol met verve. Je vraagt je steeds af tot hoe ver hij zal gaan en hoe het af zal lopen.
De klassieker in dit 'genre' is Harry, un Ami Qui Vous Veut du Bien (2000)
Hogar mist echter de gelaagdheid en diepgang van deze film.
Ik zat steeds te wachten op een twist, die niet kwam.
Het cynische einde is origineel. Als de ex-vrouw nou even hun laatste gesprek had opgenomen was hij alsnog ontmaskerd...
Voor de liefhebbers van dit type film, kijk ook Un Illustre Inconnu (2014)

Ik vindt ook wel knap dat hij zeker weet dat Lana op hem gaat vallen, lelijke vent. Totaal ongeloofwaardig!

Hij feit dat Lana voor hem valt heeft niet met zijn looks of charme te maken. Hij weet haar perfect te bespelen omdat hij haar gevoeligheden kent en hierdoor op de juiste knopjes kan duwen. Door vooraf in zijn vroegere appartement rond te neuzen krijgt hij inzage in het leven van het gezinnetje dat hij begin te stalken. Zo weet hij de man van Lana ertoe aan te zetten om zijn vroegere slechte gewoontes opnieuw op te nemen met alle gevolgen van dien. Op deze manier kan hij zich profileren als de begrijpende, goede man die haar en haar dochter in de toekomst zal beschermen en bijstaan. De man ziet eruit als een chagrijnige kabouter maar heeft wel het nodige psychlogische doorzicht om mensen en situaties naar zijn hand te zetten.

De scène waarbij hij in zijn vroegere appartement op het toilet zit en wat op zijn smarthpone zit te scrollen deed me sterk denken aan een scène uit de film "one hour photo" met Robin Williams.

De figuur van de pedo tuinman vond ik ook goed gekozen. Hij zette een geloofwaardige creep neer.

een zoveelste sterke Spaanstalige thriller. Ik ben er gek op.

Film waarbij het zo nu en dan ongemakkelijk is om te kijken. Ik vind het geheel audiovisueel verzorgd en het acteren is prima, Mario Casas hier in een bijrol haalt eigenlijk altijd wel een voldoende.

Al met al een redelijke film, ben er niet ondersteboven van en er zitten wat saaie stukken in.

Zeker sterke film qua acteren ook erg sterk.

Wel een beetje John wick achter op t eind maaar kan er zeker wel mee door.

Spanning 10/10 !

Ik vond t een waardeloze film, zó voorspelbaar. Grappig: de uiterlijke gelijkenis tussen de hoofdrolspeler en Hannibal Lector Gevalletje zonde van mn tijd

Keeping up appearances

The Occupant heeft alle elementen in zich om succesvol te zijn maar weet nooit echt spannend of interessant genoeg te worden om mij te kunnen blijven boeien. Het verhaal komt traag op gang en kabbelt vervolgens maar wat voort, alsof de regisseur niet goed weet hoe hij het verhaal met voldoende spanning naar het scherm kan vertalen.

Het verhaal heeft de potentie om te kunnen werken maar komt nu heel slepend over. Ik mis daarnaast ook een bepaalde gelaagdheid in de personages en de manier waarop dit verhaal verteld word. Ik deel nog wel een voldoende uit omdat ik het verhaal an sich niet verkeerd vond, maar de uitwerking is te slepend om de film voor mij echt genietbaar te maken.

2,5*

De film begint sterk, sfeer wordt goed neergezet en de markante kop van Javier past goed bij de setting. Maar halverwege kakt het toch lelijk in en voelen 103 minuten als een lange zit.

Jammer, had meer in gezeten! *2,5

Kan het alleen maar beamen. De film heeft een interessant uitgangspunt en een prima plot van een afgeserveerde man die in wraak zijn ultieme genoegen zou kunnen vinden, maar dat blijft uiteindelijk maar erg weinig over te zijn.

Het mist de film duidelijk aan spanning en sfeer, waardoor het nogal langdradig en saai aandoet. Javier Gutiérrez is uiteindelijk één van de weinige positieve noten. Aan hem heeft het zeker en vast niet gelegen.

Ik vond het echt wel een prima film..

Niet de beste .. maar zeker ook geen slechte onder de Spaanse films.

3.0 ***

Totaal niet langdradig en best spannend. Het verhaal is origineel en heeft een hoofdrolspeler ( Javier Gutiérrez) die op een enge, crazy manier iedereen weet te bespelen zonder daarbij de geloofwaardigheid te verliezen. Hij heeft zich op alles voorzien, zijn plannetje werkt meesterlijk. Toch weet er een naar zijplotje

(de tuinman) even roet in het eten te gooien. Hij zal er alles voor doen om zijn nieuw doel te bereiken. Het slot is eerder verrassend en zeker bevredigend. 7/10

Goed geacteerde, maar onrealistische thriller. Niet goed opgebouwd, en zat rommelig in elkaar. De situatie met de tuinman was echt belachelijk. Pas na 3/4 van de film werd het verhaal en de bedoelingen van die kleine creepy filou duidelijker. Het had een zeer goeie thriller kunnen zijn als er wat meer was over nagedacht.

Geslaagde film. Koekoek syndroom. Bizar verrassend. Nu voor de 2e keer herzien. Aan de ene kant is het zo ongeloofwaardig, maar aan de andere kant; de meest onwaarschijnlijke zaken kunnen werkelijkheid worden, als je met pech, en het noodlot te maken krijgt. Murphy's law. Dat is echt maar een dun lijntje. Het is geen horror, geen slasher, maar een subtiele end game voor diegene, die in een kwetsbare situatie zit, maar toch een ander, uit barmhartigheid en mede geteisterd door zijn eigen demonen, een goede dienst probeert te bewijzen, aan iemand die overal wordt afgewezen, en zich in een fantasie wereld beweegt, om zo zijn miserabel bestaan te maskeren, en zich dan - als hij vaste grond onder de voeten voelt - zich ontpopt van sluwe intrigant, tot een niets ontziende psychopaat.. Die op zijn beurt alles, maar dan ook alles doet, om terug te nemen wat ooit van hem was, en als bonus nog veel meer. Om zijn doel te bereiken speelt hij het spel met een diabolische sluwheid. Langzaam maar zeker spint hij zijn dodelijke web. Van heel subtiel, beetje bij beetje tot niets ontziend. Nogmaals: Heel verrassend met een ontknoping die ik totaal niet zag aankomen. Voor mij 4 sterren.