The Dark and the Wicked (2020)

ECHT KLASSE ZEKER IN DE TOP 10 VAN HOROR

Gereserveerd op Bol.com.

Zoals verwacht...

In het jaar 2020 waren filmreleases als een gok. Na een lange stilte in de lente wisten de bioscopen tussen neus en lippen in de betere periodes enkele titels te grijpen om tussen de lockdowns aan de kijkers te vertonen. Verrassend genoeg is het bijvoorbeeld geen Top Gun 2, de nieuwe Fast and Furious... maar deze film die afgelopen december nog even tussen neus en lippen uit de lotto mocht rollen, net op tijd alvorens de bioscopen weer voor een lange tijd gesloten werden.

Bryan Bertino, de man achter The Strangers... Een film die me met zijn donkere onderhuidse sfeer nog altijd achtervolgd en bij mij hoog in de rank staat vanwege zijn perfect gekozen sfeer. Inmiddels zijn we 12 jaar verder en gebruikt Bertino, na twee films die ik nog van hem moet zien, diezelfde donkere beklemmende sfeer met zijn toepasselijke muziek (of absolute stilte) hier opnieuw... maar lijkt hij hier toch ook wel mee te liften met de moderne geestenhorror.

Maar in vergelijking met de Conjuring/Annabelle/Insidious-reeksen schuwt deze film niks en ontloopt hij zijn braafheid, waarbij de uitwerking stukken volwassener uitpakt.

Waar zal ik beginnen... We maken kennis met een bejaard stel, woonachtig in een boerderij in de middle of nowhere in Texas. Een zieke bedleggerige en stervende man en een vrouw die overduidelijk aan psychoses en wanen leidt. Na jaren in eenzaamheid te hebben geleefd besluiten zoon en dochter (broer en zus) toch maar de auto te pakken om de laatste momenten met de levende vader mee te pikken. Het bezoek lijkt absoluut niet door moeders geaccepteerd te worden en al snel gebeuren er vreemde dingen in het huis. Klinkt al behoorlijk standaard is het niet?

Dat is het misschien ook, maar de uitwerking weet de schaars aanwezige clichés subiet van tafel te blazen en net zoals Hereditary weten social drama en onderhuidse horror hier een prachtige combinatie te vormen. En vul het zelf maar in... Rust er een vloek op het huis? Zijn het slechts hallucinaties en psychoses? Is het cliché of toch even net iets anders? Wellicht was dat plotselinge einde van de film met onbeantwoorde vragen een bewuste keuze van de regisseur.

Want nogmaals... de sfeer... Eindelijk lijkt dat hier weer vele malen dieper te gaan. Elk inwisselbaar nacht dat broer en zus van het ouderlijk huis gebruik maken lijkt bizarder te worden en de hallucinaties kruipen onder je huid. Die slaapkamerscene met dat licht dat steeds aan ging, en de zaken erop volgt is toch wel weer sinds enkele jaren een van de engste scenes die ik in een nieuwe film heb mogen treffen. En bovendien... wat is er eigenlijk enger dan geesten of demonische individuen met een grimas op het gezicht? In plaats van het zoveelste gapende boe-roepende gat?

Ook de rol van die priester vond ik bijzonder. Erg pijnlijk om te moeten realiseren dat hij eigenlijk iemand is geweest die het eenzame bejaarde stel opving in ruil om diegene ziek te praten. Ook die scene dat hij zelf oog in oog komt met zijn demonen was kippenvel-verwekkend.

En nogmaals, naast dat de film donker en beklemmend is, schuwt deze ook geen gore of pijnlijke zelfmutilatie scenes. Maar ook ingrijpende... Neem bijvoorbeeld de thuiskomst van Michael, maar ook dat opoe al die tijd al dood scheen te zijn.

Tsja, wat moet ik er meer over zeggen terwijl ik er eigenlijk alles al over heb uitgeweid? Dat ik sinds jaren weer eens heel aangenaam verrast ben door een Amerikaanse horrorfilm die overduidelijk een grote boog om Hollywood wilt maken. Als Bertino de aanwezige cliches wat had aangeslepen, had deze film zeker een 5* gekregen.

4,5*

Eindelijk weer eer eens een prima horror-film!

Zeer sfeervol en duister neergezet, erg goed gedaan.

De regisseur laat geen uitgekauwd script zien, maar laat veel van het verhaal aan de verbeelding van de kijker over.

Enig minpuntje is dat de film zijn 'inkak-momentjes' heeft.

Dikke voldoende.

Ik heb het niet zo meer voor zo'n films al kon deze er nog mee door, heb al veel slechter gezien.

Reden wrm deze beter is is hier gepost door anderen hier boven.

Van de regisseur van The Strangers komt nu deze The Dark en The Wicked. Dat schept natuurlijk verwachtingen die dan behoorlijk tegenvallen. De sfeer is er met momenten maar de film heeft duidelijke inkakmomenten. De horrormomenten en twists zijn wel goed. Zeker op het einde wanneer Michael zelfmoord pleegt omdat zijn familie dood in de keuken ligt. Wanneer zijn keel is doorgesneden merkt hij echter dat het een waanbeeld is. Wat heeft hij gedaan?! Voor de rest vond ik de film moeilijk te behappen, ik kwam er nooit echt zo in. Nogal traag, de foute film voor mij op dit moment.

Redelijke horrorfilm. Het verhaal is niet heel bijzonder en ook wat vaag. De uitwerking is goed te doen. De opbouw is goed en de film verveelt geen moment. De spanning wordt langzaam aan opgevoerd en de film bevat een aantal spannende en creepy momenten, soms voorspelbaar, maar ook onverwachts. Verder zijn de hele sfeer en setting prima voor het genre. Het acteerwerk is voldoende. 3.0/3.5

Qua filmtechnisch en sfeer is dit echt goed te noemen, laat dat maar aan de regisseur over. Het enig nadeel was het feit dat het me verschrikkelijk veel moeite kostte om door het verhaal heen te komen. En ja dat is zonde. Daarom kom ik niet verder dan 2,5**.

Begrijp me niet verkeerd, de prent heeft echt goede punten, je moet van deze opbouw houden. Dit had echt een mooi stuk horror kunnen worden want sommige momenten wist de regisseur me echt te pakken met zelfs simpele beelden. Dat is een kwaliteit, daarom volg ik de regisseur.

Verwacht nog wel een weer een klapper van Bertino, dit was hem net niet helaas.

De film had zijn momenten, maar verder wel traag.

Sfeervolle slow-burner, die een fijne creepy sfeer oproept op een boerderij in Texas. Wel is het wat vaag wat er nou precies aan de hand is, en The Dark en The Wicked begint op momenten ook zeker een beetje te slepen. Maar het sfeertje is wel lekker vervelend, op een goeie manier, met genoeg zelf-mutilatie wat in ieder geval voor mij toch vaak wat harder aankomt. Zeker niet ontevreden.

Ik zie net ook dat de regisseur February gemaakt heeft, verbaast me niet eerlijk gezegd.

Dark and wicked is hij zeker weten.

Best een intense slow-burner dit. De sfeer was top, de opbouw ernaar toe was rustig maar werd steeds intenser. De film was af en toe wat vaag en dat komt omdat je als kijker ook niet meer weet wat echt en wat nep is, dat doet de film echt goed. Marin Ireland (Louise) speelde haar rol echt goed, maar vond haar broer Michael iets minder.

Ruim voldoende voor mij. 3,5 sterren.

Op zich wel een creepy filmpje, maar het duurt allemaal een beetje lang. Einde was ook niet echt bevredigend.

Nasty! Dat vind ik wel het juiste woord bij de film. Nasty qua spanning, engheid en verschrikkelijke dingen die gebeuren..

Een keer een horror die niet uit de bocht vliegt of lachwekkend (slecht) wordt. De film is wel wat traag maar dat doet niets af aan de creepy sfeer.

Mysterieus en voldoende schrikeffecten.

En genoeg gore en geweldige scènes.