Deze documentaire richt zich vooral op Drew Dixon, één van de ongeveer 20 vrouwen die de zwarte muziekproducent Russell Simmons heeft beschuldigd van seksuele intimidatie. Begin jaren '90 werkte Drew Dixon zich op tot één van de meest succesvolle bestuurders in de muziekwereld. Ze brak door als producent van de legendarische hiphopcompilatie "The Show" en dacht dat wereld aan haar voeten lag. Totdat haar baas Russel Simmons zich opeens aan haar vergreep en haar hele wereld geleidelijk in duigen viel. In deze documentaire vertelt Dixon wat ze heeft meegemaakt, waarom ze zich meer dan 20 jaar niet daarover durfde uit te spreken en de impact die haar onthulling heeft op haarzelf en op haar privéleven.
Uiteraard speelt #MeToo een rol in het verhaal, maar niet op de manier die je zou denken. In een tijd waarin de racistische bejegening van fysiek sterke, zwarte mannen als George Floyd centraal staat in #BlackLivesMatter, wordt het meer dan ooit als hoogverraad beschouwd wanneer een zwarte vrouw een gerespecteerde, succesvolle zwarte man beschuldigt van seksueel geweld. Dat maakt de drempel voor Dixon, en voor de vrouwen die zich kort voor en na haar uitspreken over Russell Simmons, om hun verhaal te vertellen aanzienlijk moeilijker dan voor blanke vrouwen. Dixons openheid is bewonderenswaardig en deze problematiek verdient absoluut meer aandacht, maar denk niet dat er een gemakkelijke oplossing is. Een radiodebat tussen mannelijke kennissen of ex-collega's van Simmons biedt in ieder geval een greintje hoop.