Palm Springs (2020)

Verfrissend en vermakelijk tussendoortje

"Today, tomorrow, it's all the same."

Het blijft leuk om Andy Samberg in een film te zien.

In een beproefd concept dat al vele malen is gebruikt, speelt Samberg de zorgeloze Nyles. Terwijl hij zijn vriendin vergezelt op een bruiloft komt hij Sarah tegen. De twee lijken het goed met elkaar te vinden, echter lijken ze maar niet te ontkomen aan de bruiloft en aan elkaar.

Op deze wijze wordt er gespeeld met de exploratie van een dag waaraan je niet kunt ontsnappen. Het zomerse decor zorgt voor een laid-back sfeertje, terwijl er allerlei gekke dingen gebeuren. Langzaamaan wordt er uitgelegd wat er is voorgevallen, waardoor je weer anders naar het gehele plaatje gaat kijken.

Samberg en Cristin Milioti zetten hun personages sympathiek neer. Daarbij is hun onderlinge chemie fijn om te zien. Het is alleen jammer dat de tweede helft enigszins aan kracht inboet, omdat het iets te braaf blijft. De humor maakt namelijk plaats voor de nodige zelfreflectie, maar vervelend is het niet te noemen.

Al met al is 'Palm Springs' een vermakelijke comedy voor tussendoor. Met een speelduur van 90 minuten duurt de film ook niet overdreven lang.

3,0 Sterren.

Zeer vermakelijk. Zat aanvankelijk ook een beetje vreemd te kijken want ik snapte er niet veel van omdat ik de vergelijking met de welbekende klassieker hier gelukkig niet vooraf had gelezen.

Leuk hoe dat verhaal zich vervolgens ontvouwt. Die Andy Samberg vind ik doorgaans echt vreselijk maar hier is hij verrassend leuk.

Uitstekende film waarin een man met zijn vriendin meegaat naar de bruiloft van diens zus. Het uitgangspunt van deze film al eens eerder gezien, maar de opbouw is net even wat anders met leuke onverwachte momenten en wendingen. Vermakelijk van begin tot eind en Andy Samberg en Cristin Milioti brengen genoeg plezier mee in hun rollen. De film werkt het best als je er helemaal blanco in gaat.

Mja, ik vond die toch niet zo goed als sommigen hier. Rare film en vooral voor mij toch te ééntonig. Een aantal keren oke maar dat bleef duren en omdenduur was het teveel en stak het tegen.

Slecht vond ik het nu ook niet maar zo goed nu ook weer niet.

Acteurs deden het wel goed , dat heeft de film wel een stukje gered voor mij.

Toch zal het bij 1 malig blijven.

Eén van de leukste komedies van de laatste jaren. Ondanks bekend concept, heel leuk uitgewerkt en sterke cast.

Erg leuk altijd dit soort Groundhog Day-achtige films. Wellicht ook mede doordat er niet zoveel van zijn gemaakt. Deze geeft een mooie twist op het originele recept. Ik zou haast hebben gewild dat ik niet van tevoren wist dat ik naar dit soort film aan het kijken was. Het knappe is dat het allemaal ook echt goed geschreven is. De (vaak zwartgallige) humor en de verrassend serieuze existentiële kant van het verhaal, het werkt allemaal. Zelfs de romantiek. En het verhaal kent onderweg nog een paar mooie verrassingen.

Hulde ook aan de regie en montage. De film is nooit onduidelijk of chaotisch. Samberg en Milioti zijn bijzonder innemend in de hoofdrollen, hebben genoeg chemie, en spelen bovendien ook nog gewoon goed, vooral Milioti. Ik vreesde bij Samberg dat hij met exact hetzelfde typetje als uit Brooklyn Nine-Nine zou komen opdraven, maar hij speelt serieus genoeg als de film daar om vraagt. Daarnaast ook nog wat indrukwekkende casting in de bijrollen (die nooit teveel aandacht opeisen, zoals in mindere komedies nog wel eens wil gebeuren). Simmons, Squibb, Dickey, geen verkeerd lijstje. Goede soundtrack ook. Dikke 3.5*.

Als je volledig blanco net als ik deze "Palm Springs" ingaat sta je na een minuut of 10 toch raar te kijken met een " what the fuck gebeurt er allemaal"? idee. Er gebeurt namelijk nogal wat. Gelukkig wordt de reden voor alle chaos al snel duidelijk. De film is niet al te lang en omdat er zo veel gebeurt raast hij snel voorbij. Leuke romantische komedie met vleugje fantasie. 3.5*

Wow, dit was me toch een heerlijke film! Nu kijk ik niet veel (romantische) komedie, aan de meeste begin ik al niet eens en welke ik wel kijk stellen mij regrelmatig teleur. Maar soms kom je dan een film als deze tegen! Oké een paar clichés (drugs en seks-grappen) kan het niet ontkomen maar deze waren niet erg hinderlijk en deze werden snel afgehandeld. De rest van premisse is anders genoeg zodat het blijft boeien. Op een lekker luchtig manier zodat er nooit teveel zwijmel romantiek is te zien. En verrassend genoeg was het soms ook best grappig! Ja ik heb zeker een paar keer kunnen lachten! Ik wil verder ook niet te veel verklappen want het werkt (net als bij mij) toch het beste als je wordt verrast! De acteurs waren aanstekelijk en spelen goed op elkaar in, het vleugje fantasie (wat wel al vaker gedaan is in films, waaronder een hele beroemde!) maakt het verhaal erg intrigerend en tot het einde toe wist de film mij in ieder geval erg te plezieren.

Erg leuke comedy, die echt een Groundhog Day deel 2 had kunnen zijn. Ik vond de cast leuk spelen, vooral Andy Samberg was erg grappig maar ook de rest deed zijn best, Het verhaal vond ik leuk gedaan en met net geen 90min is hij zo om, aanrader wel mits je dus van Andy Samberg (oa Brooklyn 99) zijn humor houd.

Zelfde truc als groundhog day, fantastische film trouwens. Hier was het verhaal minder en ging het meer om de truc.

Nyles [Andy Samberg] en Sarah [Cristin Milioti] ontmoeten elkaar op een bruiloft waar hij opzichtig met haar flirt. De twee wandelen samen de duinen in waar hun potentiële romance wordt onderbroken door een met pijl en boog gewapende, woedende man [JK Simmons] die het op Nyles heeft gemunt. Tijdens hun vlucht stuiten ze op een geheimzinnige grot. Nyles smeekt Sarah om hem niet de grot in te volgen, maar tevergeefs. En dat zet beide levens - maar vooral dat van Sarah - volledig op de kop.

Zonder teveel te verklappen: dit is een originele variant op een vaak gebruikt basisgegeven, dankzij een scenario dat vanaf het begin subtiel strooit met hints over hoe de vork in de steel zit. Samberg en Milioti profiteren van hun onderlinge chemie en Barbakows vlotte regie zorgt ervoor dat de geslaagde grappen zich in hoog tempo opvolgen. Wordt iets te serieus van toon wanneer het zich naar een ietwat geforceerd happy end toewerkt. Simmons heeft een amusante bijrol als een lotgenoot die zich schikt in de status quo. Blijf nog even zitten wanneer aftiteling begint!

Leuke, energieke variatie op Groundhog Day. Niet erg origineel dus, maar de sympathieke personages en de constante stroom van onderkoelde dialogen en geslaagde visuele vondsten maken de film toch wel de moeite waard. En J.K. Simmons is hilarisch in een bijrol.

Zeer aangename verrassing.

Als je me voordat ik Palm Springs zag had verteld dat iemand van The Lonely Island me gevoelens naast blijdschap kon laten voelen had ik je direct voor gek verklaard. Toch blijkt het mogelijk te zijn, ik vind dit zelfs Samberg zijn beste rol tot nu toe. Ook een beetje anders in vergelijking met zijn komediefilms, maar nog steeds mag hij zijn humor laten zien.

Palm Springs is een komediefilm met een twist, maar die twist ga ik niet verklappen. Ben dan ook blij dat het grootste gedeelte van MovieMeter dit ook respecteert. Mijn advies dus: ga de film blanco in. Je zal aangenaam verrast worden. Het is dan ook een verfrissende, leuke en soms oprecht grappige film geworden waar ik vlot doorheen kon komen. Er gebeurt ook precies genoeg.

De balans tussen drama, romantiek en flauwe komedie wordt ook sterk uitgewerkt. Soms, als Samberg iets te veel ruimte krijgt om zijn eigen ding te doen, raakt de film even uit balans, maar verder blijft het er goed in zitten. Het zorgt voor een goede afwisseling van emoties, vooral omdat de genres op zichzelf best werken. Het is schattig, soms meeslepend en regelmatig best grappig.

Acteerwerk is dan ook zeker op niveau. Samberg, zoals ik al eerder aangaf, in 1 van zijn betere rollen. Milioti doet het ook erg sterk, en Simmons blijft altijd wel garant staan voor een goede bijrol. Jammer dat de beste man nooit echt een hoofdrol in een grote film heeft gespeeld. Whiplash tel ik niet mee als hoofdrol.

Visueel ziet het er aardig uit. Vlotte editing, leuke look. Camerawerk mocht soms iets beter en de montage wat opvallender, maar verder zag het er goed en verfrissend uit. Het verhaal wordt verder ook met genoeg tempo, energie en lengte vertelt om te werken. De film blijft hierdoor ten alle tijden goed wegkijken, en wordt nooit irritant. Daarvoor raakt de film dan ook nooit te ver uit balans.

Wel had ik qua drama nog dat extra tikje willen zien, want na een tijdje wist de film me erg aardig mee te voeren. Ik dacht even dat ik hier naar een toppertje zat te kijken, maar Barbakow durfde die uitdaging kennelijk niet aan. Met het thema zelf wordt misschien ook net wat te weinig gedaan, maar verder is de richting die de film wel volgt iets dat de film ook apart maakt zonder te veel een pad van een andere film te volgen.

Leuke film. Fris, fruitig en vlot. Kwam er erg makkelijk doorheen, kon ermee meeleven en heb een aantal keer moeten lachen. Eigenlijk heb ik er niet zo veel op aan te merken, behalve dat Barbakow zichzelf soms net wat meer mocht uitdagen om er een echt goede film van te maken. Film blijft nu erg binnen zijn komedievaarwater hangen, maar het had serieus goed kunnen zijn.

Voor altijd en eeuwig

Iedereen herkent het wel: een speciale dag, gebeurtenis of moment waarvan je zou willen dat deze voor eeuwig zou blijven duren. Moeilijk voor te stellen dat een dagje Lowlands al zou gaan vervelen na een dag of tien? Dan heb je Groundhog Day vast nog nooit gezien. Of een van de vele variaties, die in de jaren die volgde uitgekomen zijn. Het risico dat je er daar een van gemist hebt zal heel klein zijn. Zelf kan ik mij onder de groep scharen die Groundhog Day nog nooit gezien heeft (en dat noemt zich filmliefhebber), maar exact weet wat het principe inhoudt.

Palm Springs is een goede variant van het welbekende concept. Er wordt geen tijd besteed aan uitleg over hoe een van de hoofdpersonages in eerste instantie in de tijdlus terecht gekomen is, maar des te meer aan de ontluikende liefde als hij na lange periode van eenzaamheid, samen met iemand anders vast komt te zitten. De film heeft wat moeite met op gang komen, maar wordt steeds beter, en ook grappiger na verloop van tijd. Helaas bevat het slot een behoorlijke portie opgedrongen, zoetsappige romantiek die typisch Amerikaans is. Deze totaalbeleving maakt deze romantische comedy minder sterk dan dat deze had kunnen zijn, maar gelukkig blijft er nog genoeg te genieten over. Ik vind dit net geen 4 sterren, maar wel een hele dikke 3,5.

3,5*

Leukste film sinds tijden.

De film pakte me meteen met scherpe humor in een setting waar je alle kanten mee op kunt natuurlijk . Beide hoofdrolspelers zijn ook erg toegankelijk en je mag ze meteen ( goed gespeeld dus). Vrolijke kleuren en zonnige dag, dat werkt ook verfrissend.

Gaandeweg zie je waar t verhaal heengaat, ik had gehoopt op nog meer gekke dagen. Maar al met al een erg leuke film , zo eentje die ik al tijden niet gezien heb! Aanrader dus

Verrassend leuke film. Of verrassend is misschien het foute woord, gezien de vrij goede kritieken en de respectabele score hier op Moviemeter, maar toch overtrof de film nog steeds mijn verwachtingen. Het concept van de time loophole is natuurlijk allesbehalve origineel, maar het wordt wel perfect uitgewerkt wat mij betreft. En ik vond het ook heel leuk dat het eigenlijk na 10 minuten al duidelijk is hoe het allemaal in elkaar zit. Daardoor bleef er meer tijd over om toffe dingen te doen met het concept. Er zit geregeld voldoende humor in de film, maar voornamelijk de drama-elementen vond ik heel geslaagd uitgewerkt. Er zitten toch diepere thema's zoals nihilisme versus hoop in bijvoorbeeld, evenwel zonder dat de film ooit zwaar wordt. Knappe balans. Bovendien ziet de film er heel mooi uit, en blijft het met anderhalf uur netjes binnen de lijntjes. De grootste troef van de film is echter de cast, en dan met name de twee hoofdrolspelers. Andy Samberg en Cristin Milioti doen het beide voortreffelijk, zijn goed op elkaar ingespeeld, en hebben ook daadwerkelijk chemie. Vooral Samberg laat hier zien meer dan alleen een komedie-acteur te zijn. Het einde was net ambigu genoeg om interessant te blijven, maar wat mij betreft is het wel duidelijk dat ze uit de time loop zijn geraakt.

Heel leuke film. 4*.

Zeer aangename film die op alle vlakkengoed is uitgewerkt.

Alles klopt gewoon en voor een gezellig avondje ieder wat wils: er zitten grappige stukken in zonder belachelijk te worden, romantische zonder melig te worden, diepgaande zonder drammerig, er zit een (beperkte) plot twist in die ik niet had zien aankomen,...

De acteurs doen het ook uitstekend en ik heb geen enkel probleem om in het verhaal te blijven.

De muziek is leuk gekozen en de cameraman weet ook hoe hij zijn job moet doen.

Het fijnste vind ik misschien de frisse versie van een oud concept. Mja, ik heb er van genoten!

Een heel leuk filmpje. Normaal kijk ik niet snel naar dergelijke films, maar omdat ik ergens gelezen had dat het sciencefiction was dacht ik dan toch maar eens kijken. Het wel niet het sf wat ik gehoopt had, maar ik kon er zo nu en dan wel om lachen. Er zitten wel enkele grappige scenes in. En Cristin Milioti is een mooie actrice om te zien. Leuke film om een keer gezien te hebben.

Tegenvaller. Had me hier meer van voorgesteld gezien de reacties. Heel af en toe een glimlachje, that’s it.

Fijn zomers filmpje. De vergelijking met Bill Murray's 'Groundhog Day' (1993) is nooit ver weg, maar 'Palm Springs' (2020) heeft beslist een eigen smoel met diens kleurrijke vondsten als een rood Hawaiishirtje dat fel afsteekt tegenover een opblaaspizza in fluorescerend zwembadblauw. En natuurlijk de ontwapende dynamiek tussen Nyles (Andy Semberg) en Sarah (Cristin Milioti) als ze de gekmakende monotonie proberen te doorbreken van een leven dat nooit wezenlijke ontwikkelingen zal doormaken. Met een thriller-elementje waarin Roy (J.K. Simmons) af en toe opduikt om wraak te nemen op de vermeende aanstichter van zijn eigen lot. Tussen de verraderlijke luchtigheid werpt 'Palm Springs' (2020) alleraardigste beschouwingen op over subjectieve tijdsbeleving en de noodzaak om levenservaringen te delen met anderen. Voor mij raakt de film ook aan dat moeilijk definieerbare gevoel van zomertriestheid, waarbij alle ingrediënten voor geluk aanwezig lijken (lekker weertje, onbezorgde sfeer, etc) en je toch een knagend gevoel van leegte ervaart. Is dit het dan!? Of ben je jezelf aan het voorliegen en is er ergens anders iets wat gelukkiger maakt of authentieker voelt!? Altijd in beweging om ondermijnende gedachten voor te zijn.

Net geen 4. Daarvoor toch niet goed genoeg. Maar zeer onderhoudend en paar helaas maar een paar echt goede grappen. Ze wilden toch niet teveel jatten van GHday.

Zo'n film die met de tijd wel eens zou kunnen uitgroeien tot een cultgeval. Normaal gezien zoek ik dit soort films niet meteen op, maar de hoge ratings op RT en IMDB wekten mijn nieuwsgierigheid op. Het timeloop idee is uiteraard niet nieuw maar krijgt wel een frisse invulling met goed uitgebalanceerde dialogen. Als je telkens opnieuw dezelfde dag opnieuw zou beleven en weet hoe hij zal verlopen, wat zou je doen om die dag zinvoller te maken. Nyles en Sarah zitten met elkaar vast op de dag waarop ze naar het huwelijksfeest moeten van Sarahs zus, maar ook met de wetenschap dat niet alles is wat lijkt : Nyle's truttige vriendin bedriegt hem, en ook Sarah en de toekomstige bruidegom hebben sex de avond voor het huwelijk. Door hun verwarde gevoelens en negatieve perceptie over hun eigen bestaan vinden ze elkaar, en meteen ook zichzelf.

Palm Springs is een mengelmoes van fantasy en romcom met een scheutje filosofie en absurdisme. Maar het werkt!

Denk dat dit precies de film samenvat!

Mja. Vond het iets minder leuk dan ik op basis van het gemiddelde hier had verwacht. Het concept voelt niet echt meer nieuw aan (is het natuurlijk ook niet) en veel wordt er verder ook niet mee gedaan. In de film Edge of Tomorrow is er een soortgelijk iets aan de hand met de hoofdrolspelers maar daar is het ook interessant onderdeel van het plot. Deze film verzandt eigenlijk alleen in maffe dingen doen en een licht-filosofische/relationele inslag die ik er zelf eigenlijk helemaal niet vond uitkomen. Wat de film nu eigenlijk precies wil zeggen, geen idee.

Puur als fun is het wel oke, er zitten wel grappige dingen in en de hoofdrolspelers (met name Cristin Milioti, want Andy Samberg heeft wat mij betreft teveel B-film uitstraling) maken het verder wel het aanzien waard. Ook altijd fijn om J.K. Simmons tegen te komen.

3,25*