Palm Springs (2020)

Aardige variant op het welbekende ‘Groundhog Day’ formule, ditmaal door de Lonely Island bende. Samberg is beter te pruimen dan normaal - iets meer ingetogen - en Milioti is cute als altijd. Sommige effecten waren een beetje twijfelachtig maar goed, gezien niets meer tegenwoordig op het grote scherm gezien wordt maakte het weinig uit. Had misschien iets gekker mogen zijn, meer Simmons bijv.

Leuk.

Inderdaad welbekende premisse maar genoeg variatie om het bestaansrecht te geven. Lekker zonnig sfeertje met twee sympathieke hoofdrolspelers en ook nog een normale speelduur! Wellicht ben ik niet erg verwend de laatste tijd dat ik dat laatste al als erg hoog aansla maar je zal de regisseurs maar de kost geven die hier 2 uur of nog langer van hadden gemaakt. Enige smetje op de film is dat het allemaal net iets te braaf blijft. Uiteindelijk is de liefde wel weer HET thema en het had visueel wel iets gekker gekund allemaal. Maar goed dat is wellicht niet meer wat je van Hollywood kan verwachten.

3.5 sterren.

Niet het meest originele concept nee, maar de uitvoering is wel meer dan goed. De film kijkt heerlijk weg en weet een goede balans te slaan tussen drama, komedie en mystery. De film wijkt op verschillende momenten net voldoende af van soortgelijke films en dat maakt het een plezier om naar te kijken.

De muziek is fijn, hoewel het nergens echt bovenuit springt. Hetzelfde geldt voor het camerawerk.

Samberg laat (zoals de laatste tien jaar) zien dat hij een prima veelzijdig acteur is, evenals Simmons (hoewel dat iedereen sinds Whiplash wel weet). Millioti overtuigt niet altijd, maar presteert goed genoeg.

Al met al een leuk tussendoortje!

PS: Ik keek de film zonder dat ik op de hoogte was van het hele principe en dat maakte de eerste verrassing wel heel aangenaam. Omdat het ook niet in de beschrijving staat is het wellicht leuk als andere users dit ook zoveel mogelijk voor zich houden.

Bijzonder vermakelijke film. Het concept blijft leuk, maar je moet er nog wel goede dingen mee doen. Dat is hier meer dan gelukt. Samberg is heerlijk op dreef. Palm Springs is een bijzondere plek in CA, echter is deze film daar niet opgenomen. Wat zo vaak gebeurt natuurlijk. Ook nu, fijne sfeervolle locaties, veel lol en interessant tot het einde. Topvermaak wat mij betreft.

Het is fijn om weer eens een frisse film te kijken in dit tijdperk waarin we amper nog naar lekker spontane films kijken.
Het concept is beproefd, dus het gaat in Palm Springs vooral om de uitvoering. Het eerste uur is de film heerlijk luchtig en is het moeilijk om niet continu met een glimlach naar de film te kijken. De personages handelen logisch en behandelen daarmee ook alle vragen die je zelf zou stellen wanneer je in een timeloop terecht komt. Dit gebeurt vaak nog voordat je jezelf die vraag zou stellen.
Het is verder een relatief kleine film, dus de film is niet al te uitbundig in het doen en laten en qua plot wordt het ook klein gehouden. De humor verdwijnt wat meer naar de achtergrond in het laatste half uur en de film eindigt meer in een zoektocht van Nyles en Sarah naar zichzelf. Misschien iets minder pakkend dan het eerste ruime uur, maar Samberg en Milioti spelen hun rol met zoveel plezier en overgave dat Palm Springs toch een leuke verrassing tussendoor is.

3,5*

Het uitgangspunt van het plot vertoont gelijkenissen met Groundhog Day (1993), maar is lang zo leuk niet. Het eerste deel is wel grappig, maar ergens halverwege begint de film stoom te verliezen waardoor mijn interesse snel minder werd. Gezien de hoge waarderingen moet ik de film t.z.t. misschien een herkansing geven.

Palm Springs is een buitengewoon verrassende en aangename film. Heel veel dingen gaan goed: het duurt niet lang voordat het plot zich ontvouwt, de personages zijn leuk en aimabel, de protagonisten maken redelijk logische keuzes en doen eigenlijk alles wat je nog niet eerder zag in een film met een verhaal zoals deze. En het duurt ook allemaal niet overdreven lang.

Ik weet niet of het een spoiler is dat het een Groundhog Day kloon is. De trailer verklapt dat, en de engelstalige plotsamenvatting op IMDB ook. Op basis van de Nederlandse samenvatting alhier, zou ik deze film niet eens gaan kijken. Er mag op zijn minst gehint worden naar 'dat er meer schuilgaat achter Nyles' nihilistische houding' of zoiets. Zal dat even toevoegen.

Hierboven wordt gesproken over 'zoveelste Groundhog Day kloon' maar zijn er zoveel dan? Ik ken alleen de miniserie Day Break (vermakelijk) en natuurlijk Edge of Tommorrow met Tom Cruise (erg gave film). Wie weet nog meer?

Nog een vraag: kan iemand me uitleggen wat die dino's daar deden?

4 sterren

Mjah, jammer dat ik door berichten hier dus al wist dat het een Groundhog Day-achtige film zou worden. Daar is buiten het feit dat de verrassing weg is niks mis mee, want het is een hele toffe klassieker en diverse soortgelijke films vond ik de afgelopen jaren wel leuk. Palm Springs was alleen niet helemaal mijn ding. Moeilijk te verklaren waarom, maar echt pakkend was het niet. Erg geestig vond ik het ook niet echt. Goed geschreven, mweh. Het was geen onaangename anderhalf uur, maar over een week ben ik deze vergeten.

3*

Leuk en verfrissend. Ik wist het concept van deze Palm Springs nog niet maar kan me goed voorstellen dat het jammer is als je al weet dat het een time-loop film is. Vergelijkingen met andere dergelijke films zou ik dan ook zeker even blurren.
Ik heb me hoe dan ook uitstekend met deze spontane en luchtige film vermaakt. Mijn mondhoeken stonden veelal omhoog en ik moest geregeld hardop lachen. De twee hoofdrolspelers houden het lekker losjes. Behalve tijdens de verplichte emotionele scenes dan misschien, die tijdens het laatste kwart in enige overmaat aanwezig zijn. Maar het leeuwendeel van Palm Springs is vlot, eigenzinnig, grappig en zelf redelijk origineel. Een aanrader wat mij betreft.

"Today, tomorrow, it's all the same."

Het blijft leuk om Andy Samberg in een film te zien.

In een beproefd concept dat al vele malen is gebruikt, speelt Samberg de zorgeloze Nyles. Terwijl hij zijn vriendin vergezelt op een bruiloft komt hij Sarah tegen. De twee lijken het goed met elkaar te vinden, echter lijken ze maar niet te ontkomen aan de bruiloft en aan elkaar.

Op deze wijze wordt er gespeeld met de exploratie van een dag waaraan je niet kunt ontsnappen. Het zomerse decor zorgt voor een laid-back sfeertje, terwijl er allerlei gekke dingen gebeuren. Langzaamaan wordt er uitgelegd wat er is voorgevallen, waardoor je weer anders naar het gehele plaatje gaat kijken.

Samberg en Cristin Milioti zetten hun personages sympathiek neer. Daarbij is hun onderlinge chemie fijn om te zien. Het is alleen jammer dat de tweede helft enigszins aan kracht inboet, omdat het iets te braaf blijft. De humor maakt namelijk plaats voor de nodige zelfreflectie, maar vervelend is het niet te noemen.

Al met al is 'Palm Springs' een vermakelijke comedy voor tussendoor. Met een speelduur van 90 minuten duurt de film ook niet overdreven lang.

3,0 Sterren.

Zeer vermakelijk. Zat aanvankelijk ook een beetje vreemd te kijken want ik snapte er niet veel van omdat ik de vergelijking met de welbekende klassieker hier gelukkig niet vooraf had gelezen.

Leuk hoe dat verhaal zich vervolgens ontvouwt. Die Andy Samberg vind ik doorgaans echt vreselijk maar hier is hij verrassend leuk.

Uitstekende film waarin een man met zijn vriendin meegaat naar de bruiloft van diens zus. Het uitgangspunt van deze film al eens eerder gezien, maar de opbouw is net even wat anders met leuke onverwachte momenten en wendingen. Vermakelijk van begin tot eind en Andy Samberg en Cristin Milioti brengen genoeg plezier mee in hun rollen. De film werkt het best als je er helemaal blanco in gaat.

Eén van de leukste komedies van de laatste jaren. Ondanks bekend concept, heel leuk uitgewerkt en sterke cast.

Wow, dit was me toch een heerlijke film! Nu kijk ik niet veel (romantische) komedie, aan de meeste begin ik al niet eens en welke ik wel kijk stellen mij regrelmatig teleur. Maar soms kom je dan een film als deze tegen! Oké een paar clichés (drugs en seks-grappen) kan het niet ontkomen maar deze waren niet erg hinderlijk en deze werden snel afgehandeld. De rest van premisse is anders genoeg zodat het blijft boeien. Op een lekker luchtig manier zodat er nooit teveel zwijmel romantiek is te zien. En verrassend genoeg was het soms ook best grappig! Ja ik heb zeker een paar keer kunnen lachten! Ik wil verder ook niet te veel verklappen want het werkt (net als bij mij) toch het beste als je wordt verrast! De acteurs waren aanstekelijk en spelen goed op elkaar in, het vleugje fantasie (wat wel al vaker gedaan is in films, waaronder een hele beroemde!) maakt het verhaal erg intrigerend en tot het einde toe wist de film mij in ieder geval erg te plezieren.

Nyles [Andy Samberg] en Sarah [Cristin Milioti] ontmoeten elkaar op een bruiloft waar hij opzichtig met haar flirt. De twee wandelen samen de duinen in waar hun potentiële romance wordt onderbroken door een met pijl en boog gewapende, woedende man [JK Simmons] die het op Nyles heeft gemunt. Tijdens hun vlucht stuiten ze op een geheimzinnige grot. Nyles smeekt Sarah om hem niet de grot in te volgen, maar tevergeefs. En dat zet beide levens - maar vooral dat van Sarah - volledig op de kop.

Zonder teveel te verklappen: dit is een originele variant op een vaak gebruikt basisgegeven, dankzij een scenario dat vanaf het begin subtiel strooit met hints over hoe de vork in de steel zit. Samberg en Milioti profiteren van hun onderlinge chemie en Barbakows vlotte regie zorgt ervoor dat de geslaagde grappen zich in hoog tempo opvolgen. Wordt iets te serieus van toon wanneer het zich naar een ietwat geforceerd happy end toewerkt. Simmons heeft een amusante bijrol als een lotgenoot die zich schikt in de status quo. Blijf nog even zitten wanneer aftiteling begint!

Leuke, energieke variatie op Groundhog Day. Niet erg origineel dus, maar de sympathieke personages en de constante stroom van onderkoelde dialogen en geslaagde visuele vondsten maken de film toch wel de moeite waard. En J.K. Simmons is hilarisch in een bijrol.

Zeer aangename verrassing.

Als je me voordat ik Palm Springs zag had verteld dat iemand van The Lonely Island me gevoelens naast blijdschap kon laten voelen had ik je direct voor gek verklaard. Toch blijkt het mogelijk te zijn, ik vind dit zelfs Samberg zijn beste rol tot nu toe. Ook een beetje anders in vergelijking met zijn komediefilms, maar nog steeds mag hij zijn humor laten zien.

Palm Springs is een komediefilm met een twist, maar die twist ga ik niet verklappen. Ben dan ook blij dat het grootste gedeelte van MovieMeter dit ook respecteert. Mijn advies dus: ga de film blanco in. Je zal aangenaam verrast worden. Het is dan ook een verfrissende, leuke en soms oprecht grappige film geworden waar ik vlot doorheen kon komen. Er gebeurt ook precies genoeg.

De balans tussen drama, romantiek en flauwe komedie wordt ook sterk uitgewerkt. Soms, als Samberg iets te veel ruimte krijgt om zijn eigen ding te doen, raakt de film even uit balans, maar verder blijft het er goed in zitten. Het zorgt voor een goede afwisseling van emoties, vooral omdat de genres op zichzelf best werken. Het is schattig, soms meeslepend en regelmatig best grappig.

Acteerwerk is dan ook zeker op niveau. Samberg, zoals ik al eerder aangaf, in 1 van zijn betere rollen. Milioti doet het ook erg sterk, en Simmons blijft altijd wel garant staan voor een goede bijrol. Jammer dat de beste man nooit echt een hoofdrol in een grote film heeft gespeeld. Whiplash tel ik niet mee als hoofdrol.

Visueel ziet het er aardig uit. Vlotte editing, leuke look. Camerawerk mocht soms iets beter en de montage wat opvallender, maar verder zag het er goed en verfrissend uit. Het verhaal wordt verder ook met genoeg tempo, energie en lengte vertelt om te werken. De film blijft hierdoor ten alle tijden goed wegkijken, en wordt nooit irritant. Daarvoor raakt de film dan ook nooit te ver uit balans.

Wel had ik qua drama nog dat extra tikje willen zien, want na een tijdje wist de film me erg aardig mee te voeren. Ik dacht even dat ik hier naar een toppertje zat te kijken, maar Barbakow durfde die uitdaging kennelijk niet aan. Met het thema zelf wordt misschien ook net wat te weinig gedaan, maar verder is de richting die de film wel volgt iets dat de film ook apart maakt zonder te veel een pad van een andere film te volgen.

Leuke film. Fris, fruitig en vlot. Kwam er erg makkelijk doorheen, kon ermee meeleven en heb een aantal keer moeten lachen. Eigenlijk heb ik er niet zo veel op aan te merken, behalve dat Barbakow zichzelf soms net wat meer mocht uitdagen om er een echt goede film van te maken. Film blijft nu erg binnen zijn komedievaarwater hangen, maar het had serieus goed kunnen zijn.

Voor altijd en eeuwig

Iedereen herkent het wel: een speciale dag, gebeurtenis of moment waarvan je zou willen dat deze voor eeuwig zou blijven duren. Moeilijk voor te stellen dat een dagje Lowlands al zou gaan vervelen na een dag of tien? Dan heb je Groundhog Day vast nog nooit gezien. Of een van de vele variaties, die in de jaren die volgde uitgekomen zijn. Het risico dat je er daar een van gemist hebt zal heel klein zijn. Zelf kan ik mij onder de groep scharen die Groundhog Day nog nooit gezien heeft (en dat noemt zich filmliefhebber), maar exact weet wat het principe inhoudt.

Palm Springs is een goede variant van het welbekende concept. Er wordt geen tijd besteed aan uitleg over hoe een van de hoofdpersonages in eerste instantie in de tijdlus terecht gekomen is, maar des te meer aan de ontluikende liefde als hij na lange periode van eenzaamheid, samen met iemand anders vast komt te zitten. De film heeft wat moeite met op gang komen, maar wordt steeds beter, en ook grappiger na verloop van tijd. Helaas bevat het slot een behoorlijke portie opgedrongen, zoetsappige romantiek die typisch Amerikaans is. Deze totaalbeleving maakt deze romantische comedy minder sterk dan dat deze had kunnen zijn, maar gelukkig blijft er nog genoeg te genieten over. Ik vind dit net geen 4 sterren, maar wel een hele dikke 3,5.

3,5*

Verrassend leuke film. Of verrassend is misschien het foute woord, gezien de vrij goede kritieken en de respectabele score hier op Moviemeter, maar toch overtrof de film nog steeds mijn verwachtingen. Het concept van de time loophole is natuurlijk allesbehalve origineel, maar het wordt wel perfect uitgewerkt wat mij betreft. En ik vond het ook heel leuk dat het eigenlijk na 10 minuten al duidelijk is hoe het allemaal in elkaar zit. Daardoor bleef er meer tijd over om toffe dingen te doen met het concept. Er zit geregeld voldoende humor in de film, maar voornamelijk de drama-elementen vond ik heel geslaagd uitgewerkt. Er zitten toch diepere thema's zoals nihilisme versus hoop in bijvoorbeeld, evenwel zonder dat de film ooit zwaar wordt. Knappe balans. Bovendien ziet de film er heel mooi uit, en blijft het met anderhalf uur netjes binnen de lijntjes. De grootste troef van de film is echter de cast, en dan met name de twee hoofdrolspelers. Andy Samberg en Cristin Milioti doen het beide voortreffelijk, zijn goed op elkaar ingespeeld, en hebben ook daadwerkelijk chemie. Vooral Samberg laat hier zien meer dan alleen een komedie-acteur te zijn. Het einde was net ambigu genoeg om interessant te blijven, maar wat mij betreft is het wel duidelijk dat ze uit de time loop zijn geraakt.

Heel leuke film. 4*.

Zeer aangename film die op alle vlakkengoed is uitgewerkt.

Alles klopt gewoon en voor een gezellig avondje ieder wat wils: er zitten grappige stukken in zonder belachelijk te worden, romantische zonder melig te worden, diepgaande zonder drammerig, er zit een (beperkte) plot twist in die ik niet had zien aankomen,...

De acteurs doen het ook uitstekend en ik heb geen enkel probleem om in het verhaal te blijven.

De muziek is leuk gekozen en de cameraman weet ook hoe hij zijn job moet doen.

Het fijnste vind ik misschien de frisse versie van een oud concept. Mja, ik heb er van genoten!

Zo'n film die met de tijd wel eens zou kunnen uitgroeien tot een cultgeval. Normaal gezien zoek ik dit soort films niet meteen op, maar de hoge ratings op RT en IMDB wekten mijn nieuwsgierigheid op. Het timeloop idee is uiteraard niet nieuw maar krijgt wel een frisse invulling met goed uitgebalanceerde dialogen. Als je telkens opnieuw dezelfde dag opnieuw zou beleven en weet hoe hij zal verlopen, wat zou je doen om die dag zinvoller te maken. Nyles en Sarah zitten met elkaar vast op de dag waarop ze naar het huwelijksfeest moeten van Sarahs zus, maar ook met de wetenschap dat niet alles is wat lijkt : Nyle's truttige vriendin bedriegt hem, en ook Sarah en de toekomstige bruidegom hebben sex de avond voor het huwelijk. Door hun verwarde gevoelens en negatieve perceptie over hun eigen bestaan vinden ze elkaar, en meteen ook zichzelf.

Palm Springs is een mengelmoes van fantasy en romcom met een scheutje filosofie en absurdisme. Maar het werkt!

Mja. Vond het iets minder leuk dan ik op basis van het gemiddelde hier had verwacht. Het concept voelt niet echt meer nieuw aan (is het natuurlijk ook niet) en veel wordt er verder ook niet mee gedaan. In de film Edge of Tomorrow is er een soortgelijk iets aan de hand met de hoofdrolspelers maar daar is het ook interessant onderdeel van het plot. Deze film verzandt eigenlijk alleen in maffe dingen doen en een licht-filosofische/relationele inslag die ik er zelf eigenlijk helemaal niet vond uitkomen. Wat de film nu eigenlijk precies wil zeggen, geen idee.

Puur als fun is het wel oke, er zitten wel grappige dingen in en de hoofdrolspelers (met name Cristin Milioti, want Andy Samberg heeft wat mij betreft teveel B-film uitstraling) maken het verder wel het aanzien waard. Ook altijd fijn om J.K. Simmons tegen te komen.

3,25*