Thunderdome Never Dies (2019)

Leuke docu om een keer gezien te hebben als je van de muziek zelf houdt of hebt gehouden.

Vond het eerste deel van de docu leuk om te zien, al is alles al tig keer opgeschreven in boeken en tijdschriften. Het hele gedeelte vanaf de periode 2001 tot nu (laatst half uur ofzo) vond ik erg rommelig, ging van de hak op de tak.

Juist die periode vond ik interessant omdat voor mij die periode het begin was dat ik naar feesten toe ging en juist daarover is veel minder bekend dat het gedeelte uit de jaren 90.

De rode draad door de hele docu waar Fransois wordt gevolgd is leuk gevonden, maar voor mensen die er niet bekend mee zijn is niet echt heel erg duidelijk hoe hij nou bij thunderdome terecht is gekomen en wat hij nou is voor thunderdome. Dit had wel wat duidelijker gemogen.

Al met al een leuke filmische film, een keer wat anders dan wat we normaal zien over hardcore en thunderdome. Maar niet een docu die ik snel nog een keer zal kijken.

Vroeg me wel af of de muziek op de bluray wel het zelfde is als de versie in de bios, begreep dat er wat problemen met muziek rechten waren en vond de muziek keuze bij sommige scenes wat vreemd (final exam uit 1992 met keiharde gabber. Terwijl dat toch echt een house feest was en geen hardcore feest.)

Hakkûh! Heerlijk! Fijne docu...vr de liefhebber ofcourse.

Lekker doorgelierde klapkaken kijken.

Ben benieuwd.

Toch wel leuk om een keer gezien te hebben. Als liefhebber van het tweede uur (vanaf Thunderdome IV ben ik erin gevallen) komt het allemaal wel bekend voor, maar de docu is netjes in elkaar gezet en het is ook wel leuk dat men best eerlijk durft te zijn voor de camera. Mooie introductie voor mensen die er weinig over weten.

Wel erg raar om vooral ouwe venten te zien. Het blijft toch een stroming die vooral bij jongeren aansluit, sociaal is het nog steeds niet echt geaccepteerd, maar iedereen wordt oud natuurlijk

Thunderdome. Inmiddels nostalgisch. Persoonlijk had ik meer met Masters of Hardcore. Desalniettemin erg leuk om te zien.

Geen woord over drugs in deze "docu". Lachwekkend

Aangezien het specifiek over Thunderdome gaat en niet zozeer de gabber cultuur in de breedte lijkt me dat geen interessante toevoeging.

Nee precies. Malende kaken en pupillen zo groot als rijksdaalders, die Thunderdome muziek maakte veel los.

Daar gaat elke andere gabber/hardcore docu al over, er valt gelukkig veel meer over te vertellen en het is er uiteindelijk ook niet synoniem mee, hoe graag sommigen het wel zo voorstellen.

Dit miste ik ook wel, dat is het eerste waar ik aan denk als ik Thunderdome hoor. Niemand die daar nuchter is. Prima en logisch dat de docu ingaat op het meer ‘technischere’ aspect van Thunderdome hoe het ontstaan is. Niet dat ik daar de docu erg op afreken maar ik miste wel de sfeer van de Thunderdome feesten zelf waar drugs etc een grote rol in spelen.

Hoe een schoolfeest in 1992 veranderde in 's werelds meest beruchte feest

Zelf ben ik nooit een liefhebber van Hardcore geweest, maar ik bezoek graag een mooi hardstyle feest zoals Defqon.1, Decibel en Qlimax. Hoewel mijn warme herinneringen weliswaar bij een andere muziekstijl liggen, staat Thunderdome aan de basis van de wereldwijde dance. Met betrekking tot hardstyle zelfs sterker nog; het zijn voormalig Hardcore Dj's (zoals DJ Dana, Dj Isaac en the Prophet) die aan de geboorte van de Hardstyle stonden.

De documentaire Thunderdome Never Dies, neemt je mee terug naar het begin en laat zien waar het allemaal mee begonnen is. Zelf behoor ik tot de generatie waarbij ik via een search op google meestal wel een goed feest in de buurt wist te vinden, maar begin jaren 90, toen Hardcore opkwam, was deze mogelijkheid er nog niet. Door middel van het plakken van posters en het uitdelen van flyers, probeerden de organisatoren een groter publiek te bereiken. Of zoals Duncan Stutterheim (een van de oprichters van Thunderdome) het verwoordt: 'je moest lullen als brugman want er was geen internet. Je moest het van deze flyer hebben'.

Een nadeel van deze documentaire is dat hoewel deze, met een speelduur die nog geen anderhalf uur aantikt, toch vrij lang lijkt te duren. Op een gegeven moment had ik het wel gehad om met name te kijken naar een stel pratende hoofden, wanneer ik zelf geen deelgenoot van het gesprek kon zijn. Ik denk dat het nog gaver was geweest als het verhaal over de opkomst van deze muziekcultuur gespeeld zou zijn door acteurs die je echt mee hadden kunnen voeren in het verhaal. Het verhaal is er namelijk spectaculair genoeg voor.

En toch, of je nu wel of geen liefhebber van Hardcore, een van zijn substijlen, of van Hardstyle bent, is dit een interessante verslaglegging over de ontstaansgeschiedenis van het bekendste hardcore evenement van Europa en alles wat daar uit voortkwam. Hét feest waar het allemaal mee begon.

3,0*

Interessante docu. Ik had als kind een hekel aan gabbermuziek en de cultuur eromheen, nu jaren later is het vanuit een jeugdsentimenteel perspectief leuk terugkijken. Muziek vind ik nog altijd verschrikkelijk, en ik denk dat dat misschien juist de film zo interessant maakte: wie zijn de mensen achter die herrie? Om dan in de film teksten te horen als 'muzikaal was het heel inventief'... sorry, ik hoor hier geen muziek in. Jammer dat het drugsgebruik snel wordt weggewoven en de discrepantie rond figuren als Gabber Piet had ik graag nog wat meer uitgelegd zien worden in dat wel erg snelle laatste gedeelte. Toch, het heeft me erg geboeid. 3,5*