Au Nom de la Terre (2019)

Vanaf 23 januari 2020 in de bioscoop (Gusto Entertainment)

Mooie en aangrijpende film over het drama dat zich in Frankrijk (en in andere landen) op het platteland voltrekt: elke dag pleegt er een boer zelfmoord in Frankrijk, zo lezen we aan het eind voor de aftiteling. We leren dat het moderne agrarische bedrijf, waarin de boer een ondernemer is geworden die gevangen raakt in een systeem van schaalvergroting en afhankelijkheid van de markt, de nek van de boer als het ware in een strop duwt. Maar anders dan de films van Ken Loach staat maatschappijkritiek hier niet voorop: de film is vooral een psychologisch drama waarin we de pijn van het gezin meevoelen. Dat dat goed lukt komt mede doordat de film erg realistisch overkomt (dat heeft het dan wel weer gemeen met de films van Loach). Dat de film het verhaal van de regisseur zelf vertelt die zijn eigen vader op die manier verloor, zal daarbij zeker hebben geholpen.

Een indrukwekkende film met een thema dat heel actueel is. Het leven van een gelukkige boerengezin. Met mooie beelden van landschap en werk op het land. het huidige agrarische bedrijf dat onder druk staat van de markt, de banken, de productiebedrijven, de grondstoffen leveranciers en de consumenten die niet meer voor willen betalen. Een drama dat je voelt aankomen en mee beleeft.

De bovenstaande omschrijving is vreemd en klopt niet.

Ervan uitgaande dat je niet mijn beschrijving bedoelt : de beschrijving van MM lijkt wel van een geheel andere film...

Ja niet die van jouw, maar MM. Bij film vandaag kun je de echte synopsis lezen.

Ik heb het plot verbeterd.

Deze waargebeurde film eens geprobeerd en het was de moeite waard. Prima en overtuigd geacteerd door de cast. Er zaten ook mooie beelden in, dus dit was ook dik in orde.

Toch wel een aanrader en de moeite om gezien te hebben.

Vanavond 23 februari 2022 om 21.10 op France 2

Canet + Baetens + gemiddelde van 3,40 ! Lijkt me zeker een kijkbeurt waard

Goede film die naar een dramatische climax leidt en daar bovenop in de aftiteling de boodschap brengt dat zo'n geval dagelijkse kost is in Frankrijk.

De film schetst meteen hoe de landbouwer/ondernemer het vaak niet gemakkelijk heeft en een gemakkelijke prooi is voor inzinkingen, trauma's...

Gebaseerd op eigen ervaringen zet de regisseur hier een echt geloofwaardige film neer.

Guillaume Canet is merkwaardig in zijn vertolking en ook Veerle Baetens zit uitstekend in haar rol.

Indrukwekkend en aangrijpend. Gebaseerd op waar gebeurde feiten.

De langzame dood van de landbouwer.

Een taboedoorbrekende en autobiografische film die best heftige momenten kent. Ik vraag me soms af waarom er nog mensen zijn die een landbouwbedrijf willen runnen, als je weet met welke problemen ze geconfronteerd worden. Het is zeker een beroep waarvoor ik veel respect heb. Pierre Jarjean neemt vol enthousiasme het familiebedrijf over in de jaren 70. Na een periode van voorspoed stapelen de problemen zich op : schuldenberg groeit, de schaalvergroting werkt niet, een schuur brandt af. Daarna wordt de film erg melo en verliest eigenlijk ook de focus op achterliggende oorzaken die er wel toe doen maar hier vergeten worden : lage inkomsten, teveel opgelegde normen, bergen papierwerk. Ik neem aan dat de regisseur vooral geïnteresseerd was in het menselijke aspect, maar alles heeft een oorzaak. Knap geacteerd door Canet, voor wie dit zijn favoriete rol is.

Heel aangrijpend menselijk drama rond het wel en wee van een Franse boer en zijn gezin. Gebaseerd op echte gebeurtenissen en echt pakkend vertolkt door Guillaume Canet en de volledige cast eigenlijk. Mooi sociaal drama en waarheidsgetrouw denk ik toch.

Bijzonder sterk drama over de boer die wroette en verder ploegde, soms tegen beter weten in. Vechtend tegen windmolens, tegen de stropdassen uit Brussel met hun vele regeltjes, over schaalvergroting en daarbij horende technologische innovaties die het logische boerenverstand te boven gaan en leiden tot immense investeringen die resulteren in bodemloze putten.

Erg confronterend was ook de aftiteling over de zelfmoordcijfers van landbouwers in Frankrijk en pakkend dat de vader van de regisseur ook deze statistieken te beurt viel. Een soort aan eerbetoon of statement aan zijn vader, naargelang vanuit welk perspectief je er naar kijkt.

Ondanks de problemen die elke scène verder steeds onoverkomelijker lijken, ook veel aandacht voor de familiale situatie. Een warm gezin met veel liefde voor zijn vrouw en kinderen. De moeizame afstandelijke relatie ook met zijn vader, de oerboer die zijn schoondochter te min vindt voor de boerenstiel met haar diploma en bemoeienissen. Een man die ziek zijn als lui zijn ziet, zeker wanneer het niet fysisch, maar mentaal betreft. Een man die nog liever zijn nalatenschap in de beek kiepert, dan zijn zoon te helpen. “Moet ik mijn erfenis waar ik dag en nacht voor gewroet heb, zomaar gratis en voor niets weggeven?” Hard en treffend … Sterk!

Pijnlijk drama, gebaseerd op eigen ervaringen van de regisseur. Kroniek over een boer, die als gevolg van tegenslagen enerzijds en te hoog gegrepen ambities anderzijds, onvermijdelijk zijn eigen ondergang tegemoet gaat. Best een actuele film. Mooie rollen van Guillaume Canet en Veerle Baetens.

Aangrijpend drama dat dankzij de vertolkingen krachtig in beeld wordt gebracht.

Met al die protesterende boeren op de snelwegen tegen de Europese maatregelen al een paar keer gedacht aan deze prachtige film. Warm aanbevolen alvast!

Een film die empathie kan kweken voor de problematiek van het boerenbedrijf en welke weerslag dit heeft op de mensen zelf. Bij vlagen emotioneel heel heftig. De transitie die het karakter van Canet doormaakt is pijnlijk om te zien.

Een film waar je wel blijft kijken en gezien de problematiek die bij de boeren speelt wel actueel. Tegenvallend vond ik de stemmings wisselingen van Pierre de boer. Deze kwamen nog al plots klaps weinig subtiel.