Knives Out (2019)

ik heb spoiler-tags gebruikt. jij ziet de spoiler omdat je de film met een cijfer beoordeelt hebt. mensen die niet gestemd hebben, zien geen spoilers.

Wat een zenuwachtig gedoe. En daardoor wordt een knap verhaal oninteressant.

Plot twist! Leuk hoor! Wel goed opletten.

Ik vond het begin en het midden erg leuk en veelbelovend.
Het einde stelde mij teleur.

Ben ik de enige die cluedoachtige detectives enkel leuk kan vinden als de makers laten uitschijnen dat de toeschouwer door goed op te letten de dader misschien eventueel potentieel zou kunnen aanwijzen?

Uiteraard wordt het publiek systematisch op het verkeerde been gezet, maar dat is deel van het spel – de ontmaskering proberen doorzien is en blijft niettemin een noodzakelijke vorm van betrokkenheid, een engagement dat met de appreciatie samen hangt. De constructie achter ‘Knives Out’ is echter zodanig geconstrueerd, dat je je onderweg weliswaar blijft afvragen wie, hoe of waarom, maar de persoonlijke betrokkenheid ebt weg. Ja, daar wringt dus het befaamde schoentje.

En, verder? Wel, de cast bestaat uit sympathieke karikaturen, prettig bordkarton waarvoor je je evenwel nooit echt gewonnen voelt. Vooral de soundtrack viel me in positieve zin op, van het kubistische strijkkwartet aan het begin tot de prettig-gestoorde intermezzi die de film de nodige kleur geven. En voor het overige? Er is voor de hand liggende maatschappijkritiek, met name dat verdraagzaamheid jegens immigranten uiteindelijk slechts een laagje vernis is, een smeersel beschaving dat gelijk wie onmiddellijk opoffert van zodra de eigen privileges in het gedrang komen. Treurig, maar spijtig genoeg ook herkenbaar.

Dit gezegd zijnde: niet onaardig, maar ook niet veel meer dan dat.

2,75*

Net als elke film van Johnson die ik gezien heb (Brick, Looper): intrigerend concept dat uiteindelijk niet meer wordt dan zielloze klugscheisserei.

Op zich best een leuke film, waarin alleen het einde verpest wordt. Naar mijn mening is dat toch wel waar het uiteindelijk om gaat in een whodunnit. Zo'n film moet niet zo gefabriceerd zijn dat een plottwist compleet aanwijzingsloos aankomt en niet zo makkelijk zijn dat je hem al voor het einde doorhebt. Deze film heeft last van beide. De uiteindelijke toedracht van deze moord is veel te ingewikkeld en staat op erg losse schroeven (Hoe kan het dat een compleet gebouw afbrand door één molotov en wat als dat net niet was gebeurd?). Er is geen sprake van een slim in elkaar zittend plan, dat is jammer, maar vergeeflijk. De moordenaar heeft er namelijk ook niet al te lang over na kunnen denken. Het doet ook af aan het einde, want nu lijkt niet het goede optreden van Blanc of Martha het mysterie opgelost te hebben, maar de stupiditeit van de moordenaar. Ten tweede was het veel te duidelijk datRansom niet te vertrouwen was. Het lukte de film niet om in ieder geval het wantrouwen jegens hem weg te nemen. Deze twee dingen zorgen ervoor dat de uiteindelijke twist niet aankomt als een twist, maar meer als een bevestiging van er al aan zat te komen. De uiteindelijke uitleg voelt ook niet als de ontrafeling van een mysterie, maar meer als verantwoording. Zo van "kijk eens, nu we het uitleggen klopt het allemaal, ook al is het allemaal wat ver gezocht".

Dat dus eventjes. Toch was het middelste gedeelte van de film zeer vermakelijk en kwamen er een paar interessante thema's naar voren. Onder andere het dunne laagje tussen aan de ene kant ontwikkeld en beleefd en aan de andere kant egoïstisch en onbeschoft.

Al met al best wel een leuke film die alleen niet blijft hangen vanwege het einde.

Nee dit was niets voor mij sech, ahzo saai...tergend trage boel.

Geen tijd aan verspillen zou ik zeggen

Leuke whodunnit. Film is een clueodoverhaal en meer zeggen zou een spoileralert zijn. Hou je van het genre, zeker kijken. Voor mij 3,5*.

Een beetje bewust in scene gezette film wat bij mij flauw over kwam.
Met oninteressante dialogen en het was ook nog eens een keer een hele saaie bedoeling.
ik vond dit het helemaal niks...

1 1/2 ster

De film begeeft zich op paden die doen denken aan verfilmingen van boeken van Agatha Christie. De plotlijn waarin het familiehoofd wordt vermoord in een huis vol verdachte arrogante familieleden waarna een ingebrachte stoïcijnse speurder de boel eens goed onder de loep neemt, zou heel goed de aanzet voor een roman van Christie kunnen zijn. Hercule Poirot heet de speurder bij Christie. In deze film heet hij Benoit Blanc. What’s in a Name.
Een klassiek detectiveverhaal, maar met een humoristische inslag. Een verhaal vol grappig gekonkel, geestige twijfelzaaierij en aangename wendingen. De setting leent zich er perfect voor. Een familie komt tezamen om de verjaardag van de patriarch te vieren. Ieder familielid heeft zo z’n eigen agenda. Aan het eind van de dag is er een moord. Of was het misschien geen moord? Waar komt die zelfbewuste Benoit Blanc opeens vandaan? Wat is de persoonlijke agenda van de familieleden en wat houden ze verborgen? De ene vraag na de andere rijst op tijdens het kijken.
In zijn zelfgeschreven film beantwoordt regisseur Rian Johnson de ene vraag en stelt er met zichtbaar genoegen meteen een andere tegenover. Met veel plezierig mysterie en een fijnzinnig gevoel voor humor omkleedt hij het raadsel van de moord en laat de kijker die op enig moment misschien enige hoop had op licht in het duister een mogelijke oplossing voor de moord weer ontglippen. Johnson speelt een leuk en geraffineerd spel.
Het tempo doet niet denken aan Christie. De Christie verfilmingen zijn hartstikke leuk, maar sjokken in een traag tempo voort en kenmerken zich niet door veel actie en abrupte scènewisselingen. Hier gebeurt dat allemaal wel.
De kleurstellingen zijn opvallend. Krachtige kleuren maar wel steeds aan de donkere kant. Dat laatste waarschijnlijk om de sfeer van mysterie te benadrukken en de spanning te verhogen. Geen idee of het in die zin ook werkt. Het viel me gewoon op,
Prettig acteerwerk ook. Behalve Benoit Blanc (fijn onderkoeld gespeeld door Daniel Craig) is er geen personage dat zich expliciet op de voorgrond bevindt. Ieder heeft zo zijn momentje of momentjes. Ieder heeft zijn motieven. Een goede insteek. Zo kleeft aan geen personage extra verdachtmaking en blijft het voor de kijker boeiend om aanwijzingen te filteren, mee te denken en mee te speuren.
De film amuseert, maar blinkt niet uit in expliciete komische momenten. De toon is luchtig en humoristisch, maar dan op een fijnzinnige manier. Af en toe gortdroog. De humor zit in een gelaatsuitdrukking, een gebaartje, een uitgesproken reactie en in de teksten. Ik hou daar erg van. Toch miste ik de momenten waarop je als kijker even lekker kan uithalen. Van die over-the-top momenten die je even stevig doen lachen. Deze film met een lekker tempo, absurditeiten en veel actie leent zich er gewoon goed voor. De mogelijkheden om situationeel uit te halen, blijven onbenut. Gezien de lengte van de film toch een gemisje.
Het is klein leed in een verder erg amusante film met eigenzinnige personages, grappige intriges en een geraffineerde verweving van vragen en nog meer vragen.
Best leuk dus.

Leuk misdaadverhaaltje waarbij het mysterie met mondjes maat wordt prijs gegeven a.d.h.v. het onderzoek en de bevindingen door de ingehuurde detective Benoit Blanc waarbij de regisseur de kijker toch weet te verrassen met een leuke twist. Misschien dat de twist niet voor de nodige verrassing zorgt, maar wel voor de nodige spanningskracht. Het verhaal zit goed in elkaar en heeft ook de nodige luchtige momenten. Het idee van telkens braken wanneer het hoofdpersonage de waarheid niet spreekt, werkt komisch maar is tegelijkertijd ook een fantastische zet bij de opzet van heel het mysterie. 7/10

Nog eens zo'n lekkere "wie zou het nu toch eindelijk gedaan hebben?" met twee heel belangrijke personages in het ontrafelen van het mysterie.
De ene is een privédetective (vele soortgenoten zijn hem in film voorgegaan) die op zijn eigen, lepe manier de stukjes van de puzzel in elkaar doet passen, zorgt voor een spetterend slot en terzelfdertijd de politie-officier en zijn brave "wacht" van de kaart veegt.
De andere is de jonge vertrouwelinge van de vermoorde (?) die in het verhaal heen en weer wordt geslingerd en er een rare psycho-fysische trek op nahoudt die aanvankelijk absurd tot potsierlijk leek, maar achteraf vergroeit met de komisch en luchtige toon van de film en naar het slot toe nog zijn nut heeft.
De rest van de cast spelelt een pak familiale aasgieren waarbij de cineast rustig de tijd neemt om ze elk in hun huichelachtig en leugenachtig gedoe aan bod te doen komen.
Wie van het genre houdt kan zich verkneukelen van A tot Z.
Agatha had het zelf niet beter gekund.
Tenslotte van de acteurs geen kwaad woord. Alleen ziet Craig er in close-up niet bepaald symparhiek uit, maar dat stoort niet.

Vermakelijk, maar op een geven moment kan je de gebeurtenissen wel voorspellen. Vond de ontkoping vrij matig, teveel exposition en een vals happy ending. 3*

Kon dat accent van Craig trouwens nergens plaatsen ...

Iets boven het gemiddelde uitstekend

Mooi,
Ik ben wel liefhebber van wie is de moordenaar films.
En dat is deze er ook eentje van.
Goeie film, goeie cast, en een verrassend einde.
4.0 ****

Mijn eerste kennismaking met Rian Johnson, zijn Star Wars film moet ik nog zien en de film 'Looper' staat nog altijd op mijn verlanglijstje.
De reden dat ik deze film graag wilde zien is dat ik dol ben op klassieke 'whodunnit' films. Het tegenvallende 'Murder on the Orient Express' uit 2017 staat nog wel op m'n netvlies, ik had de hoop dat deze film een stuk beter zou zijn. Gelukkig is die hoop niet beschaamd, dit is een uitstekende klassieke moordmysteriefilm geworden met een fenomenale Daniel Craig.

De locatie waar deze film zich afspeelt is exemplarisch voor de stijl van de film. Het is een afgelegen villa met allemaal rare snufjes en rekwisieten met als uitschieter een grote cirkel met allerlei soorten messen. De personages in deze film zijn ook allemaal niet helemaal goed snik, daar kom je al heel snel achter. Het leuke tijdens het kijken van een film als deze is het bedenken wie het toch gedaan zou kunnen hebben. Wat deze film nog leuker maakt, is dat het meedenken best te doen is. Het plot is niet zo ingewikkeld dat het je duizelt, hier valt echt wel chocola van de maken.

Zoals gezegd is Daniel Craig echt de ster van de film. Hij is niet alleen een superslimme detective, de humor die hij met zich meebrengt is onbetaalbaar. Wat dat betreft is deze film een prima mix tussen mysterie en komedie. Visueel is het erg mooi gemaakt, een aantal geweldige shots komen voorbij. Je kunt merken dat hier met plezier aan gewerkt is.
4*

Uitstekende film waarin een prive-detective de waarschijnlijke zelfmoord van een beroemde schrijver onderzoekt. Een goed opgebouwde whodunit met prima ontwikkelingen die vooral constant spannend is. Kleurrijke personages (maar zeker niet te ver over de top), ingevuld door een cast met louter bekende namen waarbij Daniel Craig er positief uitspringt.

Ha, een klassieke whodunnit. Iets dat je associeert met Poirot en andere stoffige boekjes uit lang vervlogen tijden. Hoe ga je dat aan de mensen verkopen in 2020? Bij Knives Out doen ze dat tweeledig: enerzijds met de herkenbare elementen. Een moord in een landhuis, rijke egocentrische mensen, excentrieke detective. Allemaal vakjes die je kunt aankruisen.

Anderzijds zit er - natuurlijk - een modern sausje over de film, zijnde het verhaal, dat de kijker een doorgewinterde detective-kijker veronderstelt te zijn en daarom wat ingewikkelder uit te hoek komt dan de gemiddelde Sherlock Holmes incarnatie.

Maar terwijl het plot zich langzaam ontvouwt, realiseer je je dat er eigenlijk veel te weinig van dit soort films gemaakt worden. Het is zeer onderhoudend en natuurlijk ben je als kijker voortdurend bedacht op aanwijzigen en andere clues die de dader zouden kunnen ontmaskeren.

Dat je gaandeweg zo'n leuke kijkervaring krijgt, zou je na enkele minuten niet verwachten. Namelijk wanneer Daniel Craig, geboren Engelsman, begint te praten met een vreemd zuidelijk accent. Het knauwt niet zo als in Texas, maar doet vooral denken aan Kevin Spacey als Frank Underwood in House of Cards. Om precies te zijn: een accent uit South Carolina, dus. En dan die naam: Benoit Blanc. Waarom die gekke Franse naam? Uitleg krijgen we niet .
Het is heel raar om 007 zo raar te horen praten, maar na een tijdje - en dat is een verdienste van Craig - merk je het niet meer.

Ik zou wel een vervolg willen zien.

3,5 sterren

In het zuiden van de VS zijn er veel Franse namen.

Is dat niet meer New Orleans, cajun gebied? Nou ja.

Zeer lange vervelende zit, oersaai en gedateerde onzin.
Van mij mochten alle personages een pijnlijk gruwelijke dood sterven.
Overgehypte boel met overbetaalde acteurs in de hoofd(d)rol.

Ha, de ouderwetse Agatha Christie, Nero Wolfe etc. je weet wel aan het eind zitten alle verdachten bij elkaar en volgt de ontknoping van het mysterie. Blijft toch wel de klassieker!! Ja inmiddels zwaar verouderd en toch heerlijk dat het genre hier weer eens fris opgerakeld wordt. En met een cast om van te watertanden: Jamie Lee Curtis, Don Johnson ..... M. Emmet Walsh!!! Volle mep en iemand nog zin in een potje Cluedo zo?

Geweldig zeg wat een humor en goed gespeeld.

leuke goede film denk je dat je weet hoe het is en de zaak al is opgelost? neen niet zoals het is wie en waarom laat bijvoorbeeld iemand sporen verdwijnen?een verassing op het einde. vriendelijk tot wanneer het om geld gaat dan komt het ware gezicht naar buiten iedereen heeft een motief om de oude man om zeep te helpen want stuk voor stuk willen ze allemaal wat hij toen had. lekkere goede film