Black Rain (1989)

Ondanks de dreigende en duistere sfeer (na 'Blade Runner' weer een film met veel slecht weer; opnieuw een visueel sterke productie van Ridley Scott), de spannende actiescènes en de goed spelende cast, was het, door het slappe en ongeloofwaardige verhaal, geen echte topper.

Heerlijk. Een film uit de tijd dat men nog wist hoe een actiefilm gemaakt hoorde te worden. Natuurlijk niet van niveau Heat, maar toch deed hij er mij een klein beetje aan denken. De film laat de Japanse metropool met haar reclameboorden gecombineerd met een duistere sfeer prachtig zien. Garcia speelde buitengewoon sterk, niet eens alleen maar de knappe Italiaan (ja, ik weet dat hij van Cubaanse origine is), maar dit keer als het wat onbehouwen jonkie. Verder sterke magie tussen Douglas en Takakura, 'mevrouw Chicago' die wel wat meer zendtijd had mogen hebben en aardige, maar niet fantastische, weergave van de clash tussen de Amerikaanse en de Japanse cultuur.

Een enorm stijlvolle cop-thriller. Top5 materiaal uit Scott’s wisselende oevre.

Het buitenbeentje van de Amerikaanse politie mag gaan huishouden in Japan.

Een klus voor de grillige detective Nick Conklin (Michael Douglas). Hoe goed kun je casten?

De verleiding om als feilbare agent te wedijveren met de Yakuza is voor een man als Douglas natuurlijk niet te weerstaan en creëert een interessant karakter.

Buiten dat we hier een snoeiharde actiefilm hebben van het beste soort (denk aan het werk van John Woo) , maakt de clash tussen de culturen de film nu juist zo interessant. De oudere, meer traditionele cultuur van de Yakuza botst met de jongere, meer ambitieuze cultuur.

Het over-the-top geweld, een fijne suspence en de set-pieces van het hoogste niveau doen de rest.

Douglas & Garcia's acteerwerk is lekker overdadig en past in het decor. De filmlocaties die zijn gekozen en vooral hoe deze zijn gefilmd kent zijn gelijke niet. Sluit niet uit dat Kar Wai Wong deze film goed heeft bestudeerd.

Black Rain is een oefening in strakke, glanzende chaos.

Aardig vermakelijk actie filmpje. Wat een charismatische man was die Garcia vroeger. Mooi dat ze tijdens het gevecht niet eens de moeite doen om het er echt uit te laten zien.

Apart filmpje, Douglas acteert zeer behoorlijk en Garcia ook. Miss Chicago mag er ook zijn. Verder geen hoogvlieger, maar wel goed genoeg voor een ruime voldoende.

Na jaren toch maar weer eens herzien. Vond het de vorige keer leuker. Maar desondanks vind ik dit nog steeds een goede film. Goed acteerwerk van Michael Douglas en ook de rol van Andy Garcia werd naar behoren ingevuld. De sfeer in Japan is goed en de actiescènes zijn dat ook.

26 jaar na dato is dit nog steeds een aantrekkelijke film.

Een gemiddeld verhaal, maar bovenal een ijzersterke Douglas in een rol waarin ik hem graag zie.

*3,5

wij willen punten zien

In die tijd was dit toch wel een bijzonder harde en indrukwekkende misdaadthriller.

Natuurlijk zijn we inmiddels wel aan meer gewend, maar toch blijft deze film ijzersterk.

Lekkere, degelijk gemaakte misdaadfilm van Ridley Scott. Mooie, in het duister of half-duister geschoten beelden van stedelijk Japan die me erg aan Blade Runner deden denken. Goede filmmuziek van Zimmer, voegt zoals zo vaak echt iets toe aan een film. Film die ik eens in de zoveel tijd met veel plezier herkijk, 3.5*.

Aardige film, voor die tijd tenminste, met een leuke cast die het prima doet. Lekkere actie en een redelijk verhaal. De special fx zien er niet uit, de muziek is ook niet te pruimen en de pistoolschoten klinken voor geen meter. Maar goed deze film is ook al 27 jaar oud dus ik zie het door de vingers. Toch nog een klein beetje mee vermaakt, leuk weer eens gezien te hebben.

Een prima film met goede rollen van Douglas, Garcia en Takakura. Mooie fotografie en goede muziek van Hans Zimmer.

Best vermakelijk, maar tegelijk ook wel rommelig en niet al te origineel. Maar door het goede acteerwerk van de cast en best behoorlijke actie en humor is er ook weer weinig mis mee. Het is vooral dat ik het allemaal weinig memorabel vind. Van Ridley Scott verwacht ik toch vooral klassiekers die je opnieuw kan blijven kijken, maar ik verwacht niet dat ik Black Rain nog eens op ga zetten.

3*

Mooi gemaakte actie/thriller, met een overtuigende spelende Michael Douglas en Yusaku Matsuda als de badguy Sato. Ook de rest van de cast speelt goed, ook het verhaal is goed alleen zit die wel vol met de nodige plotgaten de sfeer in de film is ook mooi gedaan. Al met al een sterke prent die het bekijken meer dan waard is enjoy.

Lang geleden dat ik deze nog eens gezien had.

Topfilm.

“Sugai-san, I am the solution... to your problems.”

Prima politiethriller van Ridley Scott. Black Rain doet heel veel dingen goed, en vanaf het begin is het allemaal vooral donker, regenachtig en grauw. Het verhaal is niet heel bijzonder, maar de sfeer en het acteerwerk maken veel goed. De verschillen tussen Japan en Amerika worden kort aangestipt, en vooral de band tussen Douglas en Garcia is prima uitgewerkt. Geen meesterwerk, maar Black Rain laat zien dat Scott zelfs met een standaard politiethriller heel goed uit de voeten kan.

Visueel prachtige misdaadfilm waarbij, naast regisseur Ridley Scott, zeker ook director of photography Jan De Bont een vermelding verdient. Niet toevallig bevat deze eightieskraker enkele spannende motorbike achtervolgingssequenties.

Strak script met meer dan overtuigende acteerprestaties van Michael Douglas, Andy Garcia en de Japanse confrater Ken Takakura. Heerlijke electro analoge soundtrack van Hans Zimmer. Who could ask for more?

Behalve spanning bevat de film af en toe een snuif (cynische) humor die nog al eens te maken heeft met de vertalingsperikelen in Japan. Ook leuk om zien hoe men de film heeft volgestouwd met observaties omtrent de Japanse cultuur, uiteraard vanuit westers-hollywoodiaans standpunt, en de clash met de all American cops. Natuurlijk mag je dat laatste niet te ernstig nemen, omdat het nog steeds gaat om een politiethriller en geen antropologische studie.

I usually get kissed before I get fucked

Stevig en typerend jaren '90 product met Douglas in een vrij kenmerkende, licht over the top, van dik hout zaagt men planken, beetje fout doch sympathie wekkende rol. Een rol die nu overigens niet meer gepruimd zou worden maar in het tijdsbeeld van de jaren '90 en de setting met botsing der culturen het toch best wel aardig doet.

De film valt vooral op, en werkt soms best op de lachspieren, als botsing der culturen. De snedige en sarcastische opmerkingen van de twee Amerikanen in een voor hun onbegrijpelijke cultuur. In die zin zijn het twee ongelofelijke boeren, vooral Douglas, die de zaak wel even op zullen lossen op hun manier, onbehouwen bij tijd en wijlen, maar toch ook met veel gevoel voor sarcasme en directheid, iets wat ze in Aziatische culturen niet gewend zijn, te werk gaan. Zo op het uur, na de dood van Garcia, versnelt de film wanneer Douglas zijn eigen plan trekt met een mooie opbouw naar een finale shoot out en achtervolging.

Het verhaal is niet te ingewikkeld, een niet helemaal schone smeris die toch principes heeft en zich midden in een Yakuza oorlog terug vind en dat op geheel eigen wijze beslecht, camera werk is van Jan de Bont die weer laat zien een goed oog te hebben voor mooie opnames, de muziek van Zimmer is typisch een jaren '90 product, doet soms pijn aan de oren maar heeft toch wel een paar mooie melodieën. Garcia prima als innemende smeris, de karaokescene is zowel pijnlijk als innemend, Matsuda wellicht nog wel het beste als de gewetenloze, kille en vooral arrogante Sato, het geschetste beeld in het begin van Douglas met zijn motor te scheuren is wel eens wat te stoer, gelukkig stabiliseert zich dat een beetje, en zowaar krijgt Douglas, die het niet zo nauw neemt, een lesje ethiek van Masahiro die hij zich, hoewel wat braaf en simpel, toch aantrekt. 'Er is geen grijs gebied, diefstal is diefstal.'

Prima prent, stevige actie, stijlvol duister geschoten in de donkere, drukke en kleurige Japanse straten, genoeg spanning, en hoewel enigszins achterhaalt door de tand des tijds nog altijd goed vermaak en een grote factor aan jeugdsentiment. Weet nog dat ik destijds erg geschokt was door wat Garcia overkwam.

Net weer gezien en `t blijft een topfilm van jewelste.

Garcia speelt zeer goed, Douglas ook als ruwe bolster blanke pit-rechercheur (De gajin).

Yûsaku Matsuda speelt een goeie rol als Sato ...om bang van te worden.

Heerlijke actie/misdaad van Scott.

Was toen in 1989 voor 30 miljoen dollar een peperdure film, die zijn geld dik terug verdiende.

Ook UB40 had nog een dikke hit met The way you do the things you do.

En weer terug in mijn persoonlijke top 10 films.

"Sometimes, you just got to go for it."

Blijft een topfilm ooit nog in de bioscoop gezien.

Vermakelijke actiefilm die lekker wegkijkt.

Black Rain sterren Michael Douglas (Wall Street, Falling Down) en Andy Garcia (The Untouchables, Desperate Measures) als detectives Nick Conklin en Charlie Vincent. Op een dag, terwijl ze lunchen in een plaatselijk restaurant, zijn ze getuige van een gruwelijke moordpartij. De twist is dat de moordenaar een gevaarlijke gangster is, genaamd Sato (Yusaku Matsuda) uit Japan die ook gezocht wordt voor verschillende andere misdaden.

Kort daarna volgt een achtervolging en wordt Sato gevangengenomen. De politieleiding vertelt Nick en Charlie dat hij moet worden teruggestuurd naar Japan om daar vervolgd te worden.

Dus Nick en Charlie moeten achter hem aan, maar omdat ze buitenlanders zijn, worden ze nogal tegengewerkt door de leiding van het lokale politiekorps.

Gefilmd op locatie in Tokio, geregisseerd door Ridley Scott die ook Alien (1979), Blade Runner (1982) en Gladiator (2000) regisseerde, met een donkere toon in de meeste van zijn films.

Het is trouwens verrassend hoe laag de beoordeling voor deze film is. (IMDb: 6,7 / 49285)

Een klassieker zoals zoveel andere films van Scott. Van ons krijgt deze film een 8-.

Misschien wel Ridley's meest ondergewaardeerde film. Ik vind Black Rain een van zijn beste. Heerlijke settings, muziek van Zimmer en een ietwat broeierige, dreigende sfeer. Het verhaal vind ik best leuk, een Japanse gangster pleegt moord in de VS, wordt onder bewaking afgeleverd aan de Japanse autoriteiten maar dat bleken Yakuza imposters te zijn. Hierdoor verandert de setting, en de spelregels voor Conklin en zijn maatje. Het is weer eens wat anders.

Douglas speelt ijzersterk als bad cop die niet vies is van een steekpenning hier en daar. Garcia speelt eveneens heerlijk met als hoogtepunt die Karaoke. Capshaw had een ietwat nutteloze rol (of eigenlijk, de gebruikelijke behulpzame landgenoot in het vreemde land), maar kon haar hier beter verdragen dan in Temple of Doom. Matsuda was al terminaal, en zette in Sato een dijk van een villain neer. Helaas overleed hij vlak na de opnames. Takakura was fantastisch.

Absoluut GEEN actiefilm! En afgezien van een heel brute moord niet eens zo heel hard. Het is een politiefilm waarbij vooral het probleem van de vreemdeling in een vreemd land zijn missie bemoeilijkt.

Visueel hier en daar heel aardig in beeld gebracht maar nergens groots. Daar zijn de sets gewoon niet speciaal genoeg voor. En dat is jammer met een Ridley Scott achter het roer. Douglas en de Japanse agent zijn goed gecast en hebben wel mooie rollen in wat nog net geen buddy movie is geworden.

Het verhaal zit best goed in elkaar maar de speelduur van 2 uur voelde toch als vrij lang. Iets meer vaart en actie had de film goed gedaan. Het einde is wel weer bevredigend. Maar alles bij elkaar voelde het niet bijzonder genoeg. Ik vond in vergelijking Rising Sun boeiender. Daarin werd net wat meer nadruk gelegd op interessante culturele verschillen.

Een film die ik met de jaren toch veel minder vind. Had MM bestaan eind jaren 80 dan had ik de film wellicht 4* gegeven. Maar we zitten nu in een tijd waarin men afwil van stereotiepen en karikaturen. En dat is helemaal hetgeen Black Rain voor staat. Nog steeds een onderhoudende politiefilm waarin de samenwerking tussen Amerikaans pragmatisme en Japans arbeidsethos vonken geeft. Verder ook een wat beschamende vertoning van VS-egocentrisme en anti-cultuur, waarbij Japanners constant belachelijk gemaakt worden en eruit zien alsof ze allemaal een ei in hun broek hebben (die karaoke-scène met Andy Garcia bvb). En net dat werkt niet meer in een tijdperk met de meer open en realistische kijk die men vandaag de dag heeft op de wereld.

Aardige film met schitterende decors en locaties in Japan. Prachtig geschoten door De Bont. Scott legt duidelijk de nadruk op het visuele aspect, wat zorgt voor een sfeervol filmpje.

Jammer dat dit ten koste gaat van het verhaal, wat wel érg suf en afgezaagd is. Daar had naar mijn mening wat meer tijd in gestoken mogen worden. 3*