Tel Aviv on Fire (2018)

Te zien op IFFR

Vanaf 25 juli 2019 in de bioscoop (MOOOV)

Openingsfilm op het komende MOOOV filmfestival 2019. (23 april)

Distributeur MOOOV wist vaak mijn hart te stelen met hun bijzondere filmkeuze. Denk aan films als Miel-Emile en An Elephant sitting still. Sterker nog, ik betrap mijzelf op een blindelings vertrouwen. Onze relatie kan niet stuk.

Dacht ik, tot ik deze zomerse aankoop van een lichtvoetige soap over een ernstig probleem (Israël versus Palestina) geeuwend bezag. Laat ik het niet hebben over de gekozen vorm, een film in een film waarbij de twee verhalen langzaamaan naar elkaar toe bewegen. Een cliché mag, mits stoffer en blik hun opschonende werk hebben gedaan.

Laat ik vooral niet vallen over de flinterdunne liefdesperikelen en de rolbevestigende stereotypen van vrouwen en mannen en militairen, over de onverklaarbare plotwendingen en over de obligate muziek en regie. Die behoren nu eenmaal bij een soap, ook als die met een knipoog is.

Evenmin torn ik aan de menslievende boodschap dat in Israël alles nu eenmaal politiek is en dat zowel de Palestijnse als de Israëlische mensen heus wel meevallen.

Toen bleef er niets meer over om op te merken, slechts een lege huls waarover je je schouders ophaalt en die je morgen weer bent vergeten.

Maar zoals het in een soap betaamt, zal onze relatie heus wel weer helen en beklonken worden met een zachte zoen, terwijl een snerpende saxofoon de zoetgevooisde achtergrondviolen bruuskeert.

De Palestijnse Salem [Kais Nashif] moet dagelijks door een checkpoint om zijn werk als adviseur (en later scenarist) van de populaire soapserie "Tel Aviv On Fire" te bereiken. Door een verspreking staat hij plotseling oog in oog met commandant Assi [Yaniv Biton] en lijken de rapen gaar. Salem probeert zich uit zijn netelige situatie te redden door Assi te vleien en hem te bombarderen tot onofficiële adviseur van de soap. Eén van de hoofdrolspelers in de soap is namelijk een Palestijnse officier. De problemen beginnen zich op te stapelen wanneer Assi steeds meer eisen gaat stellen en hij zijn macht denkt te kunnen gebruiken om de finale van de soap volledig naar zijn hand te zetten. Maar de ideeën van een Israëlische commandant komen niet overeen met die van de Palestijnse producers. Het is aan Salem om met een scenario te komen waar beide partijen gelukkig mee zijn.

Nashifs laconieke vertolking is een minpunt waardoor deze goed geschreven satire niet helemaal uit de verf komt. Biton maakt echter veel goed als de strenge, maar charismatische commandant en Zoabi weet door middel van stilering en een stroperige score tevens de wereld van de soapserie op liefdevolle wijze op de hak te nemen. Het is bovendien aangenaam een film te zien die de situatie in Israël en Palestina met een gezonde dosis zelfspot benadert.

Gezien in de filmclub (December 2019) Film won heel wat prijzen

Asia Pacific Screen Awards 2018

Awards of the Israeli Film Academy 2019

Cork International Film Festival 2018

European Film Awards 2019

Festival International de Film Saint-Jean-de-Luz 2018

Haifa International Film Festival 2018

Minneapolis St. Paul International Film Festival 2019

Odessa International Film Festival 2019

Sarasota Film Festival 2019

Seattle International Film Festival 2019

Tokyo International Film Festival 2018

Transatlantyk Festival: Lodz 2019

Venice Film Festival 2018

Zurich Film Festival 2018

Een manusje-van-alles op de set van de populaire Palestijnse soapserie “Tel Aviv on Fire” wordt van de ene op de andere dag gebombardeerd tot scriptschrijver. Het plot van de onderhavige serie behelst een driehoeksverhouding met een Palestijnse vrouw, haar minnaar en een Israëlische generaal. De kersverse scriptschrijver komt klem te zitten tussen de adviezen van de Palestijnse sponsors van de serie en van een Israëlische officier, wiens vrouw ook fan is van de serie.

Het idee is leuker dan de uitwerking. Het geheel is nochtans toch wel vermakelijk.