Rafiki (2018)

‘Rafiki’| Kenya bans film with a lesbian love theme. Watch the trailer - ZAM - zammagazine.com

They Banned Her Film Because It Featured LGBT Characters. So She Took Them To Court — And Won.

Rafiki mag 7 dagen draaien om in ieder geval voor de Oscars in aanmerking te komen. Reacties van de Keniaanse Filmkeuring is bijzonder treurig.

Vanaf 28 februari 2019 in de bioscoop (Cinemien)

EDIT: release verplaatst naar 23 mei 2019

Nu te zien bij onze zuiderburen Rafiki | Kinepolis België

Keniaans romantisch drama over de ontluikende liefde tussen de jongensachtige Kena [Samantha Mugatsia] en de (letterlijk) kleurrijke Ziki [Sheila Munyiva], dochters van twee rivaliserende politici in de Keniaanse hoofdstad Naïrobi. Een uur lang wijkt de film zelden af van de stroom aan de Amerikaanse tienerpulpromantiek die onze witte scherm teistert, maar het spontane spel van Mugatsia en Munyiva maakt veel goed, evenals de uitgekiende cinematografie van Christopher Wessels die gebruik maakt van natuurlijke belichting en kleuren om de gevoelens van Kena te versterken. Na een uur neemt de film een schokkende wending die veel zegt over hoe men in traditioneel Afrika omgaat met homoseksualiteit. Net zo schokkend is het feit dat deze film werd verboden in Kenia wegens 'het promoten van een lesbische levensstijl'. Nederland mag zich tolerant noemen, maar grote delen van de wereld zijn nog lang niet klaar om homoseksualiteit op wat voor manier dan ook te normaliseren. Dit romantische drama drukt ons nog maar eens met de neus op dat onaangename feit.

Een fijne film. Mooi helder en kleurrijk beeld. Hij duurt niet te lang en niet te kort, en de twee hoofdrolspelers acteren goed. Sommige personages die een bijrol spelen vind ik minder goed acteren. Het verhaal is eerst vooral romantisch, maar neemt naar het eind toe een zeer schrijnende wending. Het feit dat de film in Kenia verboden is, maakt het nog schrijnender. Jammer dat er veel landen zijn waarin er nog zo negatief over homoseksualiteit wordt gedacht en het niet geaccepteerd wordt. Ik vind het juist positief dat films als deze gemaakt worden, omdat ze tegen het taboe, dat wat mij betreft geen taboe hoeft te zijn, ingaan. Een 7. 3,5*

Wanneer twee jonge vrouwen verliefd worden op elkaar, is het hek van de dam. Te meer omdat het de dochters betreft van twee politieke rivalen.

Een prijzenswaardige poging om een lesbische relatie voor het voetlicht te brengen in een conservatieve samenleving waar niet alleen homoseksualiteit bij wet verboden is, maar ook de politieke tegenstellingen gemakkelijk het kookpunt bereiken.

Regisseur Wanuri Kahiu heeft er een emotioneel, authentiek ogend drama van gemaakt zonder te vervallen in valse sentimenten. Gezien het gebrek aan ervaring wordt er opvallend sterk geacteerd, in het bijzonder door Samantha Mugatsia in de rol van Kena.

Mijn eerste kennismaking met een film uit Kenia is mij buitengewoon goed bevallen.

Sowieso vielen de productiewaarden me best positief op, niet alleen het acteerwerk. Daar kunnen ze in sommige buurlanden nog wat van leren. Ik hoop dat we meer van dit soort producties uit Afrika gaan zien de komende jaren.

Het thema van een lesbische relatie in een afkeurende omgeving is al vaker gebruikt, maar het feit dat het zich in Kenia afspeelt, maakt het extra prangend. Homoseksuele relaties zijn daar nog steeds strafbaar, al is de wetgeving vooral tegen relaties tussen twee mannen gericht. De Kerk veroordeelt sodomie als tegennatuurlijk, en past soms exorcisme toe om de kwade geest uit te drijven.

We krijgen geen schrijnende armoede te zien in Afrika, wel een realistisch beeld van Nairobi. Er staan grote flatgebouwen met afbladderende verf en was die hangt te drogen. Er is een opkomende jeugdcultuur, met dansfeestjes en motoren. Op het terrasje met frisdanken wordt wat afgeroddeld. De inwoners spreken Engels met een grappig accent, en Swahili. De titel Rafiki (vriend) slaat op de situatie dat minnaressen zich als “gewoon vrienden” voor moeten doen.

Dat hun vaders politieke rivalen zijn, zorgt voor een gelijkenis met Romeo and Juliet. Kena ziet er jongensachtig uit met haar korte haar en haar skateboard. De linten in de deuropening lijken op het kapsel van Ziki. Het roze in haar haar en haar nagellak ligt niet zo ver van het purperen priesterkleed. Blacksta draagt de Afrikaanse kleuren rood, geel en groen. Het is een kleurrijk portret van een cultuur in beweging.