Tomb Raider (2018)

Lichte tegenvaller. De oorspronkelijke game 'Tomb Raider' (2013) heeft een speciaal plekje in mijn hart om de manier waarop het de verwording schetst van Lara Croft. Of zoals een jonge, ambitieuze archeologe (nog helemaal geen iconische pistoolheldin) de beslissing erdoorheen drukt dat haar crew afzakt naar Yamatai en er daarmee medeverantwoordelijk voor wordt dat zij in een schipbreuk terechtkomen. Langs de ene kant moet Lara Croft haar eigen kwetsbaarheid onder ogen komen en nieuwe vaardigheden aanleren om zelf te overleven, terwijl langs de andere kant het schuldgevoel op haar geweten drukt. Alleen al de geruchtmakende scène waarin er gehint wordt naar een misbruiksituatie. Vanuit psychologisch oogpunt een stuk interessanter dan de manier waarop 'Tomb Raider' (2018) terugkeert naar avonturiersclichés als een verdwenen vader die hints achterlaat naar een magnifieke vondst die het daglicht niet kan verdragen. Het gevolg is dat deze verfilming op een oppervlakkige manier misschien recht doet aan grote lijnen uit het origineel, maar het voelt geen moment als een duistere karakterschets.

Aardige film met een stoere meid. Ze geeft het personage Lara Croft een iets menselijkere kant, er worden meer emoties getoond en dat komt overtuigend over. Maar vechten met mannen en tegen guns met een boog niet.

'Tomb Raider' Rights Up For Grabs After MGM Exit; Alicia Vikander Role To Be Recast - Deadline

Vond het een goede verfilming. Eerlijk gezegd was deze Lara menselijker dan de Barbie pop uit de eerdere films. Wij hopen op een vervolg!

De game heb ik nooit gespeeld, van de twee eerdere films herinner ik me bijna niets meer, en tegenover (de vervanging van) Angelina Jolie sta ik vrij neutraal, zodat ik deze film zonder hoge of lage verwachtingen inging. Behalve dan natuurlijk dat ik verwachtte vermaakt te worden, en dat viel wel redelijk tegen, want na de spectaculaire vossenjacht van het begin (fijn ook dat volwassen mensen zich geen zorgen maken over het feit dat ze met hun halsbrekende toeren andermans leven regelmatig op het spel zetten – wat een stelletje debielen, inclusief Lara zelf) ontrolt de film zich tamelijk voorspelbaar, met als enige verrassing dat Lara haar in het begin van de film geëtaleerde kickboks-kwaliteiten niet inzet tegen de drie straatrovers, maar dat komt misschien ook wel omdat ze in dat begin door haar tegenstander zo ongenadig wordt afgedroogd. Verder is dit voor mijn gevoel vooral een Raiders of the lost ark-kloon met een tamelijk teleurstellende climactische scène in de tombe zelf, en dat dat misschien ook al zo was in de oorspronkelijke game is wat mij betreft geen excuus. Bovendien is Alicia Vikander de enige in de cast die enigszins uit de verf komt, aangezien de acteerkanonnen worden weggestopt in bijrollen (zeg maar veredelde cameo's) en de drie acteurs die Vader, Schurk en Helper moeten spelen nauwelijks iets te doen krijgen. Ik heb me nog nèt niet verveeld, maar Lara's knokpartij met Vogel was nog niets vergeleken met mijn eigen gevecht tegen de neiging om de FastForward-knop te gebruiken.

Leuke avonturenfilm in de stijl van Indiana Jones

Prima avonturen film, leuker dan verwacht. Lara Croft is gelukkig geen 'super woman' maar iemand van vlees en bloed. Het verhaal is zoals je van een avonturenfilm mag verwachten. de blue screens zijn soms te duidelijk aanwezig en het acteerwerk kan er mee door (maar niet meer dan dat). In het midden zakt de film in wanneer Vogel zijn intrede doet (te cliche / karikatuur) maar gelukkig wordt dat later weer beter en stoort het niet of in ieder geval minder. Natuurlijk: dit is een Indiana Jones kloon, maar wel een goede. Je ziet in de film ook duidelijk dat het op een videogame is gebaseerd (ik ken de game trouwens helemaal niet), maar ook dat stoort niet. Ik vond de film niet veel slechter dan de Indiana Jones films en dat is als compliment bedoeld.

Als je zin hebt in zo'n avonturenfilm, heb je hier een goede keus aan. 3,5 ster.

Als je zin hebt in een avonturenfilm

Ja, we hebben hier inderdaad te maken met een menselijke hoofdpersoon, iemand met problemen zoals jij en ik. Oké, niet iedereen is erfgena(a)m(e) van een gigantisch fortuin, maar je snapt wat ik bedoel.

Echter, alsnog doet het hele verhaal me niks. Vikander zet een sympathieke Lara neer, daar ligt het niet aan. Maar een emotionele respons wekte de film nergens bij me op. O nee, nou lieg ik. Ik was verheugd om Nick Frost te zien in een bijrolletje.

Verder dacht ik alleen maar: Oké, dit gebeurt. Het lot van de protagonisten boeide me geen reet en dat van de antagonisten evenmin. Er zat geen enkele vonk in. Maar gelukkig heeft deze film niet hetzelfde soort daddy issues als de eerste film met Angelina Jolie. Daar werd Lara's vader er op iedere mogelijke manier op de meest sentimentele wijze bij gehaald, dat viel hier wel mee.