Mickey Blue Eyes (1999)

Ik vind Hugh Grant geen slechte acteur maar heb het evengoed toch wel met hem gehad. Deze film kan ook uit het lijstje van favoriete films. Heb deze nou 3 keer gezien, maar een beetje favoriete film hoor je toch keer op keer te kunnen bekijken lijkt me.

Mij valt op, misschien niet na één keer kijken, dat die vrouwelijke tegenspeelsters in de Hugh Grant romantische komedies vaak helemaal niet zo goed zijn gekozen, zodat de chemie dan ook niet overtuigend is. De scripts van die films zijn trouwens ook niet erg geweldig. Hugh Grant doet wel zijn best, zoals vaker, maar het is toch vooral door James Caan, dat dit nog een redelijk leuke film blijft. Het samenspel tussen Grant en Caan is dan ook veel beter dan die tussen Grant en Tripplehorn. Ik vind het dan ook grotendeels meer een komedie dan een romcom.

De eerste 20 minuten zijn echt wel slappe hap. Daarna kent de film leuke gedeelten, zoals met die oude vrouw die het schilderij wil kopen tijdens de veiling. Toch is de film heel wisselend, dat komt door de rest van de cast. Sommige spelers doen het leuk, andere doen zo flauw en overdreven.
De laatste 20 minuten zijn de beste. Dat is meestal zo met dit soort films, erg voorspelbaar allemaal. Beetje rommelig wel met wat ze allemaal willen maar zo'n scène dat ze samen in het toilet zijn blijft natuurlijk wel geinig. Aan het eind toch ook een vrij sterk moment zodat je even op een dwaalspoor wordt gebracht.Tripplehorn wordt "doodgeschoten". 3.0

Ongeveer 2,5 jaar geleden zag ik deze film. Ik kon me herinneren dat ik hem nou niet echt fantastisch vond maar ik wilde hem nog eens zien en bekeek hem dus nog eens. Hij blijkt veel leuker dan de eerste keer dan ik hem zag. De film bevat sterke grappen in mijn ogen. Hugh Grant speelt leuk, zoals hij eigenlijk altijd wel doet. Zodra hij gangster moet gaan doen en zo ook probeert te praten vond ik echt heel erg leuk. Vooral bij die bediende in het restaurant:

Waitress: And how would you like that cooked?
Michael Felgate: Ree.
Waitress: Excuse me?
Michael Felgate: Rah.
Waitress: Raw?
Michael Felgate: Rahr.
Waitress: Rare? And to drink?
Michael Felgate: Bee.
Waitress: Beer?
Michael Felgate: Yah.
Waitress: You talk funny.


De film bevat nog enkele van dit soort scenes (en waarbij hij kennismaakt met gangsters) en die vond ik allemaal best leuk. Jammer dat het cliché liefdesverhaaltje ook weer aan bod moest komen maar gelukkig is dat geen groot minpunt. Leuke persiflage op de maffia films iig die ik vast nog wel eens vaker zal zien.

3,5*

Maar het is toch een romantische komedie, een subgenre die volgens een bepaalde structuur wordt gemaakt. Ik vind deze juist door het gangsterverhaal nog niet eens zo heel cliché.

Leuke erg vermakelijke film. Net zoals Analyze this een knipoog naar de maffiafilms met dit keer een romantisch tintje.

Veel leuker dan Analyze This.

Hugh Grant is briljant

Minder leuk dan Analyze This

Maar toch vermakelijk

Best geinige grollen film met een hoop Soprano acteurs en mobster grapjes die niet altijd even geslaagd zijn. Film wist helaas nergens te verrassen. 2,5 / kleine 3*

Een flauwe film met zwakke acteurs en een flauw script. Engelse humor, maar dan van de soort waarvan ik hooguit een glimlach op de lippen krijg. Hugh Grant is eigenlijk het enige pluspunt.

Veel te flauw en doorzichtig. Helaas ook zwaar over the top.

Dat is net het leuke van deze film. Je moet Hugh Grant niet in een serieuze rol of film willen zien.

Leuk, Hugh Grant in vorm. Gewoon anderhalf uur met de kinderen (niet te jong) lachen!

Tja, ik weet het niet. Aan de ene kant vind ik het wel een leuk verhaal en ook de gehele italiaanse maffia familie vind ik erg grappig en goed weergegeven. Maar echt hilarisch word het nergens. Zelfs de bruiloftscène kon me niet zo boeiend. Het keek wel leuk weg maar echt spannend of grappig werd het daar ook nergens. En om daarbij Hugh Grant weer hetzelfde truckje te zien doen die hij in bijna al zijn films doet .... wordt het er voor mij niet echt beter op.

Er zit geen greintje geloofwaardigheid in deze film, en toch blijf ik hem leuk vinden. Er zijn weinig films die mij hardop aan het lachen krijgen, maar bij deze lukt het meerdere keren. Ik ben sowieso dol op de humor van Hugh Grant, maar dit verhaal heeft zoveel over de top standaard mafia figuren en generalisaties dat ik het hilarisch vond. Het is geen dijenkletser, maar wel gewoon erg leuk. Verstand op nul en lekker wegkijken.

Hugh Grant komt met zijn babyface terecht in een mafia familie. Wat een miscast. Moeilijk te beoordelen, het kabbelt maar wat voort, beetje humor, beetje drama, misdaad, er is van alles wat, best vermakelijk doch geen echt goede film.

Matige film waarin een man erachter komt dat de vader van zijn verloofde tot de mafia behoord. Een leuk gegeven voor een comedie, echter is de humor wellicht wat te subtiel hier waardoor het wat saai overkomt. De hele mafia-casting is goed gedaan.

Lekker filmpje voor op een maandagavond , na een lekkere Italiaanse maaltijd

“Note to self... rent Goodfellas, Casino, Godfather 1, 2, 3.”

Redelijk. Als maffiakomedie is Mickey Blue Eyes best geslaagd, maar als romcom werkt de film totaal niet. Dat komt omdat er meer chemie is tussen Grant en Caan, dan tussen Grant en Tripplehorn. Er zitten wel wat grappige momenten in de film, en het maffiagenre wordt leuk op de hak genomen. Het is soms ontzettend makkelijk en inspiratieloos, maar een klein glimlachje kon er wel vanaf.