Me, Myself & Irene (2000)

Vagiclean huh? What's the matter, honey? Little extra cheese on the taco?

Excuse me?

No, excuse me. There's no tag on this.

[grabs microphone]

Price check on Vagiclean, aisle five. I repeat: price check on Vagiclean, aisle five. That's Vagiclean. We've got a customer down here with a full-on fallopian fungus. She's baking a loaf of bread and I think it's sourdough.

Ja dit stukje zorgt toch elke keer weer dat ik het bescheur van het lachen. Geweldige film van Carrey met daarnaast ook nog eens zijn 3 zoons.

Had hem wel eens gezien.... maar het was weer om te gieren gisteren **** sterren!

Goeie film , jim op zijn best.

Wat een onnozel geniale vent is het toch die Carrey.

Me, Myself & Irene

Bah, ik ben overduidelijk GEEN fan van Carrey. Na zijn heerlijk rollen in Dumb & Dumber (1994) en The Truman Show (1998) was ik erg enthousiast geworden omtrent deze man, hier vond ik hem echt heerlijk acteren en het waren zeker GEEN slechte films, maar toch heeft Carrey iets wat mij dus totaal niet kan boeien en daarbij dus ook niet vermaakt. Ook bij deze film heb ik me helemaal niet vermaakt om de man, met zijn af en toe wel eens leuke momenten zijn de rest van zijn streken echt dodelijk, zo heb ik mij er aan geërgerd soms.

Het verhaal was , prima. Politie agent Charlie Baileygates gaat trouwen maar zijn vrouw gaat op de eerste dag al vreemd. Ze krijgen een drieling en zijn vrouw verlaat hem. Zijn leven is toegewijd aan de politie en hij houd van zijn motor. Op een dag is hij het helemaal zat (volgens mij) en er slaat iets om in zijn hoofd waardoor hij veranderd in personage en een soort vna duivels wordt. Dit blijft hij houden tot het eind, en vind zijn nieuwe liefde Irene P. Waters

Het verhaal kon nog wel maar het concept was echt een aftreksel. Ook leek het soms dat ik naar een hele fout maar o zo slechte groep acht school musical zat te kijken, nee ik kon echt niet genieten van deze film. Carrey ligt mij wat dat betreft niet zo goed (Vaak) maar ik ben vaak nog wel benieuwd naar andere films waar hij in speelt, omdat het nogal vaak om kan slaan tussen ons. Jammer, maar helaas. Verkeerde poging aan mijn kant.

2.0*

“He may have advanced delusionary schizophrenia with involuntary narcissistic rage. But he is a very gentle person!”

Absurde film. Het verhaal is origineel en Carrey en Zellweger zijn een leuk duo. Carrey speelt iemand met een gespleten persoonlijkheid en dat is wel aan hem toevertrouwd. Het betere gekke bekken werk is het gevolg. Het verhaal vliegt alle kanten op en er komen een reeks van kleurrijke personages voorbij. Het verveelt geen moment en dat zorgt voor een prima kijkervaring.

Would somebody get this chicken out of my ass please

Geweldige film met natuurlijk weer een top Jim Carrey maar ook Renee doet het hier goed.

Een van de beste films van Jim Carrey

'The Master' of gekke bekken trekken is goed op dreef. Verhaal is absurd en de humor is nogal plat maar al met al heb ik er hartelijk om kunnen lachen en genieten.

Aardige Carey-klucht die gelukkig vermakelijker is dan The Mask. Het begin doet nog wel het ergste vrezen met foeilelijke begintitels, een ongelofelijk zeiknummer en even later tot overmaat van ramp een knauwende voice-over, maar gelukkig is dat geen opmaat tot een verloren avond, al blijft de voice-over gruwelijk irritant en volkomen overbodig.

De zoons hebben eigenlijk een comedy act binnen de film, en dat is best geslaagd, terwijl Carey vooral teert op gekkebekkentrekkerij en acrobatische toeren. Vooral geinig waren de discussies tussen 'Hank' en Charlie en de humor verlaat gelukkig ook geregeld de veilige paadjes. Zellweger doet het ook niet slecht maar goede acteurs als Forster en Cooper lopen er een beetje verloren bij.

Het verhaal dat als kapstok dient is dan ook bijzonder lomp en flauw, bij dergelijke komedies is dat kennelijk een vereiste, soit.

Flauwtjes.

Het is zeker een typische Farrelly's film. De twee broeders die altijd nogal flauwe komedies hebben neergezet. Het is daarnaast logisch dat er maar weinig op kritisch vlak echt indruk hebben gemaakt. Pas helemaal later in 2019 was er opeens een Oscar gewonnen, alles daarvoor zat vooral op het niveau van deze film.

De eerste 10 minuten vond ik dankzij de aparte vertelling best lollig te noemen. Erg onconventioneel en overdreven, maar het slaat wel aan. Daarnaast uitermate bijzonder om Carrey in deze rol te zien. In het begin denk je dat hij er totaal niet inpast. Pas later in de film zie je pas dat het wel echt een rol was die geknipt voor hem is en hij weet die dan ook goed in te vullen.

Het probleem met deze film is dat de kern leuk bedacht is, maar uiteindelijk vooral een Carrey betreft die 2 uur lang bekken trekt die nooit bijzonder grappig zijn. Hij gaat goed op in z'n personage, het kreeg me alleen nooit zo mee. Hij is echter wel stukken interessanter dan Zellweger, die ik vooral saai vond. Verder ook nog een hoop bijrollen met een excentriek karakter, maar wederom niet van het soort dat me blij maakt.

Het was leuk geweest als deze film wat zonniger en vlotter geregisseerd zou zijn. Nu is het vooral een lompe en bombastische komedie die kan scoren op de inhoud. Daar houdt het ook weer bij op, want eenmaal de regisseurs proberen er iets omheen te schrijven faalt het direct. Daardoor wordt de film uiteindelijk uitgerekt tot een lengte van bijna 2 uur, en waarvoor? Het is een film die leuk begint en wat lollige momenten tussendoor kent, maar verder niet bepaald boven het niveau uitstijgt. Het zit er eerder ver onder.