- Home
- Keukenprins
- Meningen
Meningen
Hier kun je zien welke berichten Keukenprins als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Love (2015)
Aan mij dan de eer om hier als eerste iets positiefs over Love te schrijven!
Aangezien Noé misschien wel mijn favoriete regisseur is (zowel Irréversible als Enter the Void pronken in mijn top 10) keek ik natuurlijk ten zeerste uit naar deze film. Door de vele commotie rond al de expliciete seks in de film vroeg ik me vooral af of hij deze keer doorgeschoten was in zijn provocatie of er gewoon weer een erg fijne film afgeleverd had. Gelukkig is het het tweede geworden.
Love heeft zijn titel niet gestolen: de film handelt over de liefde in al zijn aspecten: zowel positief als negatief, zowel lichamelijk als emotioneel. De film is wat gematigder dan de vorige films van Noé wat de shockfactor betreft, maar het is nog steeds geen vrolijke cinema. De personages gaan uiteindelijk allemaal ten onder aan de liefde. De (vele en lange) seksscènes voelen zelfs niet eens zo provocatief aan, omdat ze vaak erg sereen in beeld gebracht worden. Op het internet las ik enkele mensen klagen over de simpliciteit van de dialogen, maar dit vind ik geen storende factor. De film portretteert de interactie tussen geliefden, en die praten nu eenmaal niet de hele dag door over hun mening omtrent filosofische vraagstukken. Het verhaal voelt ook meer aan als een middel om de emotie 'liefde' rond te simuleren dan dat het echt de kern van de film is.
De stijl is wel wat anders dan in zijn vorige films. Terwijl Noés vorige werken opvielen door het wilde camerawerk, is dat hier eerder rustig. Er wordt vooral veel gebruik gemaakt van statische camera’s en tracking shots die de personages volgen, maar geen camera’s die overal rondzweven en in de gekste hoeken gebogen worden. Qua thematiek geen slechte keuze, want op dat vlak is de film ook wat gematigder is. Denk echter niet dat de film daardoor op het visuele vlak teleurstelt: de beelden op zich zijn vaak erg mooi. Veel scènes maken gebruik van erg fijne, diepe kleuren (veel rood: de kleur van de liefde?) en in een paar scènes komen de stroboscopen en neonlichten van Enter the Void zelfs even terug. Verder nog een paar leuke knipogen naar Noés vorige werk (op een bepaald moment bedrijven de twee hoofdpersonages de liefde in een rode tunnel, dit keer iets aangenamer dan in één van zijn andere films ) en zo was het al bij al een zeer geslaagde filmervaring. Iets minder dan Irréversible en Enter the Void, maar dat had ik ook wel verwacht.