Mindhunter (2017-2019)

Mindhunter seizoen 1 Kostte mij een paar avonden maar dat had ik er (zeer) graag voor over. Het begin van het ontwikkelen van de profielschets van de seriemoordenaar. Hoeveel boekenromans zijn er ondertussen wel niet geschreven over dit intrigerende en toch ook weer huiverige onderwerp ? Aan de ene kant zijn de (in deze eerste serie) moordenaars natuurlijk afstotend maar toch ook weer 'boeiend'. Want heeft niet iedereen een duister randje of bepaalde gedachten die niet sporen ? Ik had soms zelfs weleens een donkere 'herkenning' bij mezelf. Maar - gelukkig - wist ik, voelde ik, dat ik nooit zover zou kunnen gaan of willen. (ik had dan ook een hele lieve moeder en vader :) ).

Ook bemerkte ik dat ik 'connecties' aan het leggen was tussen deze serie en het afschuwelijke Nederlandse verhaal van Anne Faber en het monster Michael P. Want hoe is Michael P. tot zo'n gruwelijke persoonlijkheid verworden ? En ergens kom ik tot de conclusie dat in de mensenwereld deze negatieve spiraal nooit, maar dan ook nooit, verbroken zal worden. Mensen kunnen misbruiken, het zit in onze opvoeding, macht en psyche. Jammer, want uiteindelijk is iedereen - in zo'n situatie - slachtoffer.

Dat deze serie deze vragen, conclusies en interpretaties bij mij oproept zegt -mij- iets over het hoge niveau qua inhoud (wat betreft acteren, acteurs, muziek, de fenomenale scherpe tijdssetting en rekwisitie is het ook van hoge klasse) en diepgang van een een onderwerp die laat zien hoe flinterdun het laagje bescherming van de mensheid maar is...

En ergens is dat ook weer stiekem zo intrigerend dat ik blijf kijken.. :|

Mindhunter seizoen 1 Zeer onder de indruk van dit eerste seizoen. Het had even tijd nodig, aangezien ik een compleet andere serie had verwacht. Ik had verwacht dat het een typische detectiveserie zou worden, maar deze serie bestaat bijna enkel uit dialogen. Dialogen die echt prachtig geschreven en goed geacteerd zijn. Zoals hierboven al eerder genoemd is vooral de acteur die Ed Kemper speelt Emmy-waardig.

Qua stijl lijkt het allemaal, mede dankzij David Fincher, veel op House of Cards. Het is soms vrij donker, maar niet zo serieus als bijvoorbeeld True Detective. Het kijkt hierdoor allemaal lekker weg. De hoofdrol van deze serie, Holden, heeft ook de nodige hoeveelheid humor.

Genoeg materiaal voor een tweede seizoen. Ik ben benieuwd of ze Manson nog gaan spreken.