Als de Dijken Breken - Seizoen 1 (2016)

Best oké. Sfeervol. Een leuke cast. Goed geschoten, met onnederlands veel oog voor detail.

't Is ook half Belgisch...

Iets aan de cast gaf dat wel weg, ja.

Wat ik bedoel: ik las een jaartje of vijf terug in een artikel dat een televisieschrijver zich beklaagde over het beperkende budget. Dat ze bij het schrijven van scripts regen of sneeuw eruit filteren, want te duur. Die houding is wel enigszins veranderd.

Hier moet je niet beknibbelen op de regen, nee.

Verder spreekt dit me totaal niet aan, maar dat heb ik toch al gauw met Nederlandse series.

We zitten op de helft van Nederlands eerste(?) 'post-apocalyptische' serie, en het smaakt naar meer. Cast is zeer degelijk. Gijs Scholten van Aschat en Tom Audenaert steken er boven uit. Susan Visser vind ik het minst overtuigend, met haar overslaande stem. Het is allemaal behoorlijk spannend en het verveelt geen minuut. Vooral valt op hoe prachtig het allemaal geschoten is. Héél tof om een serie die dusdanig groots opgezet is van Nederlandse bodem te zien komen.

Minpuntje is dat sommige scenes/verhaallijnen nogal afgeraffeld lijken. Dat kind en die vader die van die elektriciteitsmast vallen en kennelijk direct verdrinken bijvoorbeeld. Of Samir's collega's die kennelijk allemaal via de voordeur zijn verdwenen, ondanks dat bijna de hele bajes onder water staat. Maar over het algemeen geniet ik ervan dat Nederland naast slappe komedies en politieseries kennelijk ook dit soort series geloofwaardig kan ontwikkelen. (en dat er het budget voor is).

Eens met jordandejong. Het enige wat mij tegenstaat is dat dit soort series met een groot budget vaak bij de EO terechtkomen: een tikkeltje braaf en belerend, met personages die familiewaarden leren kennen in tijden van onheil.

Jezus, dat kindermortuarium is wel echt ziek...

Heb dan nu één aflevering gezien, maar het is niet best. Ik vind de grootsheid van opzet wel meevallen, het is bijzonder weinig spannend en níet mooi geschoten (hooguit adequaat); je kan dan wel zien dat er wat centen in gestoken zijn, maar dat zegt verder weinig. Maar minstens even belangrijk is dat het qua drama / verhaal / dialogen het allemaal heel erg beperkt is; genoeg lijnen, maar weinig tot geen diepgang. Ik kreeg er in ieder geval geen voeling mee. Met de pannenkoekenscène met Meneer Aart waande ik mij alweer in het volgende reclameblok, maar ik moest nog even...

Wie weet zie ik er nog meer van, maar voor dit zou ik niet meer dan 1,5* over hebben en dat voelt al gul. Het is misschien ook mijn pakkie an niet (meer); na films als The perfect storm en The day after tomorrow was ik eigenlijk wel 'klaar' met dit 'genre', maar die hadden tenminste tal van spectaculaire scènes om op te leunen.

P.s.:

Nogmaals: Nederlands / Belgische!

Ik ben het wel een beetje met je eens, beek0369. Het staat nog altijd in geen verhouding tot Amerikaanse genregenoten. Ook esthetisch is het niet buitengewoon smaakvol (dat lelijke grijs-blauwige filter...YUCK!) Maar wat voor mij zwaarder weegt is dat er in ieder geval nog geprobeerd wordt om actieseries van Nederlands-Vlaamse bodem te maken die eens niet in de mal zijn te gieten van Flikken of Baantjer. Dan vind ik dit best oké. Ook omdat het voor mij de sfeer neerzet van een Nederland dat onder water staat; een onderwerp dat het eigenlijk verdient om meer uitgewerkt te worden in de populaire cultuur.

Proberen is één ding, slagen een tweede. Het 'Nederland onder water' onderwerp interesseert mij ook niet buitengewoon (nog los van de vraag of deze serie wel realistisch is: de ramp van '53 kwam dan onverwacht, tegenwoordig zouden we snel de boel evacueren, óf het zou een tsunami moeten betreffen en daar is hier toch weinig kans op - al ben een betrekkelijke leek op dit gebied).

Over Flikken en Baantjer zal ik zwijgen.

Maar om toch es wat alternatief / positiefs van eigen bodem te noemen: 'De vloer op' (ook vaak met Scholten van Aschat) heb ik regelmatig flink van genoten, maar die mag dan weer niet op TvMeter, helaas.

Dit idee? Trying Is The First Step Toward Failure.

Homer is altijd goed.

Soms stuurt God een zondvloed op de mensheid af om ons te testen. Dat de keuze wordt opgeworpen waarin zelfmoord/euthanasie de enige uitweg lijken. Dat een trouwe maîtresse wordt weggespoeld zodat een overspelige echtgenoot opgescheept zit met zijn vrouw en kinderen. Dat een politicus moet accepteren dat er hogere machten zijn dan de Nederlandse politiek of de Europese unie, maar dat God de vader over ons waakt in tijden van nood en onheil. Dat een plichtsgetrouwe gevangenisbewaker en een agressieve gevangene ermee geconfronteerd worden dat zij hun gezin niet altijd kunnen of moeten willen beschermen. Het is een achterhaald wereldbeeld dat je eigenlijk alleen nog terugziet in verguisde Amerikaanse producties als 'God's not Dead'.

'Als de Dijken Breken' (2016) heeft een irritante evangelische agenda, waarmee het inhaakt op belangrijke maatschappelijke issues als de vluchtelingenproblematiek en het wantrouwen in de politiek en rechtstaat. Het is niet dat er religieuze thema's worden aangesneden wat me uiteindelijk tegenstaat, maar de manier waarop het de actualiteit versimpelt door religieuze waarden (vergeving, familie, huwelijkse trouw) door je strot duwt, gaat in de loop van de serie tegenstaan. Ik begrijp niet goed wat Aart Staartjes, Bianca Krijgsman, Gijs Scholten van Aschat en Susan Visser hier te zoeken hebben. Ook omdat er dan eindelijk eens een serie met een hoog budget wordt geproduceerd, maar dan blijkt het weeral een dure preek voor de eigen EO-parochie.

Nu heb ik een stukje van ep. 1 gezien, 2 helemaal, per ongeluk 6 afgelopen zaterdag en nu zou ik weer een deel van 3 zien... ik laat het er maar bij en haal m'n cijfer weg. Wat ik zag ben ik niet positief over, maar een echt eerlijk oordeel zit er ook niet in.

Vond 'm echt slecht worden, en ik was nog wel best positief bij de aftrap, maar op een gegeven moment raakt de ramp buiten beeld en worden de personages de hoofdmoot. En die zijn niet zo sterk geschreven.

Zo kan je deze serie ook zien als gezonden zondvloed door God om ons kijkers te testen

Werk, inkomsten. De Nederlandse tv is hun podium. Helaas...

Mooie typering ja.

Een gemiste kans. Uit koppigheid ben ik blijven kijken, zo ben ik nu eenmaal. Hèhè. Maar wat mij verbaasde was dat de serie pas op gang leek te komen, wanneer we bij de finale aflevering kwamen. Trage televisie, ik kan het smaken. Maar dan moeten we daarvoor wel iets in de plaats krijgen natuurlijk.

Helaas. Kartonnen personages, volgens het boekje geschreven. Scenario dat in rondjes draait. Veel doelloos gepraat en over-en-weer geloop zonder dat het echt boeit of realistisch overkomt. De geloofwaardigheid was vaak zoek. En deze serie zit boordevol ideeën die nog niet half behandeld worden. Nul focus. Duim voor de effecten. Dat wel.

Verloren tijd.

Bedankt voor die typering van de hoek waarin dit zit, oomhenk. JM haalt hem gelijk weer van de watchlist, als ik ergens allergisch voor ben...

Ik hou meestal absoluut niet van Belgische of Nederlandse series, en dit is geen uitzondering. Het is fantastisch goed gemaakt, dat is al een enorme verbetering maar voor de rest kon het mij totaal niet boeien. De personages overtuigde mij niet, het verhaal overtuigde mij niet, en het acteren overtuigde mij al helemaal niet. Hier in Belgie zenden ze met regelmaat van de klok nieuwe series uit op zondagavond op de VRT, en die zijn allemaal om te huilen maar toch kijken daar enorm veel mensen naar uit gewoonte, deze serie heeft ook een groot publiek aangesproken maar daarvoor is het ook nog geen kwaliteit.....

Het is alweer even geleden dat ik zo'n goed werkbaar concept ten grabbel gegooid zag worden aan zo'n matig eindresultaat. Het intrigerende uitgangspunt (wat als Nederland de eeuwige strijd tegen het water verliest en de helft van het land onder water komt te staan?) zorgt in de eerste drie afleveringen nog voor een aantal beangstigende taferelen en indrukwekkende beelden, maar daarna vervlakt het drama en worden de verhoudingen tussen personages belangrijker bevonden dan de omstandigheden waar zij mee worstelen. Misschien had dat kunnen werken als deze personages enige betrokkenheid zouden hebben bij de nasleep van de ramp (zoals in Chernobyl), maar helaas zijn het op een enkeling na allemaal vrij normale mensen, die overigens niet grossieren in sympathieke karaktertrekken. Daarnaast zien we maar weinig van de hulpverlening (hebben we niet langer rijke buurlanden waarmee we goed bevriend zijn?) of de staat van het land (de drukke snelwegen wekken de indruk dat alles gewoon als vanouds is). En in plaats van concrete oplossingen te bedenken voor de acute problemen moet er blijkbaar al direct worden nagedacht over de wederopbouw van het land. Alsof er nog lichamen onder het puin van de Twin Towers vandaan worden gehaald en men al steggelt hoe de Freedom Tower eruit moet gaan zien...