Recensie | Hoe krijg je de controle op je leven terug zodra alle pilaren wegvallen? | 'Kinds of Kindness'

Het is niet gemakkelijk om de negende speelfilm van Yorgos Lanthimos uit te leggen. Dat heeft er deels mee te maken dat het project uit drie schijnbaar losse verhalen bestaat, maar ook omdat kennis van de individuele insteek en thematiek de belevenis negatief kan beïnvloeden. Kinds of Kindness is een bijzondere ervaring die met een open geest beleefd moet worden.

Robert heeft abolute trouw gezworen aan zijn werkgever Raymond, maar heeft de grootste moeite met diens laatste doordringende verzoek. Het doet eerstgenoemde extra beseffen hoe groot de controle is die zijn baas heeft over zijn leven. Zijn weigering kost hem alles en het is maar de vraag hoe goed Robert op eigen benen kan staan.

Een politieagent, Daniel, heeft de grootste moeite met de vermissing van zijn vrouw, wetenschapster Liz. Zodra het koppel wordt herenigd blijkt het geluk van korte duur. De teruggekeerde onderzoekster is volgens haar echtgenoot een compleet ander persoon.

Lees ook: Kijkers ontdekken 'Too Old to Die Young' met Miles Teller nu pas op Prime Video: 'De beste serie van dat jaar'

Twee leden van een sekte, Emily en Andrew, zijn erop uitgestuurd voor een speciale opdracht, namelijk het vinden van een jonge vrouw met een uitzonderlijk talent. Omdat ze er ook nog een gezin op nahoudt, lukt het Emily met de grootste moeite om geconcentreerd te blijven op haar missie.

Marionetten

Net als de personages zijn we als kijker volledig overgeleverd aan de grillen van de filmmaker. Dat geeft een passend, verontrustend gevoel, hoewel we op een gegeven moment compleet in de absurditeit mee kunnen gaan. Je geeft je eraan over, omdat je weet dat vragen stellen of protesteren helemaal geen zin heeft. 

Hetzelfde geldt voor de bizarre regels die twee ouders hun compleet geïsoleerde kinderen opleggen in Lanthimos' eerdere Kyndontas - internationaal beter bekend als Dogtooth - en Borgman, het duistere sprookje van Alex van Warmerdam. Wie bekend is met deze titels, heeft enige indicatie van wat hem of haar te wachten staat met Kinds of Kindness. Bestaat er een volledig bevredigende conclusie? Dat is aan de kijker zelf. Maar tegen het einde is de cirkel wel een soort van rond.

Driekoppig

Lanthimos hanteert met zijn nieuwste film een veelzijdig palet. De basiskleuren bestaan hoofdzakelijk uit Emma Stone, Jesse Plemons, Margaret Qualley, Willem Dafoe, Hong Chau en Mamoudou Athie, maar hij weet die zo te mengen dat ieder van de drie doeken hen volledig anders tot hun recht laat komen. Iedereen schiet per verhaal van dominant naar onderdanig, van zachtaardig naar agressief en van meelevend tot meedogenloos.

Zoals eerder gezegd is en blijft er die zoektocht naar verbinding, maar laat dat vooral schieten. Het komt wel of het komt niet. Echter, bezig zijn met proberen logica te achterhalen is als door getroebleerd glas in je voordeur kijken wie er aanbelt. Je kunt beter gewoon de deur opendoen en kennis maken met die persoon en/of zijn dan wel haar motieven achterhalen. Het mysterie ontrafelt zich misschien niet meteen, maar je krijgt wel enig inzicht in de motivaties van die ander.

Absolute volharding

Zonder te veel weg te geven waar de verhalen in de kern om draaien, geven de hoofdpersonen in dit drieluik alles om hun doel te bereiken. Sterker nog, de synopsis niet lezen wordt aanbevolen, maar dat is een beetje laat zodra je al bij deze alinea bent aanbeland. Excuses, maar het kan niet anders. Op zijn volledig absurdistische wijze laat Lanthimos zien waar mensen toe in staat zijn zodra ze zich bereid vinden om onmogelijke keuzes te maken.

Het kader is wereldvreemd en zelfs krankzinnig te noemen, maar dat lijkt bijna geen van de personages te deren. Iedereen gaat in deze maalstroom mee. Dus doen wij dat als toeschouwers ook maar. Dat levert indrukwekkende taferelen op met de verbijsterende cinematografie van de Ierse Robbie Ryan en de angstwekkende minimalistische score van Jerskin Fendrix. Gecombineerd met een ijzersterke cast zorgen deze elementen dat Kinds of Kindness onder je huid gaat zitten.

Kinds of Kindness

Er bestaan films die veel van de mentale vermogens van kijkers vragen. Maar dan vooral tijdens het kijken. In het geval van Kinds of Kindness moet je proberen om je brein op een laag pitje te zetten en alles in je op te nemen om er later rustig over na te denken. Misschien is het niet ieders kopje thee, maar anderen houden nou eenmaal meer van koffie. Lanthimos neemt ons mee door een hypnotiserende trip die magnifiek wordt bezet door Stone, Plemons, Dafoe en Qualley in de toppen van hun kunnen. Prachtige plaatjes en angstaanjagende muziek maken Kinds of Kindness helemaal af. Hier geven we vanuit de redactie dan ook gemakkelijk een 4.5/5 aan.

Aanschouwd en beleefd in de zalen van Slieker Film in Leeuwarden. Hier en in vele andere bioscopen in Nederland is Kinds of Kindness nu te zien. Bekijk de officiële trailer hieronder.