Op zoek naar een verborgen pareltje op Netflix? Dan doe je er verstandig aan om Yedinci Kogustaki Mucizeeen keer te proberen. De hartverscheurende film van Mehmet Ada Öztekin verscheen in 2019 op Netflix en krijgt met 3,86 uit 5 een absolute topscore op MovieMeter. Wees wel gewaarschuwd: het is nogal een tranentrekker.
Kogustaki Mucize, ook wel bekend als Miracle in Cell No. 7 vertelt het verhaal van de mentaal beperkte schaapsherder Memo, die samen met zijn oma en zijn dochtertje in een klein armzalig huisje op het Turkse platteland woont. Memo is zwaar gehandicapt en zijn sociale leeftijd wordt geschat op dat van zijn achtjarige dochtertje. De twee beschouwen elkaar dan ook meer als vriendjes dan als vader en dochter. Wanneer Memo op een dag een wandeling maakt, komt hij een groep buurtkinderen tegen. Ze pesten hem en lachen hem uit, maar één meisje ziet in hem een leuk speelmaatje. Wanneer het meisje tijdens het spelen noodlottig ten val komt op de rotsen, wordt Memo verantwoordelijk gesteld voor haar dood, waardoor hij achter de tralies belandt. Er volgt een hartverscheurende missie om Memo vrij te krijgen, geholpen door mensen van binnen en buiten de gevangenis.
Kogustaki Mucize, in het Engels uitgebracht onder de naam Miracle in Cell Block No. 7 is het werk van de Turkse regisseur Mehmet Ada Öztekin, ook bekend van Beni Çok Sev uit 2021. De film verscheen in 2019 in Turkije op het witte doek, maar wist via Netflix ook het grote publiek te bereiken. De film werd niet breed uitgemeten in de media en staat ietwat verscholen op de streamingdienst, maar eenmaal gevonden, kom je erachter dat je over een verborgen parel beschikt. Niet alleen krijgt de film een indrukwekkende 3,86 uit 5 op MovieMeter, ook wordt op IMDb een 8,2 gegeven.
Ook geschreven recensies positief
Van de 346 MovieMeter-gebruikers die zich over de film bogen hebben er enkele een lovende recensie voor de film over. En die liegen er niet om: "De cast is gewoonweg perfect en ook precies passend. (..) De scene waar ze aan beide kanten van de muur staan zag ik halverwege een erg heet bord pad thai, dus liep het aan alle kanten over m'n smoel," zo zegt blurp194over de tranentrekker. "Wat een prachtige dramatische film is dit. Een juweeltje wat betreft hooglopende emoties waar verdriet op zijn plaats staat. Ik ook hield het niet droog. Wat een prachtige vader die zo integer met haar dochter omgaat en de hemel op aarde verdient. En wat een slot, wat een einde," zo luidt het vonnis van jadolino.
Een film die bij veel gebruikers effectief de huilsnaar lijkt te raken als ik het zo lees, maar ik vond het echt een draak van een film. Alsof I Am Sam (2001), PK (2014) en Simple Jack een sentimentele gevangenisfilm-kind hebben gemaakt. Ook was het moeilijk om niet iedere tien minuten aan Robert Downey Jr. te denken, en dat is geen goed teken.
Zonde Dion, je had het contrast zo mooi uit kunnen lichten
Reacties (1)