- Home
- Filmforum
- Film - Algemeen
- Zijn films gemaakt na 2000 slechter dan oudere films?
Zijn films gemaakt na 2000 slechter dan oudere films?
Justinw
-
- 5378 berichten
- 1717 stemmen
Over het algemeen zou ik het niet weten. Maar over de beter films, zeg ik nee. Er zijn geweldige films na 2000 gemaakt die echt niet onderdoen voor de oudere films.
Kwa visueel kwaliteit is het wat anders. Maar hier mag je de films niet met elkaar vergelijken.
Karl van H.
-
- 2808 berichten
- 2103 stemmen
Ja, het beeld is tegenwoordig scherper, maar dan is dan ook wel zo'n beetje alles mee gezegd. Ik bedoel, de gemiddelde film anno nu kan visueel echt niet tippen aan een Alien, A Clockwork Orange of Once Upon A Time In The West. Toegegeven, dat zijn uitschieters, maar ze bewijzen wel dat als een film met zorg wordt gemaakt, hij nog jarenlang fris en mooi kan blijven.
En de special effects in bijvoorbeeld The Thing vind ik mooier dan veel CGI tegenwoordig.
Miron
-
- 744 berichten
- 74 stemmen
Om maar de te zwijgen over de cinematografische stijl van de jaren '90.
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5409 stemmen
Interessante stelling. Toen ik oude films ben gaan ontdekken een paar jaar geleden kwam ik erachter dat deze gemiddeld konden rekenen op een hogere beoordeling. Achteraf is dat natuurlijk omdat je het beste van het beste uit die tijd (dat in de decennia die volgden zorgvuldig gefilterd werd, door iedereen die er iets over dacht te weten) kreeg te zien; de klassiekers.
Inmiddels ben ik erachter dat de stelling onzin is. Er zijn in alle tijden geweldige en geweldig slechte films gemaakt.
Op technisch gebied (dat is eigenlijk de uitzondering) zijn er vele ontwikkelen geweest. Ze kunnen meer, maar ik vind het niet perse positief in veel gevallen. Cinema is niet uitsluitend een technische aangelegenheid en bovendien kunnen ouderwetse decors, sets, kostuums etc. net zo effectief zijn en veel mooier dan allerlei zogenaamd spetterende effecten. Ik vind King Kong een geweldig voorbeeld. Zit meer dan 70 jaar filmevolutie tussen en ik vind de oude versie beter verteld, sfeervoller en beter in balans. Of ik nu een digitale aap zie of een man in pak maakt dan ook opeens niet zo veel meer uit. Ik zie bij allebei dat het niet echt is.
ToNe
-
- 2865 berichten
- 2336 stemmen
Een interessant artikel die ik tijd geleden tegenkwam:
Only Eight of This Decade’s Best Picture Nominees Are Original
Het grootste verschil tussen het Hollywood studiosysteem van vroeger (pre-blockbuster) en de filmindustrie van nu, is dat de film enkel een keten is in het hele productcyclus. De studio brengt geen 'film' aan de man, maar een 'amusementsbeleving' (in de vorm van beeld en geluid). Dit is mogelijk omdat de studio's inmiddels mediaconglomeraten zijn.
Ook geloof ik dat de vele (boek)verfilmingen tegenwoordig (meer dan vroeger althans) voornamelijk komen door een gebrek aan verbeeldingskracht enerzijds (Da Vinci, Bernini, Komt Een Vrouw) en een verslaving aan overdaad (Hanna Montana, Anibus, Superhelden etc.) anderzijds.
goongumpa
-
- 3057 berichten
- 4063 stemmen
Studio's zijn altijd op geld uitgeweest. Kunstenaars maken een werk voor de eeuwigheid, studiobazen willen meteen succes (lees: geld).
Zo hebben de studio's hele stukken van Orson Welles' 'Magnificent Ambersons' vernietigd toen hij er niet was. En dit soort dingen zijn met zoveel van zijn films gebeurd... Verschrikkelijk jammer.
Tijdens de New Hollywood-periode (pakweg tussen Bonnie & Clyde en Heaven's Gate) gaven veel studio's veel auteursvrijheid aan filmmakers, omdat het publiek dat kon waarderen. Toen zijn er veel schitterende Amerikaanse films gemaakt. Nu gebeurt dat jammer genoeg veel minder....
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
"Original" vind ik toch een erg povere woordkeuze in dat artikel. Zeker gelinkt aan de kritiek die men vaak heeft op Hollywood. Het "originaliteitsprobleem" in Hollywood reikt veel verder dan het kiezen van een reeds bestaand gegeven.
ToNe
-
- 2865 berichten
- 2336 stemmen
Het "originaliteitsprobleem" in Hollywood reikt veel verder dan het kiezen van een reeds bestaand gegeven.
Zeker. Maar in een trend van 'veilige keuzes' blijft er weinig ruimte voor iets nieuws. (voor zover dát mogelijk is in Hollywood)
Zo hebben de studio's hele stukken van Orson Welles' 'Magnificent Ambersons' vernietigd toen hij er niet was. En dit soort dingen zijn met zoveel van zijn films gebeurd...
Tijdens de New Hollywood-periode (pakweg tussen Bonnie & Clyde en Heaven's Gate) gaven veel studio's veel auteursvrijheid aan filmmakers, omdat het publiek dat kon waarderen. Toen zijn er veel schitterende Amerikaanse films gemaakt. Nu gebeurt dat jammer genoeg veel minder....
Ik heb niet zo'n romantisch beeld van 'het publiek'.
Heaven's Gate was een ramp en Welles' Amerikaanse oeuvre is juist 'vernietigd' ten behoeve van datzelfde publiek!
Reinbo
-
- 70661 berichten
- 0 stemmen
"Original" vind ik toch een erg povere woordkeuze in dat artikel. Zeker gelinkt aan de kritiek die men vaak heeft op Hollywood. Het "originaliteitsprobleem" in Hollywood reikt veel verder dan het kiezen van een reeds bestaand gegeven.
Sterker nog, de dag daarvoor plaatste ze dit artikel.
Het zal elke producer sterken in zijn geloof dat hij beter een bestaande film of boek als uitgangspunt kan nemen dan iets origineels te lanceren.
Maar vanuit hun arthouse labels financieren ze via de achterdeur een hoop originelere producties.
goongumpa
-
- 3057 berichten
- 4063 stemmen
Ik heb niet zo'n romantisch beeld van 'het publiek'.
Heaven's Gate was een ramp en Welles' Amerikaanse oeuvre is juist 'vernietigd' ten behoeve van datzelfde publiek!
goongumpa
-
- 3057 berichten
- 4063 stemmen
De ramp van Heaven's Gate was trouwens ook voor een deel te danken aan de studio's die niet tevreden waren en begonnen te knippen. Het einde van New Hollywood.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Een interessant artikel die ik tijd geleden tegenkwam:
Only Eight of This Decade’s Best Picture Nominees Are Original
Dit is niet meteen iets nieuws. Kijk naar de geschiedenis van de Oscars en boekverfilmingen, theaterbewerkingen en waargebeurde verhalen overheersen. Hollywood haalt zijn ideeën al altijd uit andere plaatsen.
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Maar vanuit hun arthouse labels financieren ze via de achterdeur een hoop originelere producties.
Maar juist die arthouse-labels van grote studio's worden nu in rap tempo opgedoekt of uitgekleed.
Dk2008
-
- 10395 berichten
- 746 stemmen
Zitten films die gemaakt zijn na 2000 vol met clichées en worden originele en goede films steeds zeldzamer. Of zijn de films er juist op vooruit gegaan en waren de films in de jaren 60 tot 90 juist slechter???
Toen ik in 2008 op de site kwam dacht in inderdaad zo. Een aantal films die ik rond die tijd op dvd had gekocht konden daarna meteen na één keer kijken weer weg. Dat waren allemaal nieuwere films.
Is nu niet meer zo. Veel van die oude films vielen bij herkijken sinds (? 2010) ook al tegen, maar kwamen weer anderen voor in de plaats.
Ik ben wel interesse-gericht geworden en wijk daar weinig vanaf, bijvoorbeeld oude films dan vooral muziek/oorlog/komedie en nieuwe films (romantiek)/komedie en familie/animatie. Die laatste is er erg op vooruitgaan naar mijn smaak. Maar dat zal ook wel komen omdat ik van die luchtige films kijk en niet van die sentimentele Disneys, zuiver vermaak zonder weinig diepgang en dat is met die oude muziekfilms net zo. Dus zie geen verschil,
Zwolle84
-
- 8022 berichten
- 0 stemmen
Tja, op de hoofdvraag van dit topic bestaat natuurlijk geen algemeen antwoord. Het is van zoveel persoonlijke voorkeuren afhankelijk. Persoonlijk kan ik erg genieten van de tijd en de moeite die ze 'vroeger' in films staken, het lijkt alsof het toen in grote lijnen meer een kunststroming was dan nu. Toch zet ik vaak liever een moderne film op, omdat het stukken fijner wegkijkt.
Wat geeft dan de doorslag, het artistieke van toen of het entertainmentgehalte van nu, nog los van de vraag hoe je vroeger en nu definieert? 2000 vind ik daarbij ook niet meer dan een rond getal, in tegenstelling tot een periode waarin het roer opeens massaal omging.
Kijkend naar m'n top 20 zijn ook alle decennia vrij evenredig vertegenwoordigd.
Kortom: geen idee.
Dk2008
-
- 10395 berichten
- 746 stemmen
Ik denk er net zo over, hoewel die decennia bij mij dus niet meer evenredig vertegenwoordigd zijn.
Waarom maken ze remakes en films die afspelen in bijvoorbeeld de jaren '40 of '50 dan kan je net zo goed die oude films blijven bekijken. Amusementswaarde speelt bij mij een grote rol. Ik kijk ook liever recentere films, maar bij oude films zie ik ook wel dingen en dat hebben ze toch kundig gedaan voor die tijd. En weet ik me er ook mee te vermaken. Maar zal ze minder snel weer opnieuw bekijken dan een film van na 2000.
De filosoof
-
- 2023 berichten
- 1405 stemmen
In Film > Algemeen > Oude films of nieuwe films, dat iis de vraag:
Voor het publiek is vaak de nieuwste film de beste aller tijden. Maar voor de 'kenners' zijn vaak de oudste films de beste aller tijden: zie dit overzicht van The Sight & Sound - volgens Roger Ebert "by far the most respected of the countless polls of great movies—the only one most serious movie people take seriously" - dat bijna geheel is gevuld met zwart/wit- of zelfs stomme films. Het is een fenomeen dat ik herken van de popmuziek waar eveneens het publiek de nieuwste liedjes het geweldigst vindt maar de kenners obscure bluesliedjes uit de jaren '30 waarvan je weinig meer hoort dan gekraak de beste vinden.
Hoe komt dit? Me dunkt dat kennis een soort metafysica op gang brengt: hoe meer je van een kunstvorm weet hoe meer je alles herkent als slechts een rip-off van iets wat eerder is gemaakt. Hoe ouder iets is hoe 'oorspronkelijker' dus authentieker het wordt. De eerste keer dat iemand op een trom sloeg is de beste muziek ooit gemaakt; de eerste keer dat iemand een camera vasthield was de beste film ooit gemaakt. Alles wat erna is gekomen is wel verfijnder en gewiekster in zijn vorm/productie - men leert alles steeds aantrekkelijker te doen ogen - maar leger in zijn inhoud omdat wat men ermee wil zeggen al eerder is gezegd. En dat dus al beter is gezegd, want iets zeggen wat al eerder is gezegd is weinig creatief en authentiek.
In feite zweren zowel publiek als kenner zich op het primaat van het nieuwe: alleen is dat nieuwe voor het publiek het laatste wat is uitgebracht en is het nieuwe voor de kenner het eerste wat is uitgebracht.
Hoe denken jullie hierover?
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Ik kan als veelkijker alleen maar zeggen dat ik meer met nieuwe films heb. Al ben ik daarin wel een uitzondering.
't Is zeker een interessante vraag, eentje waar ik ook graag een antwoord op zou willen, maar ik denk dat het sowieso een stuk complexer ligt dat wat je zelf voorstelt.
remorz
-
- 1930 berichten
- 2379 stemmen
Is popmuziek niet ook ontworpen om ‘snel pakkend’ te zijn; makkelijker in het gehoor te liggen? Iets waar jongeren gevoeliger voor zijn? Op latere leeftijd ontwikkelen sommigen een voorliefde voor meer diepgang (al blijft er toch vaak een zwak voor de muziek uit je jeugd bestaan).
Verder herken ik die originaliteitstheorie wel. Als men iets herkent uit een eerdere film, wordt het vaak als rip-off weggezet. Ik geloof daar wel in (viel me laatst nog op bij Life (2017) vs Alien (1979). Denk dat volgorde waarin mensen ze zien een rol speelt, al zijn degenen die de chronologie een meerwaarde-factor meegeven waarschijnlijk wat jij ‘kenners’ noemt.
Ik heb denk ik te weinig échte ervaring met oude films, maar vind in moderne cinema tot nu toe meer wat me bevalt dan in ‘oudere’ films.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Zowel voor popmuziek als film geldt volgens mij niet dat ouder persé meer diepgang betekent. Als je maar ver genoeg teruggaat wordt het zelfs vaak weer simpeler (in de klassieke muziek heb je dat ook). Wat je dan weer kan ervaren als puur.
Ik denk zelf dat professionele critici toch wat meer 'technisch' naar film kijken, terwijl gewone filmkijkers misschien meer vanuit het gevoel of de emotie waarderen. Daarbij heb je waarschijnlijk ook nog fenomenen waardoor gevestigde waarden steeds meer aan belang winnen, een soort selffulfilling prophecy: iets wordt gezien als een meesterwerk en daardoor blijft het aanhang trekken. In het verlengde daarvan is het nog zo dat de nieuwe films uitkomen in een dynamisch landschap vol ontwikkeling en competitie, terwijl de oudere canon min of meer vastligt. Het is dus moeilijker voor een nieuwe film om niet ondergesneeuwd te raken. (Misschien dat alle regisseurs die op de Sight & Sound lijst stemmen wel een moderne film op nr. 1 hebben, maar dan allemaal een andere.)
Net als in de popmuziek lijkt er een ontwikkeling te zijn dat de meest zichtbare films, de mainstream, misschien wel oppervlakkiger, slechter en minder gewaagd is, maar dat er daarbuiten juist heel veel moois wordt geproduceerd, misschien nog wel meer dan vroeger.
mikey
-
- 28328 berichten
- 4915 stemmen
Ik ben bang dat het tijdperk 1968-1980 niet meer terugkomt qua magie in cinema... but i have to deal with it.
arno74
-
- 8700 berichten
- 3342 stemmen
De originaliteitstheorie deel ik niet helemaal, er bestaan ook films die best een remake verdienen, maar die niet krijgen omdat het origineel zo geflopt is. En er bestaan ook remakes die beter zijn, niet veel, maar ze bestaan zeker. Volgens mij heeft dat meer te maken met de insteek, wordt zo'n remake gemaakt omdat je vindt dat je het beter kunt, of omdat je snel en makkelijk wil scoren door een succesfilm te verkopen aan een nieuwe generatie door het te 'actualiseren'? Meestal gaat het om het laatste, en dat spreekt de mensen aan die het origineel niet kennen, dat is immers de doelgroep waarvoor het is gemaakt. Terwijl indien je het origineel kent vaak de gaten in een karige remake kunt zien.
Ik zou graag zien dat slechte films met goede ideeën worden geremaked, maar dat betekent risico lopen en vereist creativiteit. Een goede film namaken biedt meer garanties om te cashen, en soms wordt er zo makkelijk over gedacht dat een remake van een goede film zo simpel, slecht en goedkoop is dat het alsnog enorm flopt.
Wat ook speelt: nieuwe films zijn vaak gericht op de huidige jonge generatie, die zijn vaak gevoelig voor het visuele en dat is door de technologische voortgang immers altijd beter (of zou moeten, want ook tegenwoordig zie je barslechte CGI). Bovendien zijn ze dus specifiek op hen en nu gericht, dus zullen zij die altijd beter ervaren dan films die op anderen in een andere tijd waren gericht. Daarom is "de nieuwste film de beste aller tijden", totdat een maandje later de volgende nieuwste film wordt opgehyped, en dan is de beste aller tijden van vorige maand alweer voor eeuwig vergeten.
Dat nieuwe films jongeren aanspreken is dus niet zo vreemd, ze zijn voor hen op maat gemaakt en worden ook naar hen gemarketeerd, het "probleem" ontstaat wanneer je niet meer door die films wordt aangesproken, en dan ga je dus op zoek naar goede tijdloze films die dus niet werden gemaakt om snel even te scoren. Of naar films die in die andere 98% van de wereld zijn gemaakt die niet Hollywood heet. Je wordt dan vanzelf gedwongen om breder te zoeken, en dan gaat een wereld voor je open. Maar zolang Netflix of de bioscoop in je behoefte voorziet heb je dus geen zin om daar tijd in te steken.
Maar er zijn altijd uitzonderingen, er worden nog steeds goede films gemaakt, en films die niet per se op jongeren zijn gericht, en dat is altijd zo geweest. Juweeltjes vind je dus altijd wel, onder de nieuwe en onder de oude films.
Ramon K
-
- 13575 berichten
- 0 stemmen
Mwa... het gaat er niet zo zeer om of iets eerder is gezegd; waar het wel om gaat is dat het eerder gezegd is op een moment in de geschiedenis waarin het onderwerp vaak relevanter en/of taboedoorbrekend was. Je kunt nu een film over racisme in Amerika maken, maar een film over racisme maken ten tijde van segregatie... dat is toch andere koek.
Wat mijn beleving van moderne (mainstream) cinema verder in de weg zit is (de introductie van ) CGI; mijn sense of wonder is totaal weg. Als klein menneke zag ik The Dark Crystal en een paar jaar (?) later zag ik de making of... dat vond ik ongelooflijk cool: een hele wereld letterlijk on set geschapen, wel honderd puppeteers onder die 'tastbare' fantasykarakters Nu zie ik een in Marvel film de Hulk met zijn vuist door een wolkenkrabber heen slaan en denk ik.... 'tsja, da kan met CGI' en dan haal ik mijn schouders op. Zeker als ik dan in een making of Ruffalo in een vreemd pak voor een green screen zie staan.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Als volwassene raak je sowieso een beetje je sense of wonder kwijt. Het is ook niet zo héél toevallig dat voor de meeste volwassenen de beste dingen nét in hun jeugd gemaakt werden. Of het dan over muziek, film of zelfs games gaat maakt niet zo heel veel uit. De eerste keer bepaalde dingen ervaring, zeker zonder referentiekader, blijft altijd iets speciaals.
Verder is CG misschien wat minder tastbaar, maar minstens even wonderlijk wat mij betreft. Alleen zie je zelden in docus wat voor werk daar net allemaal achterzit, dan kijk je inderdaad nat dat ventje in z'n rare pak voor een groen scherm. Maar daaruit de Hulk en die wolkenkrabber te krijgen is ook niet bepaald triviaal.
Uiteindelijk kijk ik dan toch liever naar de apen in de recente Planet of the Apes films dan die in Kubrick's 2001, waar het gewoon overduidelijk mannetjes in pakken zijn. Dat heeft dan niet meer met sense of wonder, maar suspension of disbelief te maken.
Ramon K
-
- 13575 berichten
- 0 stemmen
Als volwassene raak je sowieso een beetje je sense of wonder kwijt. Het is ook niet zo héél toevallig dat voor de meeste volwassenen de beste dingen nét in hun jeugd gemaakt werden. Of het dan over muziek, film of zelfs games gaat maakt niet zo heel veel uit. De eerste keer bepaalde dingen ervaring, zeker zonder referentiekader, blijft altijd iets speciaals.
Verder is CG misschien wat minder tastbaar, maar minstens even wonderlijk wat mij betreft. Alleen zie je zelden in docus wat voor werk daar net allemaal achterzit, dan kijk je inderdaad nat dat ventje in z'n rare pak voor een groen scherm. Maar daaruit de Hulk en die wolkenkrabber te krijgen is ook niet bepaald triviaal.
Uiteindelijk kijk ik dan toch liever naar de apen in de recente Planet of the Apes films dan die in Kubrick's 2001, waar het gewoon overduidelijk mannetjes in pakken zijn. Dat heeft dan niet meer met sense of wonder, maar suspension of disbelief te maken.
Ik weet dat jij dat vindt. Voor mij werkt dat niet. Voor mij is CGI het einde van cinema. CGI karakters worden nooit levend voor mij. De slechte puppets in Troll wel. Die vullen de kamer. Die zijn er, ook al zijn ze slecht vervaardigd. De Hulk is er niet, terwijl dat misschien wel het allerbeste is wat er op dat moment uit de computer kan rollen. Je haalt ook altijd de apen uit 2001 aan. Beetje flauw. Dan zou ik nu ook Scorpion King kunnen aanhalen.... of LOTR ( die qua CGI nou al erg verouderd is).
En mijn sense of wonder niet gaan koppelen aan jeugd aub. Want dan ga je mijn mening dus enkel reduceren tot jeugdliefde. Ik luister oa bijna nooit naar muziek uit mijn tienertijd (techno/rave/hardcore) en ik zit nog steeds vol verwondering naar Dark Crystal te kijken.
In de begintijd van MM zaten hier een aantal mensen die altijd afgaf op oude films; dan zaten er twee acteurs in de wagen op set en werd er beweging gesuggereerd met een projectiescreen of bluescreen. 'Dat is zo fake', werd er dan gezegd. Tegenwoordig spelen blockbusters zich in zijn geheel af tegen een projectiescherm. Veel erger. Ik vond de laatste Kong oa echt onkijkbaar: de verschillende lagen/elementen (acteurs, Kong, achtergrond) werden op geen enkel moment één (éen wereld)! Ik heb echt geen binding meer met moderne (mainstream) cinema. CGI heeft het voor mij persoonlijk vernietigd.
Zwolle84
-
- 8022 berichten
- 0 stemmen
Ik vind het vooral andersom. Ik geniet in ieder geval veel meer van films van na 2000. Als je echt teruggaat naar de 60s of vroeger wordt het acteerwerk vaak ook zo cartoonesk, dan kan ik echt niet in zo’n film komen.
Nu word ik heel af en toe nog vol in het hart geraakt door actuele films. Ik kan me niet eens herinneren wanneer dat voor het laatst gebeurde met een film van het vorige millennium.
Ramon K
-
- 13575 berichten
- 0 stemmen
Zie ik dan toch niet echt terug in je stemmen; vrijwel geen films van vóór 1960 te bespeuren, en de meeste films van vóór 2000 krijgen wel een goede beoordeling van je.
Zwolle84
-
- 8022 berichten
- 0 stemmen
Zie ik dan toch niet echt terug in je stemmen; vrijwel geen films van vóór 1960 te bespeuren, en de meeste films van vóór 2000 krijgen wel een goede beoordeling van je.
81 van voor 1960, 130 als je de 60s ook meetelt. En daar zitten de talloze films die ik heb afgezet niet bij, omdat ik dan niet stem.
Daar komt bij dat ik ze gaandeweg steeds minder ben gaan kijken én strenger ben gaan beoordelen in de tussentijd. De meeste van die zesjes zouden nu onvoldoendes zijn.
En ondanks dat kleurt m'n excel gesorteerd op oud-nieuw steeds groener.
Black Math
-
- 5390 berichten
- 1735 stemmen
[...] Voor mij werkt dat niet. Voor mij is CGI het einde van cinema. CGI karakters worden nooit levend voor mij. De slechte puppets in Troll wel. Die vullen de kamer. Die zijn er, ook al zijn ze slecht vervaardigd.[...]
Gewoon omdat ik je mening erg interessant vind, hoe denk je over hybride vormen zoals het monster uit Pan's Labyrinth of de monsters uit Where The Wild Things Are? Oftewel, mensen in pakken, die vervolgens met CGI aangepast zijn. Werkt dat wel?