Film en tijdsgeest/periode: in hoeverre rekening mee houden?

Maar toch zeg je hem niet serieus te nemen.

Ik zeg dat ik hem niet serieus neem bij oudere films omdat hij die structureel afkraakt. Hij komt af en toe wel met een goed puntje aan, maar dat lijkt dan erg gezocht en is vaak ook van toepassing op films die hij goed vindt, of ik stoor me er absoluut niet aan o.i.d. Ik zeg dat ik dát niet serieus neem. Maar bij een ander soort films zal ik echt wel naar zijn berichtjes kijken om te bepalen of ik die film wil zien of niet.

Ik uit iets over de film. Namelijk dat ik het semi-intellectuele kitch vind. Voor wie daarvan houdt is het aan te raden. Ik geef toe dat het een beetje ongelukkig geformuleerd is, maar dat is nog iets helemaal anders dan doelbewust zeggen dat ik iemand niet serieus neem omdat hij alleen maar een bepaald soort films afbreekt zogezegd.

Dat is gewoon onderbouwing en argumenten. Ik hou van diepgang. Alleen hou ik niet van repetitief gezeur, overdramatisering, vreemde mengelingen met kinderachtige scenes enzovoorts. Al die kritiekpunten zitten erin, dit is de onderbouwing met voorbeelden en al. Natuurlijk: wat speels in mijn eigen stijl omschreven allemaal, maar er staan geen leugens in. Zie niet in wat dit met stigmatisering te maken heeft.

Opmerkelijk, maar geen reden om iemand om die reden niet serieus te nemen.

Waarom?

Erg flauw, jij heb je in deze discussie gemengd, maak hem dan dus ook af.

Wat valt er af te maken? net alsof je hier nog doorheen komt.

Men vindt het gewoon leuk denigrerend te doen over bepaalde films die anderen magistraal vinden, nou wees er maar trots op.

Naar mijn idee is deze discussie nog niet af, djelle vraagt zelfs nog opheldering over een punt. Nou ben ik het ermee eens dat djelle z'n meningen wat zou kunnen censureren maar om daar nou zo'n punt over te maken.

Kom op zeg, zo kun je bezig blijven. Ik denk dat ik (en een hoop mensen met mij) al duidelijk genoeg zijn geweest.

Nou zeg dat dan, zo'n smiley plaatsen vind ik vrij zwak.

* Als ik geen motivatie geef dan komt er toch gezeur en insinuaties. "Hij stemt gewoon films naar beneden", "niet gezien", etc etc.

* Geef ik wel motivatie dan zoek ik naar negatieve punten en wil ik enkel filmbashen.

* Kijk ik de films niet dan weet ik niet waarover ik praat en ben ik bevooroordeeld.

* Kijk is ze wel ben ik vooringenomen en masochist.

Kijk, of mensen wat hebben aan mijn motiveringen of niet zal mij worst wezen. Ik zet ze daar omdat ik dat bij elke film doe. Ik zet er wat meer omdat de film door een grote groep mensen goed geacht wordt, en daar wil ik wel even verduidelijking voor brengen.

Dat fans van de film of van klassieke cinema weinig aan mijn quoteringen of motivatie hebben zal best. Zou ook maar vreemd zijn, aangezien zij net wel voor die films vallen. Dat er voor hen geen logica in lijkt te zitten, is effectief logisch. Ik heb ook amper wat aan de motivaties van anderen hier, maar ik hoef dat niet elke keer weer over de site heen te roepen.

Kinderachtig en vervelend wordt het wanneer er dan telkens insinuaties moeten gemaakt worden. Wanneer het in twijfel moet getrokken worden dat iemand gewoon naar eer en geweten een film kijkt en die quoteert. En die persoon dan plots niet serieus te nemen valt, omdat hij er een wat andere filmvisie op nahoudt.

Ja dat zal het zijn. Wij bekritiseren geliefde films voor ons plezier.

En weer een sterk argument van onze verheven liefhebbers der schone kunsten!

Ik kan anders nergens iets terugvinden waarover ik verduidelijking vroeg. Je neemt iemand niet serieus omdat je maar 3 films kan terugvinden die hij kennelijk goed vond die uit een bepaalde periode komen. Nu vraag ik me af wat het ene met het andere te maken heeft.

Maar blijkbaar is het leuker personen te zitten afzeiken zonder daar goeie argumenten voor te geven, dan een poging te doen om andermans mening te respecteren. Ik begrijp het al.

Verder vat Onderhond het goed samen.

Nee beste Kos dat is nou een typisch geval van 'Smaken verschillen' Denigreren is iets anders als zeggen dat een film je niet ligt.

Smaken verschillen is zeggen: 'nee, deze film was het niet voor mij, ik hou hier niet zo van, want dit vind ik niks en dat ook niet, jammer'

in plaats van: 'wat een infantiel stukje film, slechtste wat er bestaat, wat een quasi-intellectueel geneuzel, hoe kunnen jullie dit leuk vinden, het slaat nergens op etc. ' .

Iedereen mag toch zeggen wat je van een film vind. Of is de bedoeling van moviemeter me nu totaal ontgaan? Als je je zo ergert aan dingen die anderen zeggen lees je het gewoon niet. Er staat nergens geschreven dat je die stukken MOET lezen, laat staan dat er staat dat je er op MOET reageren. Weet je wat? Het bespaard je een hoop ergernis en het houd je bloeddruk op stand. Want mensen er zijn zoveel mooie dingen in het leven om te doen ipv je te ergeren aan wat een ander over films zegt.

Ben ik het niet mee eens, als iemand iets echt klote vindt mag hij dat ook zo verwoorden. Hoewel ik het er wel mee eens ben dat de liefhebbers van de film daar niet op aangepakt hoeven te worden.

Dat bepaalde mensen klachten op een film een aanslag vinden op hun persoon is weer iets heel anders. Da's toch echt een beperking die bij de persoon ligt.

Maar verder maak je je ook wel schuldig aan de taal die je nu zelf aanhaalt, dus op wie loop je nu eigenlijk te vitten ?

Kijk, de formulering van mijn kritieken mogen dan nogal ongecencureerd zijn, dat wil niet zeggen dat ik overdrijf om anderen te pesten. Ik schrijf onverbloemd wat ik van elke film vind (zo kan ik bepaalde films ook helemaal ophemelen, zoals Crash onlangs) en doe dat graag op een eigen manier van omschrijven. Ik zie niet in waarom ik mijn eigen stijl zou aanpassen om niet op tenen te trappen. Natuurlijk kan ik me wel voorstellen dat dit denigrerend (voor de film dan) en hard over kan komen voor de liefhebbers van de film in kwestie. Maar dat wil nog niet zeggen dat dit mijn streefdoel is. Bovendien: Moet ik eens alle denigrerende berichtjes hier neertypen over mijn favoriete (soort) films (vaak dan nog lang niet zo onderbouwd zoals ik dat probeer)???

Volgend jaar ben ik nog niet klaar. Ik maak daar echter nooit zo'n supergroot drama van zoals dat bij deze hooggenoteerde films blijkbaar veel gebeurt. En bijna niemand trouwens. Maar wanneer geliefde films hier afgezeikt worden is het plots ondiplomatisch gebash? Sommige liefhebbers moeten nog leren omgaan met hard commentaar me dunkt.

Zo is het maar net.

Ik ben het hier gewoon roerend mee eens hoor, vooral in djelle's geval. Iedereen zal wel eens een film reviewen zonder enige nuance, maar djelle doet dit in het geval van de klassieke film keer op keer op keer. Meestal kan ik djelle's reviews lezen als een synopsis van de film, maar dan met wat negatieve bijvoeglijke naamwoorden, wat negatieve of ironisch bedoelde 'vervangende woorden' en meestal nog met een provocerende stoot na mbt de arme stakkers die de film wel goed vinden. Ironie dus, sarcasme haast, maar dan wel zonder enige vorm van inhoud.

Voorbeeld? Het meest recente dan maar?

Bij Det Sjunde Inseglet:

Belachelijk onding met een overdreven zware filosofische lading over onze sterfelijkheid en zin van het leven, en alle soorten vragen en bedenkingen die je daarbij maar kan verzinnen. De film vliegt van het ene gemekker over angst voor de dood naar de andere, wordt volgestampt met dik opgelegd symbolisme en tragiek -met als dieptepunt een overgedramatiseerde parade vol jammerende zieken- waarbij alles tussendoor ook nog eens lompweg afgewisseld wordt met allerlei idiote theatrale toestanden en een bijzonder slecht gevoel voor humor, die dan weer erg luchtig (lees: kinderachtig) overkomen. Subtiliteit is soms moeilijk te vinden, en gevoel voor coherentie al helemaal.

Het enige wat de film nog iet of wat naar omhooghaalt zijn de mooie camerabewegingen hier en daar en een geslaagde voorstelling van pietje de dood. Een interresant hoopje levenbeschouwingen zit er zeker in, alleen veel te obsessief en knoeierig uitgewerkt dus.

Enkel aan te raden voor mensen die kicken op dit soort semi-intellectuele kitsch (of gewoon graag slechte films zien).

1*

Kijk: iedereen die de film gezien heeft weet dat de film een filosofische lading heeft, iedereen heeft opgemerkt dat Jons, maar ook de houthakker en zijn vrouw voor wat humor zorgen en iedereen weet dat het personage 'de Dood' die gast in die cape is. Uit djelle's negatieve toon kan ik enkel opmaken dat de film djelle niet bevalt. Maar waarom dit nu zo is, wat nu precies zijn kritiek is, voor welke scenes dat geldt, welke levensbeschouwingen nu verkeerd of overtrokken zijn etc, dat wordt amper duidelijk. Zinsnedes als 'overgedramatiseerde parade' of 'theatraal gedoe' lichten nog een klein beetje van de sluier op, maar wat nu precies bedoeld wordt is onduidelijk. Voor mij is het enkele spuiende onzin bedoeld om de liefhebbers te provoceren, het spijt me wel. De zin waar je alles mee afsluit vind ik dan ook tekenend voor je reviewstijl. Mij schiet het in ieder geval in het verkeerde keelgat.

Belachelijk onding met een overdreven zware filosofische lading over onze sterfelijkheid en zin van het leven, en alle soorten vragen en bedenkingen die je daarbij maar kan verzinnen. De film vliegt van het ene gemekker over angst voor de dood naar de andere,

En dan zo'n zinsnede... het enige wat de lezers daar uit kunnen opmaken is de simpele constatering dat 'het levensbeschouwelijke' jou als mens niet ligt. Het zegt niets inhoudelijks over de film, helemaal niets. Simpelweg stemmingsmakerij. Een soort synopsis met wat negatieve bijv. nmw en wat negatieve vervangende bewoordingen ('gepraat' wordt 'gemekker', 'film' wordt 'onding'), meer is het niet. Het spijt me wel.

Maar hij probeert het wel

Luister, je kan hier een enorm verhaal schrijven waarom jouw manier om een klassieke film waarvan duidelijk bekend is dat hij mensen na aan het hart ligt, tot het bot af te kraken heel erg plausibel is, maar het is mij veel en veel te doorzichtig. Dus bespaar je de moeite.

Ikzelf heb er niet al teveel problemen mee, je gaat je gang maar, maar ik kan me heel goed voorstellen dat anderen er wel over vallen.

Ja hoor, zoals mijn lofbetuiging over Metropolis. Dan hoorde ik je wel niet piepen ivm nuancering.

Meestal? Bij 'Det Sjunde Inseglet' zal ik wel een intiutieve fout gemaakt hebben zeker? Maar overlees alle reviews maar eens over de films die tot in mijn 2 sterrenkolommetjes zitten, en je zal niet anders kunnen als concluderen dat dit een pure zeldzaamheid is. 'Meestal'. Pfft.

Maar niet iedereen weet dat het zo overdreven zwaarzinnig is, op herhaaldelijke wijze hetzelfde gezeur bevat, en dat alles dan nog eens gemixt wordt met kinderlijke scenes. Enfin, dat vind ik er toch van. Als je daar geen argumentatie inziet waarom ik (ik!) het een slechte film vind weet ik het ook niet meer. Dat je het niet begrijpt, is wat anders.

Maar het staat zwart op wit te lezen. Je moet het natuurlijk ook willen zien.

Mijn kritiek:

*Geen subtiliteit

*Geen coherentie

*Repetitiviteit

*Dik opgelegde tragiek

*Slecht gevoel voor humor

*Opdringerigheid (obsessiviteit)

*Knoeierige uitwerking

*....

De meeste van deze punten worden ook hier en daar wat nader onderbouwd, juist met uitspraken als 'het ene gemekker over de dood na de andere' (of zie jij gewoon graag films waarover ze telkens zeuren rond éénzelfde angst, kan best, IK niet), 'waarbij alles tussendoor ook nog eens lompweg afgewisseld wordt met...' etc, en met zelfs een voorbeeld uit de film (de ziekenparade).

De reden waarom ik dan niet te gedetailleerd op die voorbeelden inga is omdat mijn stukjes ook bedoeld zijn voor mensen die de film nog niet gezien hebben. Mensen die de film zagen weten wel waarover ik het heb. En spoilerstags vind ik onesthetisch (ben nogal dwangmatig daarin). That's it.

Nu ga je waarschijnlijk zeggen 'maar dat is geen argumentatie', maar dit is voor mij toch meer dan duidelijk motivering aan mijn slecht cijfer.

En wanneer die oogkleppen aanblijven, zal je het zo blijven zien. Ik kan enkel zeggen dat dit het laatste is waar ik naar streef.

... of dat ik niet hou van repetitief gezeur, en liever een coherente en subtielere film zie over dit onderwerp.

Ik zei het nog:

Alleen dus:

Ja hoor. Echt onduidelijk die djelle.

....Maar hier zal jij wel weer met veel plezier overal een negatieve draai aan geven.

Bespaar jij maar de moeite als je toch niets zinnigs kan typen dat niet-beschuldigend en volwassen is. Ik weet het intussen al.

Ok. Niet meestal, maar ik ben het al regelmatig tegengekomen (en niet immer op het einde nee).

Want dan beledig je niemand?! Je snapt toch wel wat ik bedoel he?

Ik vind het geen echte argumentatie, maar dat was toch al duidelijk?

De lezer die die conclusie kon trekken na jouw stukje had van mij meteen een medaille gekregen.

Oogkleppen?? We houden er maar over op. Ik ben iig niet de enige die klaagt over jou review-style en daar ben ik eerlijk gezegd heel blij mee. Anders wordt er weer geconcludeerd dat het enkel een djelle-ramon-ding is. Verder kun je wat mij betreft kletsen wat je wilt; het zal mij niet tot nieuwe inzichten leiden betreffende mijn beeld op jou en je review-stijl. Ik kan enkel proberen uit je vaarwater te blijven.

Wat ik me al een hele tijd zit af te vragen: hoe beledig je iemand als je je commentaar louter en alleen op de film richt?

Is me toch een raadsel hoor...

Maar eh, gaat dit alweer niet geweldig offtopic? Zulke topics lijken blijkbaar nogal vaak in persoonlijke vetes te verzanden.

Enkel aan te raden voor mensen die kicken op dit soort semi-intellectuele kitsch (of gewoon graag slechte films zien).

... zo. Hij richt zich dus niet enkel op de film.

Idd. maar toch. Ik vind det sjunde inseglet ook erg goed maar voel me totaal niet aangesproken.

Dat vind ik knap. Ik wel.

Ik dank Ramon, Kos en Sander2 voor hun pogingen Djelle en Onderhond wat verstand bij te brengen. Meestal heb ik er geen problemen mee wat anderen van een bepaalde film vinden. Als Djelle en Onderhond echter samen optrekken om The Seventh Seal door het slijk te halen, dan kan ik het niet laten te reageren aangezien het mijn meest geliefde film betreft. Ik laat het erbij wat betreft deze discussie; ik zal het waarschijnlijk nooit eens worden met die twee querulanten.

Waarom? Als zij hem kut vinden, nou jammer voor hun toch.....ik laat m'n humeur er verder niet door verpest worden. Heb trouwens wel meer het gevoel dat mensen hier zulk soort dingen zich te snel aantrekken. Wat maakt het immers uit, jij hebt van de film genoten en dat lijkt mij het belangrijkst.

In dat geval geef ik je gelijk.

Maar 'k heb al genoeg andere voorbeelden gezien waar mensen zich aangevallen voelen door louter inhoudelijke kritiek. Anyway, ik wou het maar even opmerken .