Laat jij je beïnvloeden door recensenten?

Laat ik me beinvloeden door recensenten: nee hoor, natuurlijk niet. het zijn mensen met een bepaalde mening en die kan mijlenver van die van mij vandaan liggen.

Op mijn vorige bericht moet ik toch nog terugkomen: misschien laat ik me wel onbewust beinvloeden. Bijvoorbeeld: de film ''Drive' die kreeg hier 5* dus dacht ik zien! Ik heb ca 30 min. moeite gedaan om die 5* te ontdekken tot ik erachter kwam dat over smaken ook in films verschillen. Over smaak valt niet te twisten. Of juist wel. Van de weeromstuit heb ik m daarom een halve * gegeven. Ik begreep en begrijp nog steeds niet dat deze film zo werd opgehemeld.Maar dat is weer mijn pers. visie.

Nee. Ik lees het wel vaak, ook hier, wat er over die film wordt geschreven maar het gebeurt zelden dat mijn reactie is "dit is dan geen film voor mij" en achteraf heb ik eveneens zelden een reactie als "had in nou maar geluisterd". Ook bij dvd/Blu-rays review is mijn reactie toch vaak "ach joh waar let je toch allemaal op".

Er zijn wel kernpunten die genoemd worden waar ik het achteraf mee eens ben (kan zijn). Een goede recensie hoort naar mijn mening een aantal plus- en minpunten te noemen. Niet teveel, niet te weinig en in evenwicht.

Berichten verplaatst naar Film > Algemeen > Filmrecensenten

Ja, voor mij is de waardering van de professionele recensenten vaak doorslaggevend om te bepalen of ik een film wel of niet wil zien. In eerste instantie ga ik af op het onderwerp van de film en de trailer, hetgeen films kunnen doen in- of uitsluiten, maar voor de verfijndere selectie ga ik af op de professionele kritieken. Al was het maar omdat die 'realistischer' zijn dan de waarderingen van de meeste 'gewone' filmliefhebbers die vaak geneigd zijn om ofwel één ster te geven (als ze de film niet leuk vonden) of vijf sterren (als ze de film leuk vonden) welke extreme waarderingen meer zegt over die gebruikers dan over de film...

De motivering van de recensenten voor hun waardering interesseert me dan meestal weer niet: er wordt gesproken om die sterren niet meer uit te delen, omdat veel mensen alleen maar naar het aantal sterren kijken en het hele stukje van de recensent verder niet lezen dat veel meer zou zeggen over de film dan het aantal sterren. Welnu, dat gaat over mij: ik heb (alleen) die sterren nodig dus ik hoop dat de sterren blijven...

Ik absoluut niet. Al jaren niet meer. Slechte ervaringen mee. En dat noemen zich professionals.

Peter Bradshaw heeft er kijk op.

Op dit forum zou ik deze naam willen noemen: Insignificance

Ik laat me beïnvloeden door recensenten wat betreft de beschrijving van een film: zou dit iets kunnen zijn waaraan ik tijd wil besteden. Welke stijl hanteert de filmmaker? De kwaliteit van een film beoordeel ik zelf en doorgaans ga ik dus niet af op de beoordelingen van anderen. Niettemin ga ik wel deels af op het gemiddelde hier op de site en op IDMB. Dat wil zeggen echt diepe onvoldoendes zullen waarschijnlijk mijn tijd niet waard zijn.

Tja als ze professionals zijn worden ze ervoor betaald. Ze krijgen vast wel meer van de filmmaatschappij als ze diens film positief beoordelen. Het is een vorm van reclame.

En neen ik bespaar mij hun recensies, ik lees zelf wel de beschrijving en hoor wel eens rond als ik twijfel.

Toch wel, al is het dan onbewust, niet specifiek, maar de waarderingen van films gaan wel bepalen of ik een film ga zien of niet... Een voorbeeld: The 15:17 to Paris (2018) is een film met een zeer lage waardering op IMDb en MM maar die wel best een interessant onderwerp kent. Door de lage waardering ben ik echter niet langer meer geïnteresseerd om de film te kijken.

Anderzijds is de mening van een professionele recensent vaak niet echt mijn mening, dus houdt zo een dergelijke review of een slechte metascore me vaak niet tegen om een film te bekijken. Bij bepaalde genres ligt de lat hoger dan bij andere. Zo zal ik alleen de allerbeste gewaardeerde oorlogsfilms gaan kijken, maar zal de lat bij indie drama / romantiek en bij horror lager liggen, omdat dat vaak genres zijn die over het algemeen minder gewaardeerd worden door het publiek en wel meer door mij.

Gemiddeldes op Imdb of hier zeggen niks, genoeg films die laag scoren maar mij juist wel bekoren of omgekeerd. De meest accurate maatstaf voor filmselectie vind ik de trailer, dan nog kan het tegenvallen maar je kan er het meest uit afleiden of het tenminste in je straatje past. Recensies lees ik wel graag van bepaalde gebruikers en zeker achteraf, om te zien wat zij er van vonden. In die zin kan het mij wel beinvloeden, ik zou een film weleens durven herzien als hij of zij het zag vanuit een andere ooghoek of zaken opmerkte die ik niet zag. Dat maakt zo'n site wel leuk. De betaald recensent is doorgaans doodsaai politiek correct voorspelbaar, en inderdaad vaak meer lobby dan iets anders.

Ik gebruik recensies om het kaf van het koren te scheiden, maar uiteindelijk zie ik ze meer als een ding op zichzelf dan of ze 'kloppen' of in lijn zijn met mijn eigen mening. Ik vertrouw als kijker op de bagage die ik zelf meeneem. Wat ik leuk vind aan dit soort 'recensiesites' is dat je elkaars smaak leert kennen en ziet dat mensen soms hele onverwachte (maar wel interessante) criteria hanteren in wat ze wel of niet belangrijk vinden aan films.

Nee, ik lees pas recensies (critic reviews IMDB) als ik vlak voor de film in de bios zit te wachten tot de film begint. En dan meer nog om een beeld te krijgen van de inhoud en interpretaties dan dat ik de meningen als steekhoudend aanneem. Dat bekijk ik zelf wel.

Verder ga ik af op eerdere films van de regisseur, trailer en rating/meningen hier op MM. Alleen voor de bredere keus op festivals doe ik in het keuzeproces vooronderzoek middels de dan nog vaak nog spaarzame critic reviews.

Ik zie het als een verrijking als ik recensies van anderen lees. Het geeft zóveel meer aan informatie dan die ik zelf als individu kan verzamelen. Andere invalshoeken leveren weer nieuwe perspectieven op waardoor het kunnen verstaan van communicatie (film) zich verder kan ontwikkelen.

Ik lees ze soms wel maar ik laat me er niet door beïnvloeden (voor zover zoiets mogelijk is ).

Want: sommige recensies van films die ik al gezien heb, zijn dan heel slecht (of goed)terwijl ik de film in kwestie gewoon goed (of heel slecht) vond.

Recensies: smaken verschillen.

Bovendien; wat maakt een film goed? De techniek, de acteurs, de regisseur(s), de muziek, het verhaal, de belichting, de stunts, de geloofwaardigheid of juist het hoge fantasiegehalte, de actie, die ene of die paar superberoemde acteurs/actrices? Zou bijv. Sophie's Choice minder kwaliteit hebben als niet Meryl de hoofdrol had? Of La Dolce Vita zonder Anita Ekberg? Of Gone with the wind zonder Vivien en Clark?

Dat zijn dan de 'gewone' films, films met een verhaal dat kop en staart heeft.

Hoe zit het met de zgn. artistieke films? Films waarbij de regisseur zichzelf een beetje loopt te kietelen; kijk mij eens intellectueel bezig zijn. Of bizar. Of brutaal. Of wat dan ook.

Heel vaak technische hoogstandjes, maar wat verhaal betreft: geen vlees en geen vis. Er valt geen touw aan te knopen.

Ik kan ook wel een compilatie maken van alle dromen en nachtmerries die ik ooit gehad heb, maar of dat dan ook een succes wordt in bioscoopland...? Wie zal het zeggen?

Misschien een idee voor een regisseur in opleiding, de dromen van Panta Rei verfilmen.

Mijn droombeelden vermengt met allerlei nachtmerries:

Heks op zolder in schommelstoel, ze draagt een paarse omslagdoek, ze heeft een gerimpeld gezicht en een kwaadaardige uitdrukking op haar gezicht.

Ik ben een jong meisje en ik ren door een grote tuin met heel veel bloemen. Ik heb een lange jas aan van een soort jute die uitwaaiert waardoor ik kan vliegen.

Ik bevind in een enorme mensenmassa. Voornamelijk mannen die worden gesommeerd zich twee bij twee te verzamelen en in een soort cabine te stappen waar ze moeten douchen. Ik word tegen mijn wil meegesleurd en eenmaal binnen komen we erachter dat er geen uitgang is. En dan gaan de kranen open.

En alweer sta ik in een grote mensenmassa. Deze keer op een groot plein. We kijken allemaal naar boven. Waar een ontzettend dreigend geval naar beneden komt. Een soort kernbom.

Nou ja, dat soort dromen dus. Wat ik me dan herinner.

En dan nu de hamvraag: Waar laten regisseurs en acteurs/actrices zich door beïnvloeden als ze besluiten een film te maken of er in mee te spelen?

Want dat is in feite wat wij als publiek te zien krijgen. De ideeën van de regisseur en de interpretatie van de spelers.

En wij slikken het als zoete koek.

Ja.

En? Bevalt dat?

Dat weet ik eigenlijk niet. Ik laat me beinvloeden door krachten buiten mij, dus ook door recensenten. Beetje dom hoor om te zeggen dat dat niet zo is, je moet wel behoorlijk autistisch zijn om je niet door externe krachten te laten beïnvloeden. Maar aan de andere kant: niks mis met autisten.

Maar of me het bevalt dat ik me laat beïnvloeden door recensenten? Pfff. Het interesseert me eigenlijk niet heel erg, dus gaat de vraag 'bevallen of niet bevallen' een beetje langs me heen. Het gebeurt, en het interesseert me niet zo.

Ik hecht veel waarde aan de MM reviews, ken onderhand wel de mensen die juist totaal mijn smaak hebben of juist totaal niet.

De krantenreviews boeien me minder, zeker die uit de linkse hoek van NRC, Volkskrant etc. Al vind ik de reviews op AD ook nooit zo heel goed.

Wat doet een politieke voorkeur er toe bij de kwaliteit van een filmrecensie?

Mensen die zich niet laten boeien/beïnvloeden door de "linkse hoek", staan zwaar onder de plak van de linkse hoek. Anders hadden ze daar niet eens over gepost.

Zit je weer aan de sterke drankjes zo laat op de avond?

Goh, wat ben jij snel boos zeg.

Lijkt me vrij duidelijk. Bepaalde media en bepaalde films gaat slecht samen. Een Volkskrant of NRC zal zelden een positieve review schrijven over een goede actiefilm. Of ze laten hun politieke voorkeuren nogal duidelijk los in hun meningen. Heb genoeg van die reviews gelezen, ze wekken vooral ergernis op met hun elitaire houding.

Ik ben juist in zeer goede stemming, geen idee waarom ik boos zou zijn. Neem je bericht alleen niet serieus.

Nou, prima toch. Waarom moeilijk gezeur als je het toch niet serieus neemt. (Wat je wel doet, daarom reageer je).

Ik heb laatst een paar Duitse recensies gelezen over de nieuwe film van Agnieszka Holland over de vluchtelingencrisis aan de Pools-Belarussische grens. Elke objectieve kijk wordt losgelaten omwille van het onderwerp. Niet serieus te nemen.

Maar zélf wel een post wijden aan het feit dat dit topic je eigenlijk niet interesseert?

NRC staat niet bepaald bekend als een links medium hoor. Juist liberaal op economisch gebied. Ik denk eerder dat de meeste actiefilms te weinig origineel zijn en daarom slechter scoren onder professionele recensenten. Over het algemeen zullen ze er vast beter af komen in het AD dan in NRC, en dat zal inderdaad te maken hebben met de doelgroep. De 'kwaliteitskrant' (stomme term, ik weet het) bindt nou eenmaal meer museumgangers (dat elitair noemen is een beetje flauw) aan zich dan de krant die zich meer richt op stemmingmakerij. En de museumganger is allicht minder geïnteresseerd in actiefilms dan de circusganger (en dat is geen waardeoordeel).

Meer on-topic: ik laat me zeker beïnvloeden door recensies. Ik probeer eerst het kaf van het koren te scheiden door een spaarzame trailer, regisseur, acteurs, schrijvers, onderwerp etc. Wat er toch doorheen valt en wel hele goeie scores krijgt op rottentomatoes, in de (film)krant, in podcasts of wordt aangeraden binnen de sociale kring komt toch op het lijstje. Gemiddelde scores van het grote publiek interesseren me juist weer helemaal niet.

Wat me ook triggert: films die een heel gepolariseerd stembeeld geven. En minder toegankelijke Netflix-originals die door het gros als saai bestempeld worden, dat is in de regel smullen geblazen.

Maar: de zoveelste actieflick van Statham gaat er vaak ook wel als zoete koek in hoor. Vooral in de ligstoelen in Pathe.

Edit: nu achter de laptop en niet met het onhandige mobieltje, dus wat beter de mogelijkheid om te typen. Het is niet dat dit topic me niet interesseert, alle topics op MM interesseren me in zekere zin wel, althans, de filmgerelateerde topics (waar dit toch ook bij hoort). Waar ik op doelde was dat ik me niet interesseer in of ik wel of niet door recensenten beïnvloedt wordt. Ik word beïnvloed, dat kan niet anders. We worden allemaal beïnvloed. Het gaat mij erom wat ik doe met de input die ik krijg, niet van wie ik de input krijg. Ik word ook door jou beïnvloed, en door Oceanic Six.

en nog meer achteraf: het gaat jou niet om het topic, het gaat jou om je superieur te voelen. Nou, plezier daarmee.

Sinds ik op Letterboxd zit merk ik wel dat ik me (beschamend) hard laat invloeden door de scores. Ik heb sowieso al gemerkt dat 'mijn soort' films hoger scoren daar dan op bv. MM of IMDb. Het is erg fijn om daar nieuwe dingen te ontdekken via de scores van friends.

Op MM zelf kijk ik eerder naar de reviews nadat ik de film gezien heb. Vind ik veel fijner om herkenpunten te hebben met users hun standpunten. Qua reviewers zelf laat ik me vooral leiden door Chris Stuckmann en Jeremy Jahns. Die laatste vooral uit entertainment value als een film echt slecht is. Maar Stuckmann overhaalt me regelmatig om een film waar ik aanvankelijk niet warm voor liep toch een kans te geven. En sporadisch check ik de review-pagina van De Morgen. Het politiek-gerichte kantje van reviews herken ik ook wel. Ik lees bv. geen reviews van HLN of dergelijke.

Dus, ja. Ik laat mij wel beïnvloeden door recensenten. Vooral om dingen te ontdekken die ik anders niet zou kijken. Mijn filmvoornemen dit jaar was dan ook om wat uit mijn comfort zone te komen.

Iedereen die recensies leest, laat zich beïnvloeden.