The Yakuza (1974)

Mitchum is okay, film okay... scenario van Paul Schrader.

Kan imand mij vertellen waar ik de DVD kan kopen.

remake time:

Director Billy Gerber ("The Dukes of Hazzard") is remaking the 1975 film "The Yakuza" for Warner Bros. Pictures says The Hollywood Reporter. It will be written by Oliver Butcher and Stephen Cornwell. "Yakuza" was directed and produced by Sydney Pollack and starred Robert Mitchum as a man who returns to Japan after a lengthy absence to rescue a friend's kidnapped daughter, ensuing in samurai swords slashing and guns blazing. It was written by Paul Schrader and Robert Towne.

Tamelijk onbekend juweel. Het script van Paul Schrader (Taxi Driver) volgt de vastliggende elementen van het Japanse ninkyo/yakuza genre. Robert Towne (Chinatown) werd er bij gehaald om de dramatische elementen wat meer uit te lichten en de East/West-clash te accentueren. Goede regie van Pollack, sfeervolle muziek en geweldig spel van Mitchum en vooral Takakura maken het geheel af. Een fantastische mix van een film noir en yakuza-prent die ik nog regelmatig uit de kast zal gaan halen. 4*

Erg, erg goede en helaas tegenwoordig vrij onbekende film.
Verhaal over eer, trouw en loyaliteit.
Met een waanzinnige finale!
vier sterren.

De Yakuza is nog steeds actief in Japan, is een van de machtigste maffia organisaties van de wereld, ze hebben zelf de politicie in de hand. Jammer dat er geen meer films zijn die inzicht geven in deze maffia organisatie, ik probeer deze film te kijken, maar ben bij de videotheek geweest, maar daar kende ze deze film niet.

Klopt, want de film is enkel in de VS te verkrijgen (regio 1).

Erg mooie poster, ik ga opzoek naar deze.

Billy Gerber is geen regisseur maar een producent, en het lijkt er op dat dit plan in de vergetelheid is geraakt. Gelukkig maar.

Voor een film uit 1974 zitten er verbazingwekkend weinig stereotypen over Japan in. Paar kleine dingetjes zijn natuurlijk niet te voorkomen. Over het algemeen wel genoten van deze film. 3*

Er is ook een Pal versie met Engelse subs

Tamelijk onbekend juweeltje deze The Yakuza. Een schitterende vertelling over erecodes en loyaliteit binnen de Japanse maffia met een onverwacht emotionele wending.

Schitterend rustig geregisseerd en het acteerwerk is dik voor mekaar. Vooral Takakura zet een erg goede acteerprestatie neer als een getormenteerde ex-yakuza.

Prachtige beelden en een goede soundtrack maken het helemaal af.

Veruit de beste film van Pollack. Hulde!

Hoewel er (later) onnoemelijk veel films gemaakt zijn over Amerikanen die zich Oosterse tradities aanmeten, is deze film anders doordat het overduidelijk is dat de Schrader's de Japanse cultuur door en door kennen. Leonard woonde in Japan en gaf daar les terwijl hij zich volgens de berichten 's nachts in het wereldje van de yakuza begaf. Paul schreef filmkritiek en had al een boek uit waarin hij het werk van Ozu beschreef; alsmede het volgende artikel dat samen met deze film verscheen en zijn uitgebreide kennis van het genre bewijst
http://www.paulschrader.org/articles/pdf/1974-FCYakuza.pdf

Voor de broers was dit hun debuut script en het was nogal "hot". Ik hoorde laatst Martin Scorcese nog zeggen op de dvd-commentary van Alice Doesn't Live Here Anymore (1974) dat hij interesse had in the Yakuza, maar achter het net viste. Twee jaar later maakte hij Taxi Driver met Paul Schrader, dus dat kwam toch nog goed.

Hoewel er af en toe best wel 'clunky exposition' is en er zoveel mogelijk Japanse exotische zaken in beeld moeten zoals een stukje kendo en een thee ceremonie, houd de film zich toch ook zeer aan de Japanse genre conventies en mag Ken Takakura doen waar hij het beste in is; schitteren als de lone wolf held van het somber zwijgende begin tot het explosief bloederige eind, zoals hij dat al zo vaak gedaan had. Wellicht dat de film daarom toch nog iets te on-Amerikaans was voor het grote publiek dat er niet echt warm voor liep, maar het is zeker de reden dat dit ondertussen een echte cult film is geworden.

Aardige film waarin een Amerikaan terugkeert naar Japan als de dochter van een vriend is gekidnapt. Een prima verhaal voor een film als deze. Redelijk onderhoudend, ondanks het soms wat trage tempo. Echt veel over de Yakuza kom je niet te weten, ook al doet de titel wellicht anders vermoeden. Twee goed gecaste hoofdrolspelers.

Mooie poster trouwens.

Nog niet zo lang geleden Peckinpahs The Killer Elite gezien. Ook eentje die met de verhoudingen tussen Oost en West aan de haal gaat. Waar die film, tot en met het geweld nota bene, meer en meer instortte, doet Pollacks film precies het omgekeerde. Bovendien slaat hij zich netjes door een katana sessie heen, in wat sowieso een vrij pittige film is als het gaat om de actie.

Enfin, de zeventiger jaren begeleid met late night muziek, dan ben ik meteen in m'n element. Schraders scenario doet daar langer over. Het heeft soms wat weg van een lesje in de ondoorgrondelijke Japanse (Yakuza) cultuur waar giri en alles wat daarbij komt kijken hoog in het vaandel staat, maar ondertussen legt het wel de basis voor een harde en verraderlijke film.

Het spitst zich toe op de ongemakkelijke relatie tussen Mitchum en Takakura. Beide staan ze als vorsten te acteren, Tokio was blijkbaar toen ook al een kleurrijke stad, er is iets met een fietsje en een scène als die in het fleurige badhuis valt natuurlijk op. Het drentelt uiteindelijk iets te lang door en dit slot had voor mij ook niet zo gehoeven, maar de film staat als een huis.

Dacht ergens gezien te hebben dat deze film in een double bill (Cinema Egzotik) in EYE, komt in het kader van het MUBII programma, maar kan het even niet meer terugvinden. Zou mooi zijn, een van de drie films van Pollack die ik nog niet zag.

Ken takakura herkende ik al uit black rain waarin hij vrijwel eenzelfde soort rol speelt als hier .
verder vond ik deze film een aangename verrassing die ik al veel eerder had moeten bekijken .

Sterke film, waarin Japanse erecodes centraal staan, zoals het uiten van berouw, het verlenen van wederdiensten e.d. in een verhaal met een vreemde driehoeksverhouding. Het duo Mitchum en Takakura werkt zoals het moet in haar strijd tegen de Japanse mafia, maar toch is het de dramatische laag die er sterkst uitkomt.

Deze film lanceerde auteur Paul Schrader... zonder "The Yakuza" geen "Taxi Driver" wellicht, dus op zich historisch ergens wel een belangrijke film. Deze neo-noir is verder erg mooi geschoten. Veel van Japan zie je niet, op dat vlak miste ik wat landmarks of meer inkijk in de Japanse samenleving. Pollack ging immers toch ter plaatse om te filmen, maar het ademt wel sfeer uit. Voor die tijd was de film ook berucht voor zijn geweld.

Dank zij Robert Mitchum 2½* nog enigszins te verteren!

Mitchum is een vrij saaie acteur, die in westerns aardig voor de dag komt maar hier toch vooral als een zak hooi overkomt. De bijrollen, op Takakura na, zijn ook niet echt sterk. Het verhaal is rechtoe rechtaan, maar wel met zorg geschreven. De Japanse cultuur wordt aardig getroffen, al is het jammer dat we weinig van Japan te zien krijgen. De setting is saai, hier had meer mee gedaan moeten worden.

Onderhoudende film met een inderdaad wat suf ogende maar o zo dodelijke Mitchum in de hoofdrol. De echte hoofdrol is eigenlijk weggelegd voor 'eer' of 'giri'. Naast het plot biedt de film een aardige inkijkje in de Japanse ziel. Leuk om gezien te hebben.

Leuk en vermakelijk om 1 keer gezien te hebben , maar niet het type film dat je bijblijft ...