Rob the Mob (2014)

Vanaf 31 juli in de bioscoop (A-film)

John Gotti | mafianewsblog (halverwege de pagina the real Rosemarie en Thomas Uva)

Ray Romano in een misdaad film, wow het is eens wat anders.

Hilarisch waargebeurd verhaal. Hier en daar wel wat overdone en zwaar "geromantiseerd", maar man wat heb ik mij bij sommige scene's kapot gelachen! Een verfilming met één grote knipoog

*3.25

Misdaad & Comedy vind ik doorgaans een ietwat ongemakkelijk huwelijk. In Rob the Mob pakt het aardig uit. Waarschijnlijk omdat de humor gedoseerd is, bovendien niet van het 'trek-eens-aan-mijn-vinger' niveau – en dat scheelt, altijd. Nee, het is absurdistisch op spaarzame momenten, onbedoeld hilarisch. Het blijft een 'true story', de humor staat aan de zijlijn.

Michael Pitt etaleert zijn acteertalent. De man kan, voornamelijk door Boardwalk empire, bij mij weinig verkeerd doen. Zijn tegenspeelster daarentegen wekte bij mij enige weerzin op, beetje vervelend mens.

Redelijke film, welbeschouwd. Want eigenlijk ontbreekt het de film té veel aan spanning.

Deze misdaadfilm gebaseerd op een waargebeurd verhaal, is qua uitvoering even ijlhoofdig als het verhaal an sich. Dat de link met 'Bonnie en Clyde' wordt gemaakt is natuurlijk niet vreemd, maar het is voor de regisseur een te grote inkopper om er in het script dankbaar gebruik van te maken. Overgeromantiseerde scènes van een verliefd duo en schiettent taferelen in slow motion passeren maar wat graag de revue. Het in essentie nietszeggende duo komt met de vertolking door deze cast niet echt uit de verf. Het acteerwerk in de film is over het algemeen slecht en je krijgt maar moeilijk tot geen binding met het stel en hun omgeving. Zo onrealistisch als dit duo te werk heeft kunnen gaan, voelt de film ook aan en is het niet echt iets waar dit koppel net als 'Bonnie en Clyde' eeuwige roem mee zullen verwerven.

Prachtig verhaal! Alleen ontbreekt het aan spanning en sensatie. Jammer, had echt meer ingezeten...

Je moet wel een paar stalen ballen hebben gehad wilde je gewoon leden van de maffia beroven van hun geld en spullen.

Link @ blogspot

Geen heel bijzondere film, maar gewoon goed en erg vermakelijk om te zien..

Film gaat over een man en een vrouw die beide niet zoveel geld hebben, geen goeie baan.. en dan op het idee komen geld van de maffia te gaan stelen..

Er zitten wat leuke dingen en momenten in en ook het acteerwerk is gewoon prima..

geen hoogstaande dingen of film waarvoor je naar de bios gaat

maar wel een voor een heerlijk avondje vermaak thuis

3* gewoon leuk

Best wel een goeie film over een soort Bonnie en Clyde die nog gebaseerd is op ware feite.

Ook nog vrij goed gespeeld door een perfect gecaste Nina Arianda. Ze ziet er bovendien nog heel goed uit ook, niet dat het een super model is, maar ze heeft wel wat. Behalve mooie lange benen ook nog een mooie uitstraling. De rol van Andy Garcia vond ik niet echt super maar dat maakte Michael Pitt weer ruimschoots goed.

Hele leuke film, zeker de moeite waard om eens gezien te hebben maar het enige mij een beetje stoorde was de manier waarop die kerel die overvallen deed? Er staan daar meer dan 10 maffia mannen en die komt zo dicht bij die manne, tegen dat moment hadden ze die allang overmeesterd hoor.

Nou blijkbaar konden ze dat toch niet, maar nadat ze wisten wie het was hebben ze het toch nog op de maffia manier opgelost.

Op waarheid gebaseerde film, die boeide en leuk was. Diverse acteurs die erin spelen ken je van diverse Amerikaanse series, zoals Everybody loves Raymond en Orange is the new black. 3.5

Van dit waargebeurde verhaal is er een luchtige misdaad film gemaakt.

Vleugje drama en beetje romantiek erbij.

Misdaadfilm met een knipoog gezien de subtiele humor die gedurende de gehele film aanwezig blijft.

Goede cast. Prima te verteren.

3*/3.5*

Het verhaal van twee bijzonder domme mensen met een romantisch sausje. Matig dus.

Dit gaat de bioscoop echt niet halen hoor daar is dit op waarheid gebaseerde verhaal te luchtig en niet echt serieus gemaakt.

2 sterke punten:

- maffia

- waargebeurd verhaal

leuke film

Ik sluit me aan bij Ambrosini.

Met een dergelijke titel kun je geen hoogstaande film verwachten en dat is dit dan ook niet. Het geinige verhaal wordt aardig opgediend maar vind dit toch wel een typische B- film.

Aardig gemaakt misdaadfilmpje, gebaseerd op ware gebeurtenissen.

Goeie film voor een klein publiek.

Ik zat me even af te vragen of, als je begint met het idee dat je dit verhaal wilt gaan verfilmen, daar op een andere manier iets beters van had kunnen maken. Het is tenslotte nogal een absurde geschiedenis, en de keuze om daar een soort slapstick-achtige luchtig-komische benadering voor te nemen vind ik wel kloppen - een andere aanpak had waarschijnlijk niet gewerkt.

Dit dus wel. Waarbij de cast dan wel een beetje veel hangt aan Michael Pitt, de rest maakt in vergelijking wat weinig indruk. Maar dat past ook wel ietwat bij de low-budget achtige aanpak, tenminste, ik denk niet dat deze film een heel groot budget gehad heeft. En veel opleveren zal het ook wel niet, daar is het wel wat te apart en te weinig mainstream voor.

Prima vermaak, niet al te serieus nemen. Mooie sfeerbeelden van New York en grappig gedaan.

Heerlijke originele film, geweldige cast. Alleen Nina Arianda al, wat een sprankelende actrice zeg. En dan al die mobs, geweldig. En inderdaad, zoals mijn voorganger al schreef, dat sfeervolle New York. Opmerkelijk lage waardering, echt ten onrechte.

Amusante misdaadfilm, in grote lijnen gebaseerd op de strapatsen van het echtpaar Tuva in de zomer en het najaar van 1992. Een maffiafilm met een vette knipoog, maar daar geeft het basismateriaal dan ook alle aanleiding toe. Nina Arianda (een gevierde Broadwayster) is met haar verbluffende mimiek zonder meer de ster van deze vermakelijke film.

Gebaseerd op een waargebeurd verhaal waarbij het koppel niet bijster intelligent wordt geportretteerd. Maar ja, als je de maffia gaat beroven ben je ook niet echt slim. Waren ze dat wel geweest dan hadden ze nu nog geleefd waarschijnlijk. Vermakelijke film zeker.

De film begint best goed, maar dan wordt het toch een stuk minder.

Voor een keer een prima film, maar je moet er liefhebber van zijn.

2.5 ***

Het vermakelijke en ontwapenende Bonnie and Ckyde-achtige misdaaddrama, met komische effecten, was gebaseerd op ware gebeurtenissen uit 1992. Toch leek het, in de kern flinterdunne verhaaltje, regelmatig vreemder dan als het zou zijn bedacht. De goed spelende cast had chemie.

Aardige film over een koppel dat besluit een aantal clubs van de maffia te beroven. Gebaseerd op een vermakelijk, waargebeurd verhaal. Het geheel wordt ook vermakelijk gebracht, en dit is dan ook geen doorsnee maffia-film (luchtiger van toon). Verder nog een fijne cast, maar tegen het einde zakt het hier en daar wat in.

“Kid, you know where the fuck you are?

Yeah, I'm at 140 Union Avenue.

I got the address right, right?

Yeah, that's it. That's the address.”

Wat een prachtfilm. Een film waar ik met verbazing naar heb gekeken en waarbij ik me telkens afvroeg hoe het in godsnaam mogelijk was dat dit zich in werkelijkheid heeft voorgedaan in New York in de jaren 90. Verwacht je niet aan een gangster epos of een gelijkaardige film zoals “The Godfather” louter en alleen omdat het over de maffia gaat. Het is eerder ludiek op bepaalde momenten, integer en, raar maar waar, ik heb meermaals luidop gelachen door de doldwaze situaties waarin Tommy en Rosie terechtkomen (de eerste overval alleen al).

Dit sympathieke, maar ook niet zo snugger en naïef, koppel zorgt ervoor dat de Italiaanse maffia totaal niet wist wat te doen, toen er plotseling hold-ups werden uitgevoerd op clubs waar leden van de maffia samenkwamen. Vooreerst zie je beiden als echte crack-junks die een overval plegen op een bloemist. Na hun gevangenisstraf (en blijkbaar ontnuchterd) besluiten ze op het rechte pad te blijven en legaal werk te verrichten in een incassobureau dat gerund wordt door iemand die zelf niet vies was om frauduleuze praktijken uit te voeren in het verleden en die, na bekeerd te zijn, het moto dat iedereen een tweede kans in zijn leven verdient letterlijk in praktijk brengt. Tot op het moment dat Tommy en Rosie beseffen dat ze onderbetaald worden waardoor ze onmogelijk aan hun levensbehoeften kunnen voorzien. Dat is het moment dat Tommy met het krankzinnige idee op de proppen komt om de maffia te beroven. Hij heeft tijdens de rechtszaak tegen maffiabaas John Gotti naarstig adressen neergeschreven van de befaamde clubs. En een bijkomend feit is dat wapens daar uit den boze zijn. Het briljante idee komt dus in hem op, om deze te overvallen. Briljant inderdaad want niemand geeft hier een zier om. Niet de publieke opinie en zeker niet de autoriteiten. En het laatste wat de maffia zal doen is de politie contacteren om er een klacht in te dienen tegen onbekenden.

“Rob the Mob” is niet een rasechte maffiafilm vol afrekeningen en bloedige wraaknemingen, tegenstanders die ergens in gebetonneerd worden of een omertà die gebroken wordt. Uiteindelijk wordt de rol van de maffia in deze film herleidt tot die van een clubje pensioengerechtigde oudgedienden die teren op hun faam en letterlijk (op een bepaald moment) in hun hemd worden gezet door twee jongeren. De hele aandacht gaat naar dit aandoenlijk en verliefd koppeltje. En de manier waarop Michael Pitt En Nina Arianda gestalte geven aan deze personages, is gewoonweg schitterend. Tommy is de goedgelovigheid zelve die je ziet evolueren van onhandig naar roekeloos. De drijfveer bij hem is het onrecht dat deze intimiderende bende zijn vader heeft aangedaan in het verleden (wat dan ook telkens te zien is in veelvuldig terugkomende flashbacks). Rosie is het lieftallige meisje die zonder dralen Tommy volgt in zijn roekeloos avontuur. Ze lijkt zo ontwapenende onschuldig met een innemende, grote lach die haar intellectuele tekortkomingen camoufleren. Arianda’s acteerwerk is fascinerend. De twee hoofdpersonages vullen elkaar perfect aan en komen heel natuurlijk over als romantische tortelduifjes die slowmotion-gewijs overstelpt worden door ronddwarrelende dollarbiljetten. Pitt heeft blijkbaar wel een neus voor het betere filmwerk daar ik hem ook al zag schitteren in de film “I Origins”, wat ik ook al zo’n indrukwekkende film vond.

Naast de twee hoofdpersonages verschijnen er ook nog een reeks befaamde filmsterren die voor de juiste sfeer zorgen. Zo is er Andy Garcia (Terry Benedict uit Ocean’s Eleven,Twelve en Thirteen) als de illustere peetvader “Big Al” van de Vazallo familie. Compleet met een imposante grijze baard waardoor hij eerder op een grootvader met pensioen lijkt. Ray “Everybody loves Raymond” Romano treedt aan als de columnist die zich stort op het onwaarschijnlijke verhaal van “Bonnie and Clyde” nadat hij tot zijn verbazing gebeld wordt door Rosie die hem op een foutje wijst in zijn vorige artikel. Griffin Dune neemt de amusante rol van Dave Lovell, de enthousiaste eigenaar van het incassobureau, voor zijn rekening. En de maffialeden hebben allen in het verleden wel eens ergens in één of andere maffia-gerelateerde film meegespeeld. Michael “The Sopranos” Rispoli, Yul “American Gangster” Vazquez, Burt “Once upon a time in America” Young (een 75 jarige oude knakker die nog een stevige vuistslag kan uitdelen), Joseph “The Sopranos” Gannascoli, John “Mob Queen” Tormey, Garry “The Sopranos” Pastore, Santo “The Sopranos” Fazio, Vincent “The Family” Riviezzo. Allen zorgen ze ervoor dat die authentieke sfeer van een Italiaanse maffia overtuigend overkomt. Ik miste alleen een gezamenlijke schranspartij rond een door een Italiaanse mama zelfbereide spaghetti met gehaktballen in tomatensaus.

Dit is dus wel echt een must-see film als je van een ongedwongen en clowneske film houdt. Na de “The Godfather” episodes zijn er nog wel geslaagde en minder geslaagde pogingen geweest om de georganiseerde misdaad te schetsen. De beste omschrijving las ik op de website “The Playlist” : “De Felitta takes a true story that occurred in the early '90s, adds two energized leads, a pinch of bearded Andy Garcia and a screenplay that goes down like cold ice-tea on a hot summer day to cook up a nice little homage to the good ol' days.” Wie echter het echte verhaal van Thomas en Rosemarie Uva kent, zal zeker niet verrast zijn door de ontknoping.

3.5*

Een goede drama/misdaad film...

Goed verhaal...

Normaal acteerwerk...

Bekende acteurs Michael Pitt en Andy Garcia...

Mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Goed achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)...

Jong stel gaat overvallen plegen bij mafiahuizen omdat ze denken dat deze mannen toch de politie niet kunnen bellen. Fascinerend waar gebeurd verhaal.

Aardige film met boeiende scènes. Helaas kakt t in naar t einde en ook de 2 hoofdrolspelers verliezen aan kracht en sympathie.