The Crazies (1973)

De remake doet het momenteel erg goed, maar voor ik die ga zien wou ik het origineel toch eens meepikken. Strikt genomen is The Crazies geen zombiefilm, maar het script vertoont toch wel een heleboel parallellen met Romero's Trilogy of the Dead. Zo zijn onder andere de grootschalige bedreiging van een virus en een groep mensen die voor de pandemie op de vlucht zijn weer van de partij. Behalve dat het virus in het drinkwater van een dorp terechtgekomen is door een fout van het leger, kom je over het virus trouwens bitter weinig te weten. Ook het effect ervan en hoe het overgedragen wordt, krijgt weinig aandacht. Te weinig. De nadruk lag blijkbaar op heel andere zaken in deze film, zoals bijvoorbeeld het aaneenrijgen van actiescènes en het leveren van maatschappijkritiek.

Er vliegen in The Crazies dus nogal wat kogels door het beeld. We zien dan ook veel bloed uit schotwonden opspatten, maar van echte horror is nauwelijks sprake. De gruwel die namelijk uit het effect en de verspreiding van het virus moet blijken, geniet duidelijk minder prioriteit. Wel blijft de film ontzettend vermakelijk omwille van het uitgangspunt en enkele afzonderlijke scènes. Helaas kunnen die de inconsistente uitwerking, irritante muziek en het pijnlijke gebrek aan goede make-up en special FX niet camoufleren. Maar toch weer hoedje af voor het feit dat Romero er met een erg laag budget in geslaagd is om een amusante b-film in te blikken.

Vlotte film met veel gebruik van felle kleuren, ziet er mooi uit. De kerels in witte pakken en gasmaskers komen dreigend over en het concept an sich is erg boeiend.

Wel jammer dat het vaak schreeuwerig is en het acteerwerk matig. De nadruk ligt te lang op gedoe bij het leger en de politie wat ten koste gaat van de geheimzinnigheid. Ik had liever zoveel mogelijk (zo niet alles) beleefd vanuit het perspectief van de inwoners.

Gelukkig zitten er nog wel een paar goede scenes in zoals de brandende man en de opening. Sommige (actie-)effecten zijn echter nogal knullig.

Het tromgeroffel heeft wel iets opzwepends maar is te vaak aanwezig. Al met al aardig om gezien te hebben, maar hopelijk brengt de remake meer spanning met zich mee.

Een vreemd virus, een flinke bak maatschappijkritiek en een erg laag budget; George A. Romero lijkt met The Crazies zijn grote doorbraak dunnetjes over te doen. Maar kwalitatief dan toch een heel stuk minder. Enerzijds best knap wat Romero met een laag budget doet, maar de complete afwezigheid van interessante personages en een beetje spanning doet de film echter de das om. Verder is het acteerwerk behoorlijk matig, werkt de soundtrack vooral op de lachspieren en doet het allemaal soms wel erg knullig aan. Neem alleen al hoe de dialogen van de mannen in gasmaskers later zijn toegevoegd. Gelukkig zorgt Romero voor een paar sterke scènes, waardoor zeker niet alles verloren is. En ach, het is alleen al geestig om een jonge Dr. Frankenstein voorbij te zien komen.

2 sterren. Ben benieuwd naar de remake.

Beetje ondergewaardeerd.

Niet dat het hier een meesterwerk betreft overigens. Maar hier rockt Romero tenminste nog met de heupen. Tegenwoordig lijkt het meer op de vogeltjesdans wat de regisseur laat zien. Enfin, ik dwaal weer eens af.

Leuk filmpje dit. Ook fijn om op BluRay te zien. Ook al zien de SFX er dan nog nepper uit. I don't care, hoort er een beetje bij.

Wat vooral opvalt is het ontbreken van horror, maar daarvoor krijgen we een snelle vaart terug. Iets wat de film er beduidend beter op maakt. Toch duurt ook dit werkje uiteindelijk te lang. Vermakelijk is het vaak wel. Geinige dialogen ook.

Goed.

De snelle stijl die vele van Romero's films kenmerkt werkt in deze film om een chaotisch, anarchistisch gevoel te creëren, maar tegelijkertijd zorgde het er bij mij voor dat ik me niet echt aan karakters kon binden. De film racet van begin naar eindpunt, en de actiescènes zijn vaak erg snel geëdit, waardoor de film nooit saai wordt.

Net zon gevoel als bij 28days later.

Als er 's ochtends mannen in witte pakken door de straat lopen weet je dat je in de problemen zit!

Zeker bij Romero die duidelijk laat merken niet zo veel vertrouwen te hebben in regering en leger.

Maatschappijkritische horror!!

Weliswaar niet strikt horror omdat we hier niet te maken hebben met zombies maar met soldaten in beschermende kledij en met gasmaskers...veel vriendelijker dan de zombies uit Night of the Living Dead zijn ze niet.

Geven nogal wat mensen de voorkeur aan de remake van vorig jaar (nog niet gezien) maar echt veel minpunten zijn er niet tempo misschien in het begin, low budget special FX (okay die neerstortende helicopter is vrij duidelijk dat hij geen budget had om een helicopter te vernielen) anderzijds ben ik bang dat de remake wat minder anti-autoritair en brutaal zal zijn.

Geen ingewanden zoals bij z'n zombiefilms, maar wel wat kogels die hoofden doorboren.

Veel beter dan ik verwacht had na de veelal zure/matige kritieken.

Kan hier eigenlijk niks aan toevoegen. Rommelig, gemaakt (gezocht) en eigenlijk totaal niet boeiend.

Kreeg bovendien sterk de indruk dat Romero (of zijn scenario schrijver) recent Punishment Park had gekeken voor hij hiermee op de proppen kwam - zal eens bronnen gaan checken (kan dat nog niet vinden)

Fijne low budget guerilla thriller die een stijloefening lijkt voor de latere dawn of the dead. Erg veel nadruk op het verhaal en dialogen, veel (symbolisch) geweld maar ook veel bizarre shots zoals het veldje met de rennende schapen die door elk camerastandpunt draven. De door Wendy aangehaalde helicopter. Of een dialoog waarbij 2 mannen naar links kijken. En niet een naar links en de ander naar rechts. (terwijl een derde persoon in de kamer die niet meedoet aan het debat wel naar rechts kijkt) Als kijker denk je dan: tegen wie praat hij nou?

Toch erg goed gedaan en piekfijn ge-edit.

Bizar en lekker.

Opvallende editing, ja. Nogal hakkerig. Weinig samenhang, veel harde sprongen tussen actie en dialoog. Ik vind het júist om die reden een vermakelijk filmpje. Lekker lomp, zoals George nog lang zou blijven. Het zou Romero ook niet zijn als er geen (overduidelijke, opdringerige) kritiek in zou zitten. Wat dat betreft een 100% Romero-product. Dat maakt het niet per definitie goed. Compleet brak geacteerd en zelden heeft het de overtuigingskracht van zijn bekendere classics. Deze is altijd een beetje in de luwte gebleven (en terecht). Wel fraaie, sprekende kleuren.

Vond die Lowry vreemd spelen, weet niet of ik het waardeer, maar ze heeft wel een aantal leuke dingen gedaan. Viel ook op bij Cronenberg, zou later een rol krijgen in zijn ''Shivers''. Staat een vermakelijk interview op de Blue Underground release. Hoe iedereen high was tijdens de opname van I Drink Your Blood (meteen op het lijstje ) o.a. Debuteerde voor Kaufman (had er altijd al een oogje voor). Heeft wel de meest opvallende scenes (incest, bloed tussen d'r benen) en ook haar dood is geweldig: oh...

Romero en z'n kritiek. Dit keer niet met zombies, maar met crazies, alhoewel je je kan afvragen wie hij daar precies mee bedoelde. Voor gore en dergelijke hoef je dit niet op te zetten, de vele actie scènes hadden wel wat vloeiender gekund en zo is er wel meer mis met deze uitbraak, maar het weet met het switchen tussen overheid en een aantal die op de vlucht slaan, de ruwe editing, frappant camerawerk en wat adrenaline wel een sfeertje van opperste chaos en wanhoop te creëren. Vond wat dat aangaat de eerste helft zelfs vrij sterk. Gaandeweg krijgt de film het wat moeilijker, maar het heeft nog wel een paar aardigheidjes van vreemd gedrag in huis. Die schapen, ja. De leukste is echter eentje die al vrij vroeg voorbij komt. Het breiende omaatje.

Ik weet het eigenlijk niet zo goed wat Romero precies beoogde met deze film. Het is 5 jaar na Night of the Living Dead en er is weer eens een virus uitgebroken die mensen na enige tijd in gekken verandert. Na een sterke opener waarbij het leger op geen al te zachtzinnige wijze mensen in quarantaine plaatst, krijgen we vooral veel discussie tussen leger, wetenschap en andere autoriteiten. We volgen ook een groep mensen die zijn ontsnapt aan het leger en pogen uit hun greep te blijven. Ook zij hebben hun onderlinge twisten, maar ik vond het niet genoeg om er echt binding mee te krijgen. Het is geen slechte film maar spannend wil het nooit worden en het kon me niet echt boeien. Neen, geef mij zijn zombiefilms maar.

Op geen enkel moment kreeg deze film het voor elkaar om mij "in het verhaal te zuigen". Rommelig geacteerd met veel geschreeuw. Na 50 minuten had ik het echt gehad. Zonde van de aankoop.

In dit geval is de remake beter dan het origineel , iets wat ik niet zo snel zal zeggen maar dit was behoorlijk rommelig en ik snakte op een bepaald moment naar het eind .

In 1 van de acteurs die vader geloof ik meende ik de dokter uit day of the dead te herkennen .

“Look, we've quarantined the area. We're sealing off the town!”

We zitten op het moment in een vreselijke tijd voor iedereen waarbij de wereld in een crisis zit. Het is een jaar geleden dat we zijn begonnen met een pandemie. Het leuk me daarom ook wel geschikt deze film te kijken, hoewel het hier om een ‘epidemie’ gaat vond ik het wel een bijpassend concept bij de tijd waarin we nu leven. En het is extra handig omdat de film mooi in aanmerking komt van de ‘De 70s challenge’ en ik had hem eigenlijk ook voor deze challenge uitgezocht.

De films van ‘George A. Romero’ heb ik altijd wel kunnen waarderen, het is toch de grootmeester van één van mijn favoriete horror genres (in mijn ogen) en ik vind tot zoverre zijn films die ik heb gezien (en dat zijn er nog niet veel hoor) geslaagd. Toch is het geen ‘Romero’ als er geen boodschap aan zijn film vast zit, althans hij iets wilt mee geven. Hier is het wel te zien dat het vooral gaat om de staat (en dan het leger) tegen zijn inwoners, machtsvertoning? Toch met zo’n laag budget is er best een aardige film neergezet. Inderdaad, de film is wat hakkerig en we springen nogal snel over op scenes, er wordt dus geen enkel moment rust genomen door ‘Romero’. Dialogen waren wel aardig verder maar, qua verhaal was de film nergens echt héél boeiend. Het acteerwerk is echter niet van een goede klasse. En het geschreeuw om met elkaar te communiceren werkte in zijn nadeel en werd langzamerhand ook wel irritant.

De film komt gelijk met de deur in huis vallen waar een man zijn vrouw vermoord en daarna het huis in de fik zet, wat ertoe leidde dat zijn twee kinderen ook overleiden. Het is dan duidelijk dat er iets fout is en ook als het leger arriveert. Vanaf daar volgen we verschillende mensen, een verpleegster met haar vriend die zijn gevlucht voor het leger en daar langzamerhand ook een gevecht mee hebben. En we volgen de basis en een dokter die eigenlijk proberen te ontcijferen wat het virus is en dit op te lossen en daarbuiten is er niet echt een verhaal. Waar de film sterk in is, is toch wel de actie die hij mee brengt en de heftige scenes.

De ‘heftige’ scenes verschillen. Zo kom je er vrij snel uit op een vrouw die een soldaat neersteekt met haar breinaalden al is dat niet alles. We komen later bijvoorbeeld ook op momenten dat iemand in de fik wordt gestoken door zijn eigen mannen (een soldaat) en even later zien we de pastoor zichzelf in de fik zetten buiten zijn kerk. Dit deed me een beetje denken aan een muziek cover van ‘Rage Against The Machine’ (klikken op eigen risico). Maar dat was niet alles, want buiten het feit om dat we heel veel doden zien omdat het natuurlijk een burgeroorlog begon te worden, zien we ook nog een scene waar incest gepleegd word. Al om al, de film is van verschillende markten thuis.

De mannen in de witte pakken waren oprecht beangstigend en dat maakte de film voor mij wel af. Waanzinnig grimmige vibe zat daar omheen en dan met de vele actie en het verhaal ging het prima samen. Je merkte wel dat er een laag budget op zat maar, ‘Romero’ ging daar goed mee om. Bijvoorbeeld wel het moment wanneer iemand doodgeschoten werd dat hij de tijd neem om schotwonden te creëren al moest dit wel voor het meeste horroreffect zorgen. Hele fijne zit verder, heb me prima vermaakt en de film ging snel voorbij door het vlugge werk van ‘Romero’.

3.5*

Wellicht de slechtste militaire operatie die ik ooit in een film heb gezien. Wat een bedroevende manier om met de situatie om te gaan en wat een amateuristische militairen. Verder enigszins vermakelijke film.

Ik dacht eens uit mijn comfortzone te stappen en aan de filmografie van Romero te beginnen. De eerste film is er eentje met wisselende resultaten.

Het komt allemaal erg knullig over, maar dat kan aan de leeftijd en het budget liggen natuurlijk. Acteerwerk is ook niks bijzonders.

Het meest lachwekkende is nog de geluidsband waarbij je duidelijk hoort dat de stemmen in een bezemkast zijn opgenomen terwijl heel veel zich juist buiten afspeelt

Ondanks dat vind ik de focus op het leger goed en de chaos heeft wel wat.

Gevalletje remake is beter. Dit origineel van George A. Romero begint nochtans best wel aardig. Je wordt eigenlijk direct in het diepe gegooid en dat is, in combinatie met de bijzonder vlotte editing voor een 70's film, best wel lekker.

Helaas wordt het daarna al gauw minder. Veel geschreeuw, veel niet indrukwekkende shootouts, de soldaten in de witte pakken doen eerder humoristisch dan angstaanjagend en mysterieus aan, en het geheel voelt vrij gedateerd aan.

De 'crazies' zelf onderscheiden zich ook niet genoeg van de 'normale'. Die vader die zn gezin probeert uit te moorden en die vrouw met die breinaald... Zo had ik het vaker willen zien, maar de rest grijnst alleen een beetje dommig. Binnenkort ook maar eens de remake aanslingeren. Die was eigenlijk in alle opzichten beter