

Moi-bi-woo-seu (2013)
Genre: Drama
Speelduur: 90 minuten
Alternatieve titels: Moebius / 뫼비우스
Oorsprong:
Zuid-Korea
Geregisseerd door: Kim Ki-duk
Met onder meer: Jae-Hyun Cho, Lee Na-ra en Seo Young-Joo
IMDb beoordeling:
6,3 (6.807)
Gesproken taal: Koreaans
Releasedatum: 8 mei 2014
On Demand:
Niet beschikbaar op Netflix
Niet beschikbaar op Pathé Thuis
Niet beschikbaar op Videoland
Niet beschikbaar op Amazon Prime
Niet beschikbaar op Disney+
Niet beschikbaar op Google Play
Niet beschikbaar op meJane
Plot Moi-bi-woo-seu
"Hell hath no fury like a woman scorned."
Een zoon ontdekt dat zijn vader een affaire heeft en raakt hierdoor gekweld. De ontrouwe echtgenoot en vader besluit om zijn eigen geslachtsdelen af te snijden om de pijn die hij bij zijn familie heeft veroorzaakt te verzachten. Hij ervaart op deze manier echter een veel ergere vorm van vernieling.
Externe links
Acteurs en actrices
Father
Mother / Convenience Store Woman
Son
Gang Leader
Thug 1
Doctor
Detective
Prisoner
Video's en trailers
Reviews & comments

beavis
-
- 6608 berichten
- 14312 stemmen
Ki-duk is altijd een beetje "hit and mis" maar nu de eerste festival reviews beginnen te verschijnen denk ik dat deze wel eens een absolute hit voor mij zou kunnen zijn!
Venice 2013 Review: MOEBIUS Is Insane and Brilliant | Twitch - twitchfilm.com

Malick
-
- 9062 berichten
- 140 stemmen
Aangekocht door distributeur Contact Film. Hoeveel mensen in Nederland zouden Gouden Leeuw-winnaar Pieta gezien hebben? Duizend? Tweeduizend? Wellicht drieduizend?

gauke
-
- 9852 berichten
- 13069 stemmen
Een merkwaardig en voor mij ook wereldvreemd thema. Een zwaar op de maag liggende, door geweld gedreven thrillerdrama, waarschijnlijk bedoeld om de provoceren en shockeren (het lijkt de regisseur enkel te gaan om het tonen van geweld). Ultra-meedogenloos, geweldsverheerlijkend, pervers en met humor die bij mij geen moment overkwam (waarschijnlijk gewoon omdat het me niet ligt). Bijzonder is dat er geen dialogen uitgesproken worden: het lijkt een zogenaamde "stomme film".
Kortom voor mij een ziekelijke film! Misschien een "must" voor degenen die van verminking, geweldpleging en rondvliegende penissen houden.

timmienoelie
-
- 1518 berichten
- 4265 stemmen
Nog donkerder en nog meer over-the-top als Pieta. Wist zo niet meteen, na afloop van de film, wat hier over te denken, maar kon niet ontkennen gefascineerd te hebben gekeken naar de soms afschuwelijke taferelen, voor mijn ogen tentoongespreid. Ziek of niet, Kim Ki-duk weet hoe hij cinema moet maken. Zijn soort cinema. Geen dialoog, amper cinematografisch geweld, gewoon wat melodrama van de perverste soort. Shockeren om te shockeren? Hmm ja... misschien.
Ga dit toch maar zien (als u geen schrik heeft).
Ik neem hem alvast op in de lijst van interessantste Koreaanse film van de afgelopen jaren (2012-...) : The Filmtransition

Linn
-
- 3289 berichten
- 3798 stemmen
Ki-duk is de weg een beetje kwijt..
Want tussen Pieta/Moebius en Bin- jip/Hwal/ Bom Bom etc. ligt een universum van verschil. Waren voorgaande films nog apart maar enigzins vreedzaam in sommige opzichten, nu schijnt het roer volledig omgegooid en kan het niet gewelddadig genoeg zijn. Veel personages waren in oudere films wel dubieus maar ik kon altijd op een of andere manier de beweegredenen van hun acties nog een beetje begrijpen en plaatsen, bij Moebius gaat het me de pet te boven.
Toch blijft Ki-duk zijn beste troeven behouden en word er in deze film niet gesproken. Moebius is bijna poëtisch, hoe geweldadig sommige scènes ook mogen zijn. Ki-duk zet met weinig woorden echte en fascinerende mensen neer, met ontzettend wrede en vreemde daden. Toch blijft er dat beetje medeleven en sympathie, wat ze ook doen. En dat vind ik na deze ommezwaai nog altijd erg knap.
Het volle aantal sterren krijgt hij deze keer niet van mij, maar hij is nog wel 1 van mijn favoriete regisseurs. Moebius is een aanrader maar niet een waar je super vrolijk van word. 4*

Onderhond
-
- 87416 berichten
- 12429 stemmen
De nieuwe Ki-duk.
Veel grimmiger dan voorheen. Hoewel er vroeger ook al wat taai geweld in z'n films te vinden was, overheerste het poëtische. Ondertussen zijn de rollen omgekeerd. Geen shock shlock, maar wel een film die erg grotesk en direct is.
Je leest er vele dingen over online. Sommigen zien er een zwarte comedy in (al vermoed ik dat het meeste gelach van de ongemakkelijke variant is), anderen zien een zwaar deprimerende film. Ondanks dat het zware kost is, zie ik er vooral een positieve boodschap in. Een soort van bevesting van onze sociale normen en waarden. De personages in deze film lijken puur op instinct en gevoel te handelen. Botte voorbeelden zoals een stijve lul dient om seks te hebben, zelfs als het met je moeder is trekken de film weg uit de werkelijkheid en illustreren wat mij betreft eerder de nood aan zulke remmingen dan dat het een waarschuwing of afspiegeling van de realiteit is.
Er is in ieder geval ruimte genoeg om wat van jezelf in de film te leggen. Ki-duk gaat in ieder geval absoluut onsubtiel te werk, wat ongetwijfeld een hoop mensen zal afschrikken. Maar ik zag vooral een zeer boeiende film, intens geacteerd, onvoorspelbaar en zonder compromissen (al moet je wel opletten met eventuele gecensureerde versies die zouden bestaan).
Ki-duk blijft een geweldig boeiend regisseur, ook deze film is weer een pareltje. Niet z'n allerbeste, maar behoort zeker tot m'n favorieten van de man. Blij dat hij weer "leeft", al hoop ik dat hij mentaal wel een beetje gezond blijft.
4.5* en een uitgebreide review

Onderhond
-
- 87416 berichten
- 12429 stemmen
Voor alle fans die de DVD nog niet hebben aangeschaft ofzo ... blijft mij verbazen, dit soort bioscoop releases.

Malick
-
- 9062 berichten
- 140 stemmen
Tering, wees toch eens een keer blij. We zijn zo'n beetje het enige land in de wereld waar Moi-bi-woo-seu / Moebius een release krijgt in de Filmhuizen en jij klaagt alweer dat het te laat is.

Onderhond
-
- 87416 berichten
- 12429 stemmen
Ja, want ik heb de film al gezien en al op DVD. En ik zal vast niet de enige zijn, waardoor deze film een grote kans heeft om het zoveelste "maar zie je wel dat er niemand komt kijken" voorbeeldje te worden. Er is al maar een klein publiek voor films als deze, als de film dan al op andere manieren (zelfs legale) te bezichtigen is, is zo'n release vaak eerder schadelijk dan interessant.
Ik ben trouwens Belg, erg veel heb ik niet aan releases in NL, zeker niet de kleinschalige releases. Hoogstens als een film in Breda speelt, maar dan moet je al serieus zin hebben want da's praktische gezien toch een verplaatsing van 1 uur heen en 1 uur terug.

Inland Rabbit
-
- 3286 berichten
- 2159 stemmen
Zal hier ook eens wat neerzetten, heb ik nu wel even tijd voor.
Begin ik maar met te zeggen dat ik niet echt bekend ben met Ki-Duk's hardere films, of in ieder geval maar deels. Ik heb The Isle gezien en dat was op momenten een stevig filmpje. In het verleden heb ik Bad Guy gezien, maar dat was mijn introductie tot de regisseur, in een periode waarin ik nog nauwelijks tot geen japanse films keek. Stem aldaar verwijderd, herziening is wel nodig. Is deze vermelding belangrijk? Ja, want het zorgt er toch voor dat ik deels met andere/nieuwe ogen naar dit project kijk, denk ik. Om gelijk de vergelijking maar gehad te hebben; het deed me wel enigszins denken aan Visitor Q, al is dit op sociaalpsychologisch vlak een stuk grimmiger en indringender.
Moebius dus. Gezien op Imagine. Een mooie film voor op het doek, maar ook een heel ongemakkelijke. Ik had dit misschien liever thuis gezien. De plot hierboven klopt niet, trouwens? Wat mij betreft is dat niet waar het in de film om draait, aangezien de zoon de hoofdrol speelt en niet de vader?
In essentie een sociaalpsychologisch drama, maar aangezien vele ongemakkelijke situaties en mijn sadistische gevoel voor humor zie ik dit ook wel als een pikzwarte komedie. Wel één waar de nodige dreiging en beklemmende sfeer vanuit gaat.
Hoewel een nietsontziende film, die nogal onsubtiel te werk gaat, vind ik dit wel een film waar duidelijk hoop en liefde van uit gaat. De verhoudingen in de familie liggen nogal scheef, waar vooral die moeder aanvankelijk door alcoholisme? nogal rare dingen doet. Een teken van vaderliefde was voor mij vooral het punt waar de vader zijn zoon helpt. Wat ik uit de film haalde is dat de hij zijn lul afsnijdt om zijn zoon te helpen, met de transplantatie. Verklaard ook waarom die zoon geil wordt van zn eigen moeder. Had toch weinig toch niets te maken met de affaire van die vader?. Ook zijn moeder toont uiteindelijk heel veel liefde voor zoonlief, dat pakt zowel positief als negatief uit. Wat me uiteindelijk opvalt is dat Algolagnie – voor de gelegenheid even opgezocht op Wiki, opgewonden raken door pijn – in de film meer een noodzaak is en hierdoor veel meer waarde voor de kijker heeft dan alleen choqueren. Knap gedaan.
De humor zit hem dan vooral in ongemakkelijke situaties, maar ook het groteske, soms bijna (letterlijk?) slapstick. Onderhond had het er dan over dat de film vrij onvoorspelbaar is, maar bepaalde situaties zag ik dan weer wel heel goed aankomen. Dat die verkrachter ook zijn lul zou kwijtraken bijvoorbeeld en hem werd geleerd orgasmes te hebben op dezelfde manier als die zoon, bijvoorbeeld en de hele scene er aan voorafgaand is al helemaal geweldig. Ook een bepaalde ironie, door een verzameling van escalerende situaties, maakt de film een stuk grappiger. Dat de film vol hoop en liefde zit, maar uiteindelijk toch zo moet eindigen als het nu deed is op zich al hilarisch.
Wat ik al zei, ik had deze film liever thuis gezien. Daar had ik tenminste zonder probleem hard kunnen lachen, nu had ik in de zaal een beetje het idee dat ik een uitzondering vormde op de mensen die dit veel meer als grimmige drama/thriller zagen en dat ik er op aangestaard werd en dat is misschien deels terecht. Dikwijls moest ik namelijk lachen en HARD. Jammer voor de mensen die zich daar aan stoorde, ik kan het snappen, maar inhouden zat er voor mij ook niet in. Boeiende film vol diepte, een nare sfeer en toch ook humor.

Black Math
-
- 5417 berichten
- 1741 stemmen
Gezien op het Imagine filmfestival, maar ik kan er helaas erg weinig mee. Personages die psychisch gekweld zijn en dat uiten op een gewelddadige wijze ben ik vaker tegengekomen in films van Kim, maar hier wordt het dusdanig ver doorgevoerd dat het belachelijk wordt. Toegegeven, er kwamen zaken voorbij die ik nog niet eerder voorbij heb zien komen, masturberen met messen in schouders gestoken bijvoorbeeld. Maar het is allemaal dusdanig absurd dat ik alle contact met de personages kwijtraak, terwijl in vorige films ik toch op de een of andere manier door personages geraakt werd, hoe gewelddadig ze ook mochten zijn.
Maar er was meer wat me niet helemaal beviel, met name het ritme van de editting. De shots voelden kortademig aan. Te kort om een bepaalde rust te voelen, te lang om een energiek te zijn. Wat ik wel bijzonder vond was het complete gebrek aan dialogen. Natuurlijk, ik ben bekend met zwijgende personages in films van Kim, maar het blijft toch bijzonder om dialogen te kunnen zien zonder ze te horen. Om die reden toch 2*.

Montorsi
-
- 9658 berichten
- 2323 stemmen
Wat is er met deze man aan de hand. Een film vol met Freudiaanse bla bla en een en al obsessieve trekjes. Lelijk geschoten en rommelig ge-edit maar bovenal gewoon ronduit droevig. Er wordt niks gezegd in de film (hoezo belachelijk geforceerd) maar net als Pieta is dit weer vreselijk schreeuwerige, aangedikte, opgeklopte onzin waar ik niet eens zin heb om er iets zinnigs over te zeggen. Behalve dan dat het de saaiste anderhalf uur van Imagine waren.
1.5*

wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Tering, wees toch eens een keer blij. We zijn zo'n beetje het enige land in de wereld waar Moi-bi-woo-seu / Moebius een release krijgt in de Filmhuizen en jij klaagt alweer dat het te laat is.
Deze film ging gisteren in Lux Nijmegen in première met een middag- en een avondvoorstelling. Het aantal bezoekers was ¨fenominaal¨; Zegge en schrijve NUL bezoekers. Dus, mijn vraag is; wat doet zo´n filmhuis die het voornamelijk moet hebben van 50+ publiek die wars is van extreem geweld met zo´n film. Ik zou het echt niet weten. Ik heb in ieder geval besloten deze film maar thuis te bekijken. Wat de waardering zal zijn, durf ik niet te zeggen maar hij zal het plot lezende bij mij zeker niet hoog scoren vrees ik.
Edit: Na een kwartier afgezet. Niet om aan te zien. Geen zin om mij verder te gaan kastijden met dit buitensporige perverse geweld.
Niet afgekeken, dus mijn stem blijft achterwege.

mjk87 (moderator films)
-
- 13815 berichten
- 4179 stemmen
Nee, dit vind ik dus helemaal niks. Ergens wil ik wel geloven dat Kim iets zinnigs wil zeggen met de film, maar als je alleen maar zulke absurde situaties toont, dan gaat de inhoud volledig langs me heen. Blijven over nogal geforceerd zwijgende mensen (het experiment kan ik wel waarderen overigens), veel rare en soms onsmakelijke scènes en eigenlijk niets wat mij ook maar kan vermaken. 1* voor het experiment en één mooi meisje dat topless gaat.

Malick
-
- 9062 berichten
- 140 stemmen
Na het zien van Pieta en Moebius vraag ik me oprecht af of Kim Ki-duk levensmoe is?

Inland Rabbit
-
- 3286 berichten
- 2159 stemmen
en wat dan te zeggen van zijn fans, zijn die ook levensmoe? Of misschien zijn we wel een stelletje masochistische nihilisten met zn allen. Doet het er toe?

Malick
-
- 9062 berichten
- 140 stemmen
Vind zijn laatste twee films extreem nihilistisch. Veel extremer dan ik gewend van hem ben. Misschien is de tijd nu rijp voor zijn persoonlijke documentaire Arirang.

Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
De oorlog is de vader van alle dingen, luidt het woord van Herakleitos.
In Ki-Duk Kim’s Moi-bi-woo-seu wordt dat: het ding van de vader is de vader van alle dingen, zogezegd. Waar oorlog mee, en oorlog om wordt gevoerd. Met als centrale vraagstelling: hoe kom je d’r aan, en - vanwege alle ellende die het veroorzaakt - hoe kom je d’r af? Voor dat laatste stelt Kim eenvoudige, doch radicale, fysieke en spirituele, oplossingen voor...
Het mes en Boeddha, het doet wel wat denken aan Bunuels crucifix in Viridiana. Maar Kim lijkt meer to the point. Of maakt een heel ander punt.
Ik lul hier natuurlijk geheel voor eigen rekening, want zoals ergens hierboven al gezegd, staat Kim’s laatste worp open voor ieders persoonlijke interpretatie.
Hoewel hij hier op het eerste gezicht extremer lijkt dan ooit, is het eens te meer opvallend hoe stijlvast Kim eigenlijk is in zijn beeldtaal: De zich opdringende suggestie van metaforiek in een rauw-realistische en gewelddadige verbeelding van persoonlijke relaties. Zich opdringend, omdat die verbeelding vaak zo grotesk is, het realisme onbegrijpelijk maakt.
Maar daarin vind ik Moi-bi-woo-seu uiteindelijk niet meer dan gradueel verschillen van voorgangers als Nabbeun Namja en Seom. Ook daar trouwens zwijgzame hoofdpersonages; hier echter blijft het gesproken woord zelfs geheel achterwege.
Dat draagt extra bij aan de onwerkelijke sfeer in deze film, die wel (nog) geconcentreerder, eenvoudiger en daardoor abstracter lijkt dan al zijn eerdere werk, voor zover ik het gezien heb.
Met de kennelijke referentie aan de in 2012 overleden Franse illustrator en striptekenaar Giraud (‘Moebius’) in gedachten, kun je de eenvoudige, heldere en onopgesmukte beelden en de soms zeer bizarre en eh...plastische inhoud daarvan, misschien wel associëren met een underground stripverhaal. Zonder tekstballonnen.
Hoe dat ook zij, het lijkt alsof Kim zoekt naar een steeds kernachtiger vorm, met steeds meer directheid, en steeds minder ballast en poëzie.
Of dat ook steeds betere films oplevert, wil ik niet direct zeggen, maar ik ben voorlopig weer zeer onder de indruk.

HALVE TAMME. (moderator series)
-
- 13444 berichten
- 1254 stemmen

Bacon
-
- 1006 berichten
- 1371 stemmen
Nou weet ik dat het geen komedie is, maar toch heb ik in jaren niet zo om een film moeten lachen als bij Moebius... vooral als die gozer uit de gevangenis komt, met z'n kop half onder de tafel ligt en dan bij hem ineens een mes tussen z'n benen komt

-fal
-
- 2028 berichten
- 2288 stemmen
Religieus propagandafilmpje in de vorm van een "hilarische comedy".
Eat that, Kees van der Staay.

Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Religieus propagandafilmpje in de vorm van een "hilarische comedy".
Eat that, Kees van der Staay.
Had je dat niet beter bij Adams Æbler kunnen schrijven?
Kees gaat dit niet trekken, denk ik

sinterklaas
-
- 11730 berichten
- 3272 stemmen
Ja, je weet het maar nooit met Kim-Ki-Duk, die ik toch wel een van de verrassendste regisseurs vind. Zeker op gebied van drama en romantiek. Daar kan geen Richard Sparks tegenop.
Bij Pieta heeft hij al een poging tot het thema gedaan, maar hier pakt hij nog veel verder uit. Maar wat Moebius nou is? De ene keer werkt het op je lachspieren en de andere keer verga je als kijker van de pijn en schaamte. Om te beginnen mogen we ons inleven met een diep beschadigde student, die net zijn pik is kwijtgeraakt, dankzij zijn obsessieve en vooral ziekelijke moeder, die wel een hele perverse obsessie heeft voor haar zoon. Vervolgens verdwijnt ze en mogen we op een pijnlijke manier het pikloze leven van de student zonder naam volgen. En ja, om dan heel boers te zijn; dan ben je niet zo'n stoere jongen meer, en wordt het al helemaal pijnlijk en lastig als je wel een heel mooi meisje treft in de plaatselijke supermarkt, dat wel wat in de jongen ziet. Ondertussen is het obsessief internet-surfen door de vader, een hedendaags probleem wat je geestelijk helemaal kan slopen, naar een penis-ruil ook een aandachtspunt. Kim Ki Duk laat echt niks onbespaard en gaat ook met het moment steeds verder, waarbij je het ook als kijker steeds benauwder en moeilijker krijgt. Zeker als moedertjelief weer terugkomt om haar griezelige praktijkjes weer uit te voeren. En wat te denken van die masturbatie-scene's door middel van een mes of een stuk steen.
Enkele lachpuntjes waren wel echter, die afgehakte pik van die belager van dat winkelmeisje, dat onder een wiel van een vrachtwagen blijft kleven.
Verder was dit gewoonweg weer artistiek werk van Ki-Duk, die me weer wist te shockeren en te verrassen. De plaatjes, sfeer en ook de aandacht aan de culturele en mythische punten stonden weer voorop. Wat ik ook verrassend vond ik dat er in deze hele film geen woord word uitgewisseld onder de acteurs, maar ondertussen begrijp je 100% waar de mensen naartoe willen. Ik moest enigszins nog een beetje denken aan The Tribe. Ik snap overigens niet wat er zo schokkend was aan die castratie-scene's, je krijgt er helemaal niks van te zien. Bij Hostel 2 kan je het nog full frontal zien, dus wat de regisseur hier nou tegenhield, ondanks alle ziekmakende onderwerpen zoals ik hierboven omschreven had... Ja, ik heb een hekel aan censuur in films. Het einde was ook wel heel raar.
Voor de rest weer een zenuwslopende maar fascinerende film, dat prima speelt met je emoties.
4,0*

leatherhead
-
- 3556 berichten
- 1813 stemmen
Zo'n film waar ik even stil van wordt. Deed me enigszins denken aan A Hole in My Heart, al is die film een stuk explicieter terwijl deze film vooral absurd en grotesk is. Wat de interpretatie van deze film betreft sluit ik me in grote lijnen aan bij Onderhond. Het lijkt me een soort 'de mensheid op z'n primitiefst', waarbij gevoel boven ratio primeert en taboes onbestaanbaar zijn. Er wordt gesproken door middel van instinctieve handelingen (iets zeggen wat de ander niet bevalt = klap voor je smoel), en als je je een beetje probeert te verplaatsen in het primitieve wereldje van de personages lijken bepaalde acties niet eens zó onlogisch of ongrijpbaar.
In ieder geval: indrukwekkend. Een fascinerend van de pot gerukt melodrama voorzien van geweldige acteerprestaties en spaarzaam maar sterk gebruik van soundtrack. Pas mijn eerste kennismaking met Ki-Duk, tevens ook de eerste Aziatische film die bij mij een 4* of hoger scoort (al heb ik er dan ook nog niet zoveel gezien).

Ebenezer Scrooge
-
- 2091 berichten
- 3061 stemmen
Nou, ik ben ook weer een geheel nieuwe ervaring rijker: anderhalf uur lang met zere ballen naar een film zitten kijken. Dat de film geen dialoog heeft vond ik niet zo erg, ik had het ook nauwelijks door. Die lach aan het einde vond ik wel heel plezant, deed me een beetje denken aan de Suske & Wiske-strips waarin Wiske steevast het verhaal afsluit met een vette knipoog.

mrklm
-
- 9765 berichten
- 9034 stemmen
Als liefhebber van 'pure cinema' heb ik bewondering voor het feit dat Ki-Duk Dim een film heeft afgeleverd zonder dialoog (en zonder tussentitels). Dit is echter arthouse cinema en dat betekent dat het verhaal over een gezin waarin één van de leden zijn geslachtsdelen verliest als gevolg van een familieconflict, je aan het denken moet zetten. De film verbeeldt hoe het gezin, bestaande uit een tiener [Young-ju Seo] en zijn ouders [Jae-Hyun Cho, Eun-woo Lee] omgaat met het gezamenlijk opgelopen psychologische trauma. Het bizarre uitgangspunt mag dan een metafoor zijn voor hoe verwoestend conflicten binnen een gezin kunnen zijn, maar het valt niet mee om je mee te laten slepen als die metafoor meer verbijstert dan intrigeert.

Flavio
-
- 4731 berichten
- 5013 stemmen
Het meest onverwachte overlijdensbericht dit jaar was waarschijnlijk dat van Ki-duk Kim enkele dagen geleden, als donderslag bij heldere hemel. Een eigenzinnig regisseur die altijd wel boeiende films maakte, en al vind ik lang niet alles even goed, ook een mindere Kim is de moeite waard.
Moebius is in meerdere opzichten een apart geval. Ten eerste natuurlijk het zwijgen- nou zijn de figuren in Kim's films vaak al geen praters, in Moebius wordt dat tot in het extreme doorgevoerd. Er wordt af en toe gegoogeld, waarbij de tekst op het beeldscherm (geschreven in de Koreaanse variant van steenkolen Engels) vreemd in beeld wordt gebracht.
Maar wat vooral opvalt is het vele seksuele geweld. Freud zou wel raad weten na het kijken van deze prent waarin onderwerpen als verkrachting, castratie en incest op de argeloze kijker worden afgevuurd. Om nog maar te zwijgen van de pijn-fetish. Nu had Kim ook in eerdere films al de nodige donkere randjes, maar zo bont als in Moebius had hij het nog niet gemaakt. De perversiteiten en het geweld zijn ongemakkelijk maar vooral bevreemdend, met trage afranselingen en haast gedweëe acceptatie. Moebius eindigt met een shot waarin de zoon de biddende man blijkt te zijn die zijn moeder achterna liep nadat ze hem had gecastreerd. Dat soort dingen deed Kim wel vaker, zo'n laatste shot waarin al het voorgaande in twijfel wordt getrokken, maar echt veel meerwaarde heeft het niet.

Onderhond
-
- 87416 berichten
- 12429 stemmen
Nu had Kim ook in eerdere films al de nodige donkere randjes
Om het recentere werk van Kim beter te kunnen kaderen doe je er goed aan om Arirang een keertje te kijken. Een docu waar Kim z'n ziel blootlegt en z'n eigen depressie probeert te verwerken. Maar dan wel op z'n eigen, typische manier

starbright boy (moderator films)
-
- 21894 berichten
- 4750 stemmen
Een van Kim Ki-Duks beste films. En dat had ik vooraf niet meteen verwacht.
Het laatste nieuws

Zeer in trek op Netflix: deze films worden momenteel het meest gestreamd

Geflopte actiefilm 'Black Lotus' met Rico Verhoeven wordt ondanks beroerde reviews massaal bekeken op HBO Max

Kijkers van de leg door expliciete scène met Patrick Schwarzenegger in 'The White Lotus'

'Men in Black II' wordt vanavond (18 februari) uitgezonden op televisie
Bekijk ook

Bin-jip
Drama / Romantiek, 2004
597 reacties

Dare mo Shiranai
Drama, 2004
222 reacties

Ma Vie de Courgette
Animatie / Familie, 2016
25 reacties

Yûrika
Drama, 2000
67 reacties

Seom
Drama, 2000
149 reacties

Umimachi Diary
Drama, 2015
46 reacties
Gerelateerde tags
erotiekemasculationno dialogue
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API

© 2025 MovieMeter B.V.