Ma Vie de Courgette (2016)

Stop-motion film, gebaseerd op een roman van Gilles Paris.

Vanaf 24 november in de bioscoop (Cinéart)

EDIT: release verplaatst naar 12 oktober

De jeugdjaren van Frank?

Een sterke animatiefilm die niet onder de radar moet blijven. Ma vie de Courgette is een goed dramaverhaal met leuke personages, een paar hartverwarmende scenes en een paar sterk behandelde volwassen thema’s. Als deze film niet geanimeerd was had je waarschijnlijk gedacht een dramafilm voor volwassenen te kijken, want onlangs zijn kleurrijke animatie uiterlijk zit een realistisch dramaverhaal. Courgette gaat over een groep kinderen met zware verledens die een band krijgen in een weeshuis. De kinderlijke personages voelen heel menselijk en hun gesprekken konden zowel zorgen voor humoristische scenes als een paar hartverwarmende momenten. Deze film begrijpt hoe kinderen zich gedragen. Het behandeld zijn thema met de serieusheid die het verdiend, maar het werd nergens te deprimerend of te duister waardoor de film een fijne balans kreeg tussen feel-good momenten en meer duistere momenten.

De stop-motion animatie is van hoog niveau en het heeft een duidelijke eigen stijl. Hoewel ik niet de indruk kreeg dat dit een film is die persé geanimeerd had moeten worden, geziene de realistische thema’s, gaf deze animatiestijl de film een fijn ogend eindproduct. Dit is geen film die ik aanraad voor kinderen maar er gebeurde niets wat ik te ver vond gaan voor kinderen. Er zat één kind in de bioscoopzaal en het kind leek niet afgestoten te worden door wat er in de film gebeurde, ze lachte zelfs hardop tijdens bepaalde scenes.

Wat negatieve dingen betreft zou ik niet iets kunnen noemen wat Ma vie de Courgette fout deed, naar mijn idee. De beelden & het geluid is goed verzorgd, verhaal is sterk en de personages zijn aangenaam. Er zaten geen storende plotholes, opvallende fouten of andere nadelige dingen in de film. Het enige wat ik kan zeggen, over waarom ik de film geen hoger cijfer geef, is dat het een type verhaal is zonder een hoofdfocus. Je zit in het weeshuis en springt van gebeurtenis naar gebeurtenis, zonder dat ik het idee kreeg dat de scenes ergens naar opbouwde. Het gaat vooral om de ervaring van het zijn in het weeshuis, wat een prima focus is voor een film. Waarom ik dit als reden gebruik om het geen hoger cijfer te geven ligt aan het feit dat sommige scenes, geziene ze een nieuwe focus of nieuw verhaallijn aankaarten, wat tijd nodig hadden om me in het verhaal te wikkelen waar het zich voor 10 minuten op ging focussen. Er was ook niets iets wat zo dusdanig adembenemend was dat ik me geroepen voelde de film de komende jaren te herbekijken. In dat opzicht is het geen film die je op het puntje van je stoel zet en je er niet meer van afkomt.

Een goede animatiefilm & aanrader voor de liefhebber van stop-motion films. Een goed dramaverhaal wat de kindergeest overtuigend weet neer te zetten en een paar mooie feel-good momenten heeft. Verhaal bereikt nooit adembenemende hoogtes die me lieten schreeuwen om meer, maar de film weet zich prima te redden zoals het is.

4*

Winnaar Publieksprijs Europese Film in San Sebastian.

Korte maar krachtige animatiefilm, ik ben het grotendeels eens met Fonzzz002 en een te luie typer om het dan zelf nog eens ongeveer hetzelfde te verwoorden.

Op dit moment helaas alleen te zien in Amsterdam, dat is me toch net iets te ver voor 66 minuten vermaak (hoewel hij me best aardig lijkt). Hopelijk snel te zien via een andere weg.

Ja ik zit er ook al een tijdje op te wachten.

Een hartenbreker van een film over een stel beschadigde weeskinderen die de meest vreselijke dingen hebben meegemaakt, die ook door de film allemaal eerlijk worden benoemd. Ik denk niet dat ik zo'n animatiefilm heb gezien (een die zich niet exclusief op volwassenen richt) die het aandurft zoveel duistere en volwassen onderwerpen aan te snijden. Het is niet al die akeligheid zelf die centraal staat in de film, het draait om hoe de kinderen proberen zich te herpakken en een hecht clubje vormen, maar de film gaat niets uit de weg en bevat een ontwapenende eerlijkheid.

Met al die narigheid die de kinderen hebben meegemaakt had het ook een film kunnen zijn die te veel als een tranentrekker overkomt, maar juist doordat alles in lieflijke stopmotion wordt gepresenteerd en er regelmatig verlichtende humor is slaat het niet door allemaal. Ook omdat de kinderen weliswaar je hart verwarmen maar ook weer niet te geforceerd schattig doen en ook bepaald niet dom zijn over wat er allemaal gebeurt en is gebeurd. Courgette en Camille zijn ook nog eens super schattig samen en de politieagent en de nare tante van Camille geven de film nog een vleugje sprookjesachtigheid mee. Een royale 3.5*.

In Lyon heb je het Musée Miniature et Cinéma. Op zich al bijzonder de moeite om een keer langs te gaan, maar toen ik er was was er een behoorlijk groot stuk ingericht met rekwisieten van Courgette. Erg leuk om te zien, en het geeft ook een beetje indruk hoe ontzaglijk veel werk het is om alle gelaatsuitdrukkingen van de poppen vorm te geven.

Daarmee voor de hand liggend om Courgette hoog op m'n verlanglijstje te zetten, maar toch lukte het niet even snel om de film te zien - verkeerde tijd, verkeerde stad. Dus maar afgewacht tot-ie voor thuis te krijgen was... en dat lukte dan deze week eindelijk.

En dat is dan eigenlijk gewoon een feest van herkenning meteen al. Bijzonder leuk om de scenes te herkennen waar ik in het museum de sets van gezien heb - haast zover dat het van het verhaal afleidt. Misschien gauw nog maar eens kijken eigenlijk. En dat kan makkelijk even tussendoor, heel lang is de film tenslotte niet.

Ondertussen is het wel heel duidelijk dat dit een knap stukje werk is. De poppen worden erg mooi uitgevoerd, alle uitdrukkingen en gelaatstrekken komen er mooi uit in schilderachtig felle kleuren - dat levert zeker erg mooie plaatjes op, hoe beperkt het principe van de stop-motion ook is.

Het verhaal is hier en daar ongenuanceerd grimmig - de kinderen komen niet uit een heel gelukkige achtergrond in het weeshuis terecht. Ook daarmee zeker een goede keuze gemaakt, die de film een eigen diepte geeft - hoewel nog steeds ook gezegd kan worden dat het verhaal ietwat ondergeschikt blijft aan het visuele design. Maar dat hoort misschien een beetje bij dit soort film.

Afgelopen week in het vliegtuig (Air France natuurlijk) vanuit de VS naar Parijs zag ik tot mijn grote verassing dat deze film beschikbaar was. Wou 'm graag al een tijdje zien vanwege de lovende kritieken en de veelbelovende trailer. Hoe ideaal wil je het hebben? Stoel naar achteren, biertje in de hand en een film die hoog op je lijstje staat begint te spelen. Uiteraard moest er weer ergens roet in het eten gegooid worden. De film is natuurlijk in het Frans, maar voor zover nog geen probleem, er is immers ondertiteling beschikbaar. Toch? Ondertiteling was inderdaad beschikbaar, in het Frans.... Helaas geen Engelse of Nederlandse ondertiteling. Tegenvaller hoor!

Maar goed, hij is inmiddels via verschillende kanalen te verkrijgen in Nederland. Een dezer dagen dan maar eens een tweede poging wagen.

Mooie film! Heel herkenbare personages en situaties gezien vanuit mijn werk als opvoeder.

Ondanks dat je duidelijk de beperktheden van de stop-motion ziet, is de film op visueel vlak erg sterk.

De poppen zien er erg goed uit waarbij je door de enorme hoofden de gelaatsuitdrukkingen en dus ook de gevoelens gemakkelijk vanaf kunt lezen. Ook het kleurrijke aspect van de film is een pluspunt.

Het verhaal is hartverwarmend waarin drama en geluksmomenten zich afwisselen. Gelukkig ook nooit melig, maar een recht toe recht aan verhaal dat van de ene gebeurtenis naar een andere gebeurtenis gaat. Wel een abrupt einde, maar daar wil ik ook bij zeggen dat ik ook niet naar de speelduur vooraf had gekeken. 7/10

Mooi gemaakt en een lief filmpje, over een groep kinderen uit beschadigde gezinnen die in een opvanghuis wonen. Fijn om gezien te hebben, het is fraai en sympathiek maar het mist wat om een topper te zijn, en dat gevoel heb ik eigenlijk altijd bij animaties / stop motion uit Frankrijk. 3*

Deze film in het filmhuis gezien, ik was de enige in de zaal, en wat vind ik 'm goed! Heel mooi gemaakt, van begin tot eind een interessant verhaal, niet oppervlakkig en het heeft zoiets lieflijks en aandoenlijks. Een film die mij in mijn hart heeft geraakt. 5*!

Fijn.

Ma Vie de Courgette is een redelijk klein filmpje, maar weet vooral te verrassen door wat volwassenere themas aan te snijden. Of misschien niet eens zozeer volwassen, maar gewoon themas rond en met kinderen die niet op een kinderachtige, maar op een eerlijke manier gebracht worden.

Toch merk je dat de film zich nog op iets jongere kijkers richt. De korte speelduur stoort mij zelden, maar hier merkte ik toch wel dat er af en toe de kantjes afgereden werden om binnen de speelduur te blijven. Sommige zaken gaan wel érg snel en lopen wel érg makkelijk en gepast. Veel tijd neemt de film niet om echt op dingen in te gaan, het is voornamelijk vermelden, kort stilstaan en dan weer verder.

Een klein minpuntje, want verder is het erg verzorgd allemaal. Leuk en apart visueel stijltje, sowieso ben ik wel fan van echte stop motion. De dub (heb de Franse gezien) is ook echt opvallend goed. Rustig stemwerk, geen overdreven luid, druk of schel gewoel. Soundtrack is daarbij passend, redelijk kalm en sfeervol.

Voor een hogere score schiet de film net overal wat tekort, anderzijds is de film ook in alles bovengemiddeld goed. Zo'n echte 3.5* film dus, die makkelijk weet te overtuigen, maar moeilijk echt weet te ontroeren of raken. Maar wel erg fijn om een keertje gezien te hebben, zeker door de korte speelduur ook een makkelijke film om aan te raden. Vind je het niks, is het ook zo weer voorbij.

3.5*

Ik volg de positieve recensies hier. Een goed gemaakte stopmotion film die de wereld van de kinderen perfect weet weer te geven, zonder kinderachtig te zijn. Zware thema's die met de kinderen centraal, wat lichter worden weergegeven. Mooi gemaakt ook en niet te lang van duur. Legendarisch zal het niet worden, maar dit is wel een goeie film.

Verwacht een film voor kleuters te krijgen, wat ik kreeg was een prachtig drama voor kinderen in een met liefde gemaakte stopmotion. Enige waar ik bang voor ben is dat juist door de kinderlijke vorm het niet de doelgroep bereikt die de film nodig heeft - er worden toch wat heftige dingen besproken. Het gebrek aan focus viel mij ook op, maar ik vond het juist fijn omdat ik hiermee niet kon voorspellen welke kant het op zou gaan. Een van de verrassingen van dit jaar voor mij.

4,5*

Ma vie de Courgette kende ik enkel bij naam. Gisteren er samen met mijn zesjarige dochter naar gekeken. De aangesneden onderwerpen zijn nu niet onmiddellijk op een jong publiek gericht. Gelukkig genoot ze meer van de animatie en was het verhaal voor haar ondergeschikt. Ma vie de Courgette is best heftig met zware thema’s als kinderverwaarlozing, dood en moord.

Mensen en kinderen geven vaak een helse betekenis aan een instelling of weeshuis, maar deze film doorbreekt het taboe door een omgeving te creëren waarin de kinderen zich thuisvoelen en een gevoel van samenhorigheid krijgen. Ze begrijpen elkaar en weten dat ze in hetzelfde schuitje zitten. De film is oprecht, zeker niet melig, maar je leeft als kijker echt mee met de personages. De liefde tussen de kinderen onderling is aandoenlijk.

De animatie is eenvoudig, maar erg fijn, grappig zelfs in zijn eenvoud. Goed ook dat the bully eigenlijk ook een gewone jongen is die worstelt met zijn situatie. Gelukkig keert zijn kar vrij snel. Het verhaal van de vader van Ahmed was sterotiep, maar dat leek me niet bewust gedaan.

Kortom erg leuk filmpje, eentje die ik iedereen zou aanbevelen. Lijkt me een ideaal filmpje voor kinderen in soortgelijke moeilijke situaties die moeten leren omgaan met traumaverwerking. Ook voor volwassenen een film om de realiteit binnen het perspectief van kinderen op een eenvoudige manier te plaatsen. Knap gedaan!

Deze animatiefilm eens bekeken en ondanks de korte speelduur (een groot uur), is het toch geen slappe hap. Toch wel serieuze thema's (kinderverwaarlozing, alcoholisme, ...) passeren de revue, dus zeker geen twaalf in het dozijn film.

Ook de animatie zelf is wel opmerkelijk, maar is toch wel mooi.

Het is zeker eens iets anders, maar daarom niet minder de moeite om gezien te hebben. Zeker niet alleen voor kinderen, maar ook zeer geschikt voor volwassenen.

Erg fijne en verrassend volwassen stop-motion. Dat was een zeer goed besteed uurtje.

Prachtige film deze wauw.

Hartroerend. In alle opzichten.

Visueel krijg je een fragiliteit te zien die naadloos aansluit op de verhalende context. Daarin valt vooral de hoop op: kinderen maken er elkaar eerst het leven zuur, louter bij wijze van inwijding, om de krachtsverhoudingen op scherp te stellen, waarbij het meest brutale kind de meest kwetsbare achtergrond blijkt te hebben. Zo gegrepen uit de realiteit, medunkt. En hoe cynisch en verziekt het sfeertje eerst ook mag lijken, uiteindelijk spannen de kinderen samen tegen een groter onrecht: dat van kinderen die worden geïnstrumentaliseerd, kinderen die er te veel aan zijn.

Technisch fabuleus, muzikaal ontwapenend, qua vertelritme ideaal. Enfin, gewoonweg hartroerend!

3,5*

Na de dood van zijn moeder komt een jongen [Gaspard Schlatter] die zichzelf Courgette (Engels: Zucchini) laat noemen in een weeshuis terecht waar hij zich staande moet houden tegenover zijn leeftijdsgenoten. Hoewel hij aanvankelijk het mikpunt van spot is, begint hij voorzichtig uit zijn schulp te kruipen door zijn vriendschap met agent Raymond [Michel Vuillermoz] en Camille [Sixtine Murat], een meisje dat eveneens problemen heeft om uiting te geven aan haar emoties. Gezien de zware onderwerpen niet altijd even gemakkelijk te verteren, zeker niet voor de kleinsten, maar de authentieke manier waarop de relaties in het weeshuis zich ontwikkelen maakt dit de moeite waard en zorgt voor enkele ontroerende momenten.

Goeie film over een jongetje dat terecht komt in tehuis voor kinderen die om verschillende redenen niet meer thuis kunnen wonen. Een stop-motion film over kinderen, maar niet gericht op kinderen. De film heeft duidelijk een eigen look en het ziet er goed uit. Redelijk fragmentarisch en het mist een beetje een richting.