Io e Te (2012)

Kon me niet echt grijpen. Had er zin in, maar het was het allemaal net niet. Te geforceerd, Te gemaakt, Acteren was het ook net niet... Op alles een beetje jammer, terwijl het verhaal potenties had... Maar goed, Zo eentje zit er ook wel eens tussen. Maar begrijp met niet verkeerd, met net niet bedoel ik niet slecht... 2.5**

Aardig maar nergens bijzonder.

De setting is op zich prima, maar in het verhaal en in de beelden daarvan zitten te weinig uitschieters, mist de vonk om er iets meer van te maken dan wat het nu is. En dat lijkt toch wat te veel op kijkvoer om niet ietwat teleur te stellen. Wellicht vooral omdat de naam van Bertolucci toch wat verwachtingen opwekt, en die niet echt duidelijk ingevuld worden. Het is meer een acceptabele film, considering dan een op zichzelf staand meesterwerk geworden. En op dat laatste had ik dan toch wel een beetje gehoopt.

Helemaal kommer en kwel is het dan ook weer niet. Het verhaal nodigt nog steeds wel uit tot wat discussie, de kelderruimte is dan wel wat beperkt maar levert nog steeds mooie beelden op, en het acteren van Tea Falco en Jacopo Olmo Antinori is voldoende om de aandacht vast te houden.

Maar niet echt iets meer dan dat.

leuke alternatieve film,die het boek behoorlijk trouw volgt.
natuurlijk goeie soundtrack,met name david bowie(nooit geweten dat die in het italiaans heeft gezongen.
de casting kon beter,en de film laat in het midden wat lorenzo nu eigenlijk mankeert.
het zou een vorm van autisme kunnen zijn,,,,maar ook weer niet.
benieuwd of er nog meer goede niccolo ammantitni verfilmingen zijn.
vast ook de moeite waard.

Geschetste verhaallijn in de moviemeter tekst klopt niet helemaal met de film, veel blijft onduidelijk en ik vond het nagenoeg niet boeiend. Had er meer van verwacht...

Lorenzo is een jongen van 14. Erg in zichzelf gekeerd en hij vertoond ook wel wat vreemde (psychiatrische) trekjes. Hij belooft zijn moeder dat hij een week op skivakantie gaat met de klas, maar in werkelijkheid verstopt hij zich in de kelder van zijn huis. Daar komt zijn oudere zus langs die hij nauwelijks kent. Ze is verslaafd en komt daar om af te kicken en haar broertje te terroriseren. Maar in die kleine ruimte leren ze elkaar wel beter kennen en zo groeit er toch iets moois tussen broer en zus. De film begint al niet echt fout, maar als het verhaal tussen broer en zus heel mooi en langzaam opbouwt, wordt de film alsmaar beter. Er wordt ook prima geacteerd door de twee hoofdpersonen. Mooie film, die ik nog wel eens wil zien.

Ongeveer twee jaar geleden eindigde ik mijn bericht met dat ik deze film nog wel eens wilde zien. Dat is nu gebeurd al was het onbewust. Ik wist van te voren niet dat ik naar deze film zat te kijken. Maar de film is nog steeds erg indrukwekkend en mooi. Vooral knap blijft hoe de relatie tussen broer en zus groeit in de kleine ruimte van de kelder.

Ik vind deze film erg sfeervol en mooi. Goed acteerwerk wat mij betreft, een interessant verhaal en dat het zich grotendeels in de kelder afspeelt, maakt het erg intiem. De scène waarin Olivia Ragazzo solo, Ragazza sola meezingt blijft mij bij. Deze film doet voor mij niet onder voor het boek ('Ik en jij' van Niccolò Ammaniti). 5*